Ποθώ σημαίας οργής και θυμού,
ιαχάς βοεράς αρμάτων,
βρασμούς αιμάτων
του μαστιγώνειν τον ήλιον θέλω.
Και βούλομαι λάβαρα ουρανόζηλα
τα βάρβαρα ισοπεδώνειν στίφη,
αλαζονείαν του αίματος,
κόκκιναι σπονδαί
επί των βωμών κατάρας.
Μαρμάρινος θρύλος, αιθεροβάμων μούσα,
και θριάμβων αψίδες υπέρ τας κεφαλάς των αφωσιωμένων
κραιπάλη δόξης εξ αγγείων αθραύστων αιωνιότητος.
Οργασμός ψυχών, θυρεός αέτιος και λύρα ελευθερώτις.
Ποθώ εν ¨νενικήκαμεν¨ βασιλικών επελάσεων.
του ακουμβήσαι το κατάκοπον της δόξης
μέτωπον θέλω εις τα ευδαίμονα προσεχή λάφυρα
μιας καταλυτικής, ελληνοθέου εποποιίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου