H ΕΥΡΩΠΗ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑ-ΕΥΡΩ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ GOV-COINS

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

H ΕΥΡΩΠΗ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑ-ΕΥΡΩ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ GOV-COINS.

Σε αντίθεση με τις ΗΠΑ που δεν έχουν κάνει απολύτως τίποτα για την νέα ψηφιακή εποχή "των κρυπτο" και την Κίνα (που τα έκανε όλα παράνομα για να κυριαρχήσει το ψηφιακό της γουαν), η ΕΕ δείχνει να έχει διαλέξει άλλη ρότα. Αυτή εμφανίζεται με δράσεις ή προετοιμασιες σε 8 διαφορετικά θέματα:

 

Κατ αρχάς, το ευρωσύστημα δεν αναγνωρίζει (σωστά) τα κρυπτονομίσματα ως νόμισμα. Αυτή η κατευθυντήρια γραμμή έρχεται κυρίως από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία έχει ήδη υιοθετήσει την αρχή ότι τα λεγόμενα κρυπτονομίσματα είναι στην πραγματικότητα "κρυπτοστοιχεία"-ψηφιακά πάγια (crypto-assets), δηλαδή προσομοιάζουν σε επενδυτικά μέσα και μάλιστα υψηλού κινδύνου, και σε καμία περίπτωση δεν φέρουν χαρακτηριστικά νομίσματος, όπως ορίζεται η έννοια από τη γενική νομισματική θεωρία. 

 

Δεύτερον, το σημείο που θα μπορούσε να ελεγχθεί και να ρυθμιστεί για τα σημερινά κρυπτονομίσματα είναι εκείνο κατά το οποίο χρησιμοποιείται νόμισμα (π.χ. ευρώ) για την αγορά π.χ. Bitcoin και εκείνη η στιγμή που μετατρέπεται το Bitcoin σε νόμισμα. Και σε αυτό το σημείο, που είναι κρίσιμο για την προστασία του συστήματος από τα κάθε λογής πλυντήρια, έχει στραφεί ή μέχρι τώρα προσοχή της ΕΕ (Κοιν. Οδηγία 843/18- που επί της ουσίας νομιμοποιεί την χρήση των λεγόμενων "κρυπτονομισμάτων")

 

Τρίτον, θα πρέπει να υπάρξει κοινά αποδεκτός ορισμός ορισμός τού τι είναι κρυπτοστοιχείο-ψηφιακό πάγιο, ψηφιακό χρήμα, ηλεκτρονικό κέρμα, ηλεκτρονικό πορτοφόλι και το πρόσφατα εμφανιζόμενο "σταθερό κρυπτονόμισμα" (stablecoin). To τελευταίο συνδέει την τιμή του με μία σταθερή αξία όπως νόμισμα ή εμπόρευμα. Για τα stablecoin, η Κομισιόν αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να τα θεωρήσει ως κατηγορία ψηφιακού χρήματος, διότι είναι δεμένο με μια αξία. Σε αυτή την κατηγορία εστιάζει και αυτή η ανάρτηση. Τα κυβερνητικά stable coins (κοινώς gov coins) που ΔΕΝ ΕΚΔΙΔΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΡΑΠΕΖΕΣ. 

 

Τέταρτον, πρέπει να οριστεί τι εμπίπτουν τα crypto-assets στην εποπτεία των επιτροπών κεφαλαιαγοράς και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς (ESMA) ως επενδυτικά μέσα.

 

Πέμπτον, θα απαιτηθεί ο πλήρης εναρμονισμός όλων των εθνικών πλαισίων για τη λειτουργία και την εποπτεία τους. Το νέο πλαίσιο πρέπει να έχει κοινούς κανόνες ως προς τους ορισμούς, να αναγνωρίζει τη δυνατότητα να υπάρχουν εκδότες κρυπτονομισμάτων από αδειοδοτημένα ιδρύματα, να ορίζονται οι προϋποθέσεις αδειοδότησης εκδοτών ή για πλατφόρμες συναλλαγών, δημιουργία εφαρμογών, κ.λπ.

 

Έκτον, απαιτείται η πλήρης εναρμόνιση σε ό,τι αφορά στην εποπτεία τόσο στην προληπτική όσο και στην κατασταλτική, σε συνεργασία με άλλες διωκτικές αρχές όπως είναι εκείνες κατά του οργανωμένου οικονομικού εγκλήματος, της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας και του ξεπλύματος χρήματος.

 

Έβδομον, θα επιτραπεί από οργανωμένες αγορές, όπως εμπορικές τράπεζες ή ακόμα και από κεντρικές τράπεζες, να εκδίδουν και να συναλλάσσονται με εποπτευόμενα-ρυθμισμένα κρυπτονομίσματα ή κρυπτοστοιχεία. Αρκεί σε όλα αυτά να μπουν κανόνες. Από αυτόν τον κανόνα όμως δεν μπορουν να αποκλειστουν και τα ίδια τα κράτη!

 

Όγδοον, τα ευρωπαϊκά συστήματα πληρωμών και οι αρμόδιες αρχές οφείλουν να αναλύσουν σε βάθος την τεχνολογία, όπως η DLT, να διαπιστώσουν ευκαιρίες καινοτομίας, αλλά και τα αρνητικά τους, όπως είναι η επιβάρυνση του περιβάλλοντος (το mining είναι ενεργοβόρο). 

 

Αυτά γίνονται εκεί έξω, όσο εδώ χαζεύουμε, ως συνήθως, την Γιαδικιάρογλου που κοιτάει την Πετροβασίλη. Γιατί όλα αυτά προδικάζουν μια άλλη εποχή, που η έλευση του ψηφιακού ευρώ ( έστω και ως ρέπλικα του υφιστάμενου, που εκδίδεται με αντίκρυσμα κάποια δάνεις ιδιωτικά ή δημόσια) , ΔΕΝ μπορεί να ανακόψει;;

 

Η λογική του κοινού νομίσματος, του ευρώ, εγκλωβίστηκε από την ΄γέννηση του μέσα σε δημοσιονομικούς κανόνες (συνθήκη της Λισαβόνας) νεοφιλελέ κοπής. Μοιραία, σύμφωνα και με τα πιο πάνω, η εμφάνιση τοπικών, κλαδικών, περιφερειακών ή και ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΩΝ νέων νομισμάτων που θα να λειτουργήσουν ως παράλληλα ή συμπληρωματικά του ευρώ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΕΙ.

 

Αυτό το στοιχείο, από μόνο του, "τελειώνει" όλα τα νεοφιλελέ αφιγήματα, τις λιτότητας και τα παρελκόμενα τους και θέτει επί τάπητος την ανάγκη της δόμησης της ΕΕ πάνω σε άλλους κανόνες, που ουδεμία σχέση πρέπει να έχουν με δημοσιονομικές εναρμονήσεις σε αυθαίρετους κανόνες!

Η Ευρώπη , έχει πάλι μια ακόμα ευκαιρία να ξαναορίσει το Ευρωπαϊκό Οικοδόμημα πάνω σε στόχους με δείκτες ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΓΚΛΗΣΗΣ. Τα όποια Gov-coins αναπτυχθούν (δες και ΕΔΩ από άρθρο του Economist) δείχνει την ωριμότητα (αλλά και το επιτακτικό) των όποιων πολιτικών συμμαχιών και συγκλήσεων εντός αυτής της νέας πραγματικότητας. Αρκεί αυτά να συνδεθούν είτε με δείκτες της πραγματικής οικονομίας (πχ την εργασία η/και την ενέργεια που παράγεται) η/και με δείκτες κοινωνικής σύγκλησης. 

 

Τι δεν καταλαβαίνεις;; Αυτά που δεν θέλει (ή δεν μπορεί) να καταλάβει ο Σταθάκης;;