ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. Μέρος Ε΄(4 )

ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ   ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ.  Μέρος Ε (4)

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων)

Ο θεός, το εν και το παν ών, αδιάκριτος έρχεται και ως μη υπάρχων εις τα μύρια πουθενά του παντός πράγματα.

Ο χαρακτήρ αρχιδαίμων και οι εθισμοί επίκτητα δαιμόνια. Η δε συνήθεια οιονεί η αρχιθεά των συνηθισμένων ανθρώπων όπως και ο φόβος ο πραγματικός θεός των δειλών και των δούλων.

Μαύρη μαγεία εστί ο απόλυτος φόβος που σπάει τα νεύρα της ψυχής και την σκλαβώνει απόλυτα και δια βίου.

Πράκτωρ του σκότους και ο κηρύσσων την μαζοχιστικήν αγάπη και υποταγή του φόβου. Γι αυτό ο θεός της αλήθειας μισεί τας εκκλησίας των θεοκολάκων και θεοκαπήλων.

Ένας τρομοκράτης σκοτεινός  θεός είναι αυτός που κολακεύεται από, και γι αυτό αποζητά, την τυφλή πίστι των τρομοκρατημένων δούλων του. Επειδή απ’ αυτήν την αρρωστημένη πίστι σαν βρικόλαξ ουσιοποιείται και τρέφεται.   

Προτίμα την πεδιάδα της τιμής που σε ψηλώνει απ’ το βουνό της ατιμίας που σε μειώνει.

Προς τούτοις κακό δεν είναι τόσο το να φοβάσαι αλλά το να παραδίνεσαι στον φόβο και μάλιστα με θρησκευτικό άλλοθι και συμβόλαιο.

Κίνει τον σον νούν και σώθητι. Δεν υπάρχει παντοδύναμος αλήθεια όπως ούτε και ψεύδος. Η αλήθεια είναι ανωτέρα του ψεύδους όχι όμως και δυνατοτέρα όταν στηρίζεται σε αδύναταις πλάταις.

Όσο για το λάθος και το ατελές κι αυτά είναι εξίσου χρήσιμα και απαραίτητα στη ζωή όσο και το τέλειο και το αληθές. Επειδή το κυρίαρχο στην ζωή του ανθρώπου κακό θα ήταν ακατανίκητο, εάν ήτο αλάνθαστο και τέλειο.

Αλλά και ένα τέλειο καλό θα εδημιούργει μείζον κακό μη αφήνοντας ελεύθερο χώρο στον άνθρωπο του δοκιμάσαι και διαπλάσαι τον φυσικό χαρακτήρα του.   

Προσέτι και αι ψευδαισθήσεις, εν τινι μέτρω, χρήσιμοι. Δίνουν στον άνθρωπο χρόνο του ανακτήσαι δυνάμεις και καθαρό μυαλό να σκεφθή καλύτερα τα περαιτέρω. Αρκεί να μη γίνωσι μόνο πάθος, εμμονή, θρησκεία.  

Θρησκεία. Χμ! Σε βοηθά ίσως να παραιτηθής και να πεθάνεις ήσυχα. αλλά είναι και ο πιο καταπιεστικός, μίζερος και άσχημος τρόπος να ζης υγιεινά.

Πάσα δε παραταξιακή στράτευσις, πολιτική ή θρησκευτική, εθελοτύφλωσις εστί, μνήμης και μαθήσεως αφοπλισμός. και ψυχής ομηρία. Ο θεός της αλήθειας, του κάλλους και της ελευθερίας μισεί τας οργανώσεις των πονηρών θεοκολάκων και θεοκαπήλων.

Το κατώτερο αστρικό πεδίον ούτινος μέρος του και ο ημέτερος κόσμος, έλκει το πλείστον αποβλήτους, αιρετικούς και υποβιβασμένους θεούς- δαίμονας.  

Παρά ταύτα ο άνθρωπος διατηρεί, δικαιωματικά και κυριαρχικά, τον δικό του δαιμόνιο υπαρξιακό χώρο. Εξ ού και μπορεί να είναι πιο άμεσα χρήσιμος και ευεργετικός για τον άνθρωπο, (όσο και πιο βλαπτικός), απ’ ότι ένας θεός.

Χωρίς ¨μη¨ και ¨ζήτω¨ ποια εξουσία δύναται σταθήναι; Ξυπνάτε, Έλληνες, μορφοποιοί του χάους, μεταβολισταί φωτός! Η δημοκρατία ευδοκιμεί μόνο μέσω του πατριωτισμού.

Η τυραννία νοιάζεται μόνο για το χρήμα. Η φιλοπατρία δεν πληρώνει και δεν πληρώνεται. Η προδοσία όμως πληρώνεται με ξένο προδοτικό χρήμα. Οπότε, κάτω οι ξενόδουλοι τύραννοι!

Να προσκυνάς στα νιάτα σου είναι ντροπή, να προσκυνάς και στα γεράματα αίσχος και κατάντια. Μήτε δούλος μηδέ τύραννος κανενός έσο άνθρωπε. Τόδε το μέτρον άριστον, ελληνοπρεπές τε και θεάρεστον.

Γι αυτό έστω σου μέλημα πρώτον το ¨Γνώθι σαυτόν.¨ Αφού πώς άλλως αν  υποδεχθείης και διαχειρισθείης το θεόν, την Μούσα και την μοίρα; Θα σε νικά πάντα η καταπτόησι, η Αχίλλειος πτέρνα και Σισύφιος πέτρα της θνητότητος.

Δύσκολοι καιροί, ακριβοί καιροί. Όστις εγγίζει με πάθος τα πράγματα αστοχεί και χάνει τα πράγματα. Όποιος διαβάζει την σιωπή βλέπει και πίσω από γράμματα και πράγματα. βλέπει την ιδεώδη ακριβή πραγματικότητα.