Για να μπορέσω να βγάλω άκρη με το θέατρο του παραλόγου γύρω μας, στην αρχή διάβασα τους αρχαίους συγγραφείς που έκαναν λόγο για την εξωτερική πολιτική της πόλης των Αθηνών και πως οι Αθηναίοι αντιμετώπιζαν εχθρούς και συμμάχους, μετά διάβασα Μακιαβέλι, μετά για τον Γκεμπελς, ύστερα Τσόμσκι. Διάβασα ρητορική και την τεχνική μορφή της δικηγορίας στην αγόρευση στο δικαστήριο και στην εξέταση του μάρτυρα .Μετά μελέτησα τις μεθόδους στην διαπραγμάτευση.
Όλα τα παραπάνω στην βασική τους θεωρία έχουν δύο κοινά.
Το πρώτο είναι η χειραγώγηση του "αντιπάλου", ώστε να τον αναγκάσεις να πράξει αυτό που εσύ θέλεις ή να τον πάρεις τελικά με το μέρος σου.
Το δεύτερο είναι ότι εστιάζουν είτε στην ελπίδα πλουτισμού, δημιουργίας και ευτυχίας είτε στον φόβο πείνας, αρρώστιας και θανάτου. Σε πραγματική ή και σε παραβολική μορφή
Σημασία έχει να κάνεις τον αντίπαλο αρχικά αυθόρμητα να σου αρνηθεί ώστε να αποκτήσεις μετά το πλεονέκτημα και να τον εγκλωβίσεις εν συνεχεία στην υποστήριξη του της ίδιας του της άρνησης, όπου του στερεί διέξοδο ελιγμών. Η φυσιολογική ανθρώπινη συμπεριφορά του αρνητή που βασίζεται στην απόδειξη στους ΄τρίτους της συνέπειας του για τις επιλογές που έλαβε. Σωστές ή λάθος . Μεγάλη παγίδα...
Δεν είναι τυχαίο που οι μανούλες της διαπραγμάτευσης αγγλοσάξονες ποτέ δεν αρνούνται μια πρόταση αλλά αντίθετα παγιδεύουν τον προτείνοντα να τους δώσει τρεις σοβαρούς λόγους ώστε να πεισθούν για το ορθό της πρότασης του και μετά με την (πλατωνική) διαλεκτική αποδόμησης τον πετούν στο καναβάτσο.
Αυτό που έχω διαπιστώσει τόσα χρόνια τώρα είναι το πόσο εύκολα ο χειραγωγός - που ξέρει την τέχνη του - μπορεί να διεισδύσει στο ψυχισμό, το υποσυνείδητο αρχικά και τελικά στο συνειδητό της μάζας και να την καθοδηγήσει εκεί που ο ίδιος επιθυμεί.
Οι τεχνικές είναι δεκάδες, δεν είναι μία ή δύο και συνεχώς εξελίσσονται. Ανάλογα την περίπτωση γίνεται και η χρήση της κάθε μιάς. Άνθρωποι που και γνώστες αυτών των τεχνικών να είναι, αν χαλαρώσουν ή πιαστούν "αδιάβαστοι'"στο ζήτημα προς χειραγώγηση, είναι πανεύκολο να την πατήσουν. Πολύ δε περισσότερο όλοι εκείνοι που αγνοούν τις τεχνικές αυτές και δεν έχουν αναπτύξει καμία μορφή άμυνας κατ' αυτών.
Έβαλα ένα στοίχημα με έναν καλό φίλο. Μέχρι του χρόνου θα στήνεται κόσμος -και ιδιαίτερα μέσης και μεγάλης ηλικίας- εθελοντικά σε ουρές να κάνει το εμβόλιο, άσχετα με το τι λένε όλοι αυτοί σήμερα. Αυτό είναι σιγουράκι.
Το δεύτερο στοίχημα που έβαλα αλλά με όχι ικανοποιητικές πιθανότητες για μένα (μέχρι 60%) είναι ότι ο κόσμος θα ξαναψηφίσει στις επόμενες εκλογές Τσίπρα - αν το ορθόδοξο ΠΑΣΟΚ δεν έχει μετακινηθεί μέχρι τότε κάπου αλλού - για να ξαναδιώξει την ΝΔ 
Το επικίνδυνο 40% είναι ότι μέχρι τότε μπορεί να μην έχει χορτάσει ακόμα Κυριάκο και να θέλει επαναληπτική δόση.
Το επικίνδυνο 40% είναι ότι μέχρι τότε μπορεί να μην έχει χορτάσει ακόμα Κυριάκο και να θέλει επαναληπτική δόση.
7 σχόλια:
Συμφώνω στο στοίχημα στα ποσοστά που δίνεις , με το εμβόλιο μου έχει κάνει τρομερή εντύπωση πόσοι έχουν φάει το παραμύθι , εδώ με 1 μύριο τουρίστες που έχουν φέρει στην Κρήτη αν ισχύαν όλα αυτά που έλεγαν έπρεπε να γίνεται χαμός (ο μόνος χαμός που γίνεται είναι στην καταστροφή των μικρομεσσαίων) . Το 60% που λες αδυνατεί να δει ότι τους έχουν σε ένα δίπολο σκύλας-Χάριβδης που δαγκώνονται και από τις 2 μεριές . Το 40% επίσης δεν έχει χορτάσει ξεπλυμένο δρακουμέλ , και θα τον ξαναψηφίσει μην χάσει και το εμβόλιο , είναι αυτοί που πιστέυουν ότι τους γλίτωσε τον Μάρτιο από την μούφα πανδημία .
Δεν πιστεύω πως τώρα πια οι παγκόσμιοι δυνάστες χρειάζονται ιδιαίτερη μελέτη για να κρατήσουν το κοπάδι σε κατάσταση χαύνωσης. Οι τεχνικές ελέγχου της δίποδης μάζας έχουν ήδη εφαρμοστεί και τώρα οι μαριονετίστες νέμονται τα αποτελέσματα.
Όταν ακούω ή διαβάζω γι’ αυτό το ζήτημα, μου έρχονται αυτόματα στη σκέψη εικόνες από την πρωτοχρονιά του 2000, το περίφημο millennium.
Μαζί με ένα φίλο μου, είχαμε κανονίσει – για την εντυπωσιακή αλλαγή του χρόνου και της χιλιετηρίδας - να πάμε με τη μηχανή του προς το Θησείο, για να παρακολουθήσουμε από κοντά τις «εντυπωσιακές» εκδηλώσεις που είχε αναγγελθεί πως θα γίνουν γύρω από την Ακρόπολη.
Ο κόσμος πολύς και σε έπιανε ασφυξία μέσα στο απίστευτο στριμωξίδι. Έτσι, αποφασίσαμε να ανηφορίσουμε προς το Ζάππειο, όπου είχε αναγγελθεί πως θα γινόταν ροκ συναυλία. Σκεφτήκαμε ότι ίσως εκεί να μην ήταν τόσο μεγάλο πλήθος. Μια και είμαστε με τη μηχανή, ίσως θα ήταν πιο εύκολο να μετακινηθούμε… Φτάσαμε όμως αγκομαχώντας, μετά από πολύ μεγάλη ταλαιπωρία από την πολυκοσμία στους δρόμους. Παρκάραμε τη μηχανή κάπου έξω από το βασιλικό κήπο και περπατήσαμε με δυσκολία από τον πολύ κόσμο ως το Ζάππειο. Συναυλία όμως δεν υπήρχε. Αποφασίσαμε τότε να φύγουμε για να πάμε επί τέλους στο σπίτι, για να ηρεμήσουμε…..Αμ' δε….!!!!! Το πλήθος ήταν τόσο μεγάλο,ώστε για να βγεις από το δρομάκι του βασιλικού κήπου - που οδηγούσε προς τη λεωφόρο - έπρεπε να μπεις σε μια τεράστια ουρά από το ανθρώπινο κοπάδι, όπου το ένα προβατάκι πήγαινε κανονικά πίσω από το άλλο….Τα νεύρα μου πια είχαν γίνει κορδόνια, αλλά παρατήρησα πως υπήρχαν και άλλα δρομάκια που οδηγούσαν στην έξοδο, αλλά κανένα πρόβατο δεν λοξοδρομούσε από την καθορισμένη (από ποιόν άραγε;) σειρά. Είπα στο φίλο μου ότι εγώ θα πάω από το άδειο δρομάκι κι εκείνος με ακολούθησε. Αρχίσαμε να περπατάμε μόνοι μας, σχεδόν παράλληλα με τη στοιχισμένη μάζα. Δύο – τρία άτομα μας είδαν, κατάλαβαν και ακολούθησαν..και σε ελάχιστο χρόνο είμαστε στη λεωφόρο. Γυρίζοντας πίσω, είδαμε το κοπάδι να βαδίζει σαν υπνωτισμένο και με τον ίδιο βασανιστικό τρόπο, προς την έξοδο.
Αυτή η εικόνα μου θυμίζει έντονα τη σκηνή του άθλιου κολαστήριου- ψυχιατρείου από το Express του Μεσονυκτίου, με τις δυστυχισμένες υπάρξεις που έρχονταν γύρω από ένα σημείο, σαν νεκροζώντανοι, αλλά και με τον ήρωα της ταινίας να αντιδρά, ακολουθώντας την αντίθετη κατεύθυνση.....Αυτές οι εικόνες με έχουν στοιχειώσει....
Δεν ξέρω τι να πω πια .....πάντως, το μέλλον είναι τρομακτικά δυσοίωνο…..
Φίλε Νικόλα συμφωνώ σε ότι έχεις γράψει, έτσι είναι όπως τα λες...μόνο που στο τέλος στις επόμενες, το πολύ στις μεθεπόμενες εκλογές... όπως πάει και με πολιτικό τρόπο, θα ψηφίζουν στην εκλογική περιφέρεια της Αττάλειας..!!
Που ξέρεις μπορεί και να τους αρέσει αυτό.!!
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ : Γυρίζοντας πίσω, είδαμε το κοπάδι να βαδίζει σαν υπνωτισμένο και με τον ίδιο βασανιστικό τρόπο, προς την έξοδο
Ακριβώς όπως τα λέτε...Αυτοί δεν είναι χειραγωγούμενοι απλώς αλλά εγκεφαλικά νεκροί δουλοπάροικοι.!! ΖΟΜΠΙ και ζούν αναμεσά μας.
Οι καλοί μας οι πρόγονοι γνώριζαν την ευεργεσία της θεϊκής θεραπευτικής Αμβροσίας και από πού ακριβώς συλλέγεται, αν σας ενδιαφέρει και μέχρι σήμερα.
Οι "Αμβρόσιες Πέτρες" που συναντούσε κανείς στην αρχαία Ελλάδα δεν ήταν μπαράκια με κλαρίνα, ούτε καφενεδάκια για τσίπουρο, ούτε ταβερνίτσες με κοψίδια.
Υπήρχε και ένα ιερό βιβλίο για όλα αυτά. "Αμβρής" ήταν ο τίτλος αυτού.
Είπα να το θυμίσω διότι όλοι οι Έλληνες και μαζί τους η Οικουμένη περιμένουν το αμερικλάνικο "κλίσμα" με το τσιπάκι που θα τους θεραπεύσει από τον κακό ιό του Απόλλωνος, ενώ η Ελληνική Θεϊκή Αμβροσία είναι μπροστά στα μάτια μας και μας περιμένει.
ΕΡΙΩΠΑΣ
ΕΡΙΩΠΑΣ : Οι "Αμβρόσιες Πέτρες" που συναντούσε κανείς στην αρχαία Ελλάδα δεν ήταν μπαράκια με κλαρίνα, ούτε καφενεδάκια για τσίπουρο, ούτε ταβερνίτσες με κοψίδια.
Αυτό που ξέρω αγαπητέ Ερίωπα για το θέμα- δεν είναι και πολλά- είναι ότι ο Ηρακλής σύμφωνα με τα ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΑ του Νόννου, στερεώνει τις μυθικές θαλασσοπλάνητες, Αμβρόσιες Πέτρες στην μακρυνή Τύρο, πατρίδα του Κάδμου. (Νόν. ‘’ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΑ’’X.L.465-500)
Και ότι τον χειρισμό τους τον είχε μια Ιέρεια με το όνομα Ευρώπη.! Νομίζω όμως ότι σίγουρα θα ενδιαφέρει το κοινό για να μάθει κάτι παραπάνω για το θέμα, διότι είναι πολύ επίκαιρο.
θα μπορούσατε σας παρακαλώ πολύ να μου δώσετε περισσότερα στοιχεία για το βιβλίο αυτό:
Επίσης εαν είναι εύκολο θα μπορούσατε να κάνετε το ίδιο και για την αμβροσία :
ευχαριστώ πολύ
Δημοσίευση σχολίου