ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ : Ένα δις ευρώ δεν είναι λίγα χρήματα.! Αγιοβασιλειάτικα μας τα πουλάνε οι «σύμμαχοί» μας τα Γαλλάκια. Μετά
την ανάληψη του ελέγχου της Γερμανίας από το βαυαρικό γηγενές κεφάλαιο
του βιομηχανικού Νότου της χώρας, που την κατέστησε όμηρο και ουσιαστικά
την διατηρεί ως μαριονέττα, η Μέρκελ έχει παραδώσει στον Μακρόν, το
δαχτυλίδι της ηγεσίας του μπλοκ των χωρών, που ανήκουν στον άξονα των
Πολυεθνικών.
Το οποίο είχε λάβει με τη σειρά της από τον Ομπάμα, κατά το τελευταίο ταξίδι του στην Ευρώπη, πριν τη λήξη της θητείας του. Με το μπλοκ των Πολυεθνικών έχει συνταχθεί και η Ελλάδα, τουλάχιστον από την Μεταπολίτευση και μετά.
Εξ ου και η νεκρανάσταση του τυμπανιαίου πτώματος της «Ελλάς-Γαλλία συμμαχία».
Δυστυχώς για μας, έχουμε προσδεθεί σε ένα κέντρο, του οποίου ο ισχυρότερος στρατιωτικός βραχίονας είναι οι Πουρκουάδες και ο ηγέτης του η κρυφoλoύγκρα ο Μακρόν. Δε βλέπω να πηγαίνει καλά το πράμα για την Ελλαδίτσα μας.
Όντως η ρητορική του Παρισιού είναι η μοναδική στην «Ενωμένη Ευρώπη», ξεκάθαρα ενάντια στις τουρκικές προκλήσεις και βλέψεις… Τα γαλλικά συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο συμπίπτουν σε μεγάλο βαθμό με τα ελληνικά σε Αιγαίο, Κύπρο, Λιβυκό Πέλαγος και Ιόνιο. Θα αποφύγουμε να σχολιάσουμε ποια θα ήταν η στάση της Γαλλίας, αν δεν υπήρχαν αυτά τα συμφέροντα. Στερείται νοήματος. Ή μάλλον θα «ρισκάρουμε» την πρόβλεψη ότι θα ήταν ίδια με αυτή του Βερολίνου… ή του Ελσίνκι.
Γράφει ο Στέργιος Δ. Θεοφανίδης
Αυτά έχει δείξει η Ιστορία και οι αιώνες εξέλιξη των διεθνών σχέσεων,
κόντρα στους αιθεροβάμονες και τους ρομαντικούς, ή όσους απλά ψάχνουν
δικαιολογία για να συγκαλύψουν την απροθυμία να υπερασπίσουν τα όσια και
ιερά, δηλώνοντας στην πράξη έτοιμοι για κάθε είδους συμβιβασμούς. Ακόμα
και κραυγαλέα ετεροβαρείς. Η συγκυρία είναι ευνοϊκή για τις σχέσεις με τους Γάλλους. Πιστεύουμε ότι είναι αναγκαία η υπενθύμιση, η επισήμανση, όπως θέλετε ονομάστε την… από τη στιγμή που θα πρέπει να προστεθούν κάποια «αμυντικά αλλά».
Στο παρόν πόνημα θα μας απασχολήσει το «Ελλάς-Γαλλία-Συμμαχία» από την πλευρά των εξοπλισμών και ειδικά από την πλευρά της Πολεμικής Αεροπορίας. Η οποία όπως θα δούμε μέσω των όπλων που μπορούν να αξιοποιήσουν τα μαχητικά Mirage 2000, έχει βαρύνοντα ρόλο στην αποτελεσματική και άμεση αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής. Αν βέβαια βρεθεί κάποιος να πάρει τη μεγάλη απόφαση και να ξεστομίσει κάτι αντίστοιχο του «Βυθίσατε το Χόρα»…
Έχουμε υποστηρίξει ανοικτά στο παρελθόν την αναγκαιότητα της διατήρησης δύο πηγών προμήθειας μέσων και υλικού από την Πολεμική Αεροπορία και τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Και θα συνεχίσουμε να την υποστηρίζουμε…
Διότι αυτό υπαγορεύει η λογική. Η αξιοποίηση γαλλικών οπλικών
συστημάτων από τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι μία διαδικασία η
οποία έχει πλέον συμπληρώσει μισό σχεδόν αιώνα.
Σε ό,τι αφορά στην Πολεμική Αεροπορία, είδαμε πώς ξεκίνησε το ιστορικό των αξιολογήσεων γαλλικών μαχητικών (δελταπτέρυγα Mirage III) το καλοκαίρι του 1968. Ακολούθησε άλλη μία αξιολόγηση του συμβατικής οπισθοκλινούς πτέρυγας Mirage F1 το 1970 και τον Ιούνιο του 1974 η υπογραφή σύμβασης για την προμήθεια 40 αναχαιτιστικών Mirage F 1CG.
Άλλες δύο αγορές, μία στη δεκαετία του ’80 (1984) για 40 πολλαπλών ρόλων Mirage 2000E και άλλη μία τον Αύγουστο του 2000 για 15 (10 μονοθέσια και πέντε διθέσια) Mirage 2000-5Mk.2, που συνοδεύτηκε και από την αναβάθμιση στο ίδιο επίπεδο 10 εκ των παλαιών Mirage 2000EG, συμπλήρωσε το παζλ των προμηθειών γαλλικών μαχητικών τα τελευταία 50 χρόνια…
Μιλάμε για 95 συνολικά μονάδες και για να δώσουμε ένα μέτρο σύγκρισης που φανερώνει το εάν πράγματι εφαρμόσαμε πολιτική αγορών από δύο διαφορετικές πηγές, να αναφέρουμε ότι για την ίδια χρονική περίοδο προμηθευτήκαμε συνολικά 292 αμερικανικής κατασκευής και προέλευσης μαχητικά.
Αναλογία ένα προς τρία δηλαδή, ενώ αν στην εξίσωση προσθέσουμε και όσα μαχητικά απέκτησε η ΠΑ από τις ΗΠΑ μέσω προγραμμάτων δωρεάν παραχώρησης, η αναλογία αυτή διαμορφώνεται σαφώς στο ένα προς τέσσερα.
Από τον Αύγουστο του 2000 λοιπόν μέχρι σήμερα, εδώ και 20 ολόκληρα χρόνια δηλαδή, δεν έχει σημειωθεί καμία άλλη εξέλιξη σχετική με τα Mirage 2000 και τα όπλα τους. Η επαναδιάθεση των μαχητικών του τύπου που υπογράφηκε πρόσφατα, είναι μεν ζωτικής σημασίας εξέλιξη μετά από μία δεκαετία πλήρους απραξίας και απαξίωσης, αλλά δεν αποτελεί ολοκληρωμένη λύση στο πρόβλημα της επαρκούς κάλυψης των επιχειρησιακών αναγκών της Πολεμικής Αεροπορίας.
Εκ των πραγμάτων επιβεβλημένη η συγκρότηση δύο Μοιρών Mirage 2000-5Mk.2
Η ενίσχυση της δύναμης των Mirage 2000-5Mk.2 στις τάξεις της Πολεμικής Αεροπορίας είναι επίσης ζήτημα στο οποίο έχουμε αναφερθεί επανειλημμένα. Γιατί έχει μεγάλη σημασία για τον ελληνικό επιχειρησιακό σχεδιασμό την ευρύτερη δυνατότητα αποτροπής. Ως εγχείρημα θα εμπεριέχει χαμηλό ρίσκο, λόγω του δοκιμασμένου της λύσης και της ήδη μεγάλης ηλικίας του μαχητικού, αλλά και ασύμφορα υψηλό κόστος, όπως θα -ξανά- δούμε παρακάτω.
Έχουμε και λέμε λοιπόν: Με δύο τρόπους μπορεί να αυξηθεί η δύναμη των στρατηγικών δυνατοτήτων Mirage 2000-5Mk.2. Ο περισσότερο εφικτός (θα βασιστεί σε αποκλειστικά δική μας απόφαση…) και άμεσα υλοποιήσιμος, είναι ο εκσυγχρονισμός των 17 εναπομεινάντων Mirage 2000EG σε -5Mk.2. Δεν περιλαμβάνουμε τα δύο παλιά διθέσια –BG, καθώς οι ίδιοι οι Γάλλοι έχουν κρίνει ασύμφορο τον εκσυγχρονισμό τους και δεν κατέθεσαν καν τεχνική και οικονομική προσφορά!
Το έχουμε σημειώσει παλαιότερα και το επαναλαμβάνουμε και τώρα. Το κόστος είναι απαγορευτικό για μαχητικό εξοπλισμένο με συμβατικό ραντάρ. Ραντάρ με κεραία μηχανικής σάρωσης δηλαδή… Οι επιλογές μας όμως αν θέλουμε να ακριβολογούμε, περιορίζονται μόνο σε αυτή τη λύση!
Πριν από τέσσερα χρόνια (2016), για τον εκσυγχρονισμό των 17 Mirage 2000EG ο οποίος θα περιλαμβάνει αντικατάσταση του ραντάρ RDM-3 από RDY-2 (η αναφορά κάνει λόγο για το ίδιο σύστημα με αυτό που «φορούν» τα ινδικά -5), ίδια διαμόρφωση πιλοτηρίου (με το -5Mk.2), πιστοποίηση του ατρακτιδίου ELINT/SIGINT τύπου ASTAC, αναβάθμιση του συστήματος αυτοπροστασίας ICMS 2000Mk.1 σε Mk.3, εγκατάσταση νέου υπολογιστή αποστολής και τοποθέτηση δύο πρόσθετων φορέων οπλισμού, οι Γάλλοι ζήτησαν 670 εκατομμύρια ευρώ!
Δηλαδή 39,41 εκατομμύρια ευρώ ανά μονάδα. Με βάση την ισχύουσα ισοτιμία ευρώ-δολαρίου (1 ευρώ=1,11 δολάρια), το νούμερο ισοδυναμεί με 43,7 εκατομμύρια δολάρια (ανά μονάδα). Σημειώστε ότι ο εκσυγχρονισμός των 84 F-16C/D Block 52+ και Block 52+ Advanced, θα κοστίσει ακριβώς 1,521 δισεκατομμύρια δολάρια.
Με άλλα λόγια θα πληρώσουμε λιγότερα από τα μισά χρήματα (ανά μονάδα πάντα…) από αυτά που μας ζήτησαν οι Γάλλοι το 2016 (!), για να αποκτήσουμε μαχητικά εξοπλισμένα με ραντάρ AESA (AN/APG-83) και συστήματα Link-16.
Κάνοντας τη διαίρεση και πάλι το νούμερο που προκύπτει για κάθε εκσυγχρονισμένο Viper είναι 18,107 εκατομμύρια δολάρια! Στο ποσό αυτό δεν περιλαμβάνεται βέβαια σύστημα αυτοπραστασίας, αλλά και πάλι η διαφορά (ανά μονάδα) ξεπερνά τα 23 εκατομμύρια δολάρια!
Τα νούμερα τα παραθέτουμε για να διαπιστώσετε το ασύμφορο του εγχειρήματος. Στην τιμή δε που έδωσαν οι Γάλλοι, (Dassault Aviation, Safran Group, Thales), δεν περιλαμβάνονται Link-16 και πιστοποίηση του αντιπλοϊκού πυραύλου AM-39 Exocet. Ένα όπλο που η Ελλάδα έχει σήμερα απόλυτη ανάγκη, περισσότερο ίσως από κάθε άλλη φορά. Ο νοών νοείτο…
Αν υποθέσουμε ότι τελικά λαμβάνεται η απόφαση από την ελληνική πλευρά και η τιμή παραμένει στα 670 εκατομμύρια ευρώ του 2016 και στο νούμερο αυτό προσθέσουμε 260,5 εκατομμύρια ευρώ για την επταετή υποστήριξη των Mirage 2000-5Mk.2, ανεβαίνουμε στα 930,5 εκατομμύρια ευρώ.
Το κόστος επομένως που απαιτείται για τη δημιουργία δύο Μοιρών εξοπλισμένων με Mirage 2000-5Mk.2 εντός των επόμενων ετών, ανέρχεται ούτε λίγο – ούτε πολύ σε ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Με βάση την τρέχουσα ισοτιμία, θα είναι 1,11 δισεκατομμύρια δολάρια.
Σε ό,τι αφορά στη διατήρηση των Mirage 2000-5Mk.2 σε υπηρεσία με πραγματικές αξιώσεις για τα επόμενα 15 χρόνια δε, αυτή είναι –επαναλαμβάνουμε- και η πλέον εφικτή εναλλακτική… Εξαιρετικά ασύμφορη οικονομικά, αλλά εφικτή. Οι λόγοι εξηγούνται παρακάτω.
Σχεδόν μηδενικές οι πιθανότητες απόκτησης μεταχειρισμένων Mirage 2000-5
Οι πιθανότητες αγοράς μεταχειρισμένων μαχητικών Mirage 2000-5, είναι ένα ζήτημα με το οποίο έχουμε επίσης ασχοληθεί κατ΄ επανάληψη στο παρελθόν και, χωρίς περιστροφές, όλα δείχνουν ότι είναι από εξαιρετικά περιορισμένες έως μηδενικές.
1. Για τα μαχητικά Mirage 2000-5EI/DI της Ταϊβάν, έχουμε γράψει τι πραγματικά ισχύει αναλυτικά.
2. Τα 12 Mirage 2000-5EDA/DDA του Κατάρ που είναι στο ίδιο επίπεδο εξοπλισμού αποστολής με τα γαλλικά -5F και τα -5ΕΙ/DI και είναι πιστοποιημένα για την αξιοποίηση του Black Shaheen (Scalp-EG), είναι μάλλον απίθανο να αποδεσμευθούν ποτέ στην Ελλάδα από μία χώρα φίλη και σύμμαχο της Τουρκίας…
3. Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα θα δέχονταν την ανταλλαγή 20 τουλάχιστον F-16C/D Block 30 με 10 Mirage 2000-9 (επαναλαμβάνουμε, καθαρά υποθετικό σενάριο…), θα απαιτηθεί η άδεια των ΗΠΑ για την υλοποίηση μίας τέτοιας συμφωνίας. Πιστεύει κανείς ότι θα δινόταν ποτέ για να αποκτήσουμε πρόσθετα γαλλικά μαχητικά; Βέβαια, θα μπορούσε να προχωρήσει η πρώτη εμπορική συναλλαγή και να ακολουθήσει αυτόνομα η δεύτερη…
Και κάτι τελευταίο… Τα -9 των ΗΑΕ είναι τα μοναδικά Mirage 2000 με διαμόρφωση ίδια με αυτή των δικών μας -5Mk.2. Μόνο το σύστημα αυτοπροστασίας τους είναι διαφορετικό. Τα -5F, -5EI/DI και -5EDA/DDA στα οποία αναφερθήκαμε παραπάνω είναι παράγωγα (με διαφοροποιημένα πολλά από τα συστήματά τους) έκδοσης μεταξύ του παλιού Mirage 2000E και του -5Mk.2/-9.
Το πραγματικό κόστος λοιπόν για τη συγκρότηση δύο, πλήρους σύνθεσης, πολεμικών Μοιρών εξοπλισμένων με το στρατηγικών δυνατοτήτων Mirage 2000-5Mk.2 ανέρχεται με τα υπάρχοντα δεδομένα στο ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Περιλαμβάνουμε σε αυτό το ποσό την πιστοποίηση του ΑΜ-39 Exocet, αλλά όχι και την εγκατάσταση συστημάτων Link-16.
Η αμέσως επόμενη «γαλλική» εξοπλιστική εναλλακτική για την Πολεμική Αεροπορία, ακούει στο όνομα Rafale. Με ασύγκριτα μεγαλύτερες επιχειρησιακές δυνατότητες για τον ίδιο αριθμό αεροσκαφών (40 μονάδες), αλλά και ασύγκριτα μεγαλύτερο κόστος. Το οποίο δεν θα είναι μικρότερο των πέντε δισεκατομμυρίων ευρώ και αυτό υπό την προϋπόθεση ότι θα κατορθώσουμε να μεταπωλήσουμε τα -5Μκ.2 σε αξιοπρεπή τιμή. Το μπαλάκι βρίσκεται σε γαλλικό γήπεδο. Εάν κι εφόσον επιθυμούν να αλλάξουν τη νομοτελειακή προοπτική των γαλλικών μαχητικών στο ελληνικό οπλοστάσιο…
Πηγή
Το οποίο είχε λάβει με τη σειρά της από τον Ομπάμα, κατά το τελευταίο ταξίδι του στην Ευρώπη, πριν τη λήξη της θητείας του. Με το μπλοκ των Πολυεθνικών έχει συνταχθεί και η Ελλάδα, τουλάχιστον από την Μεταπολίτευση και μετά.
Εξ ου και η νεκρανάσταση του τυμπανιαίου πτώματος της «Ελλάς-Γαλλία συμμαχία».
Δυστυχώς για μας, έχουμε προσδεθεί σε ένα κέντρο, του οποίου ο ισχυρότερος στρατιωτικός βραχίονας είναι οι Πουρκουάδες και ο ηγέτης του η κρυφoλoύγκρα ο Μακρόν. Δε βλέπω να πηγαίνει καλά το πράμα για την Ελλαδίτσα μας.
Όντως η ρητορική του Παρισιού είναι η μοναδική στην «Ενωμένη Ευρώπη», ξεκάθαρα ενάντια στις τουρκικές προκλήσεις και βλέψεις… Τα γαλλικά συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο συμπίπτουν σε μεγάλο βαθμό με τα ελληνικά σε Αιγαίο, Κύπρο, Λιβυκό Πέλαγος και Ιόνιο. Θα αποφύγουμε να σχολιάσουμε ποια θα ήταν η στάση της Γαλλίας, αν δεν υπήρχαν αυτά τα συμφέροντα. Στερείται νοήματος. Ή μάλλον θα «ρισκάρουμε» την πρόβλεψη ότι θα ήταν ίδια με αυτή του Βερολίνου… ή του Ελσίνκι.
Γράφει ο Στέργιος Δ. Θεοφανίδης
Στο παρόν πόνημα θα μας απασχολήσει το «Ελλάς-Γαλλία-Συμμαχία» από την πλευρά των εξοπλισμών και ειδικά από την πλευρά της Πολεμικής Αεροπορίας. Η οποία όπως θα δούμε μέσω των όπλων που μπορούν να αξιοποιήσουν τα μαχητικά Mirage 2000, έχει βαρύνοντα ρόλο στην αποτελεσματική και άμεση αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής. Αν βέβαια βρεθεί κάποιος να πάρει τη μεγάλη απόφαση και να ξεστομίσει κάτι αντίστοιχο του «Βυθίσατε το Χόρα»…
Σε ό,τι αφορά στην Πολεμική Αεροπορία, είδαμε πώς ξεκίνησε το ιστορικό των αξιολογήσεων γαλλικών μαχητικών (δελταπτέρυγα Mirage III) το καλοκαίρι του 1968. Ακολούθησε άλλη μία αξιολόγηση του συμβατικής οπισθοκλινούς πτέρυγας Mirage F1 το 1970 και τον Ιούνιο του 1974 η υπογραφή σύμβασης για την προμήθεια 40 αναχαιτιστικών Mirage F 1CG.
Άλλες δύο αγορές, μία στη δεκαετία του ’80 (1984) για 40 πολλαπλών ρόλων Mirage 2000E και άλλη μία τον Αύγουστο του 2000 για 15 (10 μονοθέσια και πέντε διθέσια) Mirage 2000-5Mk.2, που συνοδεύτηκε και από την αναβάθμιση στο ίδιο επίπεδο 10 εκ των παλαιών Mirage 2000EG, συμπλήρωσε το παζλ των προμηθειών γαλλικών μαχητικών τα τελευταία 50 χρόνια…
Μιλάμε για 95 συνολικά μονάδες και για να δώσουμε ένα μέτρο σύγκρισης που φανερώνει το εάν πράγματι εφαρμόσαμε πολιτική αγορών από δύο διαφορετικές πηγές, να αναφέρουμε ότι για την ίδια χρονική περίοδο προμηθευτήκαμε συνολικά 292 αμερικανικής κατασκευής και προέλευσης μαχητικά.
Αναλογία ένα προς τρία δηλαδή, ενώ αν στην εξίσωση προσθέσουμε και όσα μαχητικά απέκτησε η ΠΑ από τις ΗΠΑ μέσω προγραμμάτων δωρεάν παραχώρησης, η αναλογία αυτή διαμορφώνεται σαφώς στο ένα προς τέσσερα.
Από τον Αύγουστο του 2000 λοιπόν μέχρι σήμερα, εδώ και 20 ολόκληρα χρόνια δηλαδή, δεν έχει σημειωθεί καμία άλλη εξέλιξη σχετική με τα Mirage 2000 και τα όπλα τους. Η επαναδιάθεση των μαχητικών του τύπου που υπογράφηκε πρόσφατα, είναι μεν ζωτικής σημασίας εξέλιξη μετά από μία δεκαετία πλήρους απραξίας και απαξίωσης, αλλά δεν αποτελεί ολοκληρωμένη λύση στο πρόβλημα της επαρκούς κάλυψης των επιχειρησιακών αναγκών της Πολεμικής Αεροπορίας.
Εκ των πραγμάτων επιβεβλημένη η συγκρότηση δύο Μοιρών Mirage 2000-5Mk.2
Η ενίσχυση της δύναμης των Mirage 2000-5Mk.2 στις τάξεις της Πολεμικής Αεροπορίας είναι επίσης ζήτημα στο οποίο έχουμε αναφερθεί επανειλημμένα. Γιατί έχει μεγάλη σημασία για τον ελληνικό επιχειρησιακό σχεδιασμό την ευρύτερη δυνατότητα αποτροπής. Ως εγχείρημα θα εμπεριέχει χαμηλό ρίσκο, λόγω του δοκιμασμένου της λύσης και της ήδη μεγάλης ηλικίας του μαχητικού, αλλά και ασύμφορα υψηλό κόστος, όπως θα -ξανά- δούμε παρακάτω.
Έχουμε και λέμε λοιπόν: Με δύο τρόπους μπορεί να αυξηθεί η δύναμη των στρατηγικών δυνατοτήτων Mirage 2000-5Mk.2. Ο περισσότερο εφικτός (θα βασιστεί σε αποκλειστικά δική μας απόφαση…) και άμεσα υλοποιήσιμος, είναι ο εκσυγχρονισμός των 17 εναπομεινάντων Mirage 2000EG σε -5Mk.2. Δεν περιλαμβάνουμε τα δύο παλιά διθέσια –BG, καθώς οι ίδιοι οι Γάλλοι έχουν κρίνει ασύμφορο τον εκσυγχρονισμό τους και δεν κατέθεσαν καν τεχνική και οικονομική προσφορά!
Το έχουμε σημειώσει παλαιότερα και το επαναλαμβάνουμε και τώρα. Το κόστος είναι απαγορευτικό για μαχητικό εξοπλισμένο με συμβατικό ραντάρ. Ραντάρ με κεραία μηχανικής σάρωσης δηλαδή… Οι επιλογές μας όμως αν θέλουμε να ακριβολογούμε, περιορίζονται μόνο σε αυτή τη λύση!
Πριν από τέσσερα χρόνια (2016), για τον εκσυγχρονισμό των 17 Mirage 2000EG ο οποίος θα περιλαμβάνει αντικατάσταση του ραντάρ RDM-3 από RDY-2 (η αναφορά κάνει λόγο για το ίδιο σύστημα με αυτό που «φορούν» τα ινδικά -5), ίδια διαμόρφωση πιλοτηρίου (με το -5Mk.2), πιστοποίηση του ατρακτιδίου ELINT/SIGINT τύπου ASTAC, αναβάθμιση του συστήματος αυτοπροστασίας ICMS 2000Mk.1 σε Mk.3, εγκατάσταση νέου υπολογιστή αποστολής και τοποθέτηση δύο πρόσθετων φορέων οπλισμού, οι Γάλλοι ζήτησαν 670 εκατομμύρια ευρώ!
Δηλαδή 39,41 εκατομμύρια ευρώ ανά μονάδα. Με βάση την ισχύουσα ισοτιμία ευρώ-δολαρίου (1 ευρώ=1,11 δολάρια), το νούμερο ισοδυναμεί με 43,7 εκατομμύρια δολάρια (ανά μονάδα). Σημειώστε ότι ο εκσυγχρονισμός των 84 F-16C/D Block 52+ και Block 52+ Advanced, θα κοστίσει ακριβώς 1,521 δισεκατομμύρια δολάρια.
Κάνοντας τη διαίρεση και πάλι το νούμερο που προκύπτει για κάθε εκσυγχρονισμένο Viper είναι 18,107 εκατομμύρια δολάρια! Στο ποσό αυτό δεν περιλαμβάνεται βέβαια σύστημα αυτοπραστασίας, αλλά και πάλι η διαφορά (ανά μονάδα) ξεπερνά τα 23 εκατομμύρια δολάρια!
Τα νούμερα τα παραθέτουμε για να διαπιστώσετε το ασύμφορο του εγχειρήματος. Στην τιμή δε που έδωσαν οι Γάλλοι, (Dassault Aviation, Safran Group, Thales), δεν περιλαμβάνονται Link-16 και πιστοποίηση του αντιπλοϊκού πυραύλου AM-39 Exocet. Ένα όπλο που η Ελλάδα έχει σήμερα απόλυτη ανάγκη, περισσότερο ίσως από κάθε άλλη φορά. Ο νοών νοείτο…
Αν υποθέσουμε ότι τελικά λαμβάνεται η απόφαση από την ελληνική πλευρά και η τιμή παραμένει στα 670 εκατομμύρια ευρώ του 2016 και στο νούμερο αυτό προσθέσουμε 260,5 εκατομμύρια ευρώ για την επταετή υποστήριξη των Mirage 2000-5Mk.2, ανεβαίνουμε στα 930,5 εκατομμύρια ευρώ.
Το κόστος επομένως που απαιτείται για τη δημιουργία δύο Μοιρών εξοπλισμένων με Mirage 2000-5Mk.2 εντός των επόμενων ετών, ανέρχεται ούτε λίγο – ούτε πολύ σε ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Με βάση την τρέχουσα ισοτιμία, θα είναι 1,11 δισεκατομμύρια δολάρια.
Σε ό,τι αφορά στη διατήρηση των Mirage 2000-5Mk.2 σε υπηρεσία με πραγματικές αξιώσεις για τα επόμενα 15 χρόνια δε, αυτή είναι –επαναλαμβάνουμε- και η πλέον εφικτή εναλλακτική… Εξαιρετικά ασύμφορη οικονομικά, αλλά εφικτή. Οι λόγοι εξηγούνται παρακάτω.
Σχεδόν μηδενικές οι πιθανότητες απόκτησης μεταχειρισμένων Mirage 2000-5
Οι πιθανότητες αγοράς μεταχειρισμένων μαχητικών Mirage 2000-5, είναι ένα ζήτημα με το οποίο έχουμε επίσης ασχοληθεί κατ΄ επανάληψη στο παρελθόν και, χωρίς περιστροφές, όλα δείχνουν ότι είναι από εξαιρετικά περιορισμένες έως μηδενικές.
1. Για τα μαχητικά Mirage 2000-5EI/DI της Ταϊβάν, έχουμε γράψει τι πραγματικά ισχύει αναλυτικά.
2. Τα 12 Mirage 2000-5EDA/DDA του Κατάρ που είναι στο ίδιο επίπεδο εξοπλισμού αποστολής με τα γαλλικά -5F και τα -5ΕΙ/DI και είναι πιστοποιημένα για την αξιοποίηση του Black Shaheen (Scalp-EG), είναι μάλλον απίθανο να αποδεσμευθούν ποτέ στην Ελλάδα από μία χώρα φίλη και σύμμαχο της Τουρκίας…
3. Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα θα δέχονταν την ανταλλαγή 20 τουλάχιστον F-16C/D Block 30 με 10 Mirage 2000-9 (επαναλαμβάνουμε, καθαρά υποθετικό σενάριο…), θα απαιτηθεί η άδεια των ΗΠΑ για την υλοποίηση μίας τέτοιας συμφωνίας. Πιστεύει κανείς ότι θα δινόταν ποτέ για να αποκτήσουμε πρόσθετα γαλλικά μαχητικά; Βέβαια, θα μπορούσε να προχωρήσει η πρώτη εμπορική συναλλαγή και να ακολουθήσει αυτόνομα η δεύτερη…
Και κάτι τελευταίο… Τα -9 των ΗΑΕ είναι τα μοναδικά Mirage 2000 με διαμόρφωση ίδια με αυτή των δικών μας -5Mk.2. Μόνο το σύστημα αυτοπροστασίας τους είναι διαφορετικό. Τα -5F, -5EI/DI και -5EDA/DDA στα οποία αναφερθήκαμε παραπάνω είναι παράγωγα (με διαφοροποιημένα πολλά από τα συστήματά τους) έκδοσης μεταξύ του παλιού Mirage 2000E και του -5Mk.2/-9.
Το πραγματικό κόστος λοιπόν για τη συγκρότηση δύο, πλήρους σύνθεσης, πολεμικών Μοιρών εξοπλισμένων με το στρατηγικών δυνατοτήτων Mirage 2000-5Mk.2 ανέρχεται με τα υπάρχοντα δεδομένα στο ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Περιλαμβάνουμε σε αυτό το ποσό την πιστοποίηση του ΑΜ-39 Exocet, αλλά όχι και την εγκατάσταση συστημάτων Link-16.
Η αμέσως επόμενη «γαλλική» εξοπλιστική εναλλακτική για την Πολεμική Αεροπορία, ακούει στο όνομα Rafale. Με ασύγκριτα μεγαλύτερες επιχειρησιακές δυνατότητες για τον ίδιο αριθμό αεροσκαφών (40 μονάδες), αλλά και ασύγκριτα μεγαλύτερο κόστος. Το οποίο δεν θα είναι μικρότερο των πέντε δισεκατομμυρίων ευρώ και αυτό υπό την προϋπόθεση ότι θα κατορθώσουμε να μεταπωλήσουμε τα -5Μκ.2 σε αξιοπρεπή τιμή. Το μπαλάκι βρίσκεται σε γαλλικό γήπεδο. Εάν κι εφόσον επιθυμούν να αλλάξουν τη νομοτελειακή προοπτική των γαλλικών μαχητικών στο ελληνικό οπλοστάσιο…
Πηγή
2 σχόλια:
Στο κλάμπ των Πολυεθνικών οι 300 οικογένειες που κυβερνούν με τόση αυθάδεια την Ελλάδα και δίπλα τους εκατοντάδες χιλιάδες αμέριμνοι Έλληνες άστεγοι, άνεργοι, και υποσιτισμένοι με τα σημαιάκια στο χέρι να συναγωνίζονται τους Άγγλους με σύνθημα " For the glory of the King and the Empire ".
ΕΡΙΩΠΑΣ
ΕΡΙΩΠΑΣ : Στο κλάμπ των Πολυεθνικών οι 300 οικογένειες που κυβερνούν με τόση αυθάδεια την Ελλάδα .
Σαφέστατα ...αλλά ακόμα και αυτοί που το παίζουν αντιπολίτευση (λέμε τώρα) είναι εκπληκτικό και απογοητευτικό το γεγονός, ότι ακόμα και σε αυτές τις τρομερά κρίσιμες στιγμές, το μόνο που ενδιαφέρει κάποια ξεφτυλισμένα κομματόσκυλα μεταξύ των σχολιαστών στα διάφορα ιστολόγια , είναι να ασκήσουν αντιπολίτευση στην προδοτική, δωσιλογική Κυβέρνηση, όχι για να εκφράσουν κάποιου τύπου αγανάκτηση η θυμό, αλλά για να προπαγανδίσουν το δικό τους, εξίσου προδοτικό και δωσιλογικό κόμμα.
Αποτυχημένα, ανίκανα ανθρωπάρια όλοι τους , που δε δίνουν σέντσι για τη Μακεδονία η την Ελλάδα και που το μόνο το οποίο τους ενδιαφέρει, είναι να αρπάξει ο δικός τους εκλεκτός γόνος την εξουσία, για να βολευτούν σε καμμιά θεσούλα και να τσιμπήσουν κάνα ψίχουλο, από την επικείμενη, βέβαια διασπάθιση του δημοσίου χρήματος.
Τα κόμματα είναι εξ' ορισμού η χέουσα πληγή των κοινωνιών.
Γιατί η ύπαρξή τους βασίζεται, στην επιβίωση του παρόντος εξουσιαστικού μοντέλου, της κοινοβουλευτικής δικτατορίας.
Όπως έχω πει πολλές φορές, η αναστροφή της κατεύθυνσης των πραγμάτων, θα έρθει απ' έξω. Από χώρες στις οποίες υπάρχουν οι απαιτούμενες προϋποθέσεις.
Στην παρούσα φάση, καθήκον των εθνικιστών είναι η αυτοοργάνωση με δημιουργία ανεξάρτητων πυρήνων, η παρακολούθηση και ανάλυση των εξελίξεων, η επικράτηση στην ιδεολογική μάχη και η προώθηση και εφαρμογή της ευγονικής. Ώστε στην κατάλληλη στιγμή, να επέλθει η συνένωση των πυρήνων (καμμία σχέση με την χρυσή πορδή) σε έναν ενιαίο, συμπαγή δεσμό, ικανό να καβαλλήσει το γιγάντιο εθνικιστικό κύμα, που σύντομα θα σαρώσει συθέμελα το αντιλαϊκό, αντεθνικό κατεστημένο.
Δημοσίευση σχολίου