Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.
Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.
Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.
Είναι η γλώσσα των Θεών.
«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»
(Κικέρων)
Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις
το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων
κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.
(Πλούταρχος)
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (135)
1) ουσ. στρατηλάτης, κωπηλάτης (ο) . Τα συνθετικά των.
2) ουσ. στρατάρχης, αστρολάβος (ο) . Η ετυμολογία των.
3) επιθ. άπειρος (ο). γιατί η διπλή σημασία του.
4) Γιατί το σωστό της προστακτικής ενεστώτος β΄εν. προσ. είναι ¨κατάβαινε¨ και όχι ¨κατέβαινε;
6) ουσ. ριπή (η): Το ρήμα προελεύσεώς του.
7) επιθ. νουνεχής (ο, η): Τα συνθετικά και η σημασία του.
8) επιθ. ακατάσχετος (ο,η) Τα συνθετικά και η ερμηνεία του.
Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (134) ΕΔΩ.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αι απαντήσεις του λεξιθήρος
1) στρατηλάτης <στρατός + ελαύνω = ο αρχηγός οδηγός του στρατού. κωπηλάτης < κώπη (= κουπί) + ελαύνω = ο κωπηλατών, ο άγων - κυλίων την κώπην.
2) στρατάρχης < στρατός + άρχω = ο διοικητής στρατού.
3) άπειρος (απέραντος) < ά + πέρας. Άπειρος (άνευ πείρας) < α + πείρα.
4) το ¨ (συ) κατέβαινε¨ ως β΄ εν. προσ. προστακτικής (λάθος γιατί) συγχέεται με το γ΄εν. προσ. παρατατικού οριστικής (π.χ. (αυτός) κατέβαινε την σκάλα.) Το σωστό εδώ της προστακτικής εγκλίσεως ¨εσύ, κατάβαινε¨ (π.χ. γρήγορα.) χωρίς εσωτερική αύξησι (ε). το αυτό με το αναλαβε (εσύ) και όχι ανέλαβε που συγχέεται με το (αυτός) π.χ. ανέλαβε την υποχρέωσι, κ.λ.π.
5) τύψις < ρ. τύπτω (ν.ε. κ-τυπώ) = το φυσικό ή και το ψυχολογικό κτύπημα.
6) ριπή < ρ. ρίπτω (ρίχνω)= σαρωτική βολή. (πρβ. στρατ. παράγγελμα ¨ πυρ κατά βολήν ή κατά ριπάς¨ )
7) νουνεχή; < νους + έχω = ο έμφρων, συνετός, φρόνιμος.
8) ακατάσχετος < α (στερ.) + κατά + ρίζα σχ- (αορ. β΄ έ-σχ- ον του ρ. έχω) = ο μη κατασχόμενος, κατεχόμενος, ο ακατάβλητος.
2 σχόλια:
1) ουσ. στρατηλάτης, κωπηλάτης (ο) . Τα συνθετικά των.
Στρατηλάτης ο ηγέτης του στρατού, ο στρατηγός , ο ανώτατος διοικητής στρατού.
Η ετυμολογία βγαίνει από την λέξη στρατός + ηλάτης (ελαύνω)....το ίδιο και με την λέξη κωπη-ηλάτης.
7) επιθ. νουνεχής (ο, η): Τα συνθετικά και η σημασία του.
Αυτός που έχει νου, ο λογικός, ο συνετός , ο μυαλομένος.
Ετυμολογικά η λέξη βγαίνει από τα συνθετικά νους + έχω
Δημοσίευση σχολίου