Γράφει ο ΑΡΡΙΩΝ :
Ει δε λόγων συνέμεν κορυφάν, Ιέρων, /ορθάν επίστα, μανθάνων οίσθα προτέρων/εν παρ’ εσλόν πήματα συν δυο δαίονται βροτοίσι/αθάνατοι . τα μεν ών /ου δύνανται νήπιοι κόσμω φέρειν / αλλ’ αγαθοί, τα καλά τρέψαντες έξω.
(Πίνδαρος, Πυθ. 3, 80-84)
Ει δε των (επαινετικών) λόγων την ορθήν κορυφήν κατέχεις δια της συνέσεως, Ιέρων, ξέρεις μανθάνων και (τους λόγους) των προγόνων. Δι’ έν καλόν, δύο παθήματα παρέχουσι τοις ανθρώποις οι αθάνατοι, εκ των οποίων τα μέν (δύο) ου δύνανται οι ανώριμοι ευπρεπώς διαχειρίζεσθαι, αλλά (μόνο) οι μεγαλόψυχοι, το ψυχικόν των (ούτως ) μεγαλείον εξωτερικεύοντες .
Οι Έλληνες έβλεπον παντού θεούς εμπεποτισμένοι δια της ιδέας του κάλλους και του έρωτος. (Πλάτων και Σαπφώ ¨φαίνεταί μοι κείνος ίσος θεοίσι¨ Ομηρ. ¨θεοείκελος (εικ- εικ-ών και ρ. εικάζω και είκοσι δακτύλων η εικών του ανθρώπου κ.λ.π.) Αντιθέτως οι διάδοχοί των χριστιανοί μόνον δαίμονας και πειρασμούς. Προφανώς πρόκειται δια κατάπτωσιν του ανθρωπίνου γένους και πλανητικήν κατοχήν ( ουρανός και γη φαίνεται ήλλαξαν υπερβατικόν ιδιοκτήτην) υπό ανθρωποβόρων δυνάμεων επιβαλόντων εις αυτόν σατανικώς την ιδικήν των κακομοίρικην, τεθλιμμένην και δουλόφρονα οπτικήν και ήθος.
Η μεταμορφωτική λάμψις, αίγλη Διός (πρβ. χριστ. Μεταμόρφωσις Σωτήρος) η οιστρηλατούσα την ανθρωπίνην ψυχήν ενώπιον των αρρήτων μακαρίων θεαμάτων της αθανασίας και ανακουφίζουσα και εξευγενίζουσα, ηρωικώς και ισοθέως, την άλλως κτηνώδη, ρηχήν και βασανιστικήν ζωήν αυτού.
Η αποστασιοποιημένη μέθεξις των απροσίτων θεών.
Η ανάκλησις του παρθένου φωτός. Ο άχρονος μετεωρισμός της πρώτης αγνότητος.
Αποσπάσματα θεών και εικόνες αθανάτων άπαντα τα ανθρώπινα έργα κάλλους και έρωτος.
Οι βάρβαροι την του λόγου της αληθείας λογικήν πυξίδα εις προσευχήν μηρυκαστικών ανοήτως μετήλλαξαν.
Συλλέκται και μεταπράται απολωλότων ψυχών, ιδού στίβος στυγερός.
Ήμερος ηγεμών, ύμνος των εποχών.
Μέγας, magnus, μάγος, Μάγνης, ο άρχων του μαγνητισμού και των μαγνητικών πεδίων, ο μανδύας των ηρώων, το μανδήλι της Δήμητρος.
Ουδείς είδεν τον θρόνον του Πεπρωμένου.
Ει δε λόγων συνέμεν κορυφάν, Ιέρων, /ορθάν επίστα, μανθάνων οίσθα προτέρων/εν παρ’ εσλόν πήματα συν δυο δαίονται βροτοίσι/αθάνατοι . τα μεν ών /ου δύνανται νήπιοι κόσμω φέρειν / αλλ’ αγαθοί, τα καλά τρέψαντες έξω.
(Πίνδαρος, Πυθ. 3, 80-84)
Ει δε των (επαινετικών) λόγων την ορθήν κορυφήν κατέχεις δια της συνέσεως, Ιέρων, ξέρεις μανθάνων και (τους λόγους) των προγόνων. Δι’ έν καλόν, δύο παθήματα παρέχουσι τοις ανθρώποις οι αθάνατοι, εκ των οποίων τα μέν (δύο) ου δύνανται οι ανώριμοι ευπρεπώς διαχειρίζεσθαι, αλλά (μόνο) οι μεγαλόψυχοι, το ψυχικόν των (ούτως ) μεγαλείον εξωτερικεύοντες .
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΛΕΙΣ ΚΑΙ ΛΥ(ΤΡΩ)ΣΙΣ
Οι Έλληνες έβλεπον παντού θεούς εμπεποτισμένοι δια της ιδέας του κάλλους και του έρωτος. (Πλάτων και Σαπφώ ¨φαίνεταί μοι κείνος ίσος θεοίσι¨ Ομηρ. ¨θεοείκελος (εικ- εικ-ών και ρ. εικάζω και είκοσι δακτύλων η εικών του ανθρώπου κ.λ.π.) Αντιθέτως οι διάδοχοί των χριστιανοί μόνον δαίμονας και πειρασμούς. Προφανώς πρόκειται δια κατάπτωσιν του ανθρωπίνου γένους και πλανητικήν κατοχήν ( ουρανός και γη φαίνεται ήλλαξαν υπερβατικόν ιδιοκτήτην) υπό ανθρωποβόρων δυνάμεων επιβαλόντων εις αυτόν σατανικώς την ιδικήν των κακομοίρικην, τεθλιμμένην και δουλόφρονα οπτικήν και ήθος.
Η μεταμορφωτική λάμψις, αίγλη Διός (πρβ. χριστ. Μεταμόρφωσις Σωτήρος) η οιστρηλατούσα την ανθρωπίνην ψυχήν ενώπιον των αρρήτων μακαρίων θεαμάτων της αθανασίας και ανακουφίζουσα και εξευγενίζουσα, ηρωικώς και ισοθέως, την άλλως κτηνώδη, ρηχήν και βασανιστικήν ζωήν αυτού.
Η αποστασιοποιημένη μέθεξις των απροσίτων θεών.
Η ανάκλησις του παρθένου φωτός. Ο άχρονος μετεωρισμός της πρώτης αγνότητος.
Αποσπάσματα θεών και εικόνες αθανάτων άπαντα τα ανθρώπινα έργα κάλλους και έρωτος.
Οι βάρβαροι την του λόγου της αληθείας λογικήν πυξίδα εις προσευχήν μηρυκαστικών ανοήτως μετήλλαξαν.
Συλλέκται και μεταπράται απολωλότων ψυχών, ιδού στίβος στυγερός.
Ήμερος ηγεμών, ύμνος των εποχών.
Μέγας, magnus, μάγος, Μάγνης, ο άρχων του μαγνητισμού και των μαγνητικών πεδίων, ο μανδύας των ηρώων, το μανδήλι της Δήμητρος.
Ουδείς είδεν τον θρόνον του Πεπρωμένου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου