Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.
Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.
Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.
Είναι η γλώσσα των Θεών.
«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»
(Κικέρων)
Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις
το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων
κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.
(Πλούταρχος)
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (96)
1) ουσ. παρρησία (η), επιρρ. εφεξής: Τα συνθετικά των λέξεων.
2) ουσ. απάντλησις, εξάντλησις (η): Τα συνθετικά των.
3) ουσ. ευφράδεια (η), επιθ. επιεικής (ο, η): Σύνθετοι λέξεις και αυταί.
4) ουσ. ωφέλεια (η). Δεν πάει ο νους τί κυριολεκτικά σημαίνει.
5) Φοίβος και φοιτητής: Η ετυμολογική των σχέσι.
6) ρ. μασώ, αρχ. μάσσω και ουσ. μαστίγιο: Ομόηχα εν μέρει αλλά και ετυμολογικά συγγενή.
7) αγγλ. red: Μυρίζει ελληνικά κι αυτό.
8) ουσ. τιμή, τίσις (η): πώς συνδέονται ριζικά και σημασιολογικά;
Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (95) ΕΔΩ.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος.
1) παρρησία < παν+ρήσις (η) (πρβ. ρήμα, ρητόν). Εφεξής < επί, (> επ’ , εφ’) + εκ + (τ)ης (άρθρο) = συνεχώς απ’ αυτό το σημείο και μετά.
2) απάντλησις < ρ. απαντλώ < από + αντλώ (συνήθως επί αφαιρέσεως υδάτων.) εξάντλησις: < εξαντλώ < εκ + αντλώ. (μεταφ. κυρίως επί σωματικών δυνάμεων, π.χ. εξάντλησις (η)) = αφαιρώ, αντλώ εξ ολοκλήρου.
3) ευφράδεια < ευ + φράζω, φράσις = η ευκολία της εκφράσεως.
4) ωφέλεια < αναγραμμ. φωλεά, φωλιά = τοποθετώ εις ασφαλές μέρος (θύλακα, τσέπη) όπως το σπίτι-φωλεά των πουλιών.
5) Φοίβος < φως + βίος (= το φως της ανθρωπίνης ζωής.) Φοιτητής < ρ. φοιτώ = φωτίζομαι (μεταφ.) δια της μορφώσεως.
6) μαστίγιο < μασώ = όργανο που προξενεί πόνο οιονεί του δαγκώματος.
7) red < ερυθ-ρός.
8) αρχ. ρ. τίω = πληρώνω το αντίτιμον-αξία πράγματος τινός. Τιμή = η αξία κυριολεκτικά. και μεταφορικά επί της ηθικής ποιότητος και αξίας ανθρώπου τινος.
2 σχόλια:
1) παρά (επίρρημα με την έννοια "μέσω/δια της")+ρήσις (ομηλία)= μέσω του (γλυκού/καθησυχαστικού/συμπονετικού)λόγου
2)α.Από(μέσω)+ αντλία/άντληση = Τραβάω μέσω αντλίας το υγρό/Χρησιμοποιώ ένα μέσο που αδειάζει κάτι/κάποιον χώρο από κάτι (υγρό)που δεν θέλουμε να βρίσκεται εκεί.
Εξω + άντληση=Στραγγίζω/τελειώνω τα αποθέματα (σχεδόν πλήρως)
3)α. ευ(καλό)+ φράση = Μιλάω καλά/σωστά-χωρίς λάθη και κομπιάσματα
β.δεν παίρνω και όρκο,αλλά εννοιολογικά είναι επί +οίκτος=δηλ,χρησιμοποιώ τον οίκτο σε πράξη/κρίση/απόφαση
5)μάλλον έχει να κάνει με το Φάος/Φως, ο πρώτος το φέρνει, ο δεύτερος μέσω της θητείας του το λαμβάνει
7) Εryθρό = Γίνεται σύντμηση της λέξης, γιατί δεν είναι να μιλάνε με σιδηρόδρομους οι βόρειοι για να μην χάνουν ζέστη από το σώμα τους με τα πολλά φωνήεντα, το "Υ"(δίχρονο φωνήεν) γίνεται βραχύ "Ε", και επειδή με τα Θ και Δ δεν τα πάνε καλά το "θ" γίνεται-όπως και στις περισσότερες περιπτώσεις "ντ"
8) Αν η τίσις είναι το τελικό στάδιο της 'Υβρεως-της "εκδίκησης" των θεών λόγω παραβίασης των Συμπαντικών Νόμων, τότε ο υβριστής, έχοντας χάσει τα λογικά του μέσω Νεμέσεως, χάνει και την εκτίμηση των άλλων και την υστεροφημία του
ΞΕΝΟΔΟΧΩΦ
Εν τω μεταξύ, κοίταγα το προηγούμενο και βλέπω ότι το σημερινό 1 είναι το προηγούμενο 1 και 3,και ότι πάλι έκανα τα ίδια λάθη,δεν είμαι όμως ανεπίδεκτος, πρώτα απάντησα στο σημερινό, και μετά είδα τις απαντήσεις του προηγούμενου
Δημοσίευση σχολίου