Η επανάληψη των αιτίων του Α Παγκοσμίου Πολέμου ως ανιστόρητη φάρσα

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

Η επανάληψη των αιτίων του Α Παγκοσμίου Πολέμου ως ανιστόρητη φάρσα.

Ο πόλεμος στην Ερυθρά Θάλασσα, που πυροδοτήθηκε από τις επιθέσεις σε εμπορικά πλοία με ιρανικά ή τουρκικά drone από τους Χούθι της Υεμένης, επί της ουσίας απαξιώνει την Διώρυγα του Σουέζ που παράγει το 10-12% του ΑΕΠ της Αιγύπτου. Αυτό είναι καταστροφικό για την πολιτική σταθερότητα στην εύθραυστη αυτή χώρα, αλλά και για όλες τις οικονομίες τις ΕΕ, αφού τώρα έχουν να αντιμετωπίσουν και τα πρόσθετα κόστη και έκτακτες μεγάλες ζημιές από την διατάραξη των εφοδιαστικών αλυσίδων τους με την Ασία. Αυτοί οι σχεδιασμοί για την χερσαία παράκαμψη του Σουέζ, επηρεάζουν άμεσα και τα γεωπολιτικά συμφέροντα Ελλάδας-Τουρκίας.

 

Ο πόλεμος στη Γάζα και το πισωγύρισμα στην διαδικασία προσέγγισης Ισραήλ και Σαουδικής Αραβίας φαίνεται να εκτροχιάζει τον σχεδιαζόμενο διάδρομο μεταξύ Ινδίας – ΗΑΕ – Σαουδικής Αραβίας – Ισραήλ – Κύπρου – Ελλάδας που αποφασίστηκε τον προπερασμένο Σεπτέμβριο στην Σύνοδο των είκοσι πλουσιότερων χωρών του πλανήτη που έγινε στην Ινδία. Αυτός ο διάδρομος Ινδίας – Ευρώπης που σχεδιάστηκε να ανταγωνιστεί τον χερσαίο κινεζικό δρόμο του μεταξιού, θα αναβάθμιζε την χώρα μας ως κόμβο στην εφοδιαστική αλυσίδα εμπορίου και ενέργειας, θέτοντας και την Ινδία σε ρόλο πολύ σημαντικό παίκτη «κέντρου» στον διπολικό κόσμο της μετα-παγκοσμιοποίησης.

 

Με τις επιθέσεις των Χούθι στις θαλάσσιες μεταφορές ευνοείται πλέον ο ανταγωνιστικός διάδρομος από το ιρακινό λιμάνι της Μπάσρα προς την Κωνσταντινούπολη και από εκεί μέσω Βουλγαρίας στην Ευρώπη, που έχει αρχίσει ήδη να υλοποιείται, καθώς και ο διάδρομος Βορρά – Νότου από το Ιράν μέχρι την Αγία Πετρούπολη, μέσω του Καυκάσου. Αφού έγινε ανενόχλητα η εθνοκάθαρση των Αρμενίων από το στρατηγικό πέρασμα του Ναγκόρνο – Καραμπάχ πριν δύο χρόνια, ήρθε η σειρά των Χούθι και της Χαμάς για να παίξουν τον ρόλο τους. Παριστάνοντας όμως τα αθώα θύματα ή τους υπερασπιστές της Παλαιστίνης.

 

Οι Τούρκοι θεωρούν ότι η κατάρρευση της οθωμανικής αυτοκρατορίας σχετίζεται με την οικονομική αποδυνάμωση που επήλθε με την απαξίωση του αρχαίου χερσαίου δρόμου του μεταξιού, όταν το 1869 ξεκίνησε ο θαλάσσιος διάδρομος εμπορίου με τη λειτουργία του καναλιού του Σουέζ. Συνεπώς, η Τουρκία προσπαθεί να πάρει τώρα μια ιστορική ρεβάνς με την προσδοκώμενη απαξίωση του Σουέζ στηρίζοντας την συμμαχία των Χούθι με το Ιράν. Δηλαδή με τον Πούτιν.

 

Η δραστηριοποίηση της Τουρκίας στη γεωπολιτική των υποδομών σχετίζεται με την νεο–οθωμανική της νοσταλγία: Ο διάδρομος Ιράκ – Τουρκία – Ευρώπη (δες τι γίνεται επί αυτού στο *) ξαναζωντανεύει έτσι το παλιό Γερμανο – Οθωμανικό γεωπολιτικό σχέδιο, το ανάλογο της σιδηροδρομικής σύνδεσης Βερολίνου – Βαγδάτης που δεν έγινε τότε. Το σχέδιο αυτό, που θεωρείται ότι ήταν ένα από τα αίτια της έναρξης του πρώτου παγκόσμιου πολέμου, κλιμάκωσε την αντιπαράθεση των ωκεάνιων – ναυτικών δυνάμεων με τις ηπειρωτικές. Η άλλη αιτία ήταν η προσπάθεια της τότε ηπειρωτικής χερσαία υπερδύναμης Γερμανίας να αποκτήσει πρόσβαση προς τις ζεστές θάλασσες και τους πόρους της Αφρικής (την αφορμή του πολέμου την έδωσε στην πραγματικότητα η τότε προσπάθεια γερμανικής διείσδυσης στο Μαρόκο). Στην θέση της Γερμανίας βρίσκεται τώρα η Ρωσία, αυτό μόνο έχει αλλάξει. 

 

Έτσι η ιστορία επιστρέφει, τώρα όμως ως φάρσα. 

 

Στην θέση της σε κατάρρευση πλέον Γερμανίας έχει μπει η νεο–τσαρική Ρωσία υπό τον Πούτιν, που προσπαθεί να ηγηθεί του οικονομικού Νότου με ένα αντιδολάριο, ίδιο και απαράλλαχτο με αυτό του θείου Σαμ. Ελπίζει ότι με την λήξη του νέου πολέμου ότι θα έχει μαζευτεί όλος ο χρυσός στα θησαυροφυλάκια του για να το παίξει όμορφος κάτω το In God we trust.

 

με την ΕΕ ανήμπορη και να αντιληφθεί τι πραγματικά συμβαίνει και να αντιδράσει, 

 

ενώ η Τουρκία παίζει πάλι τον ρόλο της Οθωμανίας. Με μόνη ίσως διαφορά τώρα ότι για να της «βγει» το σχέδιο θα πρέπει να εξαφανίσει από τους χάρτες και περίπου 35 εκ. Κούρδους που κατοικούν στην περιοχή της διαδρομής και που θα μπορούσαν να απειλήσουν πολύ σοβαρά το μαλακό της υπογάστριο στην προσπάθεια της να επαναφέρει την επιρροή της Άγκυρας σε περιοχές που έχασε με την συνθήκη της Λωζάνης. Προϋπόθεση για αυτά τα σχέδια: η ακύρωση της σύνδεσης των ΑΟΖ Ελλάδας-Κύπρου (έστω με ένα καλώδιο ηλεκτρικής σύνδεσης) και η εδραίωση της στα Κατεχόμενα της Κύπρου με "παρατηρητήρια".

 

Κατά τα άλλα, όλο το κλίμα θυμίζει έντονα πάλι την εποχή των παραμονών της έναρξης του Α Παγκόσμιου Πολέμου. Όλο και κάποια αφορμή ανάλογης σημασίας με την δολοφονία ενός ασήμαντου αρχιδούκα στο Σεράγεβο θα βρεθεί, για να βρεθούμε πάλι όλοι στα χαρακώματα. Ανόητοι για να μας ξαναστείλουν στα χαρακώματα υπάρχουν ένθεν κεκείθεν.

 

Μόνο που τώρα αυτά τα χαρακώματα θα είναι ψηφιακά, ο πόλεμος νομισματικός και το διακύβευμα του η οριοθέτηση των ζωνών της μετα–παγκοσμιοποίησης, όσο να προσπαθούν να παριστάνουν τους ανίδεους οι υποψήφιοι ημι-πλανητάρχες του Λευκού Οίκου, προσπαθώντας να συγκαλύψουν τα αίτια της πτώσης του διαδόχου της Βρετανικής αυτοκρατορίας (δηλαδή της μονοκρατορίας του δολαρίου τους).

 

Δύσκολες εποχές για νεο–Σουλτάνους και τα εδώ του γιουσουφάκια τύπου Γεραπετρίτη που τους βάζουν πλάτη, με τα κάτι εκτός τόπου και χρόνου ντιλς «συνεκμετάλλευσης» στο Aegean–Turkagean.

(Στον χάρτη με πορτοκαλί σκίαση τα "εμπόδια" υλοποίησης των πιο πάνω σχεδίων). Άνθρωποι δηλαδή...

 

*  Σχετικό ΕΔΩ.