ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ : Έτσι είναι όπως τα λέει ο αρθρογράφος. Αλλά στους αριστερούς εκ shambhala επί της Ελλάδας, δεν είναι μόνο οι τράπεζες , είναι και οι του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ κ.λ.π. είναι και του ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ. κ.λ.π. Εμείς μπήκαμε στην σοβιετία δυτικού τύπου με τον λαϊκό καπιταλισμό, ήδη από το 1974 και εντεύθεν... το πολιτικό σύστημα, όλες τις βασικές ιδιωτικές εταιρείες τις έκανε κρατικές, όσες δεν μπόρεσε να τις κάνει κρατικές απλά τις έκλεισε και έφερε άλλες από το εξωτερικό... Το κράτος έγινε τεράστιο και αναποτελεσματικό, εκατοντάδες χιλιάδες δημοτικών και κρατικών υπαλλήλων εισήχθησαν, ως άτυπος κομματικός στρατός, ψηφίζοντας και στηρίζοντας ένα ακραίο ανθελληνικό πολιτικό σύστημα, με σημαία την πάρτι του! Ειδικά μετά το 2010 με τα μνημόνια και τις μεγάλες αλλαγές προς το χειρότερο, μέσα στο ήδη υπάρχων σοβιετικό σύστημα εισήχθη και ο ναζισμός ως μοχλός πίεσης και καταστολής σε οτιδήποτε πατριωτικό. Ζούμε ήδη ολοκληρωτικές ανθελληνικές καταστάσεις υπό τον μανδύα μιας δήθεν δημοκρατίας όπου την στηρίζουν οι συνταξιούχοι, οι δημοτικοί - κρατικοί υπάλληλοι δια της ψήφου, και οι δημοσιοκάφροι μέσω της άκρατης προπαγάνδας... αυτό είναι το νεότερο ελληνικό κράτος. Τον κομμουνισμό θα τον εφαρμόσουν οι ίδιοι οι τραπεζίτες με μια διαφορά πως η ιδιοκτησία δεν θα ανήκει στο κράτος αλλά στους τραπεζικούς ομίλους και η διαχείριση της οικονομίας θα γίνεται κατά τα πρότυπα των Σοβιέτ. Δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στον Κομμουνισμό και στον Τραπεζικό κομμουνισμό και στα δυο μοντέλα δεν υπάρχει ιδιωτική ιδιοκτησία.
Η βάση της Σοβιετικής οικονομίας ήταν η κρατική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, οι αγροτικές κολεκτίβες, και ο κεντρικός προγραμματισμός. Χαρακτηριστικά της οικονομίας ήταν ο κρατικός έλεγχος των επενδύσεων, η δημόσια ιδιοκτησία του βιομηχανικού δυναμικού, μακροοικονομική σταθερότητα, αμελητέα ανεργία και υψηλή εξασφάλιση της εργασίας.
Αρχίζοντας το 1928, η όλη πορεία της οικονομίας καθοδηγούνταν από μια σειρά πενταετών οικονομικών προγραμμάτων. Μέχρι τη δεκαετία του 1950, η Σοβιετική Ένωση είχε εξελιχθεί κατά τη διάρκεια των προηγούμενων λίγων δεκαετιών, από μια κυρίως αγροτική κοινωνία σε μια μεγάλη βιομηχανική δύναμη. Η μεγάλη ικανότητα μετασχηματισμού της Σοβιετικής οικονομίας συνεπάγονταν ότι ο κομμουνισμός είχε ιδιαίτερη απήχηση στους διανοούμενους των αναπτυσσόμενων χωρών της Ασίας. Οι εντυπωσιακοί ρυθμοί μεγέθυνσης υπό τα πρώτα τρία πενταετή προγράμματα (1928-1940) είναι ιδιαίτερα αξιοπρόσεκτοι γιατί συνέπεσαν με τη Μεγάλη Ύφεση στη Δύση. Η γεωργία ήταν οργανωμένη σε ένα σύστημα συλλογικών αγροκτημάτων, κολχόζ, (kolkhozes) και κρατικών αγροκτημάτων, σοβχόζ, (sovkhozes). Ήταν οργανωμένη σε μεγάλη κλίμακα και πολύ εκμηχανισμένη, καθιστώντας τη Σοβιετική Ένωση έναν από τους κορυφαίους παραγωγούς δημητριακών, αν και χρονιές κακής σοδειάς (όπως το 1972 και το 1975), οδηγούσαν σε εισαγωγές και επιβράδυναν την οικονομία.
Το Επενδυτικό Ταμείο SMERemediumCap ("SMERC") προχώρησε στην στρατηγική απόκτηση πλειοψηφικού μετοχικού ποσοστού της εξαγωγικής εταιρείας φρέσκων φρούτων "Krop”, με έδρα την Άρτα. Η εξαγορά αποτελεί το πρώτο βήμα της SMERC για τη δημιουργία μιας σημαντικής ελληνικής εξαγωγικής εταιρείας φρούτων.
Η Krop παράγει και εξάγει περίπου 25 εκατομμύρια κιλά φρούτων ετησίως, συμπεριλαμβανομένων εσπεριδοειδών, καρπουζιών και ακτινιδίων. Είναι μια 100% εξαγωγική εταιρεία, που εξυπηρετεί διεθνείς αλυσίδες σούπερ μάρκετ στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη. Η Krop ενισχύεται με κεφάλαια και ρευστότητα για να υλοποιήσει ένα φιλόδοξο αναπτυξιακό πρόγραμμα συμπεριλαμβανομένης της πιθανής εξαγοράς άλλων ομοειδών εταιρειών. Η Krop ιδρύθηκε το 2011 από δύο νέους επιχειρηματίες, τον Κωνσταντίνο Ροπόκη και τον Σταύρο Τσολάκο, που ανέπτυξαν επιτυχώς την εταιρεία και θα παραμείνουν ως συνεπενδυτές και μέλη της διοικητικής ομάδας. Η τελευταία ενισχύεται από τον Δημήτρη Βαλαχή, στη θέση του CEO της εταιρείας. Ο κ. Βαλαχής διαθέτει σημαντική εμπειρία και γνώση του αγροτικού τομέα και έχει διατελέσει στο παρελθόν CEO, υπεύθυνος για τον μετασχηματισμό και την αναδιάρθρωση της εταιρείας ιχθυοκαλλιέργειας Andromeda.
H Ελλάδα διαθέτει σχετικό συγκριτικό πλεονέκτημα στον τομέα παραγωγής, διάθεσης και εξαγωγής νωπών οπωροκηπευτικών, κυρίως λόγω των ευνοϊκών κλιματολογικών συνθηκών, ενώ θετικές διαμορφώνονται και οι συνθήκες δυναμικής ανάπτυξης της ζήτησης, δεδομένης της αλλαγής της συμπεριφοράς των καταναλωτών παγκοσμίως, με σημαντική στροφή σε μεσογειακή και πιο υγιεινή διατροφή. Η Ελλάδα είναι ένας από τους 5 κορυφαίους παραγωγούς φρούτων της Ευρώπης με μεγάλη ποικιλία παραγωγής και καταγράφει εξαγωγές συνολικής αξίας πάνω από 1 δισ. ευρώ ετησίως.
Ο Εκτελεστικός Πρόεδρος της SMERemediumCap, Νικόλαος Καραμούζης, υποστήριξε ότι "ο ελληνικός αγροτικός τομέας έχει μεγάλες δυνατότητες ανάπτυξης στο εξωτερικό, ιδιαίτερα αν ξεπεράσει τον κατακερματισμό του και την τεχνολογική και παραγωγική του υστέρηση, ιδιαίτερα αν εκσυγχρονιστεί η παραγωγική, προμηθευτική και εξαγωγική αλυσίδα του, εξέλιξη που προϋποθέτει τη δημιουργία μεγαλύτερων και πιο εύρωστων εταιρικών σχημάτων. Τα τελευταία θα έχουν καλύτερες δυνατότητες να αξιοποιήσουν οικονομίες κλίμακος, αναβαθμίζοντας παράλληλα την τεχνολογική και παραγωγική υποδομή τους και τις δυνατότητες ανάπτυξης εργασιών στο εξωτερικό. Η SMERC σκοπεύει να επενδύσει επιπρόσθετα κεφάλαια σε εταιρείες στον χώρο των φρέσκων φρούτων, διαμορφώνοντας στενές σχέσεις συνεργασίας και στήριξης των Ελλήνων παραγωγών με σύγχρονα εργαλεία".
Η SMERC επικεντρώνει το επενδυτικό ενδιαφέρον της στις μεσαίου μεγέθους ελληνικές επιχειρήσεις, τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας, ιδιαίτερα εκείνες που αντιμετωπίζουν στενότητα κεφαλαίων και επιχειρησιακή στασιμότητα, αλλά διαθέτουν δυνητικά σημαντικές αναπτυξιακές δυνατότητες.
Η SMERC έχει συγκεντρώσει σε πρώτη φάση κεφάλαια ύψους 105 εκατομμυρίων ευρώ από 41 θεσμικούς και ιδιώτες επενδυτές. Στόχος της να επενδύσει μετοχικά σε 10-12 ελληνικές εταιρείες και να "ξεκλειδώσει” την αξία και το πραγματικό δυναμικό των παραπάνω ελληνικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
2 σχόλια:
ΔΟΣ ΜΟΙ ΠΑ ΣΤΩ ΚΑΙ ΤΑΝ ΓΑΝ ΚΙΝΑΣΩ. (Αρχιμήδης.)
Τουλάχιστον η Ρωσία με τον Πούτιν ξαναγύρισε στο οικείον της τσαρικόν εθνικιστικό παρελθόν. Για ασιατικό κράτος καθόλου άσχημα συγκριτικά μάλιστα και με το μεταμοντέρνο δημοκρατικό ευρωμπάχαλο. Είχε δώσει άλλωστε η Ρωσία νωρίς (με την σταλινική εκκαθάρισι των διεθνοκομμουνιστών Τροτσκιστών) δείγματα ακραίου εθνοκομμουνισμού προδίδοντας τους χρηματοδότας των εβραιοχαζαροτραεζίτας (Ρότσιλδ και Σία) που γι αυτό είχαν χρηματοδοτήσει τότε και το αντίπαλον δέος του χιτλερικού ναζισμού για να πέση ο σταλινικός εθνοκομμουνισμός και να έπανέλθη ο αρχικός σοβιετικός τροτσκικός διεθνοκομμουνισμός.
Αλλά η συνέχεια απέβη ακόμα χειρότερη τοις επικυριάρχοις.
Ο ναζισμός-εθνικοσοσιαλισός είχε τόσο εντυπωσιακώς επιτυχή οικονομικά αποτελέσματα (αυτονόμησι από το διεθνές τραπεζικό σύστημα και οικονομική ανάπτυξι) που κατετρόμαξε τους Χαζαροροτραπεζίτας (που ακούνε έθνος και εθνική ελευθερία και βγάνουν σιωνιστικά σπυράκια) ώστε απέσυραν αμέσως την
οικονομική υποστήριξι και ενταφίασαν τον ιμπεριαλιστικό ναζισμό προτιμήσαντες τελικά και για τα επόμενα 35 χρόνια μετά τον Β΄π.π. τον σοβιετικόν εθνοκομμουνιστικόν υμπεριαλισμόν, (το μη χείρον βέλτιστον).
Τον οποίον κραταιόν σοβιετικόν εθνοκομμουνσμόν εγκρέμισαν και αυτόν εν μια νυκτί (1989), κάτι ιστορικά πρωτοφανές, άνευ επαναστάσεως, διότι δεν ήταν συμβατός πλέον με τον νέο (νεοταξικό) σχεδιασμό.
Ο οποίος σχεδιασμός είναι ο νυν δημοκρατικός ευρωκομμουνισμός (ψευτοΕΕ), ήτοι κομμουνισμός των ανοικτών συνόρων αυτή την φορά και με ταυτόχρονο κατευθυνομένη ισλαμική αφρασιατική λαθροεισβολή προς διάλυσι του εθνικού και κοινωνικού ιστού των κρατών της πεπολιτισμένης ευρωδύσεως.
Και γεννάται το ερώτημα. Ποίος ο λόγος και γιατί βάλλεται τόσον λυσσωδώς υπό των διαχρονικών ατλαντοκρονίων πλανητικών επικυριάρχων ο χριστιανισμός εφ' όσον και αυτός είναι ιδικό των δημιούργημα εβραϊκής και διεθνιστικής-οικουμενικής εμπνεύσεως και κοπής (εθνομάχος κατά το δόγμα και κατεδαφιστής του αρχαίου εθνικού κόσμου, του ελληνικού κυρίως.)
Η απάντησις ευρίσκεται μάλλον εις το ότι συμβιβασθείς και ο χριστιανισμός αυτός έβαλε συν τω χρόνω πολύ νερό-έθνος στο διεθνιστικό κρασί του αφομοιωθείς προς αυτό όπως άλλωστε και ο σοβιετικός εθνοκομμουνισμός.
Και ως εκ τούτου το θρησκευτικό αυτό εργαλείο ήτο καιρός να αποσυρθή όπως και το σοβιετικό-κομμουνιστικό διότι ίσως δεν ¨τραβάει¨πια.
Αλλά μήπως εστί δεινόν δια την οικουμενικήν-παγκοσμιοποιητικήν βαρβαρότητα προς τα εθνικά κέντρα του πολιτισμού λακτίζειν;¨ Η Κίνα δεν είναι ένας εθνοκομμουνισμός κι αυτή περισσότερον σκληροπυρηνικός του πάλαι ποτέ σοβιετικού; Αραβικός, Τουρανικός και Αραβικός μουσουλμανισμός υπάρχει περίπτωσι όπως και ο εθνοχριστιανισμός να ενωθή ποτέ;
Η παγκοσμιοποιητική ουτοπία ίσως αποβή τελικά ο τελευταίος της ανθρωπότητος εφιάλτης και Αρμαγεδδών.
Όσο για την Ελλάδα ίσως ισχύει ο δελφικός χρησμός ¨ασκός κλυδωνιζόμενος και μηδέποτε βυθιζόμενος. ίδωμεν.
Φίλε ΑΡΡ τα πράγματα είναι πολύ απλά.!! Όπως έλεγε και ένας αμερικανός οικονομολόγος ο καπιταλισμός κατανέμει ανισομερώς τον πλούτο και ο κομμουνισμός ισομερώς της φτώχεια. Πίσω από τον καπιταλισμό όσο και από τον κομμουνισμό κρύβονται τα ίδια λαμόγια.!
Ένα μόνο θα πω...μετά την Οκτωβριανή επανάσταση η παραγωγή πετρελαίου είχε πέσει στο 10% σε σχέση με πριν..Αυτό που έσωσε την επανάσταση ήταν οι Αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες που αγόραζαν ρωσικό πετρέλαιο αλλά και ο χίτλερ στο τέλος της 10ετιας του 30 και αρχές του 40..πολλοί ιστορικοί λένε πως η επίθεση των Ναζί στην Ρωσία έγινε με το πετρέλαιο που οι ίδιοι τους είχανε πουλήσει με την συμφωνία Μολότωφ.!!
Δημοσίευση σχολίου