ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. Μέρος ΣΤ΄(20)

ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ   ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ.  Μέρος ΣΤ΄(20)

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων) 

Η αθανασία έλεγε είναι το ιεροκρύφιο και αναφαίρετο προνόμιο των θεών. Το πνεύμα του λόγου της ζωής είναι το αιθερικόν ρεύμα της αθανασίας που συντηρεί και καλλωπίζει τον κόσμον της ύλης, τον θνητόν κόσμον.

Τον έλουζε ένα υπερκόσμιο ιδανικό φως, το αμβρόσιο χρώμα της υπερβατικής αυτοθυσίας για τον υπέρτατο ιερό σκοπό της ανθρωπίνης υπάρξεως. Πολεμικά έργα και ημέραι αγωνιστών που δεν ξεχνιούνται εν Κύπρω.

Απέναντι στον αρχέγονο εχθρό του αγαθού, σ’ ένα γένος επιτομή της βαρβαρότητος και του σκότους, τον απόβλητο της Ασίας και απροσάρμοστο της Δύσεως, ένα κράτος πειρατών και επαγγελματιών γενοκτόνων.

Φόβος λέγεται ο απόλυτος εχθρός, ο φόβος που έγινε θεός και θρησκεία του ανθρώπου. Πολλοί τον αγάπησαν. Κανείς δεν τον ενίκησε.  

Μα δεν είχε έρθει κι ο αντιήρως τότε αυτός για να λυτρώση τον κόσμο απ’ τον φόβο, την θλίψι και την δυστυχία δυστυχώς. να ευλογήση αυτά είχε έρθει μάλλον Και την δουλεία και την υποταγή ελευθερία και πίστι μοιρολατρικά  να μετονομάσει.


2. Όσα γέννησε η ψυχή με την γη θα μείνωσι τελικά στην γη, όσα με τον ουρανό θα την ακολουθήσωσι και στο ταξίδι της ψηλά το φωτεινό.

Άλλος ο φυσικός χρόνος ο βιολογικός και άλλος ο ψυχικός, ο αισθηματικός. Πολλά τα δεινά, απρόβλεπτα και δυσπολέμητα. Γι αυτό καμιά φορά η τύχη τα καταφέρνει πολύ καλύτερα από ένα λογικευόμενο ή αισθηματία.

Μια εξέδρα γεμάτη ψήφους και μια βουλή γεμάτη προδοσία. Στον ανίερο θρόνο της γηίνης εξουσίας ο άνθρωπος κάθεται μόνο μεταμορφωμένος σε λυκάνθρωπο και τέρας. Αυτός και ο λόγος που ξεμείναμε από υγιείς θεούς.  

Φοβού όθεν τα θρησκεύματα και αγάπας φέροντα και τελικά εις δουλικάς υποκλίσεις και εμετικά εικονοφιλήματα και χειροφιλήματα υποταγής καταλήγοντα.

Άλλοι τρελοί από χρήμα άλλοι από δόξα… και πώς αν διαχειρισθείη ο ταλαίπωρος θνητός τα αθάνατα δώρα; Εκπεσών άγγελος, εκπεσών θεός. Και η πείνα της εξουσίας που τα καίει όλα.    

 
3. Η δική των δημοκρατία η δική μας εθνική ευθανασία. Να μην είσαι αριστερόφρων και αβρααμόφρων έφθασε αποτελείν σήμερα πνευματικό κατόρθωμα και τίτλον τιμής.

Μα αν δεν βιάσεις την ζωή μ’ ελεύθερο και υψηλό φρόνημα, θα σε βιάσει αυτή εξευτελιστικά  με άγιο Αλτσχάιμερ.

Καλό πλούτος κι ανέσεις και δι’ όσον δεν συσσωρεύουν στην ψυχή ηθικό λίπος και θανάσιμα κιλά.

Ο Κάο Λιν σκέφτηκε τότε για λίγο και είπε: Οι άνδρες αγαπούν χωρίς αγάπη αι γυναίκες αγαπούν την αγάπη.

Αν και υπάρχουν και γυναίκες φιλόσοφοι, ολίγαι μεν αλλά πολλών ανδρών φαύλων ανδρικότεραι και επικρατέστεραι.

 
4.  Ο αληθινός σοφός δεν είναι παντογνώστης διαγνώστης είναι. Κι αν πιστεύσωμε τους αλήτας ποιητάς, η πιο μεγάλη πανδαισία εν ουρανοίς λαμβάνει χώραν όταν επί γης απροσκύνητος βαπτίζει απροσκύνητον.

Δια τον μυαλωμένο η μοναξιά είναι στέφανος και η δοκιμασία πτυχίο. Και δεν υπάρχει γι αυτόν θεός αντιπρόσωπος, σημαία και ιδιοκτησία καμιάς θρησκείας.

Τα ωραία τιμάμε, τα πάτρια δεν ξεχνάμε. Τούτ’ η γη που την πατούμε εις τους νεκρούς της την χρωστούμε.

Η αυτοθυσία των ολίγων για την ελευθερία των πολλών ιδού το θείον εισιτήριο της ψυχής προς τα ηλύσια. Τουναντίον η εγκατάλειψι και προδοσία της ιδέας αυτής που φέρνει σκλαβιά και ατίμωσι στους πολλούς φέρνει την αιώνια των θεών καταδίκη.  

¨Παιδιά του Παύλου, εγγόνια του Μαρξ, ένας σοδομίτηης αρχηγός με ομοσυζυγικό δίπλωμα βαθιά στο χώμα της καταισχύνης θα σας παραχώσει.¨