Ψάχνοντας να βρω τι μουσική θα έβαζα απόψε...έπεσα στο συγκεκριμένο τραγούδι.! Αυτό το τραγούδι έχει ολόκληρη ιστορία...Πρίν χρόνια είχαμε βρεθεί στην Αθήνα παρέα με τον Φώντα και τον Βρασίδα, έχει πιάσει ένα Tico στο λιμάνι. Είμαστε λοιπόν βράδυ, ώρες Πασοκ, στην παραλιακή Λεωφ.Ποσειδώνος, έξω από ένα μεγάλο μαγαζί-κλάμπ/Ντίσκο. Σκάνε μύτη αμερικανάκια USMC λιάρδα και πάνε με φόρα να μπουν μέσα. Στην πόρτα ένας σφίχτερμαν, πρώην πυγμάχος, δίδυμος αδελφός του μπάτλερ από την "Οικογένεια Άνταμς". Πορτιάζονται, μανουριάζουν, πειράζουν και κάτι κορίτσια και αρχίζουν κάτι "Φάκινγκ γρικς γουι γοντ φαιτ φορ γιου ιν δε νεξτ γουορ".
Φεύγουν κάτι κουπιές από τον σφίχτερμαν πορτιέρη βουνό, βγαίνει και το υπόλοιπο τιμ από μέσα, κοπανάμε και οι υπόλοιποι όπου βρούμε, καταλήξανε οι μαρίνς σε χρόνο ρεκόρ ξυλοφορτωμένοι στο πεζουλάκι να περιμένουν την ναυτονομία του πλοίου να τους μαζέψει. Ελλάς -Tico ... 1-0.
Εκεί μάλλον δεν είχε "Καλός τα ναυτάκια τα ζουμπουρλούδικα".
Ωραίες εποχές... Αν δεν ξυλοφορτωθείς σε λιμάνι δεν είσαι ναύτης. Ρωτήστε και τα δικά μας πληρώματα κάτι ματσούκια που έχουν φάει σε κάτι Βουλγαρίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου