ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ : Σώπα ρε Φθήση τι μας λές.! Επειδή την πάτησε η Αυστραλία δεν πειράζει αν την πατήσουμε κι εμείς;;; ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ. Εδώ και μήνες βλέπουμε μια προσπάθεια τα επιχειρησιακά κριτήρια να γίνουν πιο ελαστικά για χάρη του "επιχειρείν" από τον κουμπαρά με τα δικά μας λεφτά. Εάν υπογράψετε και για τράτες MMSC.... εκεί να δείτε πως θα μοιάζουν τα πρόσωπα σας το βράδυ των εκλογών. Σαν τον Καρανίκα αφού έχει πιει κατουρημένο.
Δώστε 5 δις για fuel hungry περιπολικά MMSC που καίνε το 80% που καίει ένα tico και που θέλουν 70 εκ. το χρόνο συντήρηση. Δώστε 5 δις για ανίκανο σε επιθέσεις κορεσμού ραντάρ. Δώστε 5 δις για να μείνουμε με τον πύραυλο μέσης εμβέλειας, essm, για άλλα 40 χρόνια.Δώστε 5 δις για να μην έχουμε σόναρ τρόπιδας, για να μην έχουμε πύραυλο μεγάλης εμβέλειας (aster 30/sm2/sm6). Μας πουλάτε τα φύκια του Pyatt για μεταξωτές κορδέλες, αλλά δεν θα τα φάμε. Οι mmsc - LCS είναι αποτυχημένο σχέδιο και ως γνωστόν τα σκατά είτε είναι ευκοίλια είτε δυσκοίλια δεν τα τρώμε, γιατί είναι σκατά.
To Πολεμικό Ναυτικό, προφανώς κατά απαίτηση άνωθεν, έχει βάλει μέσα στην εκπληκτικά μεγάλη λίστα των αιτημάτων του προς τους κατασκευαστές των νέων φρεγατών, ή μάλλον, προς τους υποψήφιους κατασκευαστές, ότι δεν έχει καταφέρει να πετύχει η Ελλάδα εδώ και δεκαετίες. Έτσι λοιπόν, εκτός από 4 πλοία σε καλή τιμή, με χρηματοδότηση, με ευκολίες, με σούπερ ντούπερ όπλα, ζητάμε και εκσυγχρονισμό σε 4 ΜΕΚΟ200ΗΝ σε επίπεδο φρεγάτας νέας εσοδείας, ζητάμε Ενδιάμεση Λύση γιατί εμείς, σαν Λαός, σαν Κράτος, αποφασίσαμε να το “διακινδυνεύσουμε” και να αυτοαφοπλιστούμε, και τώρα, τα ναυτικά του πλανήτη, οφείλουν να μας δώσουν όχι πλοίο “ότι κι ότι”, αλλά “ότι καλύτερο”. Ρίσκαραν οι Έλληνες, ας μείνουν χωρίς ναυτικό οι Ιταλοί, οι Γάλλοι, οι Ολλανδοί και πάει λέγοντας.
Άντε κι όλα αυτά τα πετυχαίνουμε. Το τελευταίο που ζητάμε, είναι στα όρια του ανέκδοτου. Ζητάμε, με ένα προγραμματάκι των 5 δις (είναι ειλικρινά ψίχουλα για τα σοβαρά ναυτικά), να “αναστήσουμε” την από πολύ καιρό πεθαμένη ναυπηγική βιομηχανία στην Ελλάδα. Και μάλιστα, βασιζόμαστε πάνω σε αυτό! Μα είναι ποτέ δυνατόν; Εδώ όλες οι εταιρείες αμυντικού υλικού στην Ελλάδα ζουν με εξαγωγές (και μόνο σχεδόν), με 4 φρεγάτες από 4 ως 7 χιλιάδες τόνους θα φτιάξουμε “πολεμικά” ναυπηγεία;
Για να δούμε λιγάκι πως έχει πάει αυτό το πείραμα αλλού… Ας πάμε σε ένα ναυτικό που εκτιμούμε ιδιαιτέρως, γιατί όχι μόνο σέβεται τον εαυτό του, αλλά επιλέγει το καλύτερο για τα πληρώματά του. Πάμε λοιπόν στο ναυτικό της Αυστραλίας, το ναυτικό που είχε αυτές τις “ρημάδες” Adelaide, που όμως σε χιλιανά χέρια είναι “μπάνικες”. Δηλαδή, πως έγινε αυτό το θαύμα, το ένα ΠΝ να τις είδε “χρέπια”, και το άλλο να κάνει ασκήσεις non stop μαζί τους. Άσε που οι Χιλιανοί παράγγειλαν και SM-2… Εμ βέβαια, σε αυτούς δίνουν, σε μας όχι (#ΝΟΤ). Καλύτερα θα ήταν να παραδεχόμασταν πως επιλογή των Adelaide θα μας έφερνε εκτός τροχιάς ASTER. Πάμε πάλι στη χώρα των Καγκουρό.
Με μια Κίνα να ρίχνει κάθε βδομάδα φρεγάτα στη θάλασσα, κάθε μήνα αντιτορπιλικό, κάθε εξάμηνο ελικοπτεροφόρο και κάθε έτος αεροπλανοφόρο, οι Αυστραλοί αποφάσισαν να επιλέξουν κορυφαία υποβρύχια. Η χώρα τους είναι νησί, δεν νοείται Αυστραλία χωρίς ναυτικό. Εμείς με μερικές χιλιάδες νησιά να το ρισκάρουμε, αυτοί δεν το θέλουν. Μα που ζουν αυτοί…
Αντί λοιπόν να πουν, θέλουμε 4 υποβρύχια, θέλουμε εκσυγχρονισμό των 30χρονων υποβρυχίων μας σαν τα καινούργια, θέλουμε και 2 υποβρύχια για Ενδιάμεση Λύση, μας αντέγραψαν (εκ των προτέρων όμως) μόνο στο θέμα της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας. Άφησαν στην άκρη τις Ενδιάμεσες Λύσεις και άλλα βεβιασμένα, και αγόρασαν, άκουσον- άκουσον, 12 (ΔΩΔΕΚΑ, ναι, ΔΩΔΕΚΑ) υποβρύχια. Μα τι άνθρωποι είναι αυτοί;
Όχι μόνο αυτό, αλλά έγραψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, τους “πρωταθλητές” Γερμανούς, και αγόρασαν τα γαλλικά Barracuda, σε μια συμφωνία αξίας 90…, 90…, 90 δις δολαρίων Αυστραλίας. Δηλαδή, κοντά στα 58 δις ευρώ. Ελάτε τώρα να μιλήσουμε για τα 5 δις που θα σώσουν την Lockheed Martin, Damen, Babcock, Naval Group, Navantia από τη χρεωκοπία κι άλλα ευτράπελα που κυκλοφορούν στο twitter.
58 δις ευρώ οι αθεόφοβοι.Ούτε η Naval Group δεν το πίστευε όταν το πήρε! Κάτι σαν το 2004 και το Ευρωπαϊκό με εμάς. Για να το πετύχει όμως, οι Γάλλοι είπαν “ναι σε όλα” (και δεν ήταν απλά Μνημόνια). Και πάνω από όλα, δεσμεύτηκαν πως θα επιστρέψουν τα 60 δις δολάρια πίσω στην οικονομία της Αυστραλίας, αλλά και πως θα δώσουν δουλειά σε 2000 Αυστραλούς.
Τον περασμένο Μάρτιο λοιπόν, πήγε εκεί ο CEO της Naval Group. Οι Αυστραλοί, δεν είναι κορόιδα, και θέλουν όσα συμφωνήθηκαν. Φυσικά και επιβεβαίωσε πως θα κάνει όσα έχουν υπογραφτεί, αλλά δεν είπε τίποτα για το πως θα κάνει τις υποσχέσεις πραγματικότητα! Έτσι η συμφωνία δεν έχει οριστικοποιηθεί ακόμη, αν και τελικά, φαίνεται πως θα αναγκαστούν να κάνουν πίσω οι Αυστραλοί σε κάποια θέματα. Το θέμα είναι πως η Naval συνεχώς λέει πως θα δώσει τα 60 δις (για την ακρίβεια, 60% των 90 δις ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ), ενώ οι Αυστραλοί δεν βλέπουν τίποτα από τις δεσμεύσεις των Γάλλων.
Δεν είναι κατηγορία κατά της Naval. Απλά, το όλο σχέδιο είναι ήδη τραβηγμένο από μαλλιά. Tα υποβρύχια είναι επίσης εξαιρετικά, αλλά κι αυτό στα χαρτιά. Η τεχνολογία τους είναι κορυφαία, αλλά μη επιβεβαιωμένη. Θεωρούμε πως η Naval θα τα καταφέρει, αλλά πολύ δύσκολα θα μπορέσει να πετύχει και την επιτυχή ολοκλήρωση του σχεδίου, αλλά και 55-60 δις δολάρια επιστροφή στην αυστραλιανή οικονομία.
Η Naval, μιας και μιλάμε για την εταιρεία, έχει ένα άσχημο track record και με τις Gowind της Μαλαισίας, aka Maharaja Class ή LCS (!) για το ναυτικό της χώρας. Εκεί λοιπόν, οι Μαλαισιανοί έχουν σοβαρά προβλήματα που δεν προέρχονται μόνο από την Naval, αλλά από τα τοπικά ναυπηγεία που έχουν καθυστερήσει την παράδοση σε επίπεδο … Ελευσίνας. Το σχέδιο, που το “λιμπίζονται” πολλοί στην Ελλάδα, καθώς είναι 3100 τόνους, και καλά οπλισμένο πλοίο, δεν μπορεί να υλοποιηθεί. Ο λόγος θέλει ώρες ανάλυσης, αλλά η κυβέρνηση της χώρας έχει τώρα “εμπλακεί” ανάμεσα στις ανάγκες του Πολεμικού της Ναυτικού, αλλά και τις θέσεις εργασίας στα Ναυπηγεία. Διαβάστε το παρακάτω άρθρο μας…
Ουσιαστικά, ότι συνέβη με το ΠΝ, τις Super Vita και τα Ναυπηγεία Ελευσίνας, συνέβη και στη Μαλαισία. Το πρόγραμμα έχει ξεκινήσει πριν 10 χρόνια, και σήμερα ακόμη δεν υπάρχει ημερομηνία παράδοσης του πρώτου πλοίου. Αν το ψάξετε, δεν υπάρχει καν φωτογραφία του… Πάμε πάλι πίσω στους Αυστραλούς, γιατί άνετα μπορούμε να θεωρήσουμε τους Μαλαισιανούς πρωτάρηδες.
Μην νομίζετε πως ότι έπαθαν οι Αυστραλοί με τη Naval και τα Barracuda, δεν συμβαίνει το ίδιο, σε μικρότερο βαθμό, και με τις Type 26! H BAe Systems, πούλησε μια “διαστημική” φρεγάτα στους Αυστραλούς, πανάκριβη μεν, ικανότατη δε. Τώρα, το συμβολαιάκι των φρεγατών, είναι της τάξης των 9 Hunter Class πλοίων, θα κοστίσει 38 δις δολάρια (Αυστραλίας). Τα δε πλοία, ξεπερνούν σε εκτόπισμα τα Arleigh Burke και δεν θέλουμε να κάνουμε σύγκριση δυνατοτήτων. Η ΒΑΕ για να πάρει τη δουλειά, υποσχέθηκε κι αυτή όσα έπρεπε.
Εντάξει, κάποια στιγμή οι Αυστραλοί διαπίστωσαν πως πληρώνουν 4 δις δολάρια Αυστραλίας το κάθε πλοίο και αυτό θα μπορεί να μεταφέρει μόνο ένα ελικόπτερο. Οκ, λεφτά υπάρχουν, το ξανασχεδιάζουμε για να έχουν τις ίδιες δυνατότητες με αυτές των Adelaide (που δεν μας άρεσαν, αλλά μεταφέρουν 2 S-70). Αλλά η ΒΑΕ δεν έχει κάνει και πολλά, κυρίως όσα πρέπει για την εκπαίδευση προσωπικού ή τη μεταφορά τεχνογνωσίας. Και λογικό είναι, να υπάρχει γκρίνια, γιατί αν έχεις πει πως θα πληρώσεις 3 δις ευρώ το κάθε παπόρι, θες και τα αντίστοιχα ανταλλάγματα.
Και τα δυο προγράμματα, θα τραβήξουν σε μάκρος. Και οι Αυστραλοί, το μόνο που θέλουν είναι πλοία, όπως τα υποσχέθηκαν οι κατασκευαστές, και θέσεις εργασίας, και μεταφορά τεχνογνωσίας. Μέχρι τώρα, ξοδεύοντας 130 δις δολάρια, ή 85 δις ευρώ περίπου, δεν καταφέρνουν να πάρουν ότι θέλουν, και μιλάμε για τη χώρα που έχει της AUSTAL, που πούλησε πλοία στο USN, αλλά και άλλες κορυφαίες εταιρείες. Και δεν μπορεί να πάρει ότι θέλει, ενώ έχει τα λεφτά.
Εμείς, με 5 δις, θέλουμε φρεγάτες αεράμυνας (σικ), θέλουμε ΜΕΚΟ200ΗΝ στο ίδιο επίπεδο (για να μην στεναχωριούνται οι παλιές μας φρεγάτες βασικά), θέλουμε τα καλύτερα πλοία σε μεταχειρισμένα, θέλουμε και να φτιάξουμε ναυπηγεία από την αρχή. Αν το καταφέρουμε, κι όλα αυτά με εμπορική συμφωνία κιόλας (που προσφέρουν οι περισσότεροι), τότε θα πρέπει να γράψουμε τα βιβλία από την αρχή.
Αξίζει τον κόπο, να ρίξετε μια ματιά στο πρόγραμμα των γαλλικών υποβρυχίων, αλλά κυρίως σε αυτά που λένε τα αυστραλιανά μέσα. Επίσης, το πρόγραμμα της Μαλαισίας, είναι πολύ “ελληνικό”, θα το καταλάβετε αμέσως! Το ζούμε κάθε μέρα με τις Super Vita.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου