ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ : Ηλίας Νταλούμης σε αναδημοσίευση άρθρου του στην Άμυνα και διπλωματία που κυκλοφορεί , μαλώνει αρχικά τον κόσμο και την δημόσια συζήτηση.Θα τον λαμβάναμε σοβαρά υπόψιν μας σε σχέση με τον πρόλογο του άρθρου αν μάλωνε με την ίδια ευκολία και αποφάσεις του ΠΝ. Όταν λοιπόν έχεις δημοσιεύσει τις "προδιαγραφές" του ΠΝ ΕΔΩ, και τις αναφέρεις όλες ως "επιθυμητές" τύπου να αν καλύπτεται να και αν δεν καλύπτεται, ή αναφέρεις απαίτηση.."Ταυτόχρονης εμπλοκής με κατευθυνόμενα βλήματα σε τουλάχιστον οκτώ (8) στόχους αέρα ή/και επιφάνειας κατά την τελική φάση της κατεύθυνσης (Terminal Phase)." όπου μπορείς να έχεις 8 πυραύλους εε στον αέρα σε τελική φάση κατεύθυνσης και 0(μηδέν) εα, και η "επιθυμητή" προδιαγραφή της φούτσας να καλύπτεται, και δεν σχολιάζεις δεν είναι θέμα αυθεντίας. Είναι θέμα πόσο εύκολα διαχωρίζεις την αυθεντία σου εκεί που δεν υπάρχει κόστος πόσο εύκολα κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις εκεί που υπάρχει 2/10. Προτείνονται ασκήσεις θάρρους, και εκγύμναση με βάρη/αντιστάσεις. Από εδώ και μετά όπως είπαμε κανένας στο απυροβόλητο...όποιος κι αν είναι αυτός.
Του Ηλία Νταλούμη
ΠΗΓΗ: Περιοδικό ΑΜΥΝΑ & ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ
Έως την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, έχουν γίνει στο Ναυτικό παρουσιάσεις από 6 (έξι) εταιρείες που αφορούν 7 (εφτά) πλοία, που αυτές ναυπηγούν ή σκέπτονται να ναυπηγήσουν. Επαναλαμβάνουμε ότι πρόκειται για παρουσιάσεις και όχι προσφορές. Οι εν λόγω παρουσιάσεις έχουν γίνει με βάση τις – ελάχιστες θα λέγαμε – «προδιαγραφές» που έχει δηλώσει το Ναυτικό ότι θέλει να έχουν τα πλοία που μελετά να αποκτήσει.
Αυτό σημαίνει ότι οι παρουσιάσεις αφορούν πλοία των οποίων τα χαρακτηριστικά – κυρίως ως προς τον εξοπλισμό – μπορούν να τροποποιηθούν ανάλογα με το κόστος αλλά και τις νεότερες ανάγκες που θα έχει το Ναυτικό, όταν οι σχετικές συζητήσεις πάρουν «επίσημη» μορφή.
Κάποιες από τις παρουσιάσεις σχετίζονται με πλοία που ήδη υπάρχουν ή έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες ναυπήγησής τους, ενώ κάποιες άλλες για πλοία που είναι «στα χαρτιά» ή τους υπολογιστές αν προτιμάτε, των κατασκευαστικών εταιριών. Το σύνολο των παρουσιάσεων αφορά φρεγάτες πολλαπλού ρόλου, ενώ κάποιες από αυτές θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και ως «αντιαεροπορικής άμυνας περιοχής». Ως προς τα λοιπά επιχειρησιακά στοιχεία τους π.χ. ανθυποβρυχιακού πολέμου, πολέμου κατά στόχων επιφανείας κλπ, αυτά είναι διαμορφώσιμα σε συνάρτηση με το προβλεπόμενο κόστος.
Με βάση αυτό το τελευταίο στοιχείο δηλαδή το κόστος, όλοι οι ενδιαφερόμενοι έχουν φροντίσει ώστε να υπάρχει το ενδεχόμενο της εγχώριας συμμετοχής στο πρόγραμμα. Είτε ναυπήγησης ενός αριθμού πλοίων στην Ελλάδα ή κατασκευής εξαρτημάτων. Όπως όλοι αντιλαμβανόμαστε αυτό σημαίνει ότι έως ότου γίνει η τελική επιλογή από την Ελλάδα, θα πρέπει να έχει λυθεί το πρόβλημα των δύο μεγάλων ελληνικών ναυπηγείων. Του Σκαραμαγκά και της Ελευσίνας.
Αναπόσπαστο στοιχείο του όλου προγράμματος αποτελεί ο αποκαλούμενος Εκσυγχρονισμός Μέσης Ζωής (ΕΜΖ) των 4 φρεγατών ΜΕΚΟ 200ΗΝ (Ύδρα F452, Σπέτσαι F453, Ψαρά F454 και Σαλαμίς F455), αλλά και η λεγόμενη «ενδιάμεση λύση» ήτοι η προσφορά πλοίων που θα καλύψουν κάποιες ανάγκες του Ναυτικού είτε σε φρεγάτες ή σε άλλου τύπου πλοία.
Τέλος να θυμίσουμε ότι κάποιες από τις παρουσιάσεις μπορούν να υλοποιηθούν μέσω Διακυβερνητικών Συμβάσεων – αυτές που …ελληνικά συνηθίζουμε να λέμε Government to Government ή G2G σε συντομογραφία – ενώ κάποιες μόνον ως «Κατ’ ευθείαν Εμπορικές Πωλήσεις» – γνωστές ως DCS (Direct Commercial Sale).
Η κύρια μεταξύ τους διαφορά είναι ότι στη μεν πρώτη υπεύθυνη – απέναντι στην Ελλάδα – της εκτέλεση του προγράμματος από την εταιρία που θα το αναλάβει είναι η χώρα στην οποία εδρεύει η εν λόγω εταιρία. Στην δεύτερη η χώρα-έδρα της εταιρίας δεν έχει καμία ανάμειξη και όποιες διαφορές προκύψουν θα είναι ανάμεσα στην εταιρία και την Ελλάδα. Να περάσουμε τώρα στις παρουσιάσεις που έκαναν προς το Ναυτικό οι ενδιαφερόμενες εταιρίες.
Η FDI ή Belh@rra όπως είναι πιο γνωστή, της Naval Group
Naval Group
Ο γαλλικός ναυπηγικός όμιλος παρουσίασε τις Belh@rra ή όπως είναι η επίσημη ονομασία τους FDI, αρχικά των Frégates De taille Intermédiaire (Φρεγάτες Μεσαίου Μεγέθους). Τα βασικά τους χαρακτηριστικά είναι:
Κύριος οπλισμός: 8 Exocet MM40 Block 3C. 16 Sylver A50 με Aster 15 και Aster 30. 1 πυροβόλο 76/62mm Oto Melara Super Rapid. 4 τορπιλοσωλήνες με τορπίλες EuroTorp MU90 Impact.
Αισθητήρες: Thales SeaFire. 2 TERMA SCANTER. 1 Wärtsilä NACOS Platinum. 1 STIR Mk2.
Ανθυποβρυχιακά: Thales KINGKLIP Mk2. Thales CAPTAS 4 Compact.
Ελικόπτερο / UAV: Ναι 1 + 1.
Επιπλέον τροποποιήσεις σε οπλισμό – πχ «Εγγύς αεράμυνας» (CIWS) – και συστήματα, μπορούν να γίνουν με αντίστοιχη επιβάρυνση.
Η Sigma 11515 της Damen, είναι μια εντελώς νέα σχεδίαση (Δημ. Μητσόπουλος)
Damen
Η Damen είναι σήμερα η μεγαλύτερη ναυπηγική εταιρεία της Ολλανδίας, με έντονη διεθνή παρουσία. Στο Ναυτικό παρουσίασε την ακόλουθη φρεγάτα που αποτελεί μια εντελώς καινούργια σχεδίαση. Την Sigma 11515, που έχει τα εξής στοιχεία:
Κύριος οπλισμός: 4 έως 8 κατευθυνόμενα βλήματα επιφάνειας – επιφάνειας. 16 (2×8) Mk41 VLS. 1 πυροβόλο 76/62mm Oto Melara Super Rapid. 6 (2×3) Ελαφρές Ανθυποβρυχιακές τορπίλες (LWTASW).
Αισθητήρες: Thales AESA radar S band ή/και X band.
Ανθυποβρυχιακά: Thales Kingklip Mk2, Thales CAPTAS-2.
Ελικόπτερο / UAV: Ναι 1 + 1.
Η Damen προτείνει ως «αντισταθμιστικό ωφέλημα» τη ναυπήγηση 2 κορβετών Sigma 10514 – έχουν αγοράσει η Ινδονησία και το Μεξικό – ενώ έχουν γνωστοποιήσει ότι σε περίπτωση που αποδεσμευτούν οι 2 φρεγάτες «Μ» από το Ολλανδικό Ναυτικό, να τις συντηρήσει/αναβαθμίσει και να μας τις προσφέρει ως «ενδιάμεση λύση».
Η Arrowhead 140 ή Type 31, την οποία έχει παραγγείλει το Royal Navy
Babcock
Η βρετανική Babcock International είναι μια εταιρία με μεγάλη ναυτική παράδοση και η ιστορία της αρχίζει τον 19ο αιώνα. Το 2011 εξαγόρασε την – γνωστή μας από τις πυραυλακάτους Super Vita – Vosper Thornycroft και μπήκε ακόμα πιο δυναμικά στην διεθνή ναυπηγική βιομηχανία. Στο Ναυτικό παρουσίασε την φρεγάτα Arrowhead 140 ή Type 31, την οποία έχει παραγγείλει και το Royal Navy. Ιδού η παρουσίασή της:
Κύριος οπλισμός: Σύστημα με 12 CAMM (Sea Ceptor). 8 κατευθυνόμενα βλήματα επιφάνειας – επιφάνειας. 1 πυροβόλο από 57 έως 127 mm.
Αισθητήρες: Type 997 Artisan-3D. Kelvin Hughes SharpEye.
Ανθυποβρυχιακά: Thales 2087.
Ελικόπτερο / UAV: Ναι 1 + 1.
Η Babcock έχει κάνει γνωστό ότι σε περίπτωση επιλογής της πρότασής της, θα μπορεί να διαθέσει ως «ενδιάμεση λύση» φρεγάτες Type 23 που τώρα υπηρετούν στο Royal Navy.
Η Erradi 910 είναι μία από τις δύο MEKO A200 που έχει παραλάβει η Αλγερία
ThyssenKrupp Marine Systems
Η γερμανική ThyssenKrupp Marine Systems – TKMS σε συντομογραφία
– δε νομίζουμε ότι έχει ανάγκη συστάσεων. Είναι πολύ γνωστή. Η
πρωτοτυπία της στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι παρουσίασε όχι μία
φρεγάτα αλλά δύο! Την ΜΕΚΟ Α200 και την ΜΕΚΟ Α300. Και η
μεν πρώτη – η Α200 – είναι γνωστή, καθώς έχει ήδη ενταχθεί σε κάποια
Ναυτικά. Η Α300 είναι εντελώς καινούργια και δεν έχει κυκλοφορήσει ούτε
καν κάποιο σχέδιο της! Σαφέστατα πάντως πρόκειται για μια βελτιωμένη έκδοση της Α200. Αλλά καλύτερα να τις δούμε μία-μία.
1. ΜΕΚΟ Α200
Κύριος οπλισμός:
8–16 βλήματα επιφάνειας – επιφάνειας. 16–32 βλήματα επιφάνειας – αέρα. 1
πυροβόλο από 76 έως 127 mm. 4 (2×2) ή 6 (2×3) Ελαφρές Ανθυποβρυχιακές
τορπίλες (LWTASW).
Αισθητήρες: 1xThales ΑΕSA-3D S-band. 2xThales STIR EO 1.2 Mk2 και C-ESM, R-ESM, R-ECM, L-ESM.
Ανθυποβρυχιακά: Thales Kingklip Mk 2 ή Atlas Elektronik ASO 713. Atlas ACTAS 2 ή Thales CAPTAS-2.
Ελικόπτερο / UAV: Ναι 1 + 1.
Η φρεγάτα Amatola F145 της Νότιας Αφρικής είναι και αυτή MEKO A200 παρά τις όποιες διαφορές της
2. ΜEKO A300
Κύριος οπλισμός:
8–16 βλήματα επιφάνειας – επιφάνειας. 4 Mk 41 VLS με 32-128 βλήματα
επιφάνειας – αέρα. 1 πυροβόλο από 76 έως 127 mm. 4 (2×2) ή 6 (2×3)
Ελαφρές Ανθυποβρυχιακές τορπίλες (LWTASW).
Αισθητήρες: 1xThales ΑΕSA S-band
Ανθυποβρυχιακά: Thales Kingklip Mk 2 ή Atlas Elektronik ASO 713. Atlas ACTAS 2 ή Thales CAPTAS-2.
Ελικόπτερο / UAV: Ναι 1 + 1.
Στην παρουσίαση αναφέρεται ότι μπορούν να υπάρξουν ως «αντισταθμιστικό ωφέλημα» η ναυπήγηση υποβρυχίων 209 ΑΙΡ ή 214, φυσικά με ανάλογη επιβάρυνση.
Η F110, με την παραλαβή της
πρώτης από το Ισπανικό Ναυτικό να προβλέπεται για το 2026, έχει πολλές
ομοιότητες με τις υπάρχουσες F100
Navantia
Ο ισπανικός ναυπηγικός οίκος Navantia παρουσίασε στο Ναυτικό την φρεγάτα F110 ή τύπου Bonifaz, από το όνομα του πρώτου πλοίου, που θα αρχίσει να ναυπηγείται το 2023. Αποτελεί εξέλιξη της F100 ή Álvaro de Bazán που είναι σε χρήση από το 2002.
Κύριος οπλισμός: 8xRGM-84 Harpoon. 16 (2×4) Mk 41 με φόρτο: 32–64 ESSM Block II ή 8 SM-2 MR Block IIIB. 1 πυροβόλο 5 in (127 mm) / 64 LW Vulcano (Leonardo). 4x Mk 32 Mod 9 (324 mm) διπλούς τορπιλοσωλήνες με Μk 54 Ελαφρές Ανθυποβρυχιακές τορπίλες.
Αισθητήρες: AN/SPY-7,MFR- Surface MF Radar 2D AESA Intra, 2xAN/SPG-62 Mk 99 fire control radar, ESM+ECM.
Ανθυποβρυχιακά: Thales UMS 4110 Blue Master, CAPTAS 4.
Ελικόπτερο / UAV: Ναι 1 + 1.
Η MMSC που παρουσιάστηκε στο
Ναυτικό, έχει διαφορές από αυτές που ναυπηγούνται για την Σαουδική
Αραβία και ελάχιστη σχέση με τα LCF Freedom του US Navy
Lockheed Martin
Φυσικά οι πάντες γνωρίζουν την αμερικανική εταιρία από τα αεροπλάνα και
τα ελικόπτερά της. Γιατί είναι η πρώτη φορά που αυτή μετέχει τόσο
δυναμικά σε ένα ναυτικό εξοπλιστικό πρόγραμμα. Η πρότασή της αφορά μια βελτιωμένη έκδοση του MMSC, αρχικά των λέξεων Multi-Mission Surface Combatant ήτοι Πολεμικό Επιφάνειας Πολλαπλών Αποστολών.
Κύριος οπλισμός: 8xRGM-84 Harpoon block II ή NSM. 32 ESSM block II ή CAMM. 1 πυροβόλο 76/62 mm Leonardo. 1xSeaRAM
Αισθητήρες: AESA Radar TRS-4D, 1 Rafael Fire Control S 57 ή 1-2 Saab CEROS 200. Lockheed Martin COMBATSS-21.
Ανθυποβρυχιακά: Thales CAPTAS 4.
Ελικόπτερο / UAV: Ναι 1 + 1.
Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε ότι η ιταλική Fincantieri είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον να παρουσιάσει κάποια από τις φρεγάτες της. Όμως έως την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές αυτό δεν έχει πραγματοποιηθεί, ενώ κύκλοι που έχουν γνώση των σχετικών θεμάτων εκφράζουν την άποψη ότι πιθανώς κάτι τέτοιο τελικά δεν θα γίνει.
Να ξεκαθαρίσουμε αυτό που αναφέραμε και στην αρχή. Όλες οι παραπάνω εταιρίες στις παρουσιάσεις που έκαναν δήλωσαν ότι στα προγράμματά τους περιλαμβάνεται και ο Εκσυγχρονισμός Μέσης Ζωής (ΕΜΖ) των 4 φρεγατών ΜΕΚΟ 200ΗΝ.
Ως προς την Lockheed Martin να πούμε ότι στις 19 του περασμένου Μαρτίου στάλθηκε από το Ναυτικό προς το US Navy ένα LOR (Letter Of Request) ήτοι Αίτημα. Το οποίο αίτημα ΔΕΝ έχει κανέναν απολύτως δεσμευτικό χαρακτήρα, ούτε βεβαίως δείχνει κάποια προτίμηση.
Ο λόγος που έγινε αυτό είναι επειδή εάν προκριθεί η πρόταση της Lockheed Martin, η σχετική σύμβαση θα είναι Government to Government ή G2G, όπως είναι όλες οι συμβάσεις που αφορούν προμήθειες από αμερικανικές εταιρίες. Αυτό λοιπόν το LOR – όπως είπαμε – δεν δεσμεύει κανέναν και έγινε προκειμένου να προετοιμαστεί η Lockheed Martin στις επαφές της με το US Navy.
Εδώ να πούμε ότι τα αναφερόμενα περί «παραχώρησης 2 Arleigh Burke» είναι σκέτη μυθολογία! Και οι λόγοι είναι οι εξής: 1) Δεν περισσεύει κανένα τέτοιο πλοίο στο US Navy. 2) Είναι πολύ μεγάλα για το Ναυτικό μας. Αφενός ως προς το βύθισμά τους, που είναι 9.3 m. Αφετέρου ως προς το πλήρωμά τους, που είναι 276 άτομα. 3) Τα πλοία του «Flight I» – που τέτοια θα μπορούσαν να παραχωρηθούν – έχουν μεν ελικοδρόμιο, δεν έχουν όμως υπόστεγο για ελικόπτερο. Το Ναυτικό λοιπόν «δεν τρελαίνεται» να τα αποκτήσει. Πολύ δε περισσότερο καταδρομικά Ticonderoga. Αυτά που οι διάφοροι «ειδικοί» αναφέρουν ως «εναλλακτική λύση».
Τι κάνουμε λοιπόν στην υπόθεση «Νέες φρεγάτες»; Υπομονή! Μέσα στον τρέχοντα μήνα – Απρίλιο 2021 – το Ναυτικό θα μελετήσει τις παρουσιάσεις που του έχουν γίνει και στην συνέχεια θα προωθήσει στα «ανώτερα κλιμάκια» την άποψή του. Εδώ να θυμίσουμε ότι σε όλα – σχεδόν γιατί υπάρχει μία εξαίρεση που δεν είναι ανάγκη να αναφέρουμε τώρα – τα σημαντικά εξοπλιστικά προγράμματα του Ναυτικού, πάντα «πέρασε» η «επιχειρησιακή άποψη» και ποτέ τα αποκαλούμενα «γεωπολιτικά συμφέροντα».
Να κλείσουμε με την «ικανή και αναγκαία συνθήκη» – όπως λέγαμε στην Γεωμετρία – για το πρόγραμμα των φρεγατών: Πρέπει να λυθεί πριν τον Ιούνιο του 2021 ο «Γόρδιος Δεσμός» των ναυπηγείων! Η κυβέρνηση και οι εμπλεκόμενοι υπουργοί θα πρέπει να ασχοληθούν πολύ πιο εντατικά με το ζήτημα.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου