ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. Μέρος Ζ΄(1)

ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ.  Μέρος Ζ΄(1)

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων) 

Μας κυβερνούν αναμείξ θεός, τύχη και ανάγκη. Ο ουρανός γίνεται με τον χρόνο έρημος και η έρημος ουρανός. Και το παιχνίδι δεν τελειώνει ποτέ.

Ο μισός μας εαυτός είναι όπως τον βλέπουμε εμείς, ο άλλος μισός όπως τον βλέπουν οι άλλοι. Και μόνο το όνειρο που ξυπνάει την νύχτα αποκαλύπτει κάποιες κρυφές διαστάσεις και δίνει κάποιες θολές απαντήσεις.

Οι πιστοί της σοφίας απεχθάνονται, κρυφά ή φανερά, και φθονερά ίσως, τας θρησκείας του θεού. Κι έχουν τους λόγους των. Μόνο που οι άνθρωποι δεν γίνονται όλοι σοφοί. Και η ζωή μας δεν ακούει μόνο την σοφία αλλά και την μαγεία.

Η τυπολατρία, η πιο διαδεδομένη μορφή ειδωλολατρίας, είναι η τέχνη αυτών που δεν έχουν σοφία. Η ζωή του ανθρώπου έχει ανάγκη και την τέχνη και το θέατρο ίνα αποκτήση λάμψι και γίνη διασκεδαστική. το ίδιο και η λατρεία του θεού θέλει τα θρησκευτικά τελετουργικά της.  

Το τυπικό της τελετουργίας είναι η γλώσσα της μαγείας που ομιλεί συμβολικά εκεί που παύει η ομιλία. Τα σύμβολα είναι είδωλα που χάνουν όμως την ισχύ της αγνότητός των όσο γίνονται χυδαία όργανα πολιτικής και θρησκευτικής καπηλείας.  

 
2. Ό,τι είναι ικανό για το μεγάλο καλό είναι και για το μεγάλο κακό. Οι φωτεινοί θεοί της δημιουργίας, του καλού και του κάλλους όπως και οι σκοτεινοί τιτάνες της αποδομήσεως, του κακού και του χάους είναι γεννημένοι αθάνατοι.

Όπου νικά το αγαθόν εκεί και το κακό γίνεται ακούσιος βοηθός του, εκεί βασιλεύει αρμονία, ευταξία, ειρήνη, δημιουργία, ζωή. Ακόμα και η τύχη φορά τότε τα βασιλικά της ρούχα και η ανάγκη τα γιορτινά της. .

Η καλή τύχη είναι το χαμόγελο του θεού και η ωραία πύλη των αθανάτων. Η σοφία που κοιμάται στο μυαλό είναι το μαγικό κλειδί που όταν την ξυπνάμε ξεκλειδώνει όλα τα θαύματα.

Όπου όμως επικρατεί τύχη κακή μόνο Κασσάνδραι τότε και Ερινύες αντί μουσών εκεί. Αδειάζει ο κόσμος από θεούς ευεργετικούς θεούς και γεμίζει δαίμονες σατανικούς.  

Πολλαί αι ανατροπαί  και τα απρόοπτα που η φύσις αυτή των πραγμάτων περιέχει. Μέγα μυστήριον και η ψυχή του ανθρώπου. Γι αυτό και όρκο μη παίρνεις ποτέ κρίνοντας κάποιον πριν ή το τέλος του ιδής. Αφού επί του προκειμένου ούτε ο θεός ο ίδιος αποφεύγει κάτι τέτοιο.   

 
3. Καλύτερα επομένως ακρισία παρά προκατάληψις ήτοι μια κρίσις και πίστι που βιάζει την αλήθεια και φέρνει φοβερό σκοτάδι στην καρδιά της ημέρας.   

Αλλά βοηθά πάντα η αλήθεια; Και πώς δικαιολογείται τόση αδικία, δυστυχία και πικρία στον κόσμο αυτό; Και πώς αντέχεται; Και γιατί η Δίκη, αραιά και πού, επεμβαίνει;

Να φταίει άραγε το κάρμα και η μνήμη που ταξιδεύει πάνω από τον χρόνο και τα φαινόμενα; Μπορεί. Μπορεί ορισμένα της ψυχής πανάρχαια χρέη να πρέπει να ξεπληρωθούν εδώ για να μπορή αυτή τον ουράνιο δρόμο της επιστροφής της να συνεχίσει. Ποιος ξέρει;    

Γι αυτό και τα τόσα προβλήματα, άλυτα αινίγματα της Σφίγγας, ερινύες απαίσιαι που βασανίζουν αλύπητα το φυλακισμένο μυαλό. Αλλά τί χαρά όταν το μυαλό αυτό φωτίζεται απροσδόκητα και αι ευμενίδες δείχνουν τα μεγαλεία της αγάπης, του κάλλους και της αρμονίας!

Τότε όλα αποκτούν ιερό νόημα και τα μεγαλύτερα παθήματα γίνονται ηράκλειοι άθλοι, η ζωή γεύεται την γοητεία του μύθου και η δυστυχία απέβη εξαγνιστική ολύμπια πυρά.  

 
4. Άλλοι θέλουν το σώμα μας, άλλοι το πνεύμα, άλλοι την ψυχή και άλλοι τον χρόνο μας που είναι σώμα, ψυχή και πνεύμα ομού.

Ν’ αγαπάς την μοίρα σου όπως την οικογένειά σου και τα δημιουργήματά σου. Κι αυτό γιατί είναι η δική σου μοίρα και πόλεμος και δεν είναι κανενός άλλου.

Ο μισός κόσμος παρηγοριέται μαθαίνοντας τις ατυχίες και τα βάσανα του άλλου μισού το ίδιο όπως και ταυτίζεται φαντασιακά με τις επιτυχίες και τις απολαύσεις του. Αν και ο άνθρωπος είναι οιονεί ένας πλανήτης πελαγωμένος που προσπαθεί να εύρει τον σταθερό ήλιο του.  

 Σχολεία, θρησκεία, σωφρονιστήρια υπηρετούν ένα τερατώδες, δαιδαλώδες σύστημα. Σχολεία για τους φιλομαθείς, σωφρονιστήρια για τους ποινικούς και θρησκεία για τα ανθρώπινα κουρέλια, τους φοβιτσιάρηδες και τους υποκριτάς, τους αληθινούς πιστούς της.  

Πολιτικοί ρωμηόδουλοι γραικύλοι, δικαστικοί τροχονόμοι, δημοσιογράφοι σερβιέται. Και μόνοι ήρωες, στο ολοκαύτωμα των εθνών αυτό, οι εθελονταί πυροσβέσται.