ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ :Δηλαδή ο κύριος Ιγνατίου δεν έει καταλάβει τι συμβαίνει στην Αμερική , και ποιός είναι πίσω από ποιόν;; Τότε τι σόι αναλυτής είναι κάποιος όταν δεν λέει τα πράγματα με το πραγματικό τους όνομα;;; Δεν τίθεται θέμα επιλογής στην Αμερικής, κύριε Ιγνατίου αλλά μόνο μεταξύ διεθνών κέντρων εξουσίας. Βρίσκεσαι
ανάμεσα σε Πούτιν - Τραμπ - Ερντογάν - Σαλβίνι - Σόιμπλε - Όρμπαν κτλ
από την μία και σε Κλίντον - Μέρκελ - Μακρόν - Κεμαλικοί - Βρυξέλλες
κτλ από την άλλη. Αυτή την στιγμή, η κυβέρνηση της Ελλάδας υπηρετεί το δεύτερο κέντρο εξουσίας. Δεν υπάρχουν Αμερικάνοι, Ρώσσοι και Τούρκοι.
Υπάρχουν διεθνή συμφέροντα. Από την στιγμή που βγήκε ο Τραμπ, έχει δημιουργηθεί ένας άξονας Πούτιν - Ερντογάν - Τραμπ (πίσω απο αυτό βρίσκεται ο Κίσσιντζερ) . Ο Λευκός Οίκος ανήκει στο ένα κέντρο εξουσίας, και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ στον άλλο πόλο εξουσίας. Όμως ανάμεσα σε αυτά τα δύο κέντρα εξουσίας στην Αμερική υπάρχει και ο αποφασιστικός παράγοντας , ο οποίος θα κρίνει την παρτίδα. Εδώ και χρόνια επικρατεί στην Αμερική αυτός που έχει με το μέρος του τον....αποφασιστικό παράγοντα.!! Και την συγκεκριμένη ιστορική περίοδο (πριν 4 χρόνια) , ο αποφασιστικός παράγων ήταν με το σύστημα, που ανέδειξε, υποστήριξε και εξέλεξε τον Φράντζα. Στις επόμενες αμερικάνικες εκλογές που έρχονται σύντομα....θα δούμε ποια πλευρά θα διαλέξει.
Το ερώτημα τίθεται σε συζητήσεις μεταξύ διπλωματών, αναλυτών και δημοσιογράφων και είναι ενδιαφέρουσες οι απόψεις όλων. Αρκετοί εξ αυτών έχουν καθημερινή τριβή με τους Αμερικανούς αξιωματούχους για διάφορα ζητήματα, όχι μόνο για τα λεγόμενα «δικά μας» Εθνικά Θέματα, και εντοπίζουν διαφορές, όχι μόνο στο τρόπο σκέψης. Αλλά και στις αποφάσεις, οι οποίες -όπου υλοποιούνται- φέρνουν μερικές φορές «κόλαση», όπως την έζησαν οι Κούρδοι στη βόρεια Συρία.
ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν την ατυχία, σε αυτή την κρίσιμη για τον
γεωστρατηγικό τους ρόλο εποχή, να διαθέτουν ένα Πρόεδρο ο οποίος δεν
καταλαβαίνει ότι για να παραμείνει η «Αμερική Μεγάλη», όπως είναι το
σύνθημα του Ντόναλντ Τραμπ, πρέπει να συνεχίσει να είναι ο παγκόσμιος
«χωροφύλακας»…
Το ερώτημα που τίθεται, όλο και περισσότερο, είναι αυτό: Υπάρχει περίπτωση να σκέφτονται διαφορετικά -στα θέματα εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών- οι γραφειοκράτες του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του Πενταγώνου από τους αξιωματούχους του Λευκού Οίκου, αρκετοί εκ των οποίων είναι διορισμένοι από τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμ;
Σημειώνω ότι οι γραφειοκράτες αποτελούν τη συνέχεια του κράτους, ενώ
αρκετοί αξιωματούχοι έρχονται και αποχωρούν με τον εκάστοτε πρόεδρο της
Αμερικής. Το παράδειγμα της Συρίας είναι μία καλή απόδειξη για τις
διαφορές απόψεων μεταξύ του Λευκού Οίκου και των υπουργείων Άμυνας και
Εξωτερικών. Ένας υπουργός, ο Τζιμ Μάτις παραιτήθηκε και κάποιοι
σημαντικοί διπλωμάτες αποχώρησαν διαμαρτυρόμενοι για την υπόσχεση του κ.
Τραμπ στον Τούρκο ομόλογό του, Ταγίπ Ερντογάν να αποσύρει τα
αμερικανικά στρατεύματα από τη Βόρεια Συρία.
Οι παραιτήσεις δεν πτόησαν τον Αμερικανό πρόεδρο και -όπως θα γράψει η ιστορία- προχώρησε στην υλοποίηση των ανόητων σχεδίων του με αποτέλεσμα να προδώσει με οικτρό τρόπο τους Κούρδους συμμάχους των ΗΠΑ. Σε αντίθεση με όσα υποστηρίζει ο ίδιος, η Αμερική είναι η ηττημένη δύναμη στη Συρία και εάν επιτευχθεί και η αποχώρηση από το Ιράκ, θα συντελεστεί το διπλό «έγκλημα» από την άποψη της προστασίας των στρατηγικών συμφερόντων των ΗΠΑ.
Και σε άλλα διεθνή θέματα εντοπίζονται διαφορές, αλλά όλο και
λιγότερο ακούγονται οι εισηγήσεις των διπλωματών και των στρατιωτικών.
Νικητής αναδεικνύεται πάντα ο κ. Τραμπ, αλλά και ο στενός κύκλος των
συνεργατών του, που υλοποιούν και παρουσιάζουν τις όποιες σκέψεις τους
αναπτύσσει ο Αμερικανός πρόεδρος. Στα θέματα που ενδιαφέρουν την Ελλάδα
και την Κύπρο, εντοπίζουμε παράξενες συμπεριφορές. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ
Πηγή
Υπάρχουν διεθνή συμφέροντα. Από την στιγμή που βγήκε ο Τραμπ, έχει δημιουργηθεί ένας άξονας Πούτιν - Ερντογάν - Τραμπ (πίσω απο αυτό βρίσκεται ο Κίσσιντζερ) . Ο Λευκός Οίκος ανήκει στο ένα κέντρο εξουσίας, και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ στον άλλο πόλο εξουσίας. Όμως ανάμεσα σε αυτά τα δύο κέντρα εξουσίας στην Αμερική υπάρχει και ο αποφασιστικός παράγοντας , ο οποίος θα κρίνει την παρτίδα. Εδώ και χρόνια επικρατεί στην Αμερική αυτός που έχει με το μέρος του τον....αποφασιστικό παράγοντα.!! Και την συγκεκριμένη ιστορική περίοδο (πριν 4 χρόνια) , ο αποφασιστικός παράγων ήταν με το σύστημα, που ανέδειξε, υποστήριξε και εξέλεξε τον Φράντζα. Στις επόμενες αμερικάνικες εκλογές που έρχονται σύντομα....θα δούμε ποια πλευρά θα διαλέξει.
Το ερώτημα τίθεται σε συζητήσεις μεταξύ διπλωματών, αναλυτών και δημοσιογράφων και είναι ενδιαφέρουσες οι απόψεις όλων. Αρκετοί εξ αυτών έχουν καθημερινή τριβή με τους Αμερικανούς αξιωματούχους για διάφορα ζητήματα, όχι μόνο για τα λεγόμενα «δικά μας» Εθνικά Θέματα, και εντοπίζουν διαφορές, όχι μόνο στο τρόπο σκέψης. Αλλά και στις αποφάσεις, οι οποίες -όπου υλοποιούνται- φέρνουν μερικές φορές «κόλαση», όπως την έζησαν οι Κούρδοι στη βόρεια Συρία.
ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Το ερώτημα που τίθεται, όλο και περισσότερο, είναι αυτό: Υπάρχει περίπτωση να σκέφτονται διαφορετικά -στα θέματα εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών- οι γραφειοκράτες του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του Πενταγώνου από τους αξιωματούχους του Λευκού Οίκου, αρκετοί εκ των οποίων είναι διορισμένοι από τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμ;
Οι παραιτήσεις δεν πτόησαν τον Αμερικανό πρόεδρο και -όπως θα γράψει η ιστορία- προχώρησε στην υλοποίηση των ανόητων σχεδίων του με αποτέλεσμα να προδώσει με οικτρό τρόπο τους Κούρδους συμμάχους των ΗΠΑ. Σε αντίθεση με όσα υποστηρίζει ο ίδιος, η Αμερική είναι η ηττημένη δύναμη στη Συρία και εάν επιτευχθεί και η αποχώρηση από το Ιράκ, θα συντελεστεί το διπλό «έγκλημα» από την άποψη της προστασίας των στρατηγικών συμφερόντων των ΗΠΑ.
Πηγή
2 σχόλια:
ΤΡ- ΑΜ- Π -ΕΡΙΚΑ
Το βλέμμα σου, Τραμπάλα μου,
το πνεύμα μου φλογίζει
Και η ζαβοκαπέτα σου
βλακεία εξακοντίζει.
Ας λέει ο κόσμος ο κακός
σ’ εκράτα ο Ερδογάνης,
ξέρεις εσύ που όταν μιλάς
είναι σαν να τους κλάνεις.
Σ’ αυτό τον κόσμο τον ζουρλό
που πάει σαν τον Τιτανικό
μ’ Εβραίων χρήμα βρωμερό
έτυχες πλανητάρχης.
Μα εγώ ετούτο θα σου ειπώ
και πρόσεχε παρακαλώ:
Στης Μεσογείου τον χορό,
και του Αιγαίου τον πανικό
τον καουμπόη τον σκληρό
παύσαι να παριστάνεις,
αν θέλεις πάντα ν’ άρχεις.
αφεντικό γιατί εδώ
είναι ο ίδιος ο θεός,
Ελαύνων Ζευς πραγματικός,
του Έλληνα ο δημιουργός,
κι εσύ είς κατσικάρχης.
ΥΓ.
Χε, χε. Έχομεν ρέντα λέμε!
ΜΕΙΔΙΑΣ : ΥΓ. Χε, χε. Έχομεν ρέντα λέμε!
Χα χα είπαμε δεν είπαμε , είσαι ο C.F.O. (Chief Fun Officer) του ιστολογίου συν τις άλλοις. Μεγάλη υπόθεσις λέμε διότι μόνο ταλέντα σαν και σένα μπορούν να κάνουν αυτήν την εργασία.
Δημοσίευση σχολίου