ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. Μέρος Ε΄(1 )

ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ   ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ.  Μέρος Ε (1)

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων)

 

1) Μορφώστε το κεφάλι του λαού είπε ο ποιητής. Έτσι δεν θα χρειασθή κόψαι το μήτε και ναρκώσαι το πολιτικοθρησκευτικώς.

2) Ο ολοκληρωμένος ο άνθρωπος έχει το καλύτερο κομμάτι του θεού μέσα του.  Το πιστεύειν εις τον άνθρωπο ή  τον θεόν είναι σχεδόν το ίδιο.

3) Ο θεός δεν ομιλεί ούτε γράφει. Ο θεός ζωγραφίζει και υπολογίζει. Οι τόμοι των γαλαξιών απαρτίζουν και αποκαλύπτουν την πανθεϊστική του ψυχή, δομή και εγκυκλοπαιδεία.   

4) Η άγνοια είναι η μεγάλη ιδέα και το καταφύγιον της ηλιθιότητος, η τολμηρά γνώσις το επικίνδυνα σωτήριον φως της αλήθειας.

5) Όπου χρήμα εκεί χτυπά η καρδιά του θεού των ανθρώπων. Ανθρωπίνως και κατ’ ανάγκην όλα γίνονται από το χρήμα για το χρήμα.

6) Υπάρχει και κλοπή πνευματικών δικαιωμάτων. Είναι κάποια πρόοδος και η προστασία αυτών. Αλλά μπροστά στην νομιμοποιημένη κλοπή της κοινής δημοσίας γης και περιουσίας εκ μέρους του ολιγαρχικού κράτους ως εθνικόν δημόσιον τί είναι;

7) Ο δούρειος ίππος κάνει συχνά Εφιαλτικά δρομολόγια εντός των τειχών της παρακμής και διαρκώς εγκυμονεί και γεννά ειρηνικούς λαθροεισβολείς.   

8) Ελλάς είσαι το αγλαόν φως αλλά η Ανατολή αυξάνεται και πληθύνεται ανελέητα. Όλο δικότης το θεότρελο βάρβαρο σκότος του πολιτικοθρησκευτικού ολοκληρωτισμού που βιάζει, σκλαβώνει, φανατίζει, εξαγριώνει και σκοτώνει.

9) Τα μεγαλύτερα κακά έχουσι προσχηματικά τα ιερότερα ονόματα. Εν ονόματι του θεού, του λαού και του έθνους τα μεγαλύτερα διαχρονικώς γενοκτονικά εγκλήματα. Βαρβάρων και βδελυρών γενών τα περισσότερα και φρικωδέστερα.  

10) Όταν ο σκληρός δογματικός μυστικός πυρήν των οργανωμένων μεγάλων θρησκειών είναι αναρχικός, μηδενιστικός και νεκρόφιλος, ουδεμία ελπίς τότε. Ο φθόνος και η απελπισία των φτωχών και η σεξουαλική και κτητική, θηριώδης απληστία των πλουσίων ρίχνουν νερό στο μύλο των προαιωνίων εχθρών της ζωής, του ανθρώπου και του θεού, του ελευθέρου έθνους και των αξιών των.

11) Ο ευρωδυτικός πολιτισμός πρέπει μας παραδεχθήναι αφωμοίωσε και εφήρμοσε κατά δύναμιν, αλλά και  όσο κανείς άλλος πολιτισμός (βυζαντινός, ισλαμικός κ.λ.π.), τας ελληνικάς πολιτικάς, ανθρωπιστικάς και πολιτισμικάς αξίας.

12) Παρά το ψευδεπίγραφο της ¨δημοκρατίας¨ διότι άλλο διακομματικός κοινοβουλευτισμός και άλλο ¨εκκλησιαστική,¨ άμεσος δηλαδή άνευ αντιπροσωπευτικών κομμάτων αρχαιοελληνική κληρωτική δημοκρατία,

13) ο δυτικός άνθρωπος επέτυχε σημαντικάς κοινωνικοπολιτικάς ¨δημοκρατικάς¨ κατακτήσεις: χωρισμός κράτους- εκκλησίας, ανεξάρτητος δικαιοσύνη, αριστοτελική διάκρισι των τριών αλληλοελεγχομένων εξουσιών. (εκτελεστική- υπουργοί, νομοθετική βουλή, δικαστική- αυτοεκλεγόμενο δικαστικό σώμα.)

14) Γι αυτό και παρά τα κακά του και την παρακμή που διανύει, ο δυτικός πολιτισμός παραμένει για την ώρα η μεγαλύτερη κατάκτησι της ενεστώσης ανθρωπότητος. Και δεν θα είναι πρόοδος αλλά νέος Μεσαίων εάν καταστραφή όπως ο αρχαιοελληνικός πολιτισμός όχι από κάτι καλύτερό του αλλά πολύ του χειρότερο.

15) Άλλωστε και η νέα Ελλάς, μετά την βυζαντινοοθωμανικόν της μακραίωνα εκβαρβαρισμόν, χάρις εις την Δύσιν κυρίως επανεσυνεδέθη με το ένδοξο πολιτικό και πολιτισμικό παρελθόν της. Εις την Δύσιν προς την οποίαν, δικαιολογημένα εν πολλοίς, διατηρεί σχέσιν αγάπης και θαυμασμού  όπως και φθόνου και μίσους.     

16) Καθ’ ότι η χώρα μας δυστυχώς δεν εκπέμπει, από ιδρύσεώς της, εισέτι σύγχρονο πολιτικό και πολιτισμικό στίγμα παρά μόνο το κληρονομηθέν παραδοσιακόν, το αλληλοσυγκρουόμενον και αλληλοαναιρούμενον  αρχαιοελληνικόν και βυζαντινόν. Και ήδη είναι η κρίσιμος ώρα του ¨με ποιους θα πας και ποιους θ’ αφήσεις.¨

17) Και γαρ ακόμα η χώρα κατατρύχεται διαποτισθείσα επί τόσους αιώνας από βυζαντινά θεοκρατικά, σκοταδιστικά βιώματα και αναστολάς που εμποδίζουν την πνευματικήν, εθνικήν και πολιτικήν ενηλικίωσί της. Ποια ανεξαρτησία, ούτως ειπείν, δικαστικής εξουσίας έχομεν; Με καθεστώς κοινοβουλευτικής κλεπτοκρατίας, με διορισμένη από τον εκάστοτε μονάρχη πρωθυπουργό δικαστική ηγεσία γίνεται;

18) Και έπειτα ποιος χωρισμός κράτους – εκλησίας; και ποια παιδεία ακριβώς; Γι αυτό δεν ξέρομε, δεν έχομε αποφασίσει ακόμα τί είμαστε, τι θέλομε να είμαστε και που πάμε. Απλά μας πάνε τήδε κακείσαι οι έξω αποικοκρατικοί άνεμοι της τύχης αποκλειστικώς νομίζοντας ότι έτσι έχομε εκσυγχρονισθή.  

19) Νομοθέτας, νομοθέτας ζητάμε σοφούς και όχι πολιτικοθρησκευτικά παράσιτα και καρκινώματα, κόμματα και στημένας ψηφοφορίας. Α και θεούς, νέους θεούς, πολλούς και ανεξάρτητους δημοκράτας θεούς.

20) Όσο δε κυνηγιέται και υποφέρει η αλήθεια και η ελευθερία τόσο θα καταδιώκεται και θα συκοφαντείται παν το ελληνικόν. Το φως φωτίζει αλλά και τυφλώνει. Αλλά όποιον δεν ξεγέλασε και δεν εμπόδισε η βία και το ψέμα αυτός θα ζήσει και θα κερδίσει την, εδώ κι εκεί, αθάνατον πραγματικήν ζωήν και ειρήνην.