Ο ΑΡΓΥΡΟΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗ, ΤΟ CASA DE PAPEL ΚΑΙ ΤΑ CASE DI VAVEL
(Ή πώς μπορεί να χρηματοδοτηθεί και ενδογενώς η ανάπτυξη εντός του ευρώ , μειώνοντας δραστικά τον χρόνο εργασίας χωρίς μειώσεις αποδοχών)
Ο γνωστός "Χρυσός αιώνας" του Περικλή δεν ήταν καθόλου χρυσός. Στην ανακάλυψη μιας σημαντικής φλέβας ασημιού στα μεταλλεία του Λαυρίου στηρίχτηκε, γεγονός που επέτρεψε μέσα σε λίγα χρόνια να επεκταθεί το μοντέλο της Αθηναϊκής Δημοκρατίας ως πρότυπο στις περισσότερες περιοχές της τότε παγκόσμιας πρωτοπορίας στην παραγωγή ιδεών και εμπορίου.
Το αντίπαλο μοντέλο της Σπάρτης που ακόμα στηρίζονταν στην παράδοση της διοίκησης των γερόντων και στην εκμετάλλευση της ενέργειας των δούλων, έδειχνε να ωχριά ζηλότυπα. Εκεί το εμπόριο κινούσε ο χρυσός των Περσών, που έτσι προσπαθούσε να εξαγοράσει την υποστήριξη της συντηρητικής Σπάρτης ως χωροφύλακα της απειλητικής Αθήνας, που κυριάρχησε ως ναυτική δύναμη στο εμπόριο της Μεσογείου.
Αυτά δεν τα γράφει έτσι, με τόσο απλότητα η ιστορία, αλλά τα ξέρετε.
( Νταξ, όχι όλοι, αφού μια μερίδα εγγενώς υπανάπτυκτων στον εγκέφαλο διάλεξε να προβάλει πάλι το Σπαρτιατικό πρότυπο ως δήθεν πατριωτικό όραμα, τρομάρα τους).
Εκείνο που ίσως δεν ξέρετε είναι ότι ελάχιστο ασημί από το Λαύριο χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή ασημένιων ταλάντων. Η επιτυχία του Αθηναϊκού μοντέλου στηρίχτηκε πάνω σε δυο άξονες;


Πάνω ακριβώς σε αυτό το στοιχείο πίστης ότι το χαρτί που λέγεται πχ ευρώ έχει μια πραγματική αντιστοίχηση, έστησαν και οι πανέξυπνοι σεναριογράφοι της σειράς Casa di Papel την αλληγορία περί του τι είναι χρήμα σήμερα.
Κάποιοι έξυπνοι ληστές στο τέλος καταφέρνουν να κλέψουν όλο τον χρυσό από την Κεντρική Τράπεζα της Ισπανίας και να τον αντικαταστήσουν με βαμμένα τούβλα. Τα πλάνα της TV πιστοποίησαν ότι είναι στην θέση του μετά το τέλος της ληστείας και έτσι το ευρω, που δεν έχει απολύτως καμία σχέση με το αν υπάρχει η όχι χρυσός στις Τράπεζες, δεν κατέρρευσε! Λίγοι βλέπεις έχουν συνειδητοποιήσει ότι το ευρώ, όπως και όλα τα άλλα νομίσματα μετά το 71, παράγεται από αέρα κοπανιστό. Από δημόσια ή ιδιωτικά δάνεια και από ασφάλιστρα.

Ας πούμε στο λίθιο. Ή το νικέλιο ή το κοβάλτιο, που είναι και πολύ πιο χρειαζουμενα σήμερα απ ότι ο χρυσός, αφού χωρίς αυτά "πράσινη ενέργεια" δεν γίνεται. Μάλλον θα τα δεχόσουν ως πραγματικές αξίες για συναλλαγές, μέσω αυτών, της εργασίας που δαπάνησες για να τα αποκτήσεις για να την μετατρέψεις σε τροφή και όλα τα άλλα χρειαζουμενα, αλλά και να πληρώσεις λογαριασμούς και φόρους.
Αρκεί αυτά τα μέταλλα κάπου να υπάρχουν, θα έλεγες ισως. Εξαγμενα σε κάποιο θησαυροφυλάκιο, ή έστω σε ένα χαρτί που να πιστοποιείται από το χρηματιστήριο του Σικάγο ότι έχουν ζήτηση. Όσο μεγαλύτερη η ζήτηση, τόσο πιο σπάνια γίνονται, άρα μεγαλύτερη η αξία τους, θα σκεφτόσουν, σκεφτόμενος και το τι έγινε μετά την ληστεία του Casa di Papel, έτσι;;


Ουπς...

Προφανώς ΟΚ, αρκεί να "καίγεται" και το αντίστοιχο χαρτί, μόλις καεί και η kWh για να μην έχουμε πληθωρισμό, όμως σου το σφύριξε ο μπατζανακης σου που τελείωσε και οικονομικά και ξέρει τα πάντα περί πληθωρισμού.
Γίνεται και αυτό εύκολα, θα σου πω μετά. Αυτά τα τεχνικά θέματα και ότι δεν θα κυκλοφορούν κίβδηλα "νομίσματα" τα έχουν λύσει κάτι τεχνολογίες της πληροφορικής που λέγονται blockchain, ως γνωστόν (τώρα τελευταία τις ανακάλυψαν και οι Κεντρικές Τράπεζες που σπεύδουν να εκδώσουν επί αυτών πάλι αεράτο χρήμα αντικρισμένο με αέρα κοπανιστό. Δηλαδή δάνεια).
Και τότε, αν συμφωνούσαμε σε όλα αυτά, θα ήταν σειρά μου να ρωτήσω:

ΚΑΙ
Να χρηματοδοτηθεί αυτή η αναπτυξιακή μεταρρύθμιση από ένα ημικρατικό μη τραπεζικό φορέα με ψηφιακο "χρήμα" που αντικριζεται με μέταλλα ή τα ενεργειακά μας αποθέματα πληρώνοντας το μισό κόστος εργασίας, αντι να επιδοτούμε την ανεργία εκατομμυρίων σήμερα, κυρίως νέων?
Μην πεις η ΕΕ, γιατί αυτο δεν το απαγορεύει πλέον! Αποδέχεται την έκδοση και την κυκλοφορία εναλλακτικών ή παράλληλων "νομισμάτων" με το ευρώ με την οδηγία 843/18, και τώρα και με τον Κανονισμό MICA. Αρκεί αυτά τα ψηφιακά πάγια,, ως μέσα συναλλαγών, να προστατεύονται απο τεχνολογίες για να μην γίνεται μέσω αυτών ξέπλυμα μαύρων. Τέλος λοιπόν και σε αυτό το παραμύθι.
Εύκολο και αυτό, πάλι με τις ίδιες τεχνολογίες, τις blockchain. Αυτές που κάνει ότι δεν τις καταλαβαίνει ο Γιανης και επιμένει με τα ΙΟUs Δήμητρες έναντι μελλοντικών χρεών, ή ο Τσακαλώτος που δεν καταλαβαίνει γενικώς οτιδήποτε θα μπορούσε να απειλήσει την παντοκρατορία των Τραπεζών επί της έκδοσης νέου αεράτου χρήματος, επιμένοντας στην πλάνη που αποκάλυψε η σειρά casa di papel. Τώρα και με συνδικαλισμούς επί του καταστατικού για να περνιέται κάπως και ως αριστερός.
Για τον Σταϊκούρα ή τώρα τον Χατζηδάκη και τα λοιπά αδέξια δεξιά ζαβά, δεν τίθεται καν σε συζήτηση αν τα καταλαβαίνουν αυτά. Βρίσκονται στο μυαλό τους στο ίδιο εξελικτικό στάδιο με του Κουτσούμπα. Κάπου εκεί προς το τέλος της δεκαετίας του 70 ίσως, προσπαθώντας ακόμα να καταλάβουν πως μας την έφερε ο Νίξον.
Με ένα σμπάρο, πολλά τρυγόνια λέει η λογική της λύσης. Και το casus beli στα άχρηστα και οι εκβιασμοί της εξωγενούς χρηματοδότησης έναντι νέων μνημονίων για να υποθηκευτούν και ότι υπάρχει στο υπέδαφος μας κατά το στρατηγικό σχέδιο Πισαρίδη, στα αζήτητα, αν θες να το πας λίγο πιο πέρα.
Αλλά και ένα παράδειγμα για να έχει να πορεύεται η Ευρώπη επί μιας άλλης λογικής, στον αντίποδα της τρέχουσας νεοφιλελέ της Συνθήκης της Λισσαβόνας, που είναι ικανή να γεννάει μόνο ανισότητες και καμιά κοινωνική σύγκλιση μέσα στην casa di Vavel που έχει δημιουργήσει το διευθυντήριο της, ως ιδανική τροφή για την εκτροφη της ακροδεξιάς.
1 σχόλιο:
Εύγε Λύκαστρε για το καταπληκτικό άρθρο και τις καινοτόμες προτάσεις/λύσεις που προτείνεις και που θα αναγεννούσαν πραγματικά την οικονομία της Ελλάδος! Ζητείται οραματιστής να τις εφαρμόσει!
ΕΥΑΝΔΡΟΣ
Δημοσίευση σχολίου