ZEYΣ ΕΛΑΥΝΩΝ


Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου 2023

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (127)

ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑ-ΛΕΞΙΓΝΩΣΙΑ

Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.

Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.

Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.

Είναι η γλώσσα των Θεών.

«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»

 (Κικέρων)

Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις

το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων

κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.

(Πλούταρχος) 

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (127) 

1)  επιρ. εμπροθ. εν πλώ και ουσ. απόπλους (ο): Ποιο το κοινό των ουσιαστικό;

2) ουσ. απογείωσις, απονήωσις (η): Ποια τα συνθετικά και η ερημηνεία των λ. βάσει αυτών.

3)    αγγλ. item : ελληνικά κι αυτό.

4) Λέμε αμελητέα ποσότης. Τί είναι γραμματικώς το αμελητέος, -α, -ον και τι σημαίνει;


5) Πυρίμαχο υλικό: Τί είναι το ουσ. πυρίμαχον (το);

6) επιθ. άπραγος (ο, η) και ουσ. δυσπραγία (η): Τα συνθετικά και η ερμηνεία των.

7) επιθ. θνησιγεν-ής (ο,η), ουδ. –ές: Η ετυμολογία και η ερμηνεία του.

8) ρ. ελλοχεύω: Γιατί τα δύο λάμδα;    

Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (126) ΕΔΩ.

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος.       

1) πλώ, (δοτ. εν. του ουσ. ο πλους, πρβ. ρ. πλέω και ουσ. πλοίον.) απόπλους = αποπλέω,     

2) απογείωσις < απο (μάκρυνσι) από την γη. απονήωσις < από(μάκρυνσις) από το πλοίο (πρβ.ναυ-τικό, ναύς = πλοίο).

3) item < αναγραμματισμένο τεμ-άχιο, κομμάτι.

4) αμελητέον (το), ρηματ. επίθετο του ρ. αμελέω-ώ = παραμελώ, παραλείπω = το άνευ σημασίας που πρέπει να παραλειφθή, να μη ληφθή υπ’ όψιν.

5) πυρίμαχον = αυτό που μάχεται, αντιστέκεται στο πυρ, φωτιά.

6) άπραγος < α (νευ) + πράττω = ο μη πράττων, ο αδρανής. δυπραγία < δυσ(κολία) στην πράξι.

7)  θνησιγενής < θνήσκω + γεννώμαι = ο εκ γενετής ολιγόβιος.

8) ελλοχεύω < εν+ λοχεύω, καθ’ ετεροίωσιν του νί εις λάμδα = ενεδρεύω, παραμονεύω μέσα σε… (πρβ. λεχώ, λόχος, λοχίας κ.λ.π.)          

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

1) ο πλούς (= πλεύση) είναι το κοινό ουσιαστικό
2) από +γή = αυτό που δεν ακουμπά πλέον τη γή
από+ νήο (1ο συνθετικό λέξεων, που υποδηλώνει θαλασσα,"ναυς")=αυτό που δεν ακουμπά πλέον τη θάλασσα
3)δείχνει να χρησιμοποιεί λίγα από τα γράμματα της λέξης Α(=i)Ν(t)ΙΚ(e)Ι(m)ΕΝΟ
4)αν δεν κάνω λάθος , είναι επιθετικός προδσιορισμός,από την λέξη α(στερεητικό)λ, + μέλος δηλαδή αυτός που αποτελεί μέλος συνόλου, αλλά είναι μικρός σε ποσοστό συμμετοχής σ'αυτό το σύνολο.
5) Δεν ξέρω τι μέρος του λόγου είναι, αλλάπροέρχεται από τη σύνθεση των λέξεων πυρ(φωτιά) + μάχη= αυτός που μάχεται/αντιστέκεται στη φωτιά
6)α(στερητικό)+πράξη= αυτός που δεν πράττει,δεν αντιδρά,δεν κουνιέται
δυσ (σμενές/δυδυσκολία) + πράξις= αυτό που θέλει μεγάλη προσπάθεια για να γίνει,έχει πολλά εμπόδια στην πραγματοποίηση του.
7)θνητότης (θάνατος) + γέννεσις= αυτό που δεν έχει πολλές πιθανότητες επιβίωσης (επιτυχίας αν είναι άψυχο), χαμένος από χέρι
8)γιατί είναι σύνθετη λέξη, η πρώτη "εν"(=μέσα), και το εν+λοχεύω, γίνεται διπλό "λ" για λόγους ευφωνίας
Ξενοδόχωφ

Ανώνυμος είπε...

Χυδαία καί ἀνόητος ρακοσυλλέκτρια γλῶσσα εἶναι ἡ Ἀγγλική.
Παράδειγμα ἡ λέξις item, δάνειον ἐκ τῆς Λατινκῆς λέξεως ita, ἥτις σημαίνει χυδαϊκῶς «ἔτσι». Ὄχι βεβαίως ὅτι ὑστερεῖ και ἡ βατταρίζουσα Λατινική γλῶσσα ἥτις ἐβαττάρισε τό ἀρχαϊκόν Ἑλληνικόν «οὕτω» εἰς ita, τῆς ὁποίας οἱ χρῆσται ἀδυνατοῦντες προφανῶς νά διαχωρίσωσι τό «οὕτω» ἐκ τοῦ «αὐτό , «αὐτή», κλπ. ἔλεγον ita, ita.
Ἐν ὀλίγοις ἡ Ἀγγλική λέξις item καταδεικνύει το ἁκανόνιστον» καί «Χυδαϊκόν» ὑπόβαθρον αὐτῆς. Ἐπίσης ἡ Λατινική γλῶσσα δηλοῖ καί τό Καδμεῖον Φοινικικόν ἤ Χαλδαϊκόν ἤ Τρωϊκόν παρελθόν αὐτῆς. Οἱ Φοίνικες ἐπιλέγοντες τά διάφορα προϊόντα ἤ εἴδη εἰς τήν ἀγοράν ἔλεγον «ντά ού ντά» ἤτοι «αὐτό καί αὐτὀ» θέλω. Ἐξ οὗ και τον νῦν Ἀραβικόν Hatha (هذا) διά τό «αὐτό».
Ἀργότερον οἱ πολυγενεῖς Σπαρτοί Ρωμαῖοι ἔλεγον ita u ita ἤτοι καί πάλιν «αὐτό και αύτό». Οἱ νῦν γλωσσικοί καλικάντζαροι γλωσσολόγοι λοιπόν ἔτι πιστεύουσιν ὅτι οἱ ἄθλιοι οὗτοι τυχοδιῶκται ἐδίδαξαν εἰς τοῦς Ἕλληνας καί τήν γραφήν.

Ανώνυμος είπε...

…καί πῶς τό «τῷ ὄντι» μετετράπη εἰς indeed

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ είπε...

"…καί πῶς τό «τῷ ὄντι» μετετράπη εἰς indeed "

Ακριβώς φίλε σχολιαστή. Όλες οι βασικότερες γλώσσες πάνω στον πλανήτη βασίζονται σε ελληνικές λέξεις και δάνεια. Εάν φίλε μου αφαιρέσουμε από τα Αγγλικά, Γερμανικά , Γαλλικά, τα Ισπανικά...τις λέξεις με Ελληνικές ρίζες, τότε θα έχει περισσέψει που δεν θα γεμίζει ούτε ένα ημερολόγιο ενός παιδιού 4 ετών.

Για παράδειγμα το αγγλικό kiss me είναι το ελληνικό κύσσον με = φίλησέ με που έλεγε ο Οδυσσέας στην Πηνελόπη.

Αν αφαιρέσουμε τα ελληνικά δάνεια στις γλώσσες τους δεν θα απομείνει τίποτε για αυτούς ούτε καν η δυνατότητα επικοινωνίας.Η Βαβέλ των γλωσσών πάνω στον πλανήτη διορθώθηκε και εξισορρόπησε με την χρήση της Ελληνικής γλώσσας. Η Ελληνική γλώσσα μετέτρεψε την πολυφωνία, δηλαδή πολλές και ποικίλες έναρθρες ή άναρθρες φωνές σε πολυγλωσσία , δηλαδή πολλές γλώσσες που επέτρεψαν στους ανθρώπους να συνεννοηθούν, να επικοινωνήσουν να συζητήσουν να ανταλλάσσουν πληροφορίες και γνώσεις , και το κυριότερο ΝΑ ΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ.

Άλλο είναι να σκέφτεσαι με ουρλιαχτά και μουγκρητά και άλλο σε μια συγκεκριμένη και πλούσια γλώσσα.

Η Ελληνική είναι η γλώσσα των Σχολών , των επιστημών για αυτό και από εδώ ξεκίνησαν οι επιστήμες. Η μικρή γεωγραφικά Ελλάδα ανέδειξε πάνω από 1400 φιλόσοφους, και επιστήμονες όλων των ειδών..!!!! Όπως η κλιμακα του Σολ είναι η βάση για τους μουσικούς, έτσι και η Ελληνική γλώσσα είναι η βάση, το μέτρο, το θεμέλιο για τις επιστήμες και την ΝΟΗΣΗ πάνω στον πλανήτη.

Ανώνυμος είπε...

Πυρίμαχον ἤ πυριμάχον ὑλικόν:

Χαρακτηρισμός ὑλικῶν τά ὁποῖα δέν παραμορφώνονται καί δέν καταστρέφονται ὅταν ἐκτίθενται εἰς ὑψηλάς θερμοκρασίας, μετά τῶν ὁποίων κατασκευάζονται χωνευτήρια χρυσοχοΐας, κλίβανοι ἀποτεφρώσεως, μονωτικά τοιχώματα καί ἑστίαι διά μεταλλουργικάς χρήσεις.

Ανώνυμος είπε...

Ἐλλοχεύω: παραμονεύω πέφτοντας πρηνηδόν. Ἐκ τοῦ λέχομαι: ξαπλώνω.