Τι έγινε στο Σότσι μεταξύ Πούτιν και Ερντογάν – Κέρδισε ή έχασε η Τουρκία;

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ : Η τουρκική πολιτική είναι σταθερή και αμετάλλακτη, με αμέριστη βοήθεια βεβαίως...Κανένας ηγέτης κράτους δε θέλει τη διάλυση της Τουρκίας αλλά ειδικά οι μεγάλες ονομαζόμενες δυνάμεις δεν της επιτρέπουν το δικαίωμα της λεγόμενης "αυτοκυριαρχίας" για λόγους γνωστούς....αλλά μέσα στο διεθνές σύστημα καταμερισμού ισχύος, κάθε χώρα αναλαμβάνει κάποιον ρόλο για τη δεδομένη ιστορική περίοδο.!! Και τον 19ο αιώνα, καμμία χώρα δεν ευνοούσε τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, μέχρι που στις αρχές του 20ου τη διαλύσανε οι ίδιες αυτές χώρες.
 Στην παρούσα φάση, για διάφορους λόγους που άπτονται της γενικότερης αλλαγής των σχεδιασμών και της παρεμπίπτουσας αλλαγής ρόλων, η διάλυση θα αποτελούσε το μάλλον ευνοϊκό σενάριο για την Τουρκία.Για την οποία έχει δρομολογηθεί ένας αιματηρός και μακροχρόνιος εμφύλιος, ο οποίος θα την οδηγήσει εκούσα άκουσα, στην αναγκαστική ανάληψη του νέου ρόλου της....αλλά και στην διάλυση σε 2 τουλάχιστον κομμάτια.
 Η Ευρώπη έχει χρηματοδοτήσει το 56% του τούρκικου χρέους έναντι μόλις 14% των ΗΠΑ..

Προφανώς κι ανησυχούν πολύ άλλα θα προσπαθήσουν να τους στείλουν με τον τρόπο τους στο ΔΝΤ.

Στοιχηματίζω πως ο Ερντογαν θ’αρνηθεί μέχρι τέλους. Μέχρι τότε οι Ευρωπαίοι θα τον έχουν στο μπλαμπλαμπλα...

Υ.Γ Στην παρακάτω φωτογραφία  δεν είναι ο πραγματικός Πούτιν....υπάρχουν τουλάχιστον 3 σωσίες του.

Από αυτήν εδώ τη στήλη έχουμε ενημερώσει τους αναγνώστες μας αλλεπάλληλες φορές ότι το Ιντλίμπ είναι μια περιοχή στην οποία θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό η επόμενη μέρα στη Συρία, από την οποία επόμενη μέρα θα κριθούν πολλά –ίσως τα πάντα– στην ευρύτερη περιοχή, και εννοούμε το Ιράκ, την Τουρκία, την Κύπρο, την Ελλάδα, τον Λίβανο, την Ιορδανία και το Ισραήλ. Ενώ ήταν αποφασισμένο να αρχίσει η επιχείρηση ανακατάληψης του Ιντλίμπ από το στρατό του Άσαντ με τη βοήθεια του Ιράν και της Ρωσίας, και ενώ η Τουρκία, που είναι αντίθετη με μια τέτοια επιχείρηση, όπως και οι ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, επεδίωξε με όλες της τις δυνάμεις στην Τριμερή της Τεχεράνης να πετύχει εκεχειρία, χωρίς επιτυχία, κατάφερε να πείσει τον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν να γίνει η συνάντηση στο Σότσι.

Εκεί υπογράφηκε μια συμφωνία δημιουργία ζώνης ασφαλείας, απομάκρυνσης των μελών των τρομακτικών οργανώσεων και αφοπλισμού της περιοχής από τα βαρέα όπλα.

Επειδή γράφτηκαν πολλά γι’ αυτήν τη συμφωνία, καλό είναι να αφήσουμε έναν Τούρκο αρθρογράφο να μας εξηγήσει πώς βλέπει αυτός τη συγκεκριμένη συμφωνία:
Είναι ντροπή να το λέμε, αλλά στο Σότσι κέρδισε η Ρωσία 
(Του Αχμέτ Τακάν / Εφημερίδα Yeniçağ)
Ο πρώτος γύρος του αγώνα. «Χθες το βράδυ μίλησα με τον Πούτιν, συζητήσαμε το θέμα του Χαλεπιού. Μου είπε ότι από τις 22:00 σταματάνε εκεί τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς. Μας παρακάλεσαν να εκκενώσει η Αλ-Νούσρα το Χαλέπι. Δώσαμε και οι δύο στους συνεργάτες μας τις απαραίτητες οδηγίες και συμφωνήσαμε να εργαστούν για την αποχώρηση της Αλ-Νούσρα από το Χαλέπι και να βρουν οι κάτοικοι της πόλης την ηρεμία τους». Όσοι «ισλαμιστές τρομοκράτες» υπήρχαν εκεί, συσσωρεύθηκαν στο Ιντλίμπ.
Ο δεύτερος γύρος ήταν ο εξευτελισμός που υποστήκαμε σε ζωντανή μετάδοση στην Τριμερή της Τεχεράνης. Ο Ερντογάν απαίτησε να κηρυχθεί εκεχειρία και κατάπαυση του πυρός στο Ιντλίμπ. Η Ρωσία και το Ιράν δεν το επέτρεψαν. Ο Πούτιν βλέποντας στα μάτια τον Ερντογάν, είπε: «Οι τρομοκράτες δεν είναι εδώ (για να υπογράψουν συμφωνία). Εκείνοι δεν τηρούν καμία κατάπαυση του πυρός».
Ο τρίτος γύρος ήταν στη συνάντηση του Σότσι.
Μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας υπογράφηκε ένα κείμενο συμφωνίας με βάση το οποίο θα δημιουργηθεί μια ζώνη ασφαλείας εύρους 15-20 χλμ μεταξύ των δυνάμεων της κυβέρνησης Άσαντ και των δυνάμεων της αντιπολίτευσης. Οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης θα διαχωριστούν σε «μετριοπαθείς» και «ριζοσπάστες». Μέχρι τις 15 Οκτωβρίου οι «ριζοσπάστες» θα απομακρυνθούν από την περιοχή αλλά θα παραμείνουν οι «μετριοπαθείς». Τα βαρέα όπλα θα απομακρυνθούν επίσης από την περιοχή.
Δεν καθορίζεται επακριβώς, όμως φαίνεται ότι το έργο αυτό, της απομάκρυνσης των «ριζοσπαστών» και των βαρέων όπλων από την περιφέρεια του Ιντλίμπ, ανατέθηκε στην Τουρκία.
Η συμφωνία αυτή, που είναι γεμάτη σκοτεινά σημεία, θα παρουσιαστεί στην Τουρκία ως μια «μεγάλη επιτυχία», όμως κανείς δεν μας λέει τι είναι υπέρ της Τουρκίας!
Εγώ έψαξα, ξαναέψαξα, και δεν βρήκα τίποτα!
Στο σκάκι που παίζεται στη Συρία, η Ρωσία κατόρθωσε να κολλήσει πάνω στην Τουρκία την ταμπέλα του υποστηρικτή των τρομοκρατικών οργανώσεων.
Και το πρώτο πράγμα που έρχεται στο νου του καθενός, είναι το εξής: Εντάξει, πες ότι καταφέραμε να χωρίσουμε τους «μετριοπαθείς» από τους «ριζοσπάστες». Αυτούς τους σφαγείς και τους δολοφόνους τι θα τους κάνεις, από πού θα τους περάσεις και πού θα τους εγκαταστήσεις; Στις περιοχές που ελέγχει ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός, στην περιοχή της Ασπίδας του Ευφράτη (Αλ Μπαμπ – Τζαραμπλούζ);
Ή θα τους αλλάξεις ρούχα και αμφίεση και θα τους εγκαταστήσεις στην Τουρκία, ή μέσω της Τουρκίας θα τους στείλεις σε άλλες χώρες;
Όλες οι άλλες ομάδες, εκτός από την Başta Ahrar’ı Şam και την Heyet Tahrir el Şam θα θεωρηθούν «μετριοπαθής αντιπολίτευση»; Υπάρχει καμία πιθανότητα αυτοί οι «μετριοπαθείς» να ενσωματωθούν με τις δυνάμεις του καθεστώτος Άσαντ;
Υπάρχει κάποια μυστική συμφωνία οι δυνάμεις της Heyet Tahrir el Şam να πεισθούν να αφήσουν τα όπλα και να εγκατασταθούν στην περιοχή της Ασπίδας του Ευφράτη; Και να υπάρχει, πώς θα ενσωματωθούν οι άνθρωποι αυτοί στην περιοχή αυτή; Πού θα εγκατασταθούν και πώς θα επιβιώσουν;
Στο σχέδιο αυτής της μυστικής συμφωνίας υπάρχουν εγγυήσεις ότι «δεν θα επιτεθούν εναντίον της Συρίας»; Και αν μετά από ένα χρονικό διάστημα επιτεθούν εναντίον της περιφέρειας Ιντλίμπ, τότε τι θα πει η Τουρκία;
Και αν τελικά αντιδράσει το καθεστώς και τους επιτεθεί, ποιος θα το σταματήσει;
Εδώ δεν είναι θέμα θολής αναφοράς. Πριν από τη συνάντηση στο Σότσι, η Τεχεράνη ανακοίνωσε ότι «στην επιχείρηση στο Ιντλίμπ θα συμμετέχει το Ιράν». Το Ιράν έχει ομάδες παραστρατιωτικών στην περιοχή. Αν γίνει μια επίθεση και το Ιράν δηλώσει ότι «υπάρχουν ομάδες που δεν τις ελέγχουμε», τι απάντηση θα δώσετε;
Τότε πώς θα μπορέσει να ελέγξει τις αντιδράσεις των δυνάμεων της αντιπολίτευσης; Ποιος εγγυάται ότι μετά την παράδοση και την απομάκρυνση των βαρέων όπλων από την περιοχή, δεν θα επιτεθεί η Συρία και η Ρωσία καθώς και οι παραστρατιωτικές οργανώσεις του Ιράν;
Οι ριζοσπάστες είναι τόσο «ηλίθιοι», να βλέπουν όλους αυτούς τους κινδύνους και να παραδώσουν τα όπλα τους;
Αν οι ΗΠΑ υποδαυλίσουν τους ριζοσπάστες και στους πείσουν να έλθουν προς εμάς, τι θα κάνουμε, θα πολεμήσουμε εναντίον της Ρωσίας;
Πόσες πιθανότητες υπάρχουν η Τουρκία να βρεθεί στο κέντρο της κόλασης σε ένα τόσο περιπεπλεγμένο περιβάλλον;
Από τη στιγμή που οι άλλοι έχουν στρατιωτικές βάσεις στην περιοχή, η Τουρκία με τα 12 παρατηρητήρια που έχει, τι μπορεί να κάνει;
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, είναι και η αποστολή που αναλάβαμε να στέλνουμε κοινά περίπολα με τη Ρωσία στη ζώνη ασφαλείας.
Μόλις το είδα αυτό, μου ήλθε στο μυαλό η περίπτωση της Ιεράπολης/Μένπετζ. Μα κανείς δεν το σκέφτηκε; «Άραγε οι ΗΠΑ μας παρέσυραν στην παγίδα και κάνουμε μαζί τους κοινές περιπολίες εκεί, για να μην επιτεθεί κανείς στο PKK/YPG»;
Είναι ντροπή να το λέμε, αλλά με βάση τις εξελίξεις στο θέμα του Ιντλίμπ, στην Τριμερή της Τεχεράνης η Ρωσία βγήκε κερδισμένη.
Και στη συνάντηση στο Σότσι, πάλι η Ρωσία βγήκε κερδισμένη. Η Ρωσία, με τη ζώνη ασφαλείας, εξασφάλισε εγγύηση για τη δική της ασφάλεια. Οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης θα είναι 15-20 χλμ μακριά και το έργο του αφοπλισμού της το ανέλαβε η Τουρκία.
Μήπως η Ρωσία μάς έδωσε αυτή τη συμφωνία για να ξεγελάμε την κοινή γνώμη στην Τουρκία μέχρι τις 15 Οκτωβρίου;
Η πορεία των εξελίξεων θα είναι παρόμοια με εκείνη του Χαλεπιού.
Στο Σότσι η Τουρκία τι κέρδισε;
Μια Τουρκία που είναι σαν έναν μποξέρ που έχει φάει ξύλο, με λύσεις που έχουν ορίζοντα ολίγων ημερών, μέχρι πού μπορεί να πάει;
Θα το δούμε στο εγγύς μέλλον!
Σχόλιο-μετάφραση: Σάββας Καλεντερίδης.

ΠΗΓΗ