ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. Μέρος Ζ΄(8)

ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ.  Μέρος Ζ΄(8)

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων) 

Ελεύθερα, ευχάριστα και ξεκούραστα ζήσαι όσο μπορείς. Σύντομος και περαστικός ο ανθρώπινος βίος. Βάρος δε ασήκωτο ου μόνον τα κακά αλλά και τα καλά όταν πληθύνονται.

Καλό να πιστεύεις αλλά καλύτερο να μη βασίζεσαι στην πίστι σου όσο στην σκέψι και την εμπειρία σου. Και το καλό γαρ γίνεται, ουκ ολίγες φορές, βίτρίνα, πρόσχημα και δόλωμα του κακού.   

Το αντίθετο του πιστού δεν είναι ο άπιστος αλλά ο ειλικρινώς σκεπτόμενος. Έχει δε πολλά ωραία να σου δείξει και διδάξει η ζωή αρκεί να μπορείς να κοιτάζεις τίμια στα μάτια.

Πόλεμος επί γης μεταξύ ανθρώπων ο κανών, πόλεμος και εν ουρανοίς μεταξύ θεών. Και οι μεν ηττημένοι υπό του κακού θεοί υποβιβάζονται γινόμενοι άνθρωποι οι δε άνθρωποι νικηταί του κακού γνωρίζουν την αποθέωσι.

 Ο ήλιος μοιράζει το φως του αλλού περισσότερο, αλλού λιγότερο κι αλλού καθόλου. Ο βίος ημών εις το ημίφως των θεών. Δεν κυβερνά γαρ η αγαθή θεότης αποκλειστικά τον ημέτερο υποβαθμισμένο κόσμο αλλά ισόμοιρα μαζύ με την τύχη και την ανάγκη.

 
2. Γι αυτό και η ευτυχία δεν φθάνει για όλους ενώ η δυστυχία παραφθάνει και περισσεύει. Ακόμα και η ελευθερία και η αλήθεια είναι υπό επίσημον ή ανεπίσημον επί γης διωγμόν.

Η έτοιμη δε αλήθεια δεν είναι η πραγματική. Θέλει κόπο και ήθος και αρετή πολλή η αλήθεια για να γίνη αντιληπτή. Τόσο είναι  ανακατεμένη και νενοθευμένη με το ψεύδος και το κέρδος ώστε αν δεν την βιώσεις και δοκιμάσεις, κινδυνεύεις πολλώ μάλλον πιστεύοντάς την ή απιστώντας σ’ αυτήν.

Όσοι με άγγιξαν δεν με ένιωσαν και όσοι κατάλαβαν δεν με κατάλαβαν. Και όσοι αγαπούν την πατρίδα των με τον αρχαίον πατροπαράδοτον τρόπον βιώνουν προ πολλού μια πικρή διπλή εξορία και μια διπλή φυλακή στον ιερό τόπο αυτό, τυράννων ένεκα αρνησιπάτριδων δοσιλόγων.  

Πρόσχες λοιπόν πού θ’ ακουμπήσεις τα αισθήματα και τα λόγια σου. Ενδέχεται να πληγώσεις πολύ και να πληγωθείς, αθέλητα και ανεπανόρθωτα.   

Και με τα ολίγα και με τα πολλά ο άνθρωπος αρέσκεται ζην και δοκιμάζειν όρια και αντοχάς του. Εκεί όπου ο ίλιγγος του χαμού και η έλξις του κακού, του σκότους και του θανάτου παραφυλάνε την ύβρι και επιπολαιότητα της ζωτικότητος.

3. Υπάρχουν στιγμαί που η αθωότης γίνεται ασυγχώρητος πολυτέλεια και η κακία μια αναπόδραστος τυραννία.  Η ευθύνη γεννά ανευθυνότητα και η ανευθυνότης ευθύνη. Η δε τύχη παίζει ενίοτε καλύτερα χωρίς ευθύνη, σωφροσύνη, λογική.

Άλλοτε κυνηγούμεν εμείς τον χρόνο και τα πράγματα κι άλλοτε αυτά κυνηγούν εμάς. Άλλοι επί του πεδίου της μάχης και της τιμής επιλέγουν θνήσκειν. και άλλοι ως φιλόδοξοι ματαιόδοξοι δια δόξαν καλλιτεχνικήν επί σκηνής θεατρικής.

Να ζης υπερήφανα και να πεθαίνεις αξιοπρεπώς αυτό είναι η ουσία. Κάθε σου βήμα είη νίκη, κάθε σου ημέρα οργασμός.

Οι δυνατοί έχουν ιεράν υποχρέωσι και καθήκον να διεκδικούν τα δίκαιά των όσο και οι εν αδυναμία τελούντες να μη τα ξεχνούν.  

Πίστευε λοιπόν όχι τόσο στον θεό όσο στον άνθρωπο, ο τελευταίος άλλωστε το έχει περισσότερο ανάγκη. Επειδή να λατρεύεις τον θεό είναι ανθρώπινο, να τιμάς όμως τον άνθρωπο είναι θεϊκό. Εξάλλου μερικοί άνθρωποι είναι τόσο, μα τόσο, ¨ίσοι θεοίσιν¨ καλοί!

 
4. Η αγριοτέρα ανθρωποφαγία είναι η μεταξύ των διανοουμένων και ιερωμένων. Η καταιγιστική ορμή της ανθρωπίνης πνευματικότητος  διεγείρει, ως φαίνεται, εξάπτει και μεγιστοποιεί, συν τοις άλλοις, δαιμόνια πάθη και αδυναμίας.  

Όσο για την αγάπη, έχασε αυτή δυστυχώς προ πολλού την αγνότητά της, αφ’ ότου γέγονε πολιτικοθρησκευτικό, κερδοσκοπικό εργαλείο. Αλλά ούτε και αντικαθιστά, με τίποτα, ούτε την ελευθερία ούτε την αλήθεια. Στα χείλη των θρησκειών και των πολιτικών είναι η πιο μεγάλη ύβρις και εξαπάτησις.  

Καλοσύνη ναι. Καλοσύνη ας έχομε, καλοσύνη που δεν αγαπά την φιληδονία και το κέρδος, τας πηγάς της ανθρωπίνης κακοδαιμονίας Η καλοσύνη είναι η ειλικρινής, αβίαστος και ανόθευτος αγάπη. Η απρακτόρευτος ουσία της.

Αλλά ημείς ας αγαπώμεν και υπερασπιζόμεθα τα πάτρια με γνώμονα τον ευγενή αρχαιοελληνικό τρόπο πολεμικής και πολιτικής αρετής. Η δουλεία είναι η μεγίστη ταπείνωσις, καταδίκη και μαρτύριο της ψυχής. Αι ερινύαι δεν θα το συγχωρήσουν ποτέ αυτό. Και ας λέει ό,τι θέλει ο ψευτοθεός των δούλων.

Πίσω και πάνω απ’ τον ήλιο αυτό βρίσκεται κρυμμένο ένα αδαμάντινο βασίλειο γεμάτο θεία παρουσία. Και δεν το φθάνει εκεί αυτό ποτέ καμιά θρησκεία, επιστήμη, πολιτική και φιλοσοφία. Μόνο η ποίησις και η φαντασία. Και η αγνή ανόθευτος ευσέβεια.