ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. Μέρος ΣΤ΄(21)

ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ   ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ.  Μέρος ΣΤ΄(21)

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων) 

Αντανακλάσεις των όσων συμβαίνουν πνευματικώς άνω είναι τα υλικά και σωματικά κάτω. Όποιος δίνει ψυχή θα λάβη ψυχή και όποιος ευγένεια κάλλος.  

Με τα φευγαλέα λόγια επικοινωνούν οι θνητοί. Με την αμετακίνητο σιωπή οι αγέννητοι και οι αθάνατοι.Το άρωμα της ευτυχίας φορούν οι θεοί. Ευδαίμονες οι θνητοί όσοι και μόνο που ακούν την ευωδιά της.

Μη περιφρόνει το αρχαίον και μη βίαζε το νέον. Αξιοπρέπεια και σεβασμός το φόρεμα της ψυχής. Δεν νικάς τον κόσμο αποφεύγων τον κόσμο. Και δεν κερδίζεις την ζωή κλείνοντας τα μάτια στην λάμψι της.  

Ο άνθρωπος γεννήθηκε για την χαρά, την δόξα και το μεγαλείον αλλά και για την θλίψι και τον πόνο. Κάθε χαρά τελειώνει με πόνο κάθε πόνος κυοφορεί μια χαρά. Ο χορός της ζωής αυτός. Ο χορευτής δε και χαίρεται και κερδίζει.

Η πιο μεγάλη τέχνη είναι να είησαι καλά κι όταν δεν είσαι καλά. Επειδή όλα είναι κύκλος και όλα τα φθείρει η επανάληψις και τα σκοτώνει η συνήθεια.

2. Δεν ησυχάζεις, άνθρωπε, ποτέ. Πάντα θα σε κυνηγούν σαν ερινύες, οίστροι και μανίες, ένα πέλαγος από φροντίδες, έννοιες και σκέψεις. Από κοντά και η Σφίγξ να σε καταπιεί, αν δεν απαντήσεις σωστά στο σταυροδρόμι με τα υπαρξιακά αινίγματα.  

Ο νάρκισσος έκανε τον εαυτό του θρησκευτικό εικόνισμα. Προσκυνά το και παίρνει κάθε μέρα ευλογία και συγχώρεσι.  Ως πότε όμως; Ως πότε θα σπρώχνει τα σκουπίδια του κάτω απ’ το μεταφυσικό του χαλί;

Κι όμως ένας ευγενής ανθρώπινος λόγος αρκεί να σώσει την ψυχή της πόλεως. Μπορεί τα νέφη της συγχύσεως ως ήλιος διασκορπίζειν πρωινός και την πνευματικήν επιφέρειν διαύγειαν και αιθρίαν τοις απεγνωσμένοις.  

Πάντα θα υπάρχει κάτι που θα σε ανεβάζει και κάτι που θα σε ρίχνει. Όλα είναι σπειροειδής κύκλος και δεν ξέρεις που κρύβεται η λύπη και που κρυφοκοιτάζει η χαρά.

Κράτει ρυθμόν και μέτρον και απροσκόλλητα τήρει τας αποστάσεις εις τους χορούς των πραγμάτων. Έτσι θα είσαι πάντα εκεί όπου θέλεις να φθάσης.

3. Ό,τι ο ήλιος της ελευθερίας ωριμάζει, μια χαρά, σε μια ημέρα, η σκλαβιά θέλει ένα αιώνα θλίψεων, και αν.  

Έσεται ήμαρ και ήδη ελήλυθεν ότε το πνεύμα θέλει νοθευθεί, ο λόγος παρεξηγηθή, η τέχνη μωρανθή και το κάλλος απαξιωθή. Το δε φορτίον της αλήθειας άχθος αβάστακτον αποβήσεται εις τους ώμους των εναρέτων.

Πίστευε στον άνθρωπο μάλλον ή εις τον θεό των θρησκειών. Έχει ο μεν, αν το ψάξεις, το καλύτερο κομμάτι του θεού μέσα του. Ο θεός υπάρχει παντού εκτός εκεί που τον λατρεύουν. Γιατί εκεί κυριαρχεί η πονηριά και το αδίστακτο συμφέρον.  

Ομίλει και στον διπλανό σου όταν ευκαιρεί όπως εις ένα κρυφό θεό που γέννησαν τα αθάνατα ύψη. Το αξίζει κι ας μη το νιώθει.

Τίποτα πιο χαριτωμένο και όλβιον από μια χορτασμένη ανθισμένη ψυχή. Τρομερό δε, δεν είναι τόσο να πεθαίνεις όσο, μέσα σε τόση ομορφιά και σοφία, το να ζης και να μη μαθαίνεις.

4. Εύρηκε δυστυχώς και η ξενοκρατία το καλύτερο ελληνικό όνομα. Δημοκρατία. Μα πότε θα έλθωσι και εκείνοι οι ιδανικοί  Έλληνες να βάλωσι ανθρώπους και θεούς σε τάξι!

Δεν περιστοιχίζεται μόνο η δύναμις από πολλή κακία αλλά και η αδυναμία. Τα μεγαλύτερα και  επικινδυνότερα ψεύδη είναι αυτά που λέει η ψυχή στον εαυτό της.

Το αίμα του πολέμου είναι φρικτό και ιερό. Είναι το καύσιμο της αλλαγής, η σπονδή της ανάγκης, το χρώμα της ιστορίας.  

Προσοχή. Υπάρχει και πίστις δολοφόνος  της σκέψεως και καταδότης του πνεύματος.

Έθνη τα άνθη του πολιτισμού. Και ανθρωπισμός είναι μόνο αυτός που ξέρει από αξία, μέτρον και ιεραρχία. Οικογένεια, πατρίς, παράδοσις, αρετή, ισονομία.