Γράφει ο ΑΡΡΙΩΝ :
Κέρδος μέγα τε και αίσιον ύμνους τε και ευφροσύνας αναλύειν των ευτυχούντων. Αναβαθμίζοντες παρ’ αυτών τας αρετάς ημών. Αιθεροβασίη.
Ω λίμναι της Αιτωλίας, πνεύματα νησσοειδή των υγρών ρευμάτων, λύτρα του συνειδότος, έσοδα των γηγενών! Εγγίσαμεν χαριέντως την οροφήν των τετελεσμένων.
Δεύρο από Λιβάνου νύμφη. Δεύρο από Λιβάνου και Κυπαρισσίας. Οι καιροί μενετοί. Τας καλυτέρας εμπειρίας αποσυνάγουσιν οι στερούμενοι υπομονής. Άθροισμα, απάνθισμα απαύγασμα των αιθερίων αποσπασμάτων.
Τω καιρώ εκείνω υπερίσχυον λαμπρά ονόματα, κυνόδοντες της ιστορίας, όπως πεντακοσιομέδιμνοι, παρασάγκας, καρηκομόωντες και Αιγός ποταμοί, απόρθητα κείμενα της μυθικής Τίρυνθος.
Εκατόμβαι αρωμάτων τηι καλλίστηι. Ο αλέκτωρ και λέκτωρ της παραχελωίτιδος. Ο μήστωρ των πυραμίδων. Ο Αχιλλεύς του Αχελώου και του υιού Νείλου. Αγέλαι ιεραί της φαιδράς Νουβίας.
Εσύ, αρμονίας λάλον ήτορ. Φαινομηρίς Άρτεμις, τανύπεπλος Αφροδίτη, τα λάφυρα της λαθραίας νυκτός. Ο χρυσόρραπτις Ερμής επί των χρησμοδοτούντων ερειπίων.
Πρέπει ‘μας εμπιστεύεσθαι τον χρόνον ώσπερ αγαθόν τινα θεόν όστις ουκ εμπορεύεται τας αληθείας του.
Φρουροί του συνειδότος, Ηρακλιδείς του γεγονότος. Χαλκοί τιτάνες των αναμετρήσεων. Οθωμανικαί τηλεσειραί φθείρουσιν ήθη μεσογειακά. Πριονίζοντες τα νέφη. Γεωμετρία του αυθεντικού. Θεοί εν νεφέλαις εν τούτοις προς το αποφεύγειν τα αδιάκριτα βλέμματα και α- ψίκορα πνεύματα των αεροπόρων.
Οι εωθινοί διδάκαλοι φυλλορροούσιν την πανταχού παρούσαν απουσίαν. Η ουσία εκτός διδακτέας ύλης. Η γνώσις είτε ου διδακτή είτε απαγορεύεται. Και αλλάζουσι αναιδώς σελίδα. Προθάλαμοι του τίποτα. Ακροαταί του ουδέποτε. Εσπευσμένοι του μίσους.
Αι νήες, οι των δημιουργών ναοί, πτερυριγίζουσιν δημοσίως ορατοί, αόρατοι. Έστωσαν.
Εις πολλάς πανακρίβους θρησκευτικάς δόσεις πωλείται η αφασία. Ο φόβος δωρεάν. Τιμή υπερβατικής ευκαιρίας. Όσοι αφελείς άπιστοι.
Μέγα το κράτος των της τύχης ανεγνωρισμένων προστατών. Καίπερ κωφήν γαίαν προφητικώς αναδεύουσιν.
Ενθυμού ότε είχομεν προτεταμένα τα ξίφη του ανεπαρκούς διανύοντες τας παιδικάς νόσους του πνεύματος; Μεγάλαι εποχαί του αμφιβόλου αντιπεπονθότος.
Όσοι ακολουθούσι την ορθήν οδόν ευδαίμονες κατέληξαν μετά ευδαιμονούντων. Εθαύμασαν οι ιππευταί των αλόγων. Νυκτιπόροι, αστροπόλοι του διηνεκούς...
Θεέ των ανέργων και των ανενεργών, σκόρπισον την προ ημών αιθάλην των αδρανών! Τρομάζουσιν αι σκιαί των πεινόντων. Αι σκηναί των ναυαγών. Η αντεπίθεσις του λυκόφωτος.
Αοιδέ των εσχάτων καιρών, τι προσωδείς; Ιδού οι κάθιδροι ίπποι των πανηδσνιστών. Σάκχαρις και κονιορτός. Πρόσω η αλμυρά έρημος της προδοσίας. Ο Σαγγάριος του δρομέως σενηνόφωτος.
Όταν η λογική ασθμαίνει αναλαμβάνει τότε δράσιν τα γονιδιακά αντισώματα. Η χρυσή εφεδρεία των θεών. Αλλά εσύ γέγονας βορά των αθέων αποικιών. Κακοί αγωγοί του ευθυτενούς.
Αβρόχοις ποσίν άχυρα ανίας μεμετρημένα. Πανικός των χρηματιστηρίων. Υπέρβαροι θεοί, υπερβατικά αντίγραφα της χαώδους εσωτερικής νομοθεσίας των πελανημένων.
Ασελγείς ιπποπόταμοι, βδέλυγμα και όνειδος των Νηρηίδων του Νείλου. Κήρυγμα των θολών συμπερασμάτων.
Σεπτέμβριος, ο ηγαπημένος στρατηγός των φοροκυνηγών. Τυπολάτραι άνευ αναισθητικού.
Ο Θαλής επιπεσών επί τινος οδοσημαντικής πινακίδος διερωτάτο εί αυτός επέπεσεν επ’ αυτής ή η αυτή επ’ αυτού; Κατά τον αυτόν λόγον, Αδάμ απεβλήθη του παραδείσου ή αυτός απέβαλε τον παράδεισον οικειοθελώς και ηρωικώς, κρίνων δια τον άνθρωπον την αθεόφοβον θνητήν ελευθερίαν πολλά προτιμητέαν και πρέπουσαν είναι έναντι αθανάτου τινος, θεοφόβου και κτηνώδους δουλείας;
Τα μεγαλύτερα κατ’ Ελλήνων και ανθρωπότητος, εν γένει, εγκλήματα της ιστορίας εποίησαν οι σφετερισταί πραξικοπηματίαι της χριστιανικής Αγάπης. Ό,τι επερίσσευσεν εξ αυτών οι αντιτοκογλύφοι πολεμισταί του Ισλάμ και ό,τι και εξ αυτών το εφεδρικόν ιππικόν του τοκογλυφικού τραπεζικού κεφαλαίου, ο σύγχρονος τυχοδιωκτικός ευρωκομμουνισμός.
Κέρδος μέγα τε και αίσιον ύμνους τε και ευφροσύνας αναλύειν των ευτυχούντων. Αναβαθμίζοντες παρ’ αυτών τας αρετάς ημών. Αιθεροβασίη.
Ω λίμναι της Αιτωλίας, πνεύματα νησσοειδή των υγρών ρευμάτων, λύτρα του συνειδότος, έσοδα των γηγενών! Εγγίσαμεν χαριέντως την οροφήν των τετελεσμένων.
Δεύρο από Λιβάνου νύμφη. Δεύρο από Λιβάνου και Κυπαρισσίας. Οι καιροί μενετοί. Τας καλυτέρας εμπειρίας αποσυνάγουσιν οι στερούμενοι υπομονής. Άθροισμα, απάνθισμα απαύγασμα των αιθερίων αποσπασμάτων.
Τω καιρώ εκείνω υπερίσχυον λαμπρά ονόματα, κυνόδοντες της ιστορίας, όπως πεντακοσιομέδιμνοι, παρασάγκας, καρηκομόωντες και Αιγός ποταμοί, απόρθητα κείμενα της μυθικής Τίρυνθος.
Εκατόμβαι αρωμάτων τηι καλλίστηι. Ο αλέκτωρ και λέκτωρ της παραχελωίτιδος. Ο μήστωρ των πυραμίδων. Ο Αχιλλεύς του Αχελώου και του υιού Νείλου. Αγέλαι ιεραί της φαιδράς Νουβίας.
Εσύ, αρμονίας λάλον ήτορ. Φαινομηρίς Άρτεμις, τανύπεπλος Αφροδίτη, τα λάφυρα της λαθραίας νυκτός. Ο χρυσόρραπτις Ερμής επί των χρησμοδοτούντων ερειπίων.
Πρέπει ‘μας εμπιστεύεσθαι τον χρόνον ώσπερ αγαθόν τινα θεόν όστις ουκ εμπορεύεται τας αληθείας του.
Φρουροί του συνειδότος, Ηρακλιδείς του γεγονότος. Χαλκοί τιτάνες των αναμετρήσεων. Οθωμανικαί τηλεσειραί φθείρουσιν ήθη μεσογειακά. Πριονίζοντες τα νέφη. Γεωμετρία του αυθεντικού. Θεοί εν νεφέλαις εν τούτοις προς το αποφεύγειν τα αδιάκριτα βλέμματα και α- ψίκορα πνεύματα των αεροπόρων.
Οι εωθινοί διδάκαλοι φυλλορροούσιν την πανταχού παρούσαν απουσίαν. Η ουσία εκτός διδακτέας ύλης. Η γνώσις είτε ου διδακτή είτε απαγορεύεται. Και αλλάζουσι αναιδώς σελίδα. Προθάλαμοι του τίποτα. Ακροαταί του ουδέποτε. Εσπευσμένοι του μίσους.
Αι νήες, οι των δημιουργών ναοί, πτερυριγίζουσιν δημοσίως ορατοί, αόρατοι. Έστωσαν.
Εις πολλάς πανακρίβους θρησκευτικάς δόσεις πωλείται η αφασία. Ο φόβος δωρεάν. Τιμή υπερβατικής ευκαιρίας. Όσοι αφελείς άπιστοι.
Μέγα το κράτος των της τύχης ανεγνωρισμένων προστατών. Καίπερ κωφήν γαίαν προφητικώς αναδεύουσιν.
Ενθυμού ότε είχομεν προτεταμένα τα ξίφη του ανεπαρκούς διανύοντες τας παιδικάς νόσους του πνεύματος; Μεγάλαι εποχαί του αμφιβόλου αντιπεπονθότος.
Όσοι ακολουθούσι την ορθήν οδόν ευδαίμονες κατέληξαν μετά ευδαιμονούντων. Εθαύμασαν οι ιππευταί των αλόγων. Νυκτιπόροι, αστροπόλοι του διηνεκούς...
Θεέ των ανέργων και των ανενεργών, σκόρπισον την προ ημών αιθάλην των αδρανών! Τρομάζουσιν αι σκιαί των πεινόντων. Αι σκηναί των ναυαγών. Η αντεπίθεσις του λυκόφωτος.
Αοιδέ των εσχάτων καιρών, τι προσωδείς; Ιδού οι κάθιδροι ίπποι των πανηδσνιστών. Σάκχαρις και κονιορτός. Πρόσω η αλμυρά έρημος της προδοσίας. Ο Σαγγάριος του δρομέως σενηνόφωτος.
Όταν η λογική ασθμαίνει αναλαμβάνει τότε δράσιν τα γονιδιακά αντισώματα. Η χρυσή εφεδρεία των θεών. Αλλά εσύ γέγονας βορά των αθέων αποικιών. Κακοί αγωγοί του ευθυτενούς.
Αβρόχοις ποσίν άχυρα ανίας μεμετρημένα. Πανικός των χρηματιστηρίων. Υπέρβαροι θεοί, υπερβατικά αντίγραφα της χαώδους εσωτερικής νομοθεσίας των πελανημένων.
Ασελγείς ιπποπόταμοι, βδέλυγμα και όνειδος των Νηρηίδων του Νείλου. Κήρυγμα των θολών συμπερασμάτων.
Σεπτέμβριος, ο ηγαπημένος στρατηγός των φοροκυνηγών. Τυπολάτραι άνευ αναισθητικού.
Ο Θαλής επιπεσών επί τινος οδοσημαντικής πινακίδος διερωτάτο εί αυτός επέπεσεν επ’ αυτής ή η αυτή επ’ αυτού; Κατά τον αυτόν λόγον, Αδάμ απεβλήθη του παραδείσου ή αυτός απέβαλε τον παράδεισον οικειοθελώς και ηρωικώς, κρίνων δια τον άνθρωπον την αθεόφοβον θνητήν ελευθερίαν πολλά προτιμητέαν και πρέπουσαν είναι έναντι αθανάτου τινος, θεοφόβου και κτηνώδους δουλείας;
Τα μεγαλύτερα κατ’ Ελλήνων και ανθρωπότητος, εν γένει, εγκλήματα της ιστορίας εποίησαν οι σφετερισταί πραξικοπηματίαι της χριστιανικής Αγάπης. Ό,τι επερίσσευσεν εξ αυτών οι αντιτοκογλύφοι πολεμισταί του Ισλάμ και ό,τι και εξ αυτών το εφεδρικόν ιππικόν του τοκογλυφικού τραπεζικού κεφαλαίου, ο σύγχρονος τυχοδιωκτικός ευρωκομμουνισμός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου