Η e-λιθιαδα του 41 της εκατό ανά τούς αιώνες

 ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

Η e-λιθιαδα του 41 της εκατό ανά τούς αιώνες 

Όλοι, (λέω τώρα), θα τον έχετε ακουστά εκείνον τον Τρωικό Πόλεμο, που αφηγείται η Ιλιάδα, η original. Τα τότε γεγονότα που συντάραξαν τον κόσμο (κάτι λίγες σκόρπιες πόλεις εδώ και τα περίχωρα τους μέχρι την Κριμαία, μην φανταστείς περισσότερο...), διαδραματίζονται στον δέκατο χρόνο του πολέμου και εκτυλίσσονται μόνο μέσα σε περίπου 51 ημέρες. Σιγά μην καθόταν να γράψει τότε ο παππούλης μας ο Όμηρος καμία ηλιθιότητα 6347 επεισοδίων τύπου Λάμψη συν Survivor, για να έχουν κάτι να κάνουν τα βράδια οι με τα ακατοίκητα ρετιρέ. Τότε ακόμα το δουλεύαμε εντατικά το τσερβέλο για να κάνει τρικέφαλους βλέπεις. Τους άλλους μπορεί να τους χτίσει ο πάσα εις ηλίθιος, δεν μετράγανε.

 

Η όλη υπόθεση του έργου εξελίσσεται γύρω από του Αχιλλέα μέσα σε 51 ημέρες και τρεις νύχτες. Δεν ονομάζεται Ἀχιλληίς αλλά Ἰλιάς, από την πόλη Ἴλιον (Τροία), όπου διαδραματίζονται τα γεγονότα. Ευτυχώς χωρίς τσιρίδες από τους "πολεμικούς ανταποκριτές " του CNN, γιατί κανείς δεν θα ήξερε τότε που θα κατέληγε η σύρραξη "για την ωραία Ελένη ". Άγνωστοι αι βουλαί του σκηνοθέτη και του control room, άγιο είχαμε τότε που αφέθηκε η αφήγηση να κυλήσει με ποιητικό λόγο κατά το δοκούν του ποιητή. 

 

Αρχή του ποιήματος είναι η μῆνις, η οργή τον Αχιλλέα, μετά από διαφωνία με τον Αγαμέμνονα, ενός τύπου που είχε εκλεχτεί με τις ψήφους του 41% των πόλεων. Για τη διανομή των λαφύρων από τις μάχες ο καυγάς που οδηγεί στην αποχώρηση του Αχιλλέα από τις πολεμικές επιχειρήσεις.

 

H αρχή όλο αυτό, αν το καλοσκεφτείς, και της δικής μας e-λιθιότητας αυτή η πολιτική κόντρα. Ουδέποτε την ξεπεράσαμε, αφού επαναλήφθηκε ίδια και απαράλλαχτη κάθε φορά που έφταναν τα κόμματα εξουσίας να πρέπει να μοιράσουν, σαν λάφυρα, ότι υπήρχε στον κοινό μας κουμπαρά. Χρέη και δάνεια από τον Σημίτη και μετά. Ή τα πανωτόκια από κάθε ομόλογο στο 60:40 ανάμεσα στο εκάστοτε κυβερνητικό κόμμα και την αντιπολίτευση του που είχε για backup στο δίπολο ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Και, κάτι κορονοϊοπακέτα που τα λέμε RRF, μαζί με ότι υπάρχει σε όση ΑΟΖ μας απομείνει τώρα  .

 

Τότε όλα γίνονταν υπό το άγρυπνο μάτι και τις εντολές 12 Ολύμπιων θεών. Τώρα παρακολουθώντας τους πάντες με ένα predator για να μοιράζονται τα λάφυρα κατά το δοκούν 10 οικογενειών Παναθηναϊκών και Ολυμπιακών και 4 τραπεζών. Κάθε φορά που κάποιος ριγμένος από την μοιρασιά πήγαινε να λοξοδρομήσει, τον απειλούσαν με κανένα ροζ βιντεάκι του με καμία μικρή ή μικρό και γίνονταν μετά του Μαρινάκη το κάγκελο. Από αυτό που τώρα πάσχει και αυτός, και είναι γνωστό στην βιβλιογραφία ως Αχίλλειο σύνδρομο. Καμία σοβαρή πρόοδος από τότε. 

 

Έκτοτε συνεχίζουμε να κάνουμε την ίδια κουτουράδα: Να δίνουμε πλειοψηφία στους εκάστοτε Αγαμέμνονες υπηρεσίας για να ρίξουν κάποια τείχη δια του brutal force. Και να τους δικαιολογάμε τα πάντα. 41 τούκατο πήρε, λες. Άρα δικαιούται δια να ομιλεί, οι άλλοι τουμπεκί. Και συνεχίζουν και μοιράζουν τα λάφυρα κατά το δοκούν του ηγεμόνος, και εσύ πάρε δύο pass και βολέψου.

 

Έτσι πάντα θα ξεχνάμε ότι την νίκη την έδωσε μόνο εκείνος που λειτούργησε με την Λογική της Λύσης και τα έριξε τελικά εκείνα τα τείχη τα άτιμα. 

 

Ο Οδυσσέας behind the scenes, που σκέφτηκε μια αλλαγή παραδείγματος (paradigm shift στην σύγχρονη μανατζαριστί). Αλλά γι αυτόν θα πούμε μια άλλη ιστορία, που θα υποθεί σαν συγκαλυμμένο χρονογράφημα μετά τις ευρωεκλογές, στις οποίες πάλι πορευόμαστε σχολιάζοντας πρόσωπα και επιλέγοντας τηλεοπτικές περσόνες αντί για πολιτικές που θα μπορούσαν να σώσουν και την Ευρώπη και τον ταύρο που την κουβάλησε από τις Συμπληγάδες των Πουτινο-Τραμπικών. Ή για την Οδύσσεια μας προς τα επόμενα μνημόνια, που κανείς δεν ξέρει πότε θα ξανακαταλήξουν στην Ιθάκη και ως που θα φτάνει τότε η ΑΟΖ.

 

Υ.Γ  Το γεγονός ότι τελικά ο τότε Αγαμέμνονας πήγε από το χέρι της τότε Μαρεβας, ας μην το κάνουμε θέμα. Σέρνονται και εξώδικα.

 

Υ.Γ 1  Το ότι όλος ο καυγάς γίνεται και για ένα τάνκερ υπό το όνομα Αχιλλέας που κατάσχεσαν τα Αμερικανάκια επειδή κουβαλούσε λαθραίο ιρανικό πετρέλαιο και το ότι δεν κατάφερε να το πάρει πίσω ο πολύχρονεμένος μας σύγχρονος Αγαμέμνων (παρά τα τόσα F35 που φεσωθηκαμε), το λες και χοντρό καλαμπούρι της Ιστορίας.