ΤΟ ΣΕΝΤΟΝΙ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ.
Great Reset (η μεγάλη επανεκκίνηση)- Κάτι πολύ περισσότερο από το να πατήσεις ταυτόχρονα στο PC σου Alt+Ctrl+Del, το ανάγνωσμα.
Εδώ λίγο μας έχει απασχολήσει ένα από τα κεντρικά θέματα που οδήγησαν στην πολιτική πόλωση των εκλογών στις ΗΠΑ:
Το Great Reset...Ξεκίνησε από μια πρωτοβουλία του World Economic Forum (WEF), ένα ανοιχτό think tank, κυρίως προοδευτικών οικονομολόγων που τωρα βάζουν και την ατζέντα στο Νταβός, που ξεκίνησε για πειραματισμό με νέες ιδέες πάνω σε παλιά μεγάλα προβλήματα. Αφορά κυρίως δύο μεγάλα ζητήματα των καιρών.
Το ένα είναι ή Κλιματική Αλλαγή με την στενή αμερικανική ερμηνεία του. Αυτήν που θεωρεί το παγκόσμιο αυτό φαινόμενο ως αποτέλεσμα της αλόγιστης χρήσης των ενώσεων του άνθρακα στην παραγωγή ενέργειας ως μοναδική αιτία. Και όχι την Κλιματική Αλλαγή ως δείκτη της αλόγιστης χρήσης των πόρων του πλανήτη γενικά , που φαίνεται να είναι η οικολογικά ορθοτερη ερμηνεία.
Και προτείνει το Great Reset την γρήγορη υιοθέτηση "πράσινων τεχνολογιών" παραγωγής και εξοικονόμησης ενέργειας με στόχο όσα συμφωνηθηκαν στην Σύνοδο του Παρισιού για το κλίμα. Κωδικοποιήθηκε ήδη ως "Πράσινη Αναπτυξη" και στην ΕΕ (μοιραία και στην ρητορική των ελληνικών πολιτικών κομμάτων), χωρίς όμως να διασφαλίζεται ούτε το Πράσινο ούτε η Ανάπτυξη με όσα διαφαίνονται στον ορίζοντα. Δεν είναι δυνατή καμία πράσινη ανάπτυξη και χωρίς γενναίες επενδύσεις αλλά, κυρίως, χωρίς την συμμετοχή των κοινωνιών και των κοινοτήτων στην παραγωγή και διάθεση της ενέργειας.
Στις ΗΠΑ αυτό το θέμα έπαιξε κεντρικά ως σημείο τριβής των δημοκρατικών με τις πολιτικές του Τραμπ (Αμερική Uber alles-first, σε βιομηχανικό εθνοαπομονωτισμό και ενεργειακή επάρκεια από το φυσικό αέριο των βρωμικων σχιστολιθικων του Τέξας). Καλείται τώρα ο Μπάιντεν, μετά το συμμάζεμα του μπάχαλου στην διαχείριση της πανδημίας και πριν ότι άλλο, να μαζέψει και τον αμαζευτο που αφήνει πίσω του αυτή η στρατηγική Τραμπ. Αυτή που έδωσε χώρο και χρόνο στην Κίνα να αναπτυχθεί ως η άλλη υπερδύναμη της νέας παγκοσμιοποιησης.
Προφανώς ένα σημείο πίεσης των ΗΠΑ, για να κερδίσει κάπως το χαμένο έδαφος και ισχύ, θα είναι η πίεση προς την Κίνα για να αυξήσει το κόστος παραγωγής της, υιοθετώντας (επιτέλους και αυτή) κάποια σοβαρά φιλοπεριβαλλοντικά μέτρα. Που αυτό είναι καλό. Πληρώνοντας όμως και οι ΗΠΑ το ίδιο αντίτιμο, μιας και η κατάσταση σε ότι αφορά την ατμοσφαιρική ρύπανση, την διαχείριση των υδάτων της ή την αποσάθρωση των γόνιμων εδαφών σε πολλές της πολιτείες να παραμένει και εκεί στο ίδιο περίπου κόκκινο με της Κίνας . Που κι αυτό ακούγεται καλό στα μάτια οποιουδήποτε Ευρωπαίου.
Όμως τώρα, λόγω αυτής της νέας παγκόσμιας πολιτικής, θα πρέπει να βρεθούν και λύσεις σε νέα προβλήματα. Που θα βρεθούν πχ οι ποσότητες σε λιθιο, κάδμιο, χαλκό ή σπάνιες γαιες, που απαιτούν οι σημερινές τεχνολογίες παραγωγής ΑΠΕ;; (Που αυτό δεν ακούγεται και τόσο καλό, ουπς).
Και πως θα σταθεροποιηθούν τα δίκτυα μόνο με ΑΠΕ;; Δύσκολη ακόμα η καθολική χρήση του πρασίνου υδρογόνου ως στρατηγικού καυσίμου ως ενέργεια βάσης. Οπότε θα συνεχιστεί η διελκυστίνδα προστριβων για τον έλεγχο της ροής του φυσικού αερίου για 30-40 χρόνια ακόμα για να ολοκληρωθεί, ίσως τότε, το Great Reset ως προς το ενεργειακό.
Το δεύτερο θέμα της ατζέντας του Great Reset, που δεν ανέβηκε σχεδόν καθόλου ως θέμα oυτε στα αμερικανικά στο debate, είναι η ΕΠΑΝΕΚΚΊΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΌΣΜΙΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ δια του ΜΗΔΕΝΙΣΜΟΥ της αξίας των κλασικών νομισμάτων που κυκλοφορούν σήμερα! (ξέρετε, αυτά που από το 71 και μετά παράγονται μόνο από δάνεια).
Προγραμματισμένη, με κάποιο σχέδιο, για να μην γίνει αυτό ανεξέλεγκτα και απρόοπτα.
Ο λόγος:
Έχει ήδη πνιγεί όλος ο πλανήτης στα χρέη, πολύ πριν την εμφάνιση του Covid19.
Στο 306% του παγκόσμιου ΑΕΠ σήμερα είναι τα χρέη. Χρέη κυρίως ιδιωτικά, με τα κρατικά όμως να ξεπερνούν το 100% του ΑΕΠ και στις ΗΠΑ, και στην ΕΕ, και στην Ιαπωνία κλπ (εδώ φτάσαμε στο 206%, παγκόσμιοι πρωταθλητές... ).
Αλλά δεν είναι τα χρέη αυτά καθεαυτά που φοβίζουν όσο το καλά κρυμμένο μυστικό των απανταχού δημοσιονομικών και των Τραπεζων:
Το ύψος των τοξικων παραγώγων των δανείων που γεννούν το χρήμα, έχει φτάσει τα 1460τρις$! Δηλαδή 21 φορές το ΑΕΠ όλου του πλανήτη. Και μάλιστα στα χέρια πολύ λίγων για να τζογάρουν πλέον μόνο σε αυτά τα αέρα σκέτο τοξικά. Tα κέρδη καλύτερα σε αυτά, λέει. Άρα ας "καούν" παραγωγικές μονάδες με τα lockdown, λίγα βγάζουν, δεν πειράζει...
Αυτός είναι ο μεγάλος κρυμμένος ελέφαντας στο δωμάτιο, ο λόγος που εμφανίστηκε η κρίση και προσφοράς και ζήτησης πριν τον Covid19. , Και χειροτερεύει τώρα μέρα με την μέρα, παρά τα πακέτα διάσωσης, "λόγω κορονοϊού" (ξαναλέει). Όσο η φτώχεια και η ανισότητες με αυτά να συνεχίζουν να διευρίνονται επικίνδυνα. Απειλείται πλέον με εξαφάνιση η μεσαία τάξη σχεδόν από παντού, πολύ πιο έντονα στις χώρες τις περιφέρειας όπως εμείς.
Σαν την λευκή τίγρη των Ιμαλαίων και τον δαίμονα της Τανζανίας ένα πράγμα οι μεσαιοταξίτες. Και οι δημοκρατικοί των ΗΠΑ αντιλαμβάνονται ότι αυτό, η εξαφάνιση της υπερχρεωμενης επίσης μεσαίας τάξης, είναι μέγας κίνδυνος για τις δυτικές δημοκρατίες (ας είναι καλά ο Σαντερς γι αυτό το επίτευγμα μετάλλαξης των δημοκρατικών... ).Δεν δυστασαν να αυξήσουν την φορολογία των πολυεθνικών τους, να επιβάλλουν και παγκόσμιο φόρο 15% για να μην κρύβουν κέρδη σε φορολογικούς παράδεισους και να διπλασιάσουν τον κατώτατο μισθό στις ΗΠΑ. Φρίκη για το νεοφιλελε διευθυντήριο στην ΕΕ, που για γεωπολιτικούς λόγους θα πρέπει, θέλει δεν θέλει, να ακολουθήσει αυτό το πρώτο βήμα προς το οικονομικό αναπόφευκτο Reset.
Μηδενίζοντας όμως το κοτέρ των χρεών, μηδενίζεται και η αξία όλων των νομισμάτων, μαζί και η φούσκα των τοξικών! Αυτό είναι χοντρικά στην ατζέντα του Great Reset! Και ο Κερυ δηλώνει στο άρθρο εδώ ότι σε αυτό συμφωνεί και ο Μπάιντεν!
Kαι με τι θα συναλλασόμαστε μετά, ορέ κλεφτόπουλα;;;
Με νέα ηλεκτρονικά μέσα συναλλαγών που θα αντιστοιχούν σε πάγια ή εμπορεύματα, λέει (kwh από ΑΠΕ, σιτάρι, λιθιο, χαλκός, άντε και χρυσό για συναισθηματικους λόγους, τέτοια) .
Κρυπτονομισματα τα λέγαν αυτά από το 09 που εμφανίστηκαν μετά την κρίση του 08 (τότε τα φτιάχναμε με εξόρυξη, mining, παλιά ήδη τεχνική) και δεν είναι καθόλου κρυφά. Κρυπτογραφημένα και ηλεκτρονικά είναι για να μην παραχαράσσονται. Κρυφά παραμένουν για την ελληνική πολιτική σκηνή που κάνει ό,τι δεν βλέπει τι έρχεται και ότι η μεγάλη επανεκκίνηση δεν μας αφορά. Εμείς, λέει, έχουμε το ευρώ και άλλες σκοτούρες να ασχοληθούμε. Τον Κουλη και τα κουλά του, κάτι τάσεις, οι αερολογίες του Αδωνι , ή η πρεμουρα του Στουρναρα να φτιάξει μια bad bank, κάτι λινατσες στην μόδα , τέτοια σοβαρά. Τι θες τώρα;;
Σε αυτόν όμως τομέα, των νέων μέσων συναλλαγών, προηγείται ήδη η Κίνα τεχνολογικά και οργανωτικά και όλοι κοπιαρουν τα λάθη της. Οπότε το μεγάλο παζάρι για το Great Reset ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα και για τα δύο αυτά θέματα, κλίμα και χρέη/νομίσματα, προβλέπεται πολύ σκληρό. Και πολύπλοκο γιατί στο δεύτερο θέμα, των νέων μέσων συναλλαγών, αναδεικνύονται και άλλοι παίκτες, πλην των κρατών και των Τραπεζων, με απροσδιόριστη την επίδραση τους στα γεωστρατηγικά παίγνια. Facebook, Amazon, Google, κλπ ετοιμάζονται να μπουν δυναμικά για να ολοκληρώσουν έτσι την κυριαρχία τους στον έλεγχο των data με ένα διαφαινόμενη τεχνολογικό ολοκληρωτισμό. Όπως αυτόν την Κίνας!
Eιναι και κάτι λίγοι ρομαντικοί που επιμένουν και αυτοί για μέσα συναλλαγών "από τα κάτω", από τους παραγωγούς. Καθόλου ευκαταφρόνητη δύναμη αφού το κρίσιμο πλέον δεν θα είναι ποιος έχει το χρήμα αλλά ποιος θα έχει μαζί του τους περισσότερους και ποιος δρα πιο γρήγορα. Νάτο το reset! ...
Ελπίζω όλα αυτά να καταλήξουν κάπου, σε μια νέα ισορροπία, χωρίς αίματα ή σε μεγάλες εκπτώσεις στην δημοκρατία. Το πιθανότερο πρώτο θύμα, όμως μάλλον θα είναι η ΕΕ και η Ευρώπη γενικότερα, λόγω και της ενεργειακής της εξάρτησης αλλά και λόγω των μυωπικων πολιτικών των κυρίαρχων, ακόμα, νεοφιλελε της επιλογών και εμμονών. Με κύρια ευθύνη της, τραγικής πλέον, Γερμανίας που επιμένει σε κανόνες που σχεδιάστηκαν το 96 και συμφωνήθηκαν στην Λισσαβόνα το 08. Πκ/πκ!(προ κρίσεων και προ κορονοϊού) κάνοντας κατ ιδίαν ντιλακια με την Κίνα, τα περισσότερα εις βάρος των άλλων "εταίρων" (το ίδιο θέλει να κάνει τώρα και ο Ντραγκι αλλά φοβάται περισσότερο την αντίδραση του Αμερικανικού παράγοντα).
Εντός αυτού του νέου σκηνικού, ως εκ τούτου οι εκθέσεις τύπου Πισαριδη έχουν αξία όση ένα παπιέ ντε κωλ. Και πολλά λέω, ο νομπελίστας των νεοφιλελε δείχνει, εκτός από εμμονικός στα ίδια και βαθύτατα νυχτωμένος στα γεωπολιτικά. Χειρότερος και από τον Γιανη!
Αναζητείται ολοκληρωμένη και πειστική λύση έγκαιρα που θα μας τοποθετεί κάπου αξιοπρεπώς και μετά το επερχόμενο reboot. Μην την ψάχνετε στα ακαδημαϊκά manuals και σε παλιές αναλύσεις τύπου Σταθακη για αλλά προβλήματα του προηγούμενου πΚ αιώνα. Δεν υπάρχουν!
Η φαντασία στην εξουσία του Μάη του 68 ίσως να υλοποιηθεί με την εξουσία της φαντασίας πριν, πάνω σε νέες συνθέσεις στα δύο πιο πάνω θέματα του Great Reset.
Πρόσχομεν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου