Περί ενδιάμεσης λύσης. Να ξεκαθαρίσουμε τι εννοούμε ενδιάμεση λύση και ποιες μας προσφέρονται.
Τι χαρακτηρίζει λοιπόν την ενδιάμεση λύση;
• χρόνος παραλαβής
• κόστος
• οπλισμός
Ποιες μας προσφέρονται;;
Υπάρχουν 2 κατηγορίες: Υπάρχον μονάδες & νεόδμητες κορβέτες.
Στην 1η κατηγορία έχουμε τις Αμερικάνικες LCS & TICO (εάν δώσει το οκ το Κογκρέσο στην απόσυρση τους), τις Αγγλικές type 23, τις Γαλλικές Cassard, τις Ολλανδικές M (;), τις Γερμανικές Κ 130 (;). Στην 2η κατηγορία έχουμε τις Ολλανδικές sigma 10415 και τις Ισπανικές Alfa 3000.
Το ερώτημα είναι εάν μπορεί η 2η κατηγορία να θεωρηθεί ως ενδιάμεση λύση. Από τα 3 παραπάνω κριτήρια που χαρακτηρίζουν την ενδιάμεση λύση, δηλαδή χρόνος παράδοσης, κόστος, οπλισμός, πως θα τα κατατάσσαμε με σειρά προτεραιότητας. Εάν υποθέσουμε ότι είτε μεταχειρισμένες, είτε νεόδμητες θα είναι επιχειρησιακές σε 2 - 2,5 χρόνια, τότε δεν υπάρχει διαφορά, αφού ο εκσυγχρονισμός των meko θα ξεκινήσει μετά την παραλαβή τους.
Εάν υποθέσουμε πως το κόστος είναι αυτό που κρίνει, εάν κάτι είναι ενδιάμεση λύση, τότε μέσα σε αυτό το πλαίσιο θα μπορεί να εξεταστεί και η οικονομικότερη χρήση μιας νεόδμητης μονάδας σε σχέση με μια φθηνότερη στην κτήση αλλά ακριβότερη στην ετήσια χρήση μεταχειρισμένη λύση; Πιστεύω πως τα 2 πρώτα έχουν σημαντικότερο λόγο στο σημείο που έχουμε φτάσει σε σχέση με τον οπλισμό, γιατί η επιλογή της οποία ενδιάμεσης θα καθορίσει και τον υπόλοιπο προγραμματισμό του ναυτικού από οικονομική σκοπιά (κόστος χρήσης, νέα συστήματα) και τον χρόνο υλοποίησης.
Βρισκόμαστε σε μια διαδικασία που το ναυπηγικό πρόγραμμα δεν γίνεται να σταματήσει στις 4 μονάδες και να το ξανά πιάσει η πολιτική ηγεσία το 2030. Ίσως η λύση είναι να γίνουμε πιο ευέλικτοι εμείς. Δηλαδή η παραγγελία θα πρέπει να αφορά 8 μονάδες και να εξετάσουμε πολύ σοβαρά το ποιος θα είναι ο πύραυλος αεράμυνας σημείου. Εάν κρατήσουμε την "επενδυσαρα" στους essm, τότε αυτομάτως οι ενδιάμεσες λύσεις θα περιοριστούν στην χρήση αυτού.
Μην περιμένετε ενδιάμεση λύση με πύραυλο αεράμυνας περιοχής. Αυτό μπορεί μόνο να συμβεί με Ticonderoga, αλλά είπαμε πως πρέπει να δοθεί το οκ από το Κογκρέσο να αδειάσουμε σχεδόν 3 S για 1 και κάτι Tico, η οποία θα έχει επιχειρησιακή αξία, εάν φέρει όλα τα συστήματα και στάνταρ τον μισό φόρτο όπλων. Επίσης, θα πρέπει 650 ατομα να εκπαιδευτούν στην Αμερική. Άλλο θέμα είναι εάν αξίζει να δημιουργηθεί κενό από την απουσία 3 σαπακιων S σε καθαρά τοπικό επίπεδο (παρουσία - επιδείξει σημαίας). Τα Tico δηλαδή μπορεί να βρίσκονται αλλού γεωγραφικά, αλλά η απουσία των 3 σαπακιων S από ένα γεωγραφικό σημείο μπορεί να αποβεί πιο μοιραία από τα να είχαν παρουσία αυτά τα 3 σαπάκια (S).
Άρα, μήπως πρέπει να γίνουμε πιο ευέλικτοι και να υιοθετήσουμε τον camm / camm er στις νέες μας φρεγάτες, ώστε να μας έρθει πιο εύκολη η χρήση των type 23 και να γίνει συμφωνία με τους Άγγλους κάθε type 23 που αποσύρεται να έρχεται σε εμάς, ώστε να μπορούμε να συνεχίζουμε απρόσκοπτα το μακροχρόνιο ναυπηγικό πρόγραμμα που πρέπει να αποφασίσουμε να εκτελέσουμε ΤΩΡΑ;; Μήπως οι camm συμφέρουν λόγο βάρους ακόμα και την αύξηση των επιδόσεων και της μαχητικής ικανότητας των meko μας; Στην τελική πιο εύκολο είναι να συντηρείς ένα Χ αριθμό type 23, παρά ένα Χ αριθμό ticonderoga που για κάθε S που βγαίνει θα πρέπει να αντικαθίσταται από ισάριθμα πλοία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου