ΟΙ ΠΛΑΝΟΔΙΟΙ ΧΡΗΣΜΟΙ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ. (105)
(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων)
Το εβραϊκό πουλί από την μύτη πιάνεται.
Ανάπτυξι πάση θυσία έστω και από δημοκρατική πενία.
Παρείσακτοι κατατρεγμένοι ώφθησαν πράκτορες σεσημασμένοι.
Δούλοι του ωραρίου, αιχμάλωτοι του ρεπερτορίου.
Ο εργοδότης, ο μισθοδότης και το βόλεμα. Η υπεραγία ημών τριάς.
Κρασί και τυρί ενθαρρύνουν την όρεξι. και η περιέργεια την πράξι.
Απορία βαρύς δυνάστης. ταπεινώνει και ακυρώνει το ευγενές και χρηστόν.
Σκλαβιά και δυστυχία θανάτου θανατότερα, θάνατος διαρκείας.
Αυτός ο τόπος ευλογημένος των θεών. καταραμένος ωστόσο από τους ανθρώπους.
Και ενώ στα ψεύδη τα πολιτικά αγανακτούμε στα άγια προσκυνούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου