Γράφει ο ΑΡΡΙΩΝ :
Έθνος εστί το ταυτοτικόν της φυλής επώνυμον.
θεός, το πατρώνυμον, η δε ιστορική μνήμη η διαχρονική
της εθνοφυλής συνέχεια όπως και ο πολιτισμός της
η γενετική προδιαγραφή-εντελέχεια αυτής.
Επειδή το μέγιστον κακόν είθισται κρύπτεσθαι εις το μέγιστον καλόν,
μέγιστον δε καλόν τοις απλοϊκοίς και αγαθοίς η θρησκεία
κάλλιον το αναγνωρίζειν τον θεόν ή το πιστεύειν εις αυτόν
Το μεν γαρ αναγνωρίζειν της αδόλου μνήμης εστί προϊόν,
το δε πιστεύειν, ως το της μνήμης υποκατάστατον
και εκ της λήθης τροφοδοτούμενον, πολλήν ενέχει πλάνην και απάτην.
Διο και ημείς ως σύγχρονοι Έλληνες εις τους προπάτορες ημών
γενάρχας Ολυμπίους την προγονικήν οφείλομεν προ πάντων αναγνώρισιν,
τιμήν και λατρείαν ως πολύ σπουδαιοτέραν ούσαν και οσιοτέραν
της θρησκευτικής. Η δε των αρχαιοελληνικών επανίδρυσις θρησκειών
ουκ έχει πέραν του κερδοσκοπικού νόημα και σκοπόν ουδένα.
Βρίθομεν τοιούτων θρησκειών ώστε μη έχειν χρείαν και των αρχαίων.
(Θρησκείαι γαρ είδωλα θεών, αρχαίαι αρχαία, νέαι νέα.)
Άλλωστε οι καιροί, καλώς ή κακώς, ου θρησκευτικοί.
Ο δε του ηρωισμού και της αρετής θρίαμβος των ευγενών
πνευματικών μορφών πέπαυται ήδη προ πολλού
εκ των θρησκευτικών διέρχεσθαι λεωφόρων.
Άλλωστε και η θρησκεία, (η μεταφυσική της πολιτικής),
η δημαγωγεστέρα εστί μορφή πολιτικής,
μια πέραν του καλού και του κακού
παρασιτική πολυεθνική υπεροργάνωσις,
η εν ονόματι του θεού προστασίαν δια το ατυχές πωλούσα
και δια το ευτυχές προμήθειαν ευχαριστιών απαιτούσα,
και αμφοτέρως εξαπατούσα και εξ άπαντος θησαυρίζουσα,
το βαθύ των κρατών κράτος ούσα και την ανθρωπότητα
και τα έθνη απομυζώσα και καρκινογονούσα.
Έθνος εστί το ταυτοτικόν της φυλής επώνυμον.
θεός, το πατρώνυμον, η δε ιστορική μνήμη η διαχρονική
της εθνοφυλής συνέχεια όπως και ο πολιτισμός της
η γενετική προδιαγραφή-εντελέχεια αυτής.
Επειδή το μέγιστον κακόν είθισται κρύπτεσθαι εις το μέγιστον καλόν,
μέγιστον δε καλόν τοις απλοϊκοίς και αγαθοίς η θρησκεία
κάλλιον το αναγνωρίζειν τον θεόν ή το πιστεύειν εις αυτόν
Το μεν γαρ αναγνωρίζειν της αδόλου μνήμης εστί προϊόν,
το δε πιστεύειν, ως το της μνήμης υποκατάστατον
και εκ της λήθης τροφοδοτούμενον, πολλήν ενέχει πλάνην και απάτην.
Διο και ημείς ως σύγχρονοι Έλληνες εις τους προπάτορες ημών
γενάρχας Ολυμπίους την προγονικήν οφείλομεν προ πάντων αναγνώρισιν,
τιμήν και λατρείαν ως πολύ σπουδαιοτέραν ούσαν και οσιοτέραν
της θρησκευτικής. Η δε των αρχαιοελληνικών επανίδρυσις θρησκειών
ουκ έχει πέραν του κερδοσκοπικού νόημα και σκοπόν ουδένα.
Βρίθομεν τοιούτων θρησκειών ώστε μη έχειν χρείαν και των αρχαίων.
(Θρησκείαι γαρ είδωλα θεών, αρχαίαι αρχαία, νέαι νέα.)
Άλλωστε οι καιροί, καλώς ή κακώς, ου θρησκευτικοί.
Ο δε του ηρωισμού και της αρετής θρίαμβος των ευγενών
πνευματικών μορφών πέπαυται ήδη προ πολλού
εκ των θρησκευτικών διέρχεσθαι λεωφόρων.
Άλλωστε και η θρησκεία, (η μεταφυσική της πολιτικής),
η δημαγωγεστέρα εστί μορφή πολιτικής,
μια πέραν του καλού και του κακού
παρασιτική πολυεθνική υπεροργάνωσις,
η εν ονόματι του θεού προστασίαν δια το ατυχές πωλούσα
και δια το ευτυχές προμήθειαν ευχαριστιών απαιτούσα,
και αμφοτέρως εξαπατούσα και εξ άπαντος θησαυρίζουσα,
το βαθύ των κρατών κράτος ούσα και την ανθρωπότητα
και τα έθνη απομυζώσα και καρκινογονούσα.
1 σχόλιο:
Ευγενικέ και πολυμαθή φίλε μου , γράφεις " και εκ της λήθης τροφοδοτούμενον,"
Λήθη = Ο Αδόμητος Ονειρικός Χώρος, δηλαδή το ακατέργαστο υποσυνείδητο.
Στα όνειρα το μυαλό λειτουργεί πιο γρήγορα και ο χρόνος φαίνεται να κυλάει πιο αργά, πέντε λεπτά στον πραγματικό κόσμο, είναι πάνω από 1 ώρα στο όνειρο.
Μίλησα για ακατέργαστο υποσυνείδητο...διότι αυτός που φτιάχνει τον Κόσμο επεξεργάζεται μέσα από το υποσυνείδητο...ας πούμε ότι ονειρεύεται και φτιάχνει τον Κόσμο....είναι το υποκείμενο, το μυαλό του το εποικίζει, μιλάει στο υποσυνείδητο του...και έτσι εξάγει πληροφορίες.
Δημοσίευση σχολίου