Ευτυχώς που υπάρχει και η CIA όπου κάθε χρόνο δημοσιεύει απόρρητα έγγραφα για να βλέπουμε όλοι εμείς ποιοι πολιτικοί διετέλεσαν σε αυτή την χώρα και τι είδους εξωτερική πολιτική κάνανε. Διότι αυτός ο τόπος έχει γεμίζει από "εθνάρχες" που έχουν ξεπουλήσει τα πάντα. Σε αυτό το απόρρητο έγγραφο της CIA το οποίο δημοσιεύθηκε προ ολίγων μηνών αποκαλύπτει τις διαπραγματεύσεις του Γέρου της Δημοκρατίας της Γνωστής Εβραϊκής οικογενείας Παπανδρέου το 1965 όπου ούτε λίγο ούτε πολύ ήταν έτοιμος να παραδώσει την Θράκη στους Τούρκους ως αντάλλαγμα της προσάρτησης της Κύπρου στην Ελλάδα..
Η λεγόμενη Ελλάδα είναι κατασκεύασμα της Συμφωνίας του Λονδίνου του 1832. Ένα πλήρως υποτελές Κράτος, μέχρι και σήμερα,υπό διαφόρους,διεθνείς Επικυριάρχους. Η λεγόμενη Τουρκία,είναι μηχανούργημα της Συνθήκης της Λωζάνης, στα 1923,την οποία,φιλοτέχνησαν οι δυτικές δυνάμεις. Και το ελλαδικό και το τουρκικό Κράτος,είναι ελεγχόμενα σπαράγματα διαδοχικών φάσεων διαμελισμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η ιστορική Σκιά της γενέσεως τους,πίπτει μέχρι στις ημέρες μας.Ελλάδα και Τουρκία, είναι υποθηκευμένα μαγαζιά, και υπομόχλια της στρατηγικής των ισχυρών δυνάμεων της περιοχής..
Σε απλά ελληνικά..Ελλάδα ,και Τουρκία είναι άβουλα υπομόχλια των Αμερικανών αφεντάδων. Αυτοί,τα ελέγχουν,τα χρησιμοποιούν.Όποτε γουστάρουν,τα διαλύουν η τα επανακαθορίζουν.Τα ελλαδικά και τουρκικά κατεστημένα είναι υποπτέρνεια των αμερικανικών συμφερόντων,σε κάθε επίπεδο. Κάθε χρόνο βγάζουν και από κάποιο έγγραφο στην δημοσιότητα, για να μας το θυμίζουν.!!
Υ.Γ Τα ίδια και ο Εβραίος Ελευθέριος Βενιζέλος πολλά χρόνια πριν. Η Θράκη ήταν το πρώτο που ήθελαν να ξεφορτωθούν, σε περίπτωση ανταλλάγματος μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Όπως σήμερα ξεπουλάνε "φιλέτα" του Δημοσίου. Τα ίδια και ο Εβραίος Ιωαννίδης της Χούντας.!!!
1 σχόλιο:
Αυτά είναι νέα. αργούν αλλά ποτέ δεν χάνουν την απόρρητο γοητεία τους.
Κι εμείς μια ζωή υποπόδια, υποπτέρνεια, υπομόχλια, ούτε Πιρέλλι να ήμασταν, βρε Λ., ¨Σηκώνει βάρη και δεν κλατάρει.¨
.......
ΟΒΕΥ, ΟΒΕΥ, ΟΒΕΥ,
ΣΑΣ ΜΙΛΟΥΝ ΟΙ ΑΡΟΥΡΑΙΟΙ!
Είναι σαν να σου λέει το νεόπλουτο αμερικλάνο:
Τί πολεμάς και πολεμάς, Έλληνα κακομοίρη,
δεν έχεις πλεον κουραστή, γίνε λιγάκι λογικός,
αφού το βλέπεις, στημένα κι ελεγχόμενα όλα.
Έτσι τα έφτιασε κι έτσι τα θέλει ο θεός.
Αρετή, ελευθερία, ιδανικά, δεν βγάζουν λεφτά αυτά,
τι άλλο είναι ή χαμένος κόπος και όνειρα τρελά;
Κι εσύ απαντάς:
Κι αν είναι, ρε Αμερικλάνε Αγγλοσάξωνα, του μογγολότουρκου γυφταδελφέ,
αυτή η λογική κι ο θεός σας,
τότε κρατάτε την αυτήν την λογική, κι αυτόν τον θεό,
όλη κι όλον αποκλειστικά για πάρτη σας
μαζί με τα σκατολεφτά και τον δικό σας κωλοπολιτισμό.
¨Όσο για μένα:
¨Στην στεριά δεν ζη το ψάρι¨, ωρέ, δεν έχετε ακουστά...
και για μια τιμή, ανθρώπινη κι εθνική, σε μας
που προτιμά τον θάνατο απ' την ατίμωσι της σκλαβιάς;
Γι αυτό όρεξι και δύναμι δίνοι μου,
όσο ζω και περπατάω,
ο καλός θεός για να σας πολεμάω,
το ανθρώπινο χρέος μου κάνοντας κι ας μη νικάω.
Γιατί είμαι απ' την σωστή πλευρά
της ηθικής και του πολιτισμού εγώ.
Πάντα ήμουν και ως αρχαίος και νέος.
Γιατ' είμαι άνθρωπος εγώ κανονικός
και όχι σαύρα ανθρωπόμορφη
κι ανθρωποειδής ποντικός.
Και είναι γιατί, στο κάτω κάτω της ελληνικής γραφής,
πατέρα έχω εγώ τον πραγματικό θεό
ενώ εσείς τον γέρο αρχιδιάολο,
αυτόν που δίνει μεν καριέρα και λεφτά
αλλά κλέβει ως αντάλλαγμα
ό,τι πιο πολύτιμο ακριβώς,
κρύβει η γη κι ο ουρανός,
ψυχή και αισθήματα
για να μην μπορείτε σαν ψυχικά ανάπηροι
μεγαλόψυχα σαν άνθρωποι
να χαρήτε όλα αυτά του κόσμου τα αγαθά,
όσα στερείτε από χήρες και ορφανά.
(Της θείας Δίκης μια μορφή, κατάρα,
αυτό δεν είναι τελικά;)
Γιατί αν ήσασταν ωραίοι και ευτυχισμένοι,
και ως εκ του περισσεύματος,
ωμορφιά θα δίνατε στον κόσμο κι ευτυχία
όπως οι Έλληνες κάποτε,
αντί όπως τώρα δάκρυα,
καταστροφή και δυστυχία.
Η δική μου πάντως η λογική, μαθέτε
θέλει και την εθνική της ελευθερία μαζί
γιατί έτσι μόνο φτάνει ν' αγκαλιάσει τον θεό
που μ' έκανε Έλληνα στον τόπο αυτό.
Τώρ' αν εσείς το ελεύθερον αυτό
το θεωρείτε περιττό και την σοφία λόξα,
μπροστά στο χρήμα, την εξουσία και τη δόξα,
είναι γιατί Βάρβαρος και Έλλην, δυστυχώς,
δεν ταυτίζονται ανέκαθεν ποτέ, μα ποτέ,
γι αυτό,
απ' τον πολύ, πολύ αρχαίο καιρό...
Δημοσίευση σχολίου