ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. Μέρος ΣΤ΄(23)

 

ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. Μέρος ΣΤ΄(23) 

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων) 

Εύθραυστα και λίαν επισφαλή ομορφιά και σοφία όταν δεν φέρουν θεάς Αθηνάς πανοπλίαν. Με συβαριτισμό και τρυφή δεν διαρκούν για πολύ.

Τώρα ποια θεομήτορος κοίμησι αντί για εγρήγορσι εορτάζετε ώσπερ νεκρόφιλοι, βρε άνθρωποι; Η υπέρμαχος στρατηγός δεν κοιμάται ποτέ και είναι η πάνοπλος σοφία, η μόνη ουράνια βοηθός του ανθρώπου, απέναντι στο κακό που απειλεί αυτόν τον κόσμο.    

Αλλά, ως φαίνεται, ούτε και ο εξ ανατολών σωτήρ εκείνος ήλθε ως Έλλην Προμηθεύς του πολεμήσαι και εξαλείψαι τον φόβο και την θλίψι της ανθρωπότητος. αλλά μάλλον να συνθηκολογήση και να συγκυβερνήση ελήλυθεν μαζύ των μοιρολατρικώς και δουλοπρεπώς.

Επειδή αλλιώς εργάζεται ο βουλόμενος ελληνοπρεπώς υιούς θεών τους ανθρώπους αναδείξαι και αλλιώς ο θέλων αυτούς θεοδούλους και τυραννοδούλους βαρβαρικώς καταστήσαι.

Σοφά, σοφότατα έπειτα τα εμοίρασε και η θεία πρόνοια. Όπου έδωσε τα πολλά χαρίσματα προσέθεσε σ’ αυτά και ανάλογες αδυναμίες. Ο λόγος δια να μη υπάρχη ξιπασμός και αλαζονία αλλά και γιατί το τέλειον σημαίνει και τέλος, θάνατος.   

 
2. Δεν θα είχε δηλαδή έργο και λόγο υπάρξεως ο άνθρωπος σ’ ένα τέλειο κόσμο και θα έζη δυστυχής αφού θα εστερείτο της δημιουργικής χαράς,, κατ’ εικόνα πλασθείς και ομοίωσιν του θεού πατρός του, να κάνει τα πράγματα και τον κόσμο καλύτερο.    

Αλλά και όπου εδόθη μια όχι τόσο καλή μοίρα εφρόντισε η θεία πρόνοια ώστε κι απ’ αυτή την πλευρά και θέσι να υπάρχει δύναμι και αρετή ικανή να μάχεται για το καλύτερο.   

Σαφώς και η καλυτέρα άμυνα είναι η επίθεσις και η χειροτέρα το επικαλείσθαι μονίμως και, στρουθοκαμηλικώ τω τρόπω, το διεθνές δίκαιον και την διεθνή τάξιν. και αυτό μάλιστα εις ένα ασταθές και αδιαμόρφωτο γεωστρατηγικό περιβάλλον αγνοώντας το ¨si vis pacem, par bellum.¨

Η Τουρκία ονειρεύεται την Οθωμανία. Είναι μια ενστικτώδης φυγή προς τα εμπρός. Μεγάλη χώρα αλλά και με μεγάλους εγγύς εχθρούς και προβλήματα όπως οι πολλές καταπιεσμένες εντός της μειονότητες. Ως εκ τούτου ή θα μεγαλώσει ή θα διαλυθή εις τα εξ ών συντίθεται.

Λαός σχετικά φτωχός και βάρβαρος οι Τούρκοι, εν τούτοις όμως   - και κατά το ¨ουκ επ’ άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος¨ (όπως και όχι αποκλειστικά με διεθνιστικάς αριστεράς αρλουμπολογίας) -  με αξιόλογο ηθικό αντιστάθμισμα, εθνικό φρόνημα και όραμα.

3. Η Τουρκία φιλοδοξεί να κατακτήσει μια, έν ευρωπατλαντική ομηρία, άβουλη, διαλυμένη και καταχρεωμένη ως φαίνεται Ελλάδα και καλά κάνει.  Η ιστορία εξάλλου διδάσκει ότι όποιος κατέχει Αιγαίον και Στενά Ελλησπόντου μαζύ είναι μια εν εξελίξει αυτοκρατορία.

Έχει και την αγρίαν δυναμικήν της βαρβαρότητος που φυσιολογικά υπερτερεί έναντι του παρακμιακού συβαριτισμού και σοδομισμού που κατατρύχει τώρα τον δυτικό πολιτισμένο άνθρωπο και τον προετοιμάζει για δουλεία αι γενοκτονία.                                                                                                                                                                                    

Αφού το κακό δεν είναι τόσο το να μη είσαι ανεξάρτητος, η μοίρα των μικρών και αδικημένων αυτή,  όσο το να μη προσπαθείς να μη είσαι.

Η Ελλάς είναι σε παράλληλο μοίρα με την γείτονά της. και είτε θα μεγαλώση κι αυτή εις βάρος της Τουρκίας, κλείνοντας οριστικά την ντροπή του 1922 και 1974 είτε θα περάσει και πάλι σε μια νέα τουρκοκρατία όπως εισηγείται έμμεσα και το προδοτικό ΕΛΙΑΜΕΠ της, ο Μέντωρ του πολιτικού της μεταπολιτευτικού της συστήματος.

Το Αιγαίο και τα στενά πέπρωται να γίνουν συντόμως είτε ελληνικά είτε τουρκικά, δυτικά ή ασιατικά, και τότε μια νέα αυτοκρατορία μεσογειακή θα ανατείλει.

 
4.  Και η μεν Τουρκία θέλει απλά να μεγαλώσει το κράτος της με αίμα και σφαγές η Ελλάς όμως έμμεσα κυνηγά κάτι τέτοιο. Πρωτίστως θέλει ν’ απαλλαγή απ’ την πολιτική της γάγγραινα και κατάντια, τους πολιτικούς της δυνάστες, τα ολιγαρχικά της ανθελληνικά γενιτσαροτζάκια που την πολεμούν από μέσα.

Μικρή λοιπόν και δουλεύουσα Ελλάδα και εκκλησία θέλουν οι γενιτσαροέλληνες που τους βολεύει; Μεγάλη Ελλάδα τότε και μεγάλη ιδέα είναι η μόνη διέξοδος επιβιώσεως και για τον, κατά τον Κικέρωνα, μέτριο απόγονο μεγάλων προγόνων.

Ευγενές σπέρμα της θείας φρενός του Ηρακλέους εκείνου πεφύκαμεν. Και να φύγει από δω, να πάει πού; Εδώ αρχαιόθεν ο ομφαλός της γης, το άγιο δισκοπότηρο της ιστορίας. Μόνο ως πολιτικός και οικονομικός εξόριστος της ανάγκης θα την εγκατέλειπε. Αν και άλλο πατρίς πατρός και άλλο πατρίς πατριού.

Γι αυτό και πριν χιλιετίες οι πρόγονοι εκαυχώντο αυτόχθονες και γηγενείς είναι. Εδώ εγενήθη ο αριστοκράτης, ο ευπατρίδης αριστοκράτης του μέτρου, από δώ έμαθε τον κόσμο να βλέπει τον ήλιο σαν αετός στα μάτια με τα πνευματικά του μάτια.

Υπομονή το φύτρο της αρετής και θέλησις ο σπόρος του αδάμαντος. Όπου πατάει ελληνική σκέψι και ψυχή εκεί και πρόσχαροι θεοί και ανθισμένοι ουρανοί.  Ελληνίζειν δε εστί φιλοσοφείν και φιλοσοφείν εστί ελληνοσοφείν.