ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΓΥΡΌ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗ ΣΤΟ CASA DI PAPEL (ΠΡΟΣΟΧΉ ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ- ΕΙΣΈΡΧΕΣΤΕ ΣΤΟ ΠΟΣΤ ΜΕ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΕΥΘΎΝΗ)

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΓΥΡΌ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗ ΣΤΟ CASA DI PAPEL (ΠΡΟΣΟΧΉ ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ- ΕΙΣΈΡΧΕΣΤΕ ΣΤΟ ΠΟΣΤ ΜΕ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΕΥΘΎΝΗ)

(Ή πώς μπορεί και να χρηματοδοτηθεί και ενδογενώς η ανάπτυξη εντός του ευρώ με ένα ενεργειακό ψηφιακό πάγιο, μειώνοντας τον χρόνο εργασίας αλλά και πως να αποφύγουμε έτσι μια ακόμα δεκαετία μνημονίων)

 

Κατ' αρχάς να ξεκαθαρίσουμε ότι ο γνωστός "Χρυσός αιώνας" του Περικλή δεν ήταν καθόλου χρυσός!

 

Στην ανακάλυψη μιας σημαντικής φλέβας ασημιού στα μεταλλεία του Λαυρίου στηρίχτηκε, γεγονός που επέτρεψε μέσα σε λίγα χρόνια να επεκταθεί το μοντέλο της Αθηναϊκής Δημοκρατίας ως πρότυπο στις περισσότερες περιοχές της τότε παγκόσμιας πρωτοπορίας στην παραγωγή ιδεών και εμπορίου.

Το αντίπαλο μοντέλο της Σπάρτης που ακόμα στηρίζονταν στην παράδοση της διοίκησης των γερόντων και στην εκμετάλλευση της ενέργειας των δούλων, έδειχνε να ωχριά ζηλότυπα. Εκεί το εμπόριο κινούσε ο χρυσός των Περσών, που έτσι προσπαθούσε να εξαγοράσει την υποστήριξη της συντηρητικής Σπάρτης ως χωροφύλακα της απειλητικής Αθήνας που κυριάρχησε ως ναυτική δύναμη στο εμπόριο της Μεσογείου.

 

Αυτά δεν τα γράφει έτσι, με τόσο απλότητα η ιστορία, αλλά τα ξέρετε.

Εκείνο που ίσως δεν ξέρετε είναι ότι ελάχιστο ασημί από το Λαύριο χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή ασημένιων ταλάντων. Η επιτυχία του Αθηναϊκού μοντέλου στηρίχτηκε πάνω σε δυο άξονες-εξαιρετικα μεγαλοφυείς ιδέες, ακόμα και για την εποχή μας;

 

Στην δυνατότητα παραγωγής υψηλής ποιότητας νέας γνώσης και πολιτισμού, στοιχείο που προήλθε από την απελευθέρωση μεγάλου μέρους του πληθυσμού της Αττικής από τις συνθήκες ημιδουλειας των συσσωρευμένων χρεών που διέγραψε ο Σόλωνας ένα αιώνα πριν με την Σεισάχθεια. Βρέθηκε έτσι ο χρόνος για να παράγουν οι Αθηναίοι πολιτισμό και επιστήμη μέσα από την ενασχόληση τους με τα κοινά.

 

Από την πίστη των συμμάχων των Αθηναίων ότι τα σιδερένια ή τα χάλκινα αθηναϊκά νομίσματα των οβολών και των δραχμών με το σήμα της κουκουβάγιας, σύμβολο της σοφίας της Αθηνάς, ότι πράγματι εκπροσωπούσαν κάποιο αντίκρισμα από το ασήμι της Αθήνας. Λίγο τους ένοιαζε που δεν είχε εξαχθεί ακόμα! Εκεί ήταν, φυλαγμένο καλά σε ένα θησαυροφυλάκιο στα έγκατα της γης.

 

Έτσι η Αθηναϊκή δραχμή κυριάρχησε ως αποθετικό νόμισμα στο εμπόριο της τότε "Δύσης", πολύ πιο αποτελεσματικά από τα περσικά χρυσά νομίσματα.

 

Πάνω ακριβώς σε αυτό το στοιχείο πίστης ότι το χαρτί που λέγεται πχ ευρώ έχει μια πραγματική αντιστοιχηση, έστησαν και οι πανέξυπνοι σεναριογράφοι της σειράς Casa di Papel την αλληγορία περί του τι είναι χρήμα σήμερα. 

 

Κάποιοι έξυπνοι ληστές στο τέλος καταφέρνουν να κλέψουν όλο τον χρυσό από την Κεντρική Τράπεζα της Ισπανίας και να τον αντικαταστήσουν με... βαμμένα τούβλα. Τα πλάνα της TV πιστοποίησαν ότι είναι στην θέση του μετά το τέλος της ληστείας και έτσι το ευρώ, που δεν έχει απολύτως καμία σχέση με το αν υπάρχει η όχι χρυσός στις Τράπεζες, δεν κατέρρευσε! Λίγοι βλέπεις έχουν συνειδητοποιήσει ότι το ευρώ, όπως και όλα τα άλλα νομίσματα μετά το 71, παράγεται από αέρα κοπανιστό. Από δημόσια ή ιδιωτικά δάνεια και από ασφάλιστρα.

 

Αν τώρα σε ρωτούσαν αν θα είχες εμπιστοσύνη σε ένα νόμισμα που σχετίζει την ύπαρξη του σε κάποιο άλλο μέταλλο, αντί για τον χρυσό, τι θα έλεγες;;

 

Ας πούμε στο λίθιο. Ή το νικέλιο ή το κοβάλτιο, που είναι και πολύ πιο χρειαζούμενα σήμερα απ ότι ο χρυσός, αφού χωρίς αυτά "πράσινη ενέργεια" δεν γίνεται. Μάλλον θα τα δεχόσουν ως πραγματικές αξίες για συναλλαγές, μέσω αυτών,, της εργασίας που δαπάνησες για να τα αποκτήσεις για να την μετατρέψεις σε τροφή και όλα τα άλλα χρειαζουμενα, αλλά και να πληρώσεις λογαριασμούς και φόρους.

 

Αρκεί αυτά τα μέταλλα κάπου να υπάρχουν, θα έλεγες ίσως. Εξαγμένα σε κάποιο θησαυροφυλάκιο, ή έστω αποτυπωμένα πάνω σε ένα χαρτί που να πιστοποιείται από το χρηματιστήριο του Σικάγο ότι έχουν ζήτηση. Όσο μεγαλύτερη η ζήτηση, τόσο πιο σπάνια γίνονται, άρα μεγαλύτερη η αξία τους, θα σκεφτόσουν, σκεφτόμενος και το τι έγινε μετά την ληστεία του Casa di Papel, έτσι;;

 

Και αν αυτά τα μέταλλα φυλάσσονται στα έγκατα της γης, όπως το ασήμι του Περικλή, τι θα έλεγες τότε;; Θα το σκεφτόσουν για λίγο και θα έλεγες ΟΚ, γιατί όχι. Τόσοι σοφοί στο Χρηματιστήριο του Σικάγο τα αποδέχονται αυτό ως futures και κάνουν σε αυτά επενδύσεις, γιατί όχι και εγώ. Κόψε χρήμα να έχουμε!

 

Αν τώρα σου έλεγα αντί για μέταλλα να κάναμε το ίδιο με αποθέματα ενέργειας. Πχ από κάτι κοιτάσματα φυσικού αερίου εδώ πιο κάτω, τι θα έλεγες;;Να εξαχθούν πρώτα, να δούμε ότι υπάρχουν. Γιατί ρε μάστορα τέτοιος ρατσισμός υπέρ των μετάλλων, θα έλεγα. Άσε που δισ μέτρα από δαυτα έχουν ήδη εξαχθεί, τα βουνά από τους υδριτες μεθανίου, και περιμένουν εκεί υπομονετικά για να σκουπιστούν. 

 

Ουπς...

 

Η αν σου έλεγα, επειδή είσαι και οικολόγος, ότι με τον ίδιο τρόπο μπορείς να συσχετίσεις ένα τυπωμένο νούμερο σε ένα κομμάτι χαρτί η πάνω σε μια οθόνη με τις αντίστοιχες κιλοβατώρες ενέργειας που ΘΑ παράγουν οι ανεμογεννήτριες του Μυτιληναίου, τι θα έλεγες;;

 

Προφανώς ΟΚ, αρκεί να "καίγεται" και το αντίστοιχο χαρτί, μόλις καεί και η kWh για να μην έχουμε πληθωρισμό, που σου το σφύριξε ο μπατζανακης σου που τελείωσε και οικονομικά και ξέρει τα πάντα περί πληθωρισμού.

 

Γίνεται και αυτό εύκολα, θα σου το πω μετά, λίγο πιο κάτω αν δεν βαρέθηκες ήδη το θέμα φτάνοντας μέχρι εδώ. Αυτά τα τεχνικά θέματα και ότι δεν θα κυκλοφορούν κυβδηλα νομίσματα τα έχουν λύσει κάτι τεχνολογίες της πληροφορικής που λέγονται blockchain, ως γνωστόν, αλλά ας μην επεκταθούμε τώρα και σε αυτές.

 

Και τότε, αν συμφωνούσαμε σε όλα αυτά, θα ήταν σειρά μου να ρωτήσω:

 

Και ποιος μας εμποδίζει τότε να μειώσουμε τον εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας έως και στο μισό χωρίς να μειωθούν οι μισθοί 

 

ΚΑΙ

 

Να χρηματοδοτηθεί αυτή η αναπτυξιακή μεταρρύθμιση από ένα ημικρατικό μη τραπεζικό φορέα με ψηφιακό "χρήμα" που αντικριζεται με μέταλλα ή τα ενεργειακά μας αποθέματα πληρώνοντας την μισή εργασία, αντι να επιδοτούμε την ανεργία εκατομμυρίων σήμερα, κυρίως νέων;;

 

Μην πεις η ΕΕ γιατί κάτι τέτοιο ΔΕΝ το απαγορεύει πλέον! Αποδέχεται την έκδοση και την κυκλοφορία εναλλακτικών ή παράλληλων "νομισμάτων" με το ευρώ με την οδηγία 843/18. Αρκεί αυτά τα ψηφιακά πάγια, ως μέσα συναλλαγών, να προστατεύονται από τεχνολογίες για να μην γίνεται μέσω αυτών ξέπλυμα μαύρων.

 

Τέλος λοιπόν και σε αυτό το παραμύθι.

 

Εύκολο και αυτή η έκδοση πλέον, πάλι με τις ίδιες τεχνολογίες, τις blockchain. Ο Παναγής και τα νομισματοκπεια του δεν απαιτούνται πλέον. Αυτές που κάνει ότι δεν τις καταλαβαίνει ο Γιανης και επιμένει με τα ΙΟUs έναντι μελλοντικών χρεών, η ο Τσακαλώτος που δεν καταλαβαίνει γενικώς οτιδήποτε θα μπορούσε να απειλήσει την παντοκρατορία των Τραπεζών επί της έκδοσης νέου αερατου χρήματος, και όσων έμαθε ως απόλυτες αλήθειες στην Οξφόρδη. Τόσο όμως "αλήθειες" που με καμία από αυτές δεν μπορείς να αποφύγεις πάλι νέα μνημόνια.

 

Για τον Σταϊκούρα και τα λοιπά αδέξια δεξιά και αριστεροδέξια ζαβά, δεν τίθεται καν σε συζήτηση αν τα καταλαβαίνουν αυτά. Βρίσκονται στο μυαλό τους στο ίδιο εξελικτικό στάδιο με του Κουτσουμπα. Κάπου εκεί προς το τέλος της δεκαετίας του 70 ίσως, προσπαθώντας ακόμα να καταλάβουν πως μας την έφερε ο Νίξον αποσυνδέοντας το δολάριο τελείως από τον χρυσό και συνδέοντας το με ... αέρα κοπανιστό!

 

Που να τολμήσουν να προτείνουν κάτι τελείως νέο σχετικά: Να αντικρίσουμε εναλλακτικό ψηφιακό νόμισμα, ως ψηφιακό πάγιο και παράλληλο του ευρώ, με τα ενεργειακά αποθέματα που υπάρχουν εντός της ελληνικής ΑΟΖ.

 

Με ενα σμπαρο, πολλά τριγώνια λέει η λογική αυτής της λύσης. Και το casus beli στα άχρηστα και οι εκβιασμοί της εξωγενούς χρηματοδότησης έναντι νέων μνημονίων για να υποθηκεύσουν και ότι υπάρχει στο υπέδαφος στο καλάθι με τα άχρηστα, και στα αζητητα όλα τα τοξικά ταξικά υπέρ πολύ λίγων που προβλέπουν με το "στρατηγικό σχέδιο" Πισαριδη, που ήδη κατέρρευσε πριν καν εφαρμοστεί.

 

Τι δεν καταλαβαίνεις ακριβώς;; Ότι προσπαθούν με κάθε τρόπο και επικοινωνιακό τέχνασμα να συνεχίσουν να ληστεύουν την λογική σου για να μην δεις άλλη λύση εκτός από τους μονόδρομους που προβάλλουν;; Και πού οδηγούν πάλι στα βράχια του Καστελόριζου straight ahead;;

 

Υ.Γ  Casus Belli τέλος μπορεί και να σημαίνει "βγάλε αν θες και εσύ τα δικά σου με τον ίδιο τρόπο επί των ίδιων αποθεμάτων και να δούμε μετά ποιον εμπιστεύονται οι "αγορές "