ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ

Γράφει ο ΑΡΡΙΩΝ :

Είδον, είδον και αγαλλιάσας επανείδον τας εωθινάς σημαίας
ψηλά αναπεπταμένας, τας σημαίας του έθνους και της τιμής,
ένιωσα δε την υψηλήν άρρητον υπερσυγκίνησιν
εκείνην της πνευματικής αφής μιας ιδανικής υπερπραγματικότητος.
Αρετής πνοή, ψυχής εορτή.

Και τι, ει σπανίζουσιν πλέον αι των ηρώων αξίαι και θυσίαι
ώσπερ και οι καθαροί Έλληνες; Τούτο ουδόλως σημαίνει
δι’ αυτά το μη υπάρχειν και άρχειν. Εις πείσμα των ωργισμένων
καιρών οι ουρανοί ορίζουσιν και καθορίζουσιν το διηνεκές.

Θάρρος και αυτοεμψύχωσις , το άλας της γης. Η του θεού σφραγίς
εις το αμβρόσιον βάπτισμα των κυττάρων, την ολυμπίαν χημείαν των γονιδίων.

Το έσω και έξω κάλλος, το ελληνικόν, αυτό πέπρωται
και πάλιν σώσειν και θεοτικώς ανυψώσειν τα ανθρωπίνως
εκπεσόντα. Αεί πεποιθότες.

Εξηντλημένοι, υμείς, του αγαθού τούτο σκέφθητε:
Και το κακόν μαχόμενον καθ’ ημών εξήντληται πολλαπλασίως.
Και οι χορηγοί αυτού αντιθεοί ωσαύτως.

Νίκη τε και μνημοσύνη και πειθώ εδόξασαν το γένος ημών.
Όπως μέλλουσιν τούτο και πάλιν. Κύκλος γαρ
τα πάντα και το αρχαίον υπερτερεί και κατηχοί το νέον.
Τα δε δεινά του κόσμου τούτου τοις ηρωικώς
εξεγηγερμένοις και σκεπτομένοις μαχητά.
Προς τούτοις και εν μειδίαμα του Υψίστου αρκεί
του αποσβέσαι αυτά όπως το του ηλίου νεύμα
τα βάρβαρα στίφη των νεφών.

Ενεδυνάμωσαν τον εισβολέα Οθωμανόν φοβούμενοι
τον γηγενή λαόν και την έδρα γην του θεού του λαού αυτού,
την εκδίκησιν της ιστορικής μνήμης του λαού αυτού
και της αρχαιολογικής μνήμης της ιεράς γης αυτού.
Μνήμης ουρανίας πατρικής τα ιερά της οποίας ίχνη
αφικνούνται μέχρις εις τα χαλκά επίπεδα των αθανάτων.
Μνήμης ήτις ευλογείται εν τοίς ακοιμήτοις ναοίς των άστρων.
Ένθα ο γήινος κύκλος της ιστορίας και του ανθρώπου τελειούται.

Και ει εδώ οράς λαθραίους ανθρώπους και λαθραία χρήματα.
Τραπεζικά πλυντήρια βρώμικων κεφαλαίων
και θρησκευτικά τοιούτα βρώμικων πνευμάτων.
Αλλέως όμως λειτουργεί τα ουράνια δκαστήρια.
Άδικοι και πονηροί ανεξαιρέτως μένουσιν έξω.
Κατά δε την βαρύτητα έκαστος των εγκλημάτων αυτού
αναλόγως βυθίζεται εις τον συμπαντικόν άφεγγον βόθρον.
Εκεί ευδοκιμήσεται μετά των συγγενών αυτού βορβορολυμάτων
δια το μη μολύνειν δια της παρουσίας του το αγνόν φως
της υγείας, του κάλλους και της καθαρότητος.

Οι ελληνόσοφοι μήστορες πάντως εις τούτο συνομολογούσιν:
ότι, του Έλληνος ιστορικώς αναβαθμιζομένου, συμπαθώς
και η ανθρωπότης ανάγεται, υποβαθμιζομένου δε τούτου,
ώσπερ και νυν, την κατιούσαν και αυτή τιμωρητικώς άγει.

Είπατέ μοι λοιπόν, τις έστιν δικαιότερος, τις ευγενέστερος
και φιλανθρωπότερος θεός άλλος, ιστορικώς και πολιτισμικώς
αποδεδειγμένος, ει μη ο της Ελλάδος θεός και οι θεοί και ήρωες
απόστολοι του λόγου αυτού καθώς οι ιστορικοί τίτλοι
και τα θρησκευτικά διπλώματα αυτού, εθνικά και χριστιανικά,
προσμαρτυρούσι και ευλόγως αποδεικνύουσιν;

Το προμαχείν άλλωστε υπέρ της εθνικής ελευθερίας
και ευνομίας εστίν, ούτως ή άλλως, η φυσική θρησκεία
γης τε και ουρανού, η θρησκεία των θρησκειών,
η επιτομή των αρετών, και η οδός της ειρήνης.
της ευδαιμονίας και της παγκοσμίου αδελφοσύνης.

Και ει ζητείτε λόγους και θαύματα, αδελφοί μου,
έχω καγώ λέγειν. Και γαρ εώρακα ποτέ, εις Άργους ανατολάς,
Έλληνας θεοείκελους αληθινούς. αιθερίας πρωίας άγγελοι,
νομίσματα της αφθαρσίας, αγλαϊσματα του αωνίου.
Θάμβος δε και δέος ιερόν κατέλιπον προχωρούντες οπίσω αυτών.
Ώστε εκστατικώς ορώντων χαμηλοφώνως είπεν τις:
¨Υπάρχουσιν εισέτι Έλληνες, το αρχαίον ανθρώπινον είδος,
άρα υπάρχει συνέχεια,υπάρχει μνήμη και υπάρχει θεός….
Και υπάρχουσιν τέλος τα εις τον αιώνα βιωσόμενα
και εις ουρανούς υψωθησόμενα χρυσά γένη των ηρώων,
των ημιθέων, των αγχιθέων και των ισοθέων,
τα εσόμενα νέα γένη των της πρώτης τάξεως θεών αθανάτων!¨