ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :
Οι Ρώσοι συνεχίζουν να γλεντάνε τους άχρηστους Νατοϊκους στρατηγούς με την ίδια κλασική κίνηση της τσιμπίδας/λαβίδας (pincer). Πολλοί την έχουν συνδέσει με την τακτική της Βέρμαχτ αλλά έχει ρίζες στην Cannensis pugna (Μάχη των Καννών) , όπου ο Αννίβας πήρε τα σώβρακα των Ρωμαίων.
Θα μπορούσε να μου πει κανείς ότι όλοι ξέρουμε το τέλος του Αννίβα. Έμεινε όμως στην ιστορία ως αυτός που ανάγκασε την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία στην μεγαλύτερη ήττα της ιστορίας της . Όλα τα άλλα λίγη σημασία έχουν.
Ο Αννίβας έκανε τη μαλακία να μην καταλάβει τη Ρώμη μετά τις 2 νίκες του. Παρέμεινε στην Ιταλία 2 χρόνια σχεδόν άπραγος και οι Ρωμαίοι ανασυντάχθηκαν. Αν είχε καταλάβει τη Ρώμη, σήμερα δε θα ξέραμε για ρωμαϊκή αυτοκρατορία...
Γιατί τα λέω αυτά;; Διότι έχουμε σήμερα τους ανόητους Γάλλους που υπάρχουν μεν αλλά τους θυμόμαστε μόνο για τις ήττες τους με την μεγαλύτερη τσαπου στην μάχη της Αλέσια . Και ενώ έχουν το παράδειγμα του Ναπολέοντα πως την πάτησε όταν εισέβαλλε στην Ρωσία, αυτοί σήμερα θέλουν να επαναλάβουν το ίδιο λάθος.
22 σχόλια:
Τραβαει ο οργανισμος τους γαμησι οπως φενεται.
Καλημερα σε ολα τα καλα παιδια.
Τοπικά μπορεί να πετυχαίνει η τσιμπίδα, αλλά γενικά οι Ρώσσοι πράττουν ως ο Μοντγκόμερυ στην Καέν, έχοντας τις τελευταίες εφεδρείες της αυτοκρατορίας: συντηρητικά και χωρίς πολλά φέρετρα, ισοπεδώνουν και προχωράνε γιαβάς-γιαβάς. Και άσε τους Πάττον / Μεντβέντεφ να ονειρεύονται γιουρούσα...
Buongiorno, χαιρετῶ τὸν σεβαστὸν οἰκοδεσπότην καὶ τὴν ἐκλεκτὴν ὁμήγυριν!
Diamo fiato alle trombe e cazzo ai tromboni ...
πρῶτος διδάξας τοῦ ὡς ἄνω στρατηγήματος κατὰ τὴν κλασσικὴν ἐποχὴν ὑπῆρξε ὁ μέγιστος ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ, εἰς ὅτι δὲ ἀφορᾶ εἰς τὴν ars militandi Ἀννίβου καὶ Καρχηδονίων ἐρευνήσατε παρακαλῶ περὶ τοῦ μισθοφόρου στρατηγοῦ ΞΑΝΘΙΠΠΟΥ τοῦ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΟΥ καὶ οἱ πλεῖστες ὅσον καὶ εὔλογες ἀπορίες σας δέον ὅπως θεωρηθοῦν λελυμένες.
Ἐσσεται ἦμαρ καὶ καλὴν Ἀνάστασιν!
@ Pantheos Pan
Kαλό μεσημέρι και σε σένα. Ναι είναι γνωστά αυτά για τον Ξάνθιππο τον Λακε-δαίμων όμως δεν σου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι ο αλλοδαπός Αννίβας ζήτησε βοήθεια για να του στείλουν κάποιο στρατηγό από την Σπάρτη μόνο;; Γιατί δεν ζήτησε βοήθεια για παράδειγμα από την Αθήνα;; Η από κάποια άλλη πόλη της Ελλάδας;; Και πόσο τυχαίο είναι το γεγονός ότι στον Περσικό στρατό έβρισκαν καταφύγιο και δουλειά (για δες κάτι συμπτώσεις) Σπαρτιάτες σαν τον Δημάρατο για παράδειγμα.!!! Και έχεις σκεφτεί αν αυτά τα δύο συνδέονται;;;
χε χε χε χε σου το πάω λάου λάου.
Οικοδεσπότα και συνέστιοι χαίρετε!
Τα ιστορικά δεδομένα περί Ξανθίππου του Λακεδαιμονίου είναι ολίγα μεν, πλην όμως επαρκέστατα προκειμένου να σκιαγραφήσουν το ποιόν του ανδρός. Η εποπτεία αυτών είναι αείποτε κρίσιμης σημασίας, καίτοι, κατά το μάλλον η ήττον, διαρρήδην ανεπαρκέστατη και συγκεχυμένη. Ως εκ τούτου
και με τον προσήκοντα σεβασμόν, η διατυπωθείσα θεωρία πάσχει ανεπανόρθωτα διότι, εν πρώτοις, ο θριαμβευτής της μάχης του Τύνητος εν έτει 255 π.Χ. τίνι τρόπω θα εδύνατο να προσκληθή υπό του Αννίβου, 8 μόλις ετών ων κατά την εποχήν (γεννηθείς το 247 π.Χ.). Ο Αννίβας εις την μάχην των Καννών απλώς ηκολούθησε τα όσα εδιδάχθη υπό του "διαβοήτου" πατρός του και στρατηγού των Καρχηδονίων Χάμιλκαρ Μπάρκα (Αμίλκα Βάρκα), ο οποίος ομού μετά του στρατού των Καρχηδονίων συλλήβδην απεθησαύρισεν και αναπαρήγαγεν πεζά, ευλαβικά και άνευ ουδεμίας πρωτοτυπίας τα διδάγματα της μεταρρυθμίσεως του Ξανθίππου κατά τον Α' Καρχηδονιακόν πόλεμον (η μάχη των Καννών εντάσσεται εις το πλαίσιον του Β' Καρχηδονιακού πολέμου).
Ο Ξάνθιππος παρεμπιπτόντως ίσως και να αποτελεί μαζύ με τον Πύρρον την μεγίστην φυσιογνωμίαν στρατηγού και τακτικιστού των Ελληνιστικών χρόνων. Ανήκε εις την τάξιν των υπομειόνων (άνευ συμμετοχής εις την νομήν της εξουσίας εν Σπάρτη) εξ ου και ανεζήτησεν την εκπλήρωσιν των φιλοδοξιών του εις την προσφοράν στρατιωτικών υπηρεσιών και διά της συγκροτήσεως σωμάτων "επικούρων". Αρκεί να αναλογισθή κανείς ότι υπήρξεν ο πρώτος που αναδιέταξε τα ¨αρματα μάχης" της εποχής, ήγουν επέφερε κοσμογονικές αλλαγές εις την στρατιωτικήν τακτικήν γενικώς και των ελεφάντων ειδικώς, τοποθετώντας τα παχύδερμα εις την πρώτην γραμμήν εν είδη εμβόλου (αρκεί να σημειωθή το ομολογουμένως αξιοπερίεργον αλλά και ευτράπελον ότι άπαντες οι "πολιτισμοί" που διέθεταν ελέφαντες ουδαμώς εγνώριζον την αρτίαν τακτικήν στρατιωτικήν χρήσιν αυτών παρά μόνον ηκεί και ως έτυχεν. Σεμνύνομαι δε να ισχυρίζομαι ότι και εις τούτο πρωτοπόροι υπήρξαν οι ημέτεροι πρόγονοι). Τα περί επισήμου αποστολής στρατιωτικής βοηθείας εκ μέρους των Λακεδαιμονίων προς του Καρχηδονίους είναι απλώς φληναφήματα και εις την σφαίραν της φαντασίας ενιών, κατά κύριον λόγον, Ρωμαίων ιστορικών (Αππιανός, Ευτρόπιος, Φλώρος και μεθύστερον ο πολύς Μόμμσεν) και δηλούν απλούστατα την μονομέρειαν και το άγχος των Ρωμαίων να αποδοθή η συντριβή των αλλαχού (και δη ένεκα του εξωγενούς παράγοντος), παρά εις την υπεροψίαν των και την υποτίμησιν του αντιπάλου. Οι ακριβέστερες και εγκυρότερες πηγές των υπό εξέτασιν γεγονότων είναι ασυζητητί ο Πολύβιος και ο Διόδωρος ο Σικελιώτης, εξ ων και συνάγεται ότι ο Ξάνθιππος εκλήθη υπό στρατολόγων ως "στρατιάρχης των ξένων", ένας μεταξύ των εγνωσμένης αξίας "αρχόντων του μισθοφορικού". Ενδεικτικώς, ένιοι εξ αυτών υπήρξαν κατά καιρούς και εις διαφόρους ιστορικές περιόδους οι
Ξενοφών ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ, Κόνων ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ, Ιφικράτης ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ, Χαρίδημος ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ, Μέμνων ο ΡΟΔΙΟΣ και ο αδελφός αυτού Μέντωρ ο ΡΟΔΙΟΣ, Μένων ο ΘΕΤΤΑΛΟΣ του ομωνύμου Πλατωνικού διαλόγου,
Πρόξενος ο ΒΟΙΩΤΟΣ, Αλέξων ο ΑΧΑΙΟΣ, Σοφαίνετος ο ΣΤΥΜΦΑΛΙΟΣ και άλλοι πολλοί. Οθεν, νομίζω, απαντάται επαρκώς και η δευτέρα ένστασις ή αντίρρησις του σεβαστού Λυκάστρου περί της προνομιακής δήθεν σχέσεως μεταξύ Λακεδαιμονίων και Περσών. Τολμώ δε να εικάσω ότι οι ων ουκ έστιν αριθμός "Μηδίζοντες" δέον όπως αναζητηθούν, κυρίως ειπείν, μεταξύ των εκτός Σπάρτης, με εξιδιασμένον παραδείγμα υπεράνω όλων τον μέγιστον ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΝ!
Β' μέρος
Συναφώς προς τα ανωτέρω, χρήζει μνείας το πόσον επίζηλος και μισητός κατέστη ο Ξάνθιππος μεταξύ της ελίτ των Καρχηδονίων ένεκεν του επιτεύγματος του, που κατά την κυρίαρχον παράδοσιν εμηχανορράφησαν διά να τον εξοντώσουν (πράγμα που άλλως τε επέτυχον, καταποντίζοντας το πλοίον επί του οποίου επέβαινε μετά τμήματος της μονάδος των επικούρων του).
Υ.Γ. η ετυμολογική ανάλυσις ΛΑΚΕ-ΔΑΙΜΩΝ, μόλον ότι άκρως ενδιαφέρουσα μου φαίνεται τρόπον τινά παιγνιώδης, αφού το δαίμων Ελληνιστί αποτελεί φιλολογικώς vox neutra, ήτοι άνευ θετικής ή αρνητικής συνδηλώσεως. Τούτο δε, ευχερώς, αποδεικνύεται εκ της χρήσεως όρων όπως αγαθοδαίμων, ευδαίμων αλλά και δεισιδαίμων, κακοδαίμων με διάφορον κατά περίπτωσιν εννοιολογικήν χροιάν. Τελικώς, παρέλκει να αναφέρω ότι το περί ου ο λόγος επιχείρημα πάσχει επί τη βάσει της αρχής της αυτοαναφορικότητος, διότι προτάσσει την εικαζομένη θεωρίαν επί των αποδείξεων. Αρα μία λογική πλάνη υπολείπεται ερεισμάτων (αυτοαναιρείται).
Διά μίαν πανοραμικήν επί του Ξανθίππου του Λακεδαιμονίου, οράτε μεταξύ άλλων το, εκ της διαδικτυακής βιβλιοθήκης της Ανέμης, άρθρον του Κωνσταντίνου Ν. Ράδου, Ξάνθιππος ο Λακεδαιμόνιος εν Καρχηδόνι, 1918.
Εσσεται ήμαρ!
" Υ.Γ. η ετυμολογική ανάλυσις ΛΑΚΕ-ΔΑΙΜΩΝ, μόλον ότι άκρως ενδιαφέρουσα μου φαίνεται τρόπον τινά παιγνιώδης, αφού το δαίμων Ελληνιστί αποτελεί φιλολογικώς vox neutra, ήτοι άνευ θετικής ή αρνητικής συνδηλώσεως. "
Να με συμπαθάς αλλά παιγνιώδης και μάλιστα για παιδάκια του Δημοτικού είναι η δική σου ανάλυση της λέξεως Λακεδαίμων. Ο γράφων δεν έκανε καμμία ανάλυση η ετυμολογία της λέξεως Λακεδαίμων απλά έγραψα ΛΑΚΕ-ΔΑΙΜΩΝ. Ο Αριστοτέλης έλεγε ότι η μίμηση είναι σύμφυτος στον άνθρωπο. Οι πάντες σήμερα μιμούνται κάποιον άλλο, οι φοιτητές τους καθηγητές τους, το κάθε ιστολόγιο αντιγράφει και μιμήτε κάποιο άλλο και οι σημερινοί συγγραφείς τους προηγούμενους για να αποκτήσουν/αποκτήσετε αυτό που όλοι ονομάζουν "γνώση".
Αληθώς λέγω έχετε μαύρα και αξημέρωτα μεσάνυχτα οι περισσότεροι.Οι Σπαρτιάτες Λακεδαιμόνιοι δεν έχουν καμία σχέση με τον Ελληνικό λαό, Σφήκες είναι, επομένως δεν θα πολεμούσαν ποτέ εναντίον των προπατόρων τους τους Πέρσες. Η Βουλή των 300 εταίρων του Λέοντος της Μήνης (Μενελέων και όχι Μενέλαος) ήσαν ιερείς του Τυφώνος και όχι μαχητές για τα δίκαια της Ελλάδος. Η Σπάρτη διέθετε μέγα Τυφώνιο ναό.
Η Σπάρτη ιδρύθηκε από τους πολυεθνικούς Ερεχθείς/Σπαρτούς ή Δυρίδες ή Λέλεγες ή Καδμείους οι οποίοι ακολούθησαν τον Ερμή τον γένεθλον του Κάδμου Διονύσου στην Ελλάδα προερχόμενοι από την Λιβύη (για αυτό και τα κολιτιλίκια με τον Αννίβα), Αίγυπτο, Φοινίκη, και Αραβία και οι οποίοι κάποτε εξέπεσαν στην Λακωνία.
«Σπάρτη: Λακωνικόν χωρίον, από των μετά Κάδμου Σπαρτών, περί ων Τιμαγόρας φησίν, εκπεσόντας δε αυτούς εις την Λακωνικήν, Σπάρτην αφ’ εαυτών ονομάσαι, το εθνικόν Σπαρτιάται»
Η αρχαία Τιτάνη αρχαία πόλη κοντά στην Κόρινθο εκατοικείτο από τους Τειτάνιους γνωστους για τις ιατρικές γνώσεις που κουβάλησαν από την Αίγυπτο.Εκείνοι οι Τειτάνοι ήταν οι Φοίνικες που μας λέει ο Ηρόδοτος ότι ΗΡΘΑΝ στην Ελλάδα με τον Κάδμο, ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ δηλαδή σαν τους σημερινούς που μας έρχονται με το έτσι θέλω εδώ.
Αυτοί οι πολυεθνικοί και πολύγλωσσοι ή Σπαρτοί/Σπαρτών (διάσπαρτων) εισβολέων γνωστών και ως Καδμείων, των ακολούθων δηλαδή του Κάδμου Ερμού ήταν αυτοί οι οποίοι έφεραν την Οφιολατρεία και Σεληνολατρεία στην Ελλάδα.
ΤΕΛΟΣ ΠΡΩΤΟΥ ΜΕΡΟΥΣ
Και πάμε στην λέξη ΛΑΚΕΔΑΙΜΩΝ....η Ελληνική μυθολογία αναφέρει ότι ο Νάουσος η Ναύσος ή Νύσσος ήταν κάποτε Λακεδαιμόνιος΄.Αν θυμάσαι οι Λακεδεμόνιοι είχαν μεγάλες διαφορές με τους Αθηναίους (μέχρι και Πελοποννησιακός Πόλεμος έγινε). Βέβαια η αρχαία γραφή της λέξεως διέφερε από την σημερινή και το όνομα Λακεδαίμων γραφόταν LVCEDAIMON. Μην μπερδεύεις όμως την γεωγραφική θέση της Λακεδαιμονίας με τους ΜΕΤΟΙΚΟΥΣ από την ΛΙΒΥΗ.!! Αυτούς που έφερε μαζί του ο Κάδμος, ο οποίος ανήκε στην φυλή με τον Αννίβα.!!!
Κακώς συνταυτίστηκε η ονομασία Λακεδαίμων με το όνομα Διόνυσσος, διότι αυτός ΔΕΝ είναι ΛΥΚ-ΟΣ. Ο σημερινός λοιπόν Λάκε (Λυκ) ήταν ο αρχαίος LVCE o οποίος μαζί με την λέξη Δαίμων (Da Ammon) που σήμαινε "ο θεός" έφτιαξαν μια ονομασία αντίστοιχη του LVCEFER δηλαδή του Εωσφόρου.
Το αρχαικό lvce (λυκ, φως) μεταφέρθηκε στην κλασσική ελληνική γλώσσα και έγινε έτυμο για πολλές ελληνικές λέξεις.
Για αυτό κάποιος Αλέκος είπε...«Αλέξανδρος Φιλίππου και οι Ελληνες, πλην Λακεδαιμονίων…» Αυτό το ΠΛΗΝ όλα τα λεφτά...τους διαχωρίζει από τους υπόλοιπους Έλληνες. Κάτι ήξερε για την καταγωγή τους.
Είναι γνωστό σε κάθε καλό ερευνητή ότι οι Καρχηδόνιοι έφτασαν κάποτε και στην Ελλάδα , στην πορεία όμως άλλαξαν πολλά ονόματα για αυτό είναι δύσκολο σε πολλούς να διακρίνουν αυτήν την εισβολή.
" Καὶ ἔτσι ὁ οἶκος τοῦ Πέλοπος ἔγινεν ἰσχυρότερος ἀπὸ τὸν οἶκον τοῦ Περσέως. Τὰ ΔΥΟ αὐτὰ ΣΚΗΠΤΡΑ ἀφοῦ ἤνωσεν εἰς χείρας τοῦ ὁ Ἀγαμέμνων, υἱὸς τοῦ Ἀτρέως, καὶ ἔγινε συγχρόνως ἰσχυρότερος ἀπὸ τοὺς ἄλλους"
Δύο ΣΚΗΠΤΡΑ, δηλαδή δύο ΕΞΟΥΣΙΕΣ....από την μια ο Οίκος του Περσέα, οι Ηλιακοί Έλληνες, και από την άλλη ο Οίκος του Πέλοπα που μας ήρθε ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ ΑΠΌ ΤΗΝ ΑΣΙΑ, και με μπόλικο χρήμα εξαγόρασε όπως και σήμερα τον τόπο και κυριάρχησε στην Πελοπόννησο. Ποιος ο Πέλοπας που η σάπια γενιά του ΘΥΣΙΑΖΕ ΕΛΛΗΝΕΣ στην Μ.Ασία. Ένας Οίκος από αιμομίκτες, κανίβαλους, και μοιχούς.....
Το ότι αυτομαστιγώνονταν οι Σπαρτοί μπροστά στο άγαλμα της Ατέμιδας/Σελήνης μέχρι να ματώσουν χοντρά το θεωρείς ελληνικό έθιμο;; Εμένα πάλι μου θυμίζει τους Σηίτες που αυτομαστιγώνονται στον Πειραιά.
https://www.youtube.com/watch?v=XltMe7OwIh4
Οικοδεσπότα και μετέχοντες της ενταύθα διαδικτυακής λέσχης, έτι δε κονίστρας ιδεών χαίρεται και αγαλλιάσθε!
Μετά τις εισαγωγικές φιλοφρονήσεις ας οδεύσωμεν και εις τα επίδικα ζητήματα ...
Αξιότιμε Λύκαστρε, ενώ προσπερνάς αβρόχοις ποσί και en passant τις άνωθεν παρατηρήσεις μου εστιάζεις εις το Υστερόγραφον και λέγεις ότι ουδεμία ετυμολογική ή άλλη ανάλυσιν παραθέτεις διά του λεκτικού τύπου ΛΑΚΕ-ΔΑΙΜΟΝΙΟΣ, πλην όμως καθώς φρονώ ότι ορθώς αντελήφθην -παρ'εκτός και αν πρόκειται απλώς περί lapsus calami- κάπου αποσκοπεί ή/και κάτι υπονοεί το συγκεκριμένο nomen omen (άλλως τε ουδέν λέγεται ή γράφεται άνευ σημασίας και άρα δηλοί κάτι), πράγμα που διαγιγνώσκεται περίτρανα εκ των όσων ακολούθως χειμαρρωδώς γράφεις.
Ειρήσθω εν παρόδω ουδέ εκ μέρους μου επεχειρήθη η παραμικρά ανάλυσις του ετύμου αυτού αλλά μία κρίσις επί της απόπειρας διαχωρισμού και των υπολανθανουσών νύξεων αυτής. Εξ άλλου τίνι τρόπω να ετυμολογίση τις τον όρον ra-ke-da-mi-ni-jo, (TH Fq 229) Λακεδαιμόνιος και Λακεδαιμών που αποτελεί την παλαιοτέραν γεωγραφικήν αναφορά εκ της Γραμμικής Β', χρονολογουμένη εις το δεύτερον ήμισυ της 2ας χιλιετίας π.Χ..
Εις ότι αφορά τα περί Αριστοτέλους και μιμήσεως ... ράβδος εν γωνία άρα βρέχει (perdonami αλλά ουδόλως αντιλαμβάνομαι ποίαν θέσιν υπέχει). Παρά ταύτα θα ημπορούσα να αντιτείνω "και τι μ'αυτό;" αντιστρέφοντας το ρηθέν εκ της λατινικής amicus Aristoteles sed magis amica veritas/φίλος ο Αριστοτέλης φιλτάτη δε η αλήθεια (ήδη ο Πλάτων θεωρούσε τα περί μιμήσεως άκρως αντιπαιδαγωγικά διότι προάγουν την σύγχυσιν, ένεκεν των απεικασμάτων που υποβαθμίζουν την ιδέαν του Θείου. Ο ίδιος διέκρινε μεταξύ ειδωλοποιητικής και αυτοποιητικής μιμήσεως, ενώ προκρίνει την μέθεξιν αντί της μιμήσεως). Εν τούτοις θα μου επιτρέπεις να διατηρώ τις επιφυλάξεις μου
αναφορικώς προς την ορθήν χρήσιν του αριστοτελικού όρου από μέρους σου (υπερβαίνουσα το πλαίσιον της τέχνης, εντός του οποίου την ενέτασσε ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ Σταγειρίτης) καθώς και επί της εννοιολογήσεως της "γνώσεως".
Αλλο γνώσις, άλλο "γνωστικισμός" και τούτο θα καταστή ευκρινές ακολούθως.
Αντιπαρέρχομαι τάχιστα τα περί σκότους, σκοτασμού και μεσονυκτίου των πλειόνων (συν τοις άλλοις προηγείται βεβαίως εσού ο υιός του Βλύσωνος) καθώς και περί των Πεφωτισμένων διδασκάλων που παραμένουν εις το υπόβαθρον [sic!].
Αντιλαμβάνομαι επίσης άριστα τα όρια, τις αγκυλώσεις και τις σκοπιμότητες της συστημικής ιστοριογραφίας, αυτό όμως δεν με οδηγεί να αποδέχομαι ακριτομυθώς και τα διάφορα άνευ ερεισμάτων σκαλαρθύματα και κυρίως άνευ βιβλιογραφικών παραπομπών.
Εκτός και εάν (τονίζω το εάν) τα όσα που τόσον εμπαθώς αναφέρεις είναι απλώς συμπιλήματα ή ψηφιδωτά κάποιων αμφιλεγομένων αναφορών εκ των πηγών ομού μετά του απαυγάσματος απόκρυφης τινός "γνώσεως" ή ιστορίας. Προς τούτο έκαμα λόγον περί γνωστικισμού. "Οι Σπαρτιάτες Λακεδαιμόνιοι δεν έχουν καμία σχέση με τον Ελληνικό λαό", το onus probandi των γραφομένων σου βαραίνει εσέ, ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν και ποίος εν τέλει είναι ο Ελληνικός λαός; Συνεχίζεις λέγοντας "επομένως δεν θα πολεμούσαν ποτέ εναντίον των προπατόρων τους τους Πέρσες", δηλαδή εις τις Θερμοπύλες και τις Πλαταιές (οι Λακεδαιμόνιοι διέθεσαν το πολυπληθέστερο στρατιωτικό σώμα απ'όλους τους άλλους Ελληνες), εις την Μυκάλην (υπό τον Λακεδαιμόνιον ναύαρχον Λεωτυχίδαν και την επακόλουθον πεζομαχίαν) ποίοι επολέμησαν; Μάλλον οι σφήκες [sic]!
Ετι δε περαιτέρω ερωτώ την ναυμαχίαν της Κνίδου (394 π.Χ.) την γνωρίζεις; Συγκαταριθμείται μεταξύ των γεγονότων του Κορινθιακού πολέμου. Κατά την εν λόγω ναυμαχίαν ο συντριπτικά μικρότερος στόλος των Λακεδαιμονίων υπό τον Πείσανδρον ηττήθη κατά κράτος υπό του ηνωμένου στόλου των Περσών (ο περσικός στόλος απετελείτο από Πέρσες, Φοίνικες, Κίλικες, Κυπρίους και ω του Θαύματος Αθηναίους εις αγαστήν συνεργασίαν) υπό του Κόνωνος του ΑΘΗΝΑΙΟΥ!!!
Οι Λακεδαιμόνιοι/Αρχιερείς του Τυφώνος εν ολίγοις συνεκρούσθησαν και συνετρίβησαν υπό των συγγενών και φίλων των (Περσών, Φοινικοκαδμείων και λοιπών. Εμφύλιος πόλεμος τουτ'έστιν) [sic]!!! Σύννους και κατηφής ερωτώ είχε και η Αθήνα Ερέχθειον;
Αρα και εν Αθήναις πολυεθνικοί επήλυδες και Ερεχθείς/Κάδμειοι; ήγουν και ενταύθα τυφώνειον ιερατείον, οφιολατρεία και σεληνολατρεία. Τι αληθώς απομένει; άπαντα απεδομήθησαν!
Εμμένεις προσέτι "για αυτό και τα κολλητιλίκια με τον Αννίβα", νομίζω δε εάν ανέγνωσες με την δέουσαν προσοχήν και απροκατάλυπτα τα όσα ανωτέρω έγραψα οι αντιρρήσεις σου θα έπρεπε να έχουν καμφθή. Εν τέλει, αναμένω εναγωνίως με τεκμηριωμένα παραθέματα και ιστορικά γεγονότα να αποδείξης τα όσα ισχυρίζεραι (κολλητιλίκια)! Επειτα δε αυτοί οι Σπαρτοί εκπεσόντες εν Λακωνία πόθεν προέρχονται επ'ακριβώς εκ Λιβύης, Αιγύπτου, Φοινίκης, Αραβικής χερσονήσου, πανταχόθεν και ουδαμόθεν;
Τα περί Μενελάου/Μενελέοντος/Λέοντος της Μήνιος δεν αντιλέγω είναι ενδιαφέροντα, αλλά το θέμα θα έχρηζε περαιτέρω λεξικογραφικής τεκμηριώσεως. Επίσης εις την Λακωνικήν απαντάται η Πιτάνη ως μία εκ των 4 πρωταρχικών οβών ή πολισμάτων της Σπάρτης. Υπαινίσσεσαι σύνδεσιν τινά προς την Τιτάνη της Κορινθίας; Μόνον δεινός ακροβάτης επιχειρεί τοιαύτης φύσεως γλωσσολογικές και ιστορικές αιωρήσεις και άλματα φαντασίας.
Τώρα επί του μείζονος σημασίας παραθέματος «Σπάρτη: Λακωνικόν χωρίον, από των μετά Κάδμου Σπαρτών, περί ων Τιμαγόρας φησίν, εκπεσόντας δε αυτούς εις την Λακωνικήν, Σπάρτην αφ’ εαυτών ονομάσαι, το εθνικόν Σπαρτιάται» που μετέρχεσαι, τι ακριβώς σε εμποδίζει να αναφέρεις δεόντως την βιβλιογραφικήν πηγήν του; Τα Εθνικά του Στεφάνου Βυζαντίου είναι έργον αρκετά όψιμον, ο συγγραφεύς γραμματικός της Βυζαντινής εποχής διαλάμψας αδρομερώς περί τα τέλη του 5ου αιώνος μ.Χ. δήλον ότι πολύ βραδύτερον (χίλια και πλέον χρόνια) των γεγονότων που εξιστορεί. Θεωρείται εν γένει μία σημαντική και έγκυρη πηγή παρ'όλες τις κατά προσέγγισιν πληροφορίες, κάποια λάθη ενίοτε και ενιαχού σοβαρά και μίαν σωρείαν αποσκωρακισμών αλλά και προσθηκών από μεταγενεστέρους συγγραφείς (ειδικώς πρόκειται περί μίας επιτομής Ερμολάου τινός, αγνώστου κατά τα λοιπά όστις ήντλησε εκ του αρχικού εν είδει εγκυκλοπαιδείας πολυτόμου έργου του Στεφάνου). Εν προκειμένω και διά να μην μακρηγορώ τι συνάγεται εκ του σπαράγματος; Τιμαγόρας φησίν, φάσκει (ισχυρίζεται, διατείνεται), άρα αυτόθι διασώζεται η άποψις Τιμαγόρου τινός. Δύναται να διασταυρωθή η εν λόγω πληροφορία υπό ετέρας πηγής; Δεν είμεθα εις θέσιν να διευκρινήσωμεν καν περί τίνος Τιμαγόρου πρόκειται (τι ήτο φιλόσοφος, ιστορικός, ποιητής); Ολως παρενθετικώς εις εκ των γνωστών Τιμαγόρων, χωρίς να ημπορώ να αποκλείσω ότι πρόκειται περί του αυτού προσώπου, υπήρξε Αθηναίος πρεσβευτής καταδικασθείς εις θάνατον ως μίσθαρνον όργανον του Πέρσου Αρταξέρξου). Η καθηγήτρια του πανεπιστημίου της Νεαπόλεως Federico II Rosa Leandra Poerio εις την επ'υφηγεσίαν διατριβήν της La storiografia tebana di età ellenistica. Testo, traduzione e commento dei frammenti su Tebe di Timagora, Lico, Aristodemo di Tebe e Lisimaco di Alessandria μας συντρέχει συμπεραίνοντας ότι ο εν λόγω Τιμαγόρας υπήρξε Θηβαίος του 4ου αιώνος π.Χ., ο οποίος διά να το θέσω ευσχήμως αναπαράγει και εκθειάζει συνελόντι ειπείν την Θηβαικήν προπαγάνδα και δη του Επαμεινώνδου εξυπηρετώντας τις επεκτατικές βλέψεις των προς την Λακεδαίμονα.
Ο συγγραφεύς των Εθνικών πάντως δεν αποδέχεται αναφανδόν την άποψιν (πως θα εδύνατο άλλως τε με την παρέλευσιν απείρου χρόνου) αλλά διευκρινίζει ότι η πληροφορία ερείδεται επί του ισχυρισμού του Τιμαγόρου. Συναφώς προς τα της περιοριοσμένης και συγκεχυμένης εποπτείας των πηγών εκ μέρους αοριστολογούντων προγενεστέρως ανεφερθέντα θα διαπιστώσω ότι εντός του ιδίου πονήματος ο Στέφανος Βυζάντιος ανάφερει (και τούτο αποτελεί θέσιν του ιδίου του γραμματικού και ουχί τρίτου προσώπου) εις το λήμμα Λακεδαίμων τα ακόλουθα "Λακεδαίμων, πόλις ἐνδοξοτάτη τῶν ἐν Πελοποννήσῳ, ἣ Σπάρτη πρότερον, ἀπὸ Σπαρτοῦ τοῦ Ἀμύκλαντος τοῦ Λέλεγος τοῦ Σπαρτοῦ, ἢ διὰ τὸ τοὺς πρώτους συνοικίσαντας τὴν πόλιν Λέλεγας. διεσπαρμένους γὰρ εἰς ταὐτὸν συνελθεῖν καὶ μίαν οἴκησιν ποιήσασθαι. Λακεδαίμονα δὲ οἱ μὲν ἀπὸ Λακεδαίμονος, ἢ ὅτι μετὰ τὴν τῶν Ἡρακλειδῶν κάθοδον συνθεμένων κλήρῳ διανείμασθαι τὴν χώραν καὶ τὸν λαχόντα πρῶτον ταύτην λαβεῖν, καὶ Λαχεδαίμονα κληθῆναι [ἢ Λαβεδαίμονα, διότι ἀγαθῷ δαίμονι ταύτην ἔλαβεν ὁ λαβὼν ἢ ἔλαχεν ὁ λαχών, καὶ τροπῇ τοῦ 'β' ἢ τοῦ 'χ' εἰς 'κ' Λακεδαίμονα.]" κ.τ.τ. Αρα ο Στέφανος Βυζάντιος τελεσιδίκως πίπτει ως φάσγανος της αληθείας επί των εικοτολογιών. Αρα ποίοι ήσαν οι Σπαρτοί "διεσπαρμένους γὰρ εἰς ταὐτὸν συνελθεῖν καὶ μίαν οἴκησιν ποιήσασθαι" αλλά και "ἢ Λαβεδαίμονα, διότι ἀγαθῷ δαίμονι (τι ανέλυσα ο τάλας εις το υστερόγραφον της προγενεστέρας γραφής μου;) ταύτην ἔλαβεν ὁ λαβὼν ἢ ἔλαχεν ὁ λαχών" νομίζω και ο έσχατος ομιλητής της νέας Ελληνικής αντιλαμβάνεται ορθώς άνευ ουδεμίας αποδόσεως.
Ως προς το μέρος Β'
Οι ΚΥΡΙΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΙ ΥΠΑΙΤΙΟΙ ΤΟΥ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ υπήρξαν οι ΑΘΗΝΑΙΟΙ και οι επεκτατικές φιλοδοξίες των (διά να αποφύγω να προβάλλω μεταγενέστερες νοητικές κατηγορίες εις το παρελθόν διά του όρου ιμπεριαλισμός) δίκην προστατών (εκφεύγει των ορίων του παρόντος σχολίου η εναργής και διεξοδική ανάπτυξις των επιχειρημάτων). Διά τις υπόλοιπες παρατηρήσεις του αξιοτίμου Λυκάστρου απαιτείται αναφανδόν τυφλή και έως ευηθείας άδολος πίστις διότι άπασαι οι εικασίες είναι αναπόδεικτες. Καλή τη πίστει αναμένω τεκμηρίωσιν ή έστω ερμηνευτικήν προσέγγισιν προσηκόντως εις στα δεδομένα λεξιλογικά, μυθολογικά, ιστορικά κ.τ.τ.
Ως προς το μέρος Γ'
Ο Μέγας Αλέξανδρος κατά την μαρτυρίαν του Αρριανού εις το έργον του Αλεξάνδρου Ανάβασις αναφέρει επ'ακριβώς τον λόγον του
"Ελλήνων πλην Λακεδαιμονίων". Ειδικώς λέγει "Λακεδαιμονίους δ'αποκρίνασθαι μη είναι σφήσι πάτριον ακολουθείν άλλοις, αλλ'αυτούς άλλων ηγείσθαι", θεωρώ άνευ χρείας ερμηνειών. Ας ληφθή υπ'όψιν ότι η Λακεδαίμων την αυτήν περίοδον πέραν μίας τρόπον τινά αισθήσεως ιστορικής υπεροχής, αλλά και υπεροψίας ίσως, ευρίσκετο εις φάσιν ιστορικής μεταβάσεως ένεκεν εσωτερικών ερίδων και σχετικής λειψανδρίας τινός και αναδιατάξεως των συσχετισμών πολιτικής και ετέρας ισχύος. Επί πλέον είναι γνωστή η εσωστρέφεια της εις τα όρια της κρυψίνοιας περί των θεμάτων σχετιζομένων προς τα εσωτερικά της ζητήματα.
Βέβαιον είναι ότι εκ της ιδίας "υπερηφανείας" ίσως λογιζομένης και καθ'υπερβολήν πλην όμως δικαίως διεπνέοντο, ας μου επιτραπή εδώ η παρέκβασις και τα Σπαρτιατόγγονα διά να αναφερθώ εις τους Μανιάτας (οι μόνοι διατηρούντες την ελευθερίαν και αυτοτέλειαν των και εκ των οποίων εναβρύνομαι ότι έλκω ταπεινώς την καταγωγήν μου και εγώ) οι οποίοι ενεφανίσθησαν πρωτοστάτες εις την απελευθέρωσιν του Γένους των Ελλήνων.
Επιστρέφοντας εις το περί Μεγάλου Αλεξάνδρου θέμα να προτείνω εις τον αξιοσέβαστον Λύκαστρον να μη προβαίνει εις δίκην προθέσεων εξόχως αντιιστορικήν του ΜΕΓΙΣΤΟΥ στρατηλάτου διότι δεν είναι εις θέσιν αληθώς να γνωρίζη τις απόψεις και τις "γνώσεις" αυτού περί απωτάτης καταγωγής των Σπαρτιατών. Απ'εναντίας συνιστώ ευγενώς να αναλογισθή διατί η αναθηματική προσφορά εν Αθήναις του στρατηλάτου αφορά εις 300 (ΤΡΙΑΚΟΣΙΕΣ) πανοπλίες βαρβάρων. Εισερχόμενος και εγώ εις την σφαίραν των εικασιών, θεωρείς τον συγκεκριμένο αριθμόν 300 τυχαίον; Lupus in fabula, φάσκει ο Changchang Fan εις το άρθρον του The Significance of Alexander’s Three Hundred Suits of Armor, "This may be Alexander’s way of complimenting the Athenians of their bravery in the Battle of Granicus and encouraging them to be brave in future battles. But it also shows that Alexander was still somehow respectable towards true warriors—the 300 Spartans, in spite of the “except the Lacedaemonians” mock on the inscription. This may be Alexander’s way of showing his own integrity and objectivity towards Sparta", θάττον ή βράδυον άπαντες οι έχοντες στοιχειώδην γνώσιν αγγλικής αντιλαμβάνονται καλώς!
Ως προς το μέρος Δ'
Συνελόντι ειπείν το τι είναι εις γνώσιν εκάστου καλού ερευνητού είναι τα μάλα αρκούντως σχετικόν. Οποία μοίρα έλαχε εις τον δύστηνον Θουκυδίδην (ο οποίος ως εικός ουδόλως αναφέρεται)! "Δύο ΣΚΗΠΤΡΑ, δηλαδή δύο ΕΞΟΥΣΙΕΣ" εις ότι αφορά εις την Λακεδαίμονα απολύτως φυσιολογικόν αφού παραπέμπει εις την διαρχίαν των ΔΙΟΓΕΝΩΝ ΔΙΟΣΚΟΥΡΩΝ. Ακολούθως "Οίκος του Περσέα, οι Ηλιακοί Ελληνες" εδώ δεν θα ενδώσω καν εις τον πειρασμόν να αποδομήσω τα περί Ηλιακών Ελλήνων και Περσέως. Ο δε Περσεύς εάν τεθεί υπό το μικροσκόπιον θα καταστή κατανοητόν πόσες και ποίας φύσεως διασυνδέσεις έχει προς την Περσίαν, την Ανδρομέδα κ.τ.τ. (Δυστυχώς η σχόλη μου δεν είναι άπειρος).
Ως προς το μέρος Ε'
Οι "Σπαρτοί" δεν υπόκειντο εσαεί εις την λεγομένη διαμαστίγωσιν. Η διαμαστίγωσις ήτο διαβατήρια τελετή (ή τελετή ενηλικιώσεως), λαμβάνουσα χώραν άπαξ μεταξύ των εφήβων και δεν επρόκειτο περί αυτομαστιγώσεως! Ητο περισσότερον αγώνας καρτερίας, αντοχής, σκληραγωγήσεως, επιμονής και καλλιεργείας πνεύματος νικητού πέραν από τις πολυειδείς αντιξοότητες. Ητο αγών βάναυσος; Ανεπιφύλακτα ναι, ένιοι δυστυχείς εκ των συμμετεχόντων εξεμέτρησαν το ζην εξ αιτίας της δοκιμασίας αύτης; επίσης ναι, πλην όμως, o tempora o mores, κρίνομεν και επικρίνομεν έθιμα της προιστορικής σχεδόν εποχής με κριτήρια της σήμερον. Το αυτό δύναται να ειπωθή και περί των αγώνων ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ συμφυώς και κατά τον τρόπον των Λακεδαιμονίων (άνευ κανόνων και αποκλεισμού πληγμάτων). Διά να μην παραλείψω να αναφέρω περί του από αρχαιοτάτων χρόνων εθίμου του μασχαλισμού, το οποίον επεβίωνε εν Μάνη έως και σχετικά προσφάτως (ακόμη ενθυμούμαι παιδιόθεν την ανάμνησιν συμπατριώτου μου εξαιρέτου ανδρός και αγωνιστού της Μάχης της Κύπρου να μου επιδεικνύει υπερηφάνως ορμαθόν από αποξηραμένα ώτα και ρίνες φονευθέντων Τούρκων). Λυπούμαι έαν τίνες εξ υμών συγκλονίζονται!
Τελικώς, δεν είμαι εις θέσιν να εντοπίσω τι σχέση δύνανται να έχουν τα ανωτέρω με τους απογόνους της εβραικής αιρέσεως των Με(α)σσαλιανών.
Εσσεται ήμαρ!
" Οποία μοίρα έλαχε εις τον δύστηνον Θουκυδίδην (ο οποίος ως εικός ουδόλως αναφέρεται)! "Δύο ΣΚΗΠΤΡΑ, δηλαδή δύο ΕΞΟΥΣΙΕΣ" εις ότι αφορά εις την Λακεδαίμονα απολύτως φυσιολογικόν αφού παραπέμπει εις την διαρχίαν των ΔΙΟΓΕΝΩΝ ΔΙΟΣΚΟΥΡΩΝ. "
Το απόσπασμα που έδωσα είναι ΞΕΚΑΘΑΡΟ....όποιος θέλει βλέπει και καταλαβαίνει και όποιος δεν θέλει δεν καταλαβαίνει. Τι λέει το απόσπασμα :
" Καὶ ἔτσι ὁ οἶκος τοῦ Πέλοπος ἔγινεν ἰσχυρότερος ἀπὸ τὸν οἶκον τοῦ Περσέως. Τὰ ΔΥΟ αὐτὰ ΣΚΗΠΤΡΑ ἀφοῦ ἤνωσεν εἰς χείρας τοῦ ὁ Ἀγαμέμνων, υἱὸς τοῦ Ἀτρέως, καὶ ἔγινε συγχρόνως ἰσχυρότερος ἀπὸ τοὺς ἄλλους"
Mιλάει για τον Οίκο του Πέλοπα...και τον Οίκο του Περσέα.....ΔΥΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΥΣ Οίκους.Οι Διόσκουροι ΔΕΝ έχουν απολύτως καμμία σχέση μαζί τους. Και μια που νομίζεται ότι γνωρίζεται για τον Περσέα ...μήπως γνωρίζεις και το άλλο του ονοματάκι;;; Αυτό με το οποίο τον φώναζε η μητερούλα του;;; Διότι αυτά τα περί διασυνδέσεως του με την Περσία είναι ελαφριές μαρμελάδες για πρωινό....Το άλλο του ονοματάκι είναι το σωστό.
" Εξ άλλου τίνι τρόπω να ετυμολογίση τις τον όρον ra-ke-da-mi-ni-jo, (TH Fq 229) Λακεδαιμόνιος και Λακεδαιμών που αποτελεί την παλαιοτέραν γεωγραφικήν αναφορά "
ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ αναφορά το είπες και μόνος σου. Τώρα το ra-ke-da-mi-ni-jo δεν ταιριάζει ούτε καν ακουστικά...θα έπρεπε να ήταν γραμένο la-ke-da.....κλπ.
Η εισβολή των Καδμείων δεν ήταν ειρηνική. Ο Διόδωρος Σικελιώτης περιγράφει την εισβολή του Κάδμου/Ερμού σαν κάτι πολύ βάρβαρο.Όταν έφτασαν στην Ελλάδα γιατί πήραν τα καλύτερα μέρη...οι Είλωτες ήταν οι παλαιότεροι κάτοικοι της Λακεδαιμονίας τους οποίους καταπίεζαν και είχαν υπό σκληρό ζυγό. Αυτοί ήταν οι πραγματικοί Έλληνες.
Αυτό αναφέρεται από πολλούς αρχαίους συγγραφείς. Η ονομασία "Λαχε δαίμων" σημαίνει "κληρώθηκε στον λαχνό" και τους εδόθη επειδή πήραν τα καλύτερα μέρη όταν έφτασαν στην Ελλάδα. Είναι οι μόνοι που ονόμαζαν την Αθηνά ΑΣΑΝΑ όπως οι Αιγύπτιοι και οι Βαβυλώνιοι και οι Άραβες.Το όνομα αρχικά ήταν ΑΚΕΝΑ, ACENA, ΑΣΙΝΑ.Οι Λάκωνες δεν έλεγαν Αθηναίοι, έλεγαν Ασαναίοι.
Οι αρχαίοι κάτοικοι της Αιγύπτου, κατά την γνώμη μου, οι Άτλαντες, ονόμαζαν την Αθηνά ΑΚΕΝ η οποία αριθμολογείται 76 ακριβώς όπως η λέξη ΑΘΗΝΗ...
" Διά να μην παραλείψω να αναφέρω περί του από αρχαιοτάτων χρόνων εθίμου του μασχαλισμού, το οποίον επεβίωνε εν Μάνη έως και σχετικά προσφάτως (ακόμη ενθυμούμαι παιδιόθεν την ανάμνησιν συμπατριώτου μου εξαιρέτου ανδρός και αγωνιστού της Μάχης της Κύπρου να μου επιδεικνύει υπερηφάνως ορμαθόν από αποξηραμένα ώτα και ρίνες φονευθέντων Τούρκων). Λυπούμαι έαν τίνες εξ υμών συγκλονίζονται!"
Ουδείς από εμάς συγκλονίζεται....άλλωστε είναι κάτι το οποίο μου είναι γνωστό από πρώτο χέρι. Ο Οίκος μου πολέμησε στην Κύπρο..ΕΛΔΥΚάριος ένα από τα μέλη του Οίκου μου....μόνο αυτό το έθιμο το είχαν και οι Τούρκοι. Θυμάμαι ιστορίες που μου έλεγε ότι ΚΑΙ οι Τούρκοι είχαν τα ίδια κορδόνια με "αναμνηστικά".
" Επιστρέφοντας εις το περί Μεγάλου Αλεξάνδρου θέμα να προτείνω εις τον αξιοσέβαστον Λύκαστρον να μη προβαίνει εις δίκην προθέσεων εξόχως αντιιστορικήν του ΜΕΓΙΣΤΟΥ στρατηλάτου διότι δεν είναι εις θέσιν αληθώς να γνωρίζη τις απόψεις και τις "γνώσεις" αυτού περί απωτάτης καταγωγής των Σπαρτιατών. "
Από την μια τον αποκαλείς ΜΕΓΙΣΤΟ και από την άλλη αμφιβάλλεις ότι ήξερε την πραγματική καταγωγή των Λακεδαιμόνιων.!!! Λες να μην ήξερε με μια μητερούλα ΑΡΧΙΙΕΡΕΙΑ στην Δωδώνη...αλλά και Ιέρεια στα Καβείρια Μυστήρια;; Πολλά περισσότερα εγνώριζε απο ότι εσύ και εγώ...αλλά τον φαρμάκωσε συγκεκριμένο Ιερατείο...διότι έκανε κάτι ανεπίτρεπτο για αυτούς.
Να είσαι σίγουρος ότι η μητέρα του τον είχε πληροφορήσει για πολλά...
Η Ελλάδα και πάλι στις μέρες μας κατακλύζεται από τις Καδμείες συμμορίες της Ασίας. Ελπίζω να μην είσαι από αυτούς που πιστεύουν ότι ο Μενέλαος και ο Αγαμέμνων ήταν Έλληνες.!!!! Και ότι ο Τρωικός πόλεμος έγινε για τα μάτια μιας όμορφης γυναίκας.!!
Όσο για το ότι το βάρος της απόδειξης πέφτει σε μένα για αυτά που λέω....δεν κάνω το ίδιο λάθος που έκανα παλιά να δίνω πηγές και βιβλιογραφία. Διότι έχω δει και βιώσει στο πετσί μου την κακία της κάθε ΠΟΥΣΤΡΑΣ .
Ακόμα πάντως δεν μου είπες κάτι το οποίο να μην γνωρίζω...όλα αυτά που λες είναι γνωστά και χιλιοειπωμένα.
" Τα περί Μενελάου/Μενελέοντος/Λέοντος της Μήνιος δεν αντιλέγω είναι ενδιαφέροντα, αλλά το θέμα θα έχρηζε περαιτέρω λεξικογραφικής τεκμηριώσεως. Επίσης εις την Λακωνικήν απαντάται η Πιτάνη ως μία εκ των 4 πρωταρχικών οβών ή πολισμάτων της Σπάρτης. Υπαινίσσεσαι σύνδεσιν τινά προς την Τιτάνη της Κορινθίας; "
Δεν μίλησα για Πιτάνη!!!!! Μίλησα για την Τιτάνη. Όσο για τον Μενελέων..ξεκίνα από εδώ.
https://prnt.sc/9O5kclh_eWOd
Μετά διάβασε Λυκόφρονα , όπου εκεί θα δεις ότι ο Αγαμέμνων, ως ένα ακόμη προσωνύμιο του Άμμωνα στην πραγματικότητα αντιπροσωπεύει τον ίδιο τον καταγώγιο Διόνυσο ή Άμμωνα ή Αμμούν , ή Μαϊμούν, ή Θαμούν, ή Θαμούζ των Ατλαντίων ο οποίος λατρεύεται και αυτός μέσα στα υπόγεια του Σκυθοκρατούμενου ναού των Σολύμων (Σκυθών) στην εποχή του Ιεζεκιήλ.
Σύμφωνα με τον Λυκόφρονα ο Πρίαμος θυσιάζεται πάνω στον βωμό του Αγαμέμνονα, ο οποίος λατρεύεται ως θεός Δίας όπου έχουν βάλει το πόδι τους οι εισβολείς βάρβαροι Πελοπίδες.Ο Αγαμέμνων λατρεύονταν ως Δίας σε πολλά μέρη της αρχαίας Ελλάδος.
Πίσω όμως από το όνομα Αγαμέμνων κρύβεται έντεχνα ο Λίβυος κερασφόρος θεός Άμμων, δηλαδή ο αναγεννημένος θεσμός των Ατλάντων. Σημειώνω μόνο ότι ο Μενέλαος είχε γεννηθεί στον Πλυνό της Λιβύης, που τύχαινε να είναι και γενέτειρα του προπάππου του Άτλαντος.
Στους στοίχους 149-151 ο Λυκόφρονας τα λέει όλα για τον Μενέλαο και -αυτό ισχύει και για τον αδελφό του φυσικά-και την βαρβαρική καταγωγή του.
«ο επόμενος από του Πλυνού την ρίζα βλαστάρι,
Από τα νερά της Καρίας,
Μισός Κρητικός, βάρβαρος Επειός,
ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΑΡΓΕΙΟΣ ακραιφνής στη γενιά»
Οι βασιλείς των Μυκηνών (Αγαμέμνων κλπ) είναι και αυτοί Καδμείοι και απ’ ευθείας απόγονοι του Ερμού Κάδμου οι οποίοι διεκδικούν κάποιες χαμένες κτίσεις στην Ιωνία από επαναστατημένους λαούς και από ηγέτες οι οποίοι τόλμησαν να ανεξαρτητοποιηθούν.
Ο Λυκόφρων καλώς λοιπόν χαρακτηρίζει την Μιξοσκυθική – Μιξοατλαντική φάρα του Αγαμέμνονα βαρβάρους.Έλληνες δεν ήταν,και ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΑΡΓΟΣ.
" Απ'εναντίας συνιστώ ευγενώς να αναλογισθή διατί η αναθηματική προσφορά εν Αθήναις του στρατηλάτου αφορά εις 300 (ΤΡΙΑΚΟΣΙΕΣ) πανοπλίες βαρβάρων. Εισερχόμενος και εγώ εις την σφαίραν των εικασιών, θεωρείς τον συγκεκριμένο αριθμόν 300 τυχαίον; "
Γιατί να έχουν οι 300 ασπίδες σχέση με τους Σπαρτιάτες, και να μην έχουν σχέση με τους 300 εταίρους του Πυθαγόρα που κατέληξαν όλοι στην πυρά;; Λέω εγώ τώρα...δεν μπορεί να είναι κανείς στο μυαλό του Μέγιστου Στρατηλάτη για να πει με σιγουριά.
Βέβαια 300 Σπαρτούς εταίρους είχε και ο Λεωνίδας ο απόγονος του Σπαρτού Μενελέοντα, για τους οποίους ουδέποτε θα μάθουμε την αλήθεια τι απέγιναν και οι οποίοι «εξαϋλώθηκαν» ακριβώς μέσα στις «Θερμές Πύλες» σε μία παράσταση του Τυφωνικού ιερατείου.
300 και οι εταίροι της νεότερης Ελληνοφοινικικής Βουλής η οποία είναι χτισμένη ακριβώς πάνω στον αρχαίο ναό του Τυφώνος στο Σύνταγμα και η οποία κάποια μέρα θα έχει και αυτή την ίδια τύχη και ας λένε ότι θέλουν οι λάτρεις της.
Ο Ορφέας αγανακτισμένος από την εισβολή των Καδμείων με αρχηγό τον Ερμή στην Ελλάδα γράφει λογοκριμένα ότι τα ολέθρια τέκνα της Βριμούς, δηλαδή της Σελήνης έκαναν ολέθριες γενετικές επεμβάσεις στην χώρα μας. Απόρροια εκείνης της ολέθριας επέμβασης ήταν και οι 300 των Λακεδαιμονίων Σπαρτών απογόνων των αρχαίων ακολούθων του Φοίνικα/Ατλαντίου Κάδμου Ερμού
Δημοσίευση σχολίου