ΣΑΤΙΡΑ αυτό το υπέροχο όπλο.
Η εκτελεστική εξουσία και κατ' επέκταση κάθε νόμιμη εξουσία στο πολίτευμα μας υπάγεται σε έλεγχο.
Στον θεσμικό κοινοβουλευτικό έλεγχο αυτής από την Βουλή αλλά και σε έναν εξωθεσμικό -εθιμοτυπικό έλεγχο που πηγάζει από την αρχαιότητα και το Σύνταγμα και που μπορεί να γίνει από τον κάθε πολίτη.
Αυτός ονομάζεται "πολιτική σάτιρα", έχει ίδιες ρίζες με την γέννηση της Δημοκρατίας και εστιάζει στα κακώς κείμενα της κάθε νόμιμης εξουσίας.
Ένα επίσης δυνατό όπλο της σάτιρας εκτός του τρόπου με τον οποίον ασκεί τον έλεγχο από την πλευρά της, είναι ότι αυτός ο έλεγχος ασκείται χωρίς χρήση βίας, με τον γέλωτα. Συνήθως αναγκάζει την εξουσία να απολογηθεί προσπαθώντας να περιορίσει τις συνέπειες αυτής. Συνεπεία αυτού η κάθε εξουσία δεν έχει τρόπο αντιμετώπισης της, χωρίς να προβεί σε αυθαιρεσίες και αυταρχικές πρακτικές, οι οποίες πάλι με την σειρά τους στην ουσία θα πλήξουν την ίδια.
Χαμογελάτε λοιπόν είναι μεταδοτικό αλλά φοβίζει και κάποιους. Εκτός του ότι μαζί με το χαμόγελο δείχνεις και τα δόντια σου κάποιες φορές.
1 σχόλιο:
ΖΗΤΩ Η ΝΕΟΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!
Η δημοκρατία,
υπό την έννοιαν της ισονομίας και ισοπολιτείας,
και όχι της, διακομματικώς ¨διαίρει και βασίλευε,΄
τυραννικής, κατά το μάλλον και ήττον, ολιγαρχίας
ως έχει διεθνώς η ψευδοδημοκρατία σήμερον,
η δημοκρατία αυτή (ή αριστοτελική ¨Πολιτεία¨)
έγκειται εις την:
αριστοτελικήν ΔΙΑΚΡΙΣΙΝ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΟΕΛΕΓΧΟΝ
(και ουχί την διαπλοκήν ως έχει σήμερον) των τριών εξουσιών
(νομοθετική-βουλή, εκτελεστική-πρωθυπουργός-υπουργοί,
δικαστική-ανεξάρτητον δικαστικόν σώμα.)
Διότι η σημερινή κοινοβουλευτική δημοκρατία λειτουργεί ως μια Μοναρχία διακομματικής συμπαιγνίας,
με ενορχηστροτήν τον εκάστοτε πρωθυπουργόν Μονάρχην τετραετούς συνήθως θητείας.
Μονάρχης όστις ου μόνον επιλέγει και απολύει τους βουλευτάς και υπουργούς του κατά το δοκούν αλλά και την δικαστικήν ηγεσίαν της αρεσκείας του
άμα τη αναλήψει των πρωθυπουργικών του καθηκόντων!!!
(Παράλληλα εν Ελλάδι λειτουργεί μοναρχικά και το θρησκευτικό βαθύ της εκκλησίας υπερκράτος, εις το οποίον υποκλίνεται το παρα-δημοκρατικόν παρα-κράτος ήτοι ¨χαίρε βάθος αμέτρητον!¨ )
Κι ύστερα μου λες, λαέ βασανισμένε ¨τί έχουσιν τα έρμα και ψοφούσι...¨
Νομοθέτου γαρ χρείαν έχομεν σήμερον η ανθρωπότης,
ενός νέου Λυκούργου, Σόλωνος, Κλεισθένους και Χαρώνδα
και όχι κοινοβουλευτικών τυχοδιωκτών και απατεώνων.
Ας το εννοήσωμεν επί τέλους αυτό ίνα παύση κάποτε η μεροληψία, ο παραγοντισμός, η αναξιοκρατία και ο λαϊκισμός εις το όνομα της πολυπαθούς δημοκρατίας.
Δημοσίευση σχολίου