Ο ΠΛΑΝΗΔΑΡΧΗΣ , Η ΕΞΩΓΗΙΝΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΥΝΕΛΑΚΙ.

Γράφει ο Λύκαστρος :

Ήταν κάποτε σε έναν απομακρυσμένο πλανήτη ένας Πλανηδάρχης ο οποίος ήθελε μέσω των δύο μεγάλων εταιριών του πλανήτη αυτού , που ήταν και μέρος της παγκόσμιας κυβέρνησης να οδηγήσεις την φυλή των "Γκάμησετακαιαφηκετα" σε έναν ανώτερο πολιτισμό. Αποφάσισαν λοιπόν να καταργήσουν την ελευθερία της σκέψης , διότι έτσι οι "Γκάμησετακαιαφηκετα" θα διέπρατταν ένα έγκλημα...η γνώση θα μοιράζονταν μόνο από συγκεκριμένα μέσα και πηγές. Ουδείς θα είχε το δικαίωμα να σκέφτεται διαφορετικά από τους άλλους. Για αυτούς η γνώση ήταν μια υλική υπόσταση της κοινωνίας τους , και όπως όλα τα υλικά πράγματα έπρεπε να μηχανοποιηθεί, να αυτοματοποιηθεί και να "κονσερβοποιηθεί" ακόμα και το θεκς .
Έτσι όλοι οι "Γκάμησετακαιαφηκετα" θα ήταν το ίδιο και κανείς δεν ξεχώρισε. Θα υπήρχε ομοιομορφία σε όλους και όλα. Δεν θα υπήρχε μεμονωμένη δημιουργική ικανότητα και σκέψη....και όλοι θα έκαναν θεκς με τον ίδιο τρόπο.

Η επιλογή της συντρόφου ήταν πολύ σπουδαία δουλειά, και μόνο οι εξωγήινες με πλαστικά ειδικά εμφυτεύματα μπορούσαν  μέσω της τεχνητής γονιμοποίησης να φέρουν τους νέους  γόνους των "Γκάμησετακαιαφηκετα". Το θέμα του θεκς που εδώ στην γη θεωρείται απαγορευμένος καρπός για τους "Γκάμησετακαιάφησετα" είχε φτάσει σε ανώτερες σφαίρες. Οι γυναίκες του πλανήτη είχαν υψηλές απαιτήσεις από τους συντρόφους τους, και η ώθηση τους για να αναπαραχθούν ήταν λιγότερη από την δική μας. Στον πλανήτη των "Γκάμησετακαιάφησετα" το Θεκς διαδραματίζει έναν εντελώς άλλον ρόλο από σε εμάς εδώ. Δεν το χρησιμοποιούν σαν μέσο για να περάσουν την ώρα τους, αλλά ούτε και φυσικά ως έκφραση οικειότητας και αγάπης. Ο Κύκλος της αναπαραγωγής των "Γκάμησετακαιάφησετα" είναι απολύτως ελεγχόμενος. Το θεκς γινόταν με συγκεκριμένο τρόπο και εξ αποστάσεως.!! Η φαντασία και η μουσική έπαιζε πολύ μεγάλο ρόλο...

 ,
Όμως το θεκς γινόταν μόνο με συγκεκριμένο τρόπο...σε μια μεγάλη τετράγωνη κατασκευή γεμάτη νερό (εμείς την ονομάζουμε πισίνα) οι οι σύντροφοι στέκονται αντικριστά ο ένας στην μια άκρη και ο άλλος στην άλλη άκρη ,και κοιτάει ο ένας τον άλλον στα μάτια. Σε μια εσοχή δίπλα τους υπάρχει μια συσκευή με πέντε κλειδιά-κουμπιά τα οποία πιέζουν από μέσα προς τα έξω με ορισμένο ρυθμό, και συγχρόνως τα κουνούν από δεξιά προς τα αριστερά...σαν ένα φορητό πληκτρολόγιο πιάνου. Ξαφνικά μέσα από το νερό ένα κεντρικό αντικείμενο αρχίζει να υψώνεται , να κινείται και να περιστρέφεται γύρω από τον άξονα του , μια ελαφριά φωτεινή ομίχλη αρχίζει να εμφανίζεται μέχρι να μεταμορφωθεί σε μια σφαίρα φωτιάς.
Η ένταση του φωτός της σφαίρας αυξάνεται και το αρχικό της μπλέ και άσπρο χρώμα αλλάζει σε μια μία φανταστική σύνθεση χρώματος με κύματα που έχουν χρώμα πορτοκαλί, κίτρινο, πράσινο, μπλέ και λευκό.

Στα σημεία όπου αγγίζουν οι λάμψεις του φωτός τους δύο συντρόφους η αναταραχή και η ευχάριστη έξαψη των συντρόφων είναι μοναδική. Δημιουργείται έτσι μια ανώτατη στιγμή στην συλλογική δύναμη της σκέψης τους με την οποία ενώ δεν αγγίζει ο ένας τον άλλο, κάνουν θεκς εξ αποστάσεως....ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ....ΜΕ ΤΗΝ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΤΟΥΣ.!!