ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (66)

ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑ-ΛΕΞΙΓΝΩΣΙΑ

Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.

Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.

Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.

Είναι η γλώσσα των Θεών.

«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»

 (Κικέρων)

Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις

το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων

κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.

(Πλούταρχος) 

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (66)

1) εδώ (επιρ.) Πώς προέκυψε;  

2) φίλτρον (το). Τα συνθετικά του.

3) κόλλημα(το), κώλυμα (το): Ομόηχα όχι όμως και ομοιοσήμαντα. Γι αυτό η ορθογραφία, δίφθογγοι, πολλά ¨ί¨ και ¨ε¨ και ¨ο¨  είναι για την ελληνική γλώσσα απαραίτητα για την ακριβή αντίληψι της σημασίας των λέξεων, ου μην αλλά και την διάκρισι του μέρους του λόγου εις ό ανήκει η λέξι. ομοίως και για  την έγκλισι του ρήματος αλλά και του αριθμού δια τας κλιτά ονόματα.    

4)  ιστίον (το.) Από ποιο ρήμα προήλθε;

5) οίστρος (ο): Η ετυμολογία του και πρωταρχική του έννοια.

6) ρύπος (ο): Ο αναγραμματισμός της λέξεως προδίδει και την αρχική σημασία της,       

7) Ριπή (η), ροπή (η), ρόδα (η): Ποιο το ρήμα προελεύσεως εκάστης λέξεως;

8) Φρυκτωρία (η) = Είναι αρχαίο συνθηματικό-τηλεγραφικό νυκτερινό μήνυμα αποστελλόμενον δια πυρός από κορυφή όρους .  Έτσι μετεδόθη από όρους εις όρος εις Μυκήνας το μήνυμα αλώσεως της Τροίας. Η ετυμολογική ανάλυσις αποκαλύπτει τας τρεις λέξεις που περιλαμβάνουν όλη αυτήν την διαδικασία. Ποιες;    

Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (65) ΕΔΩ.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος.


1)  εδώ < αρχ. ώδε. (αναγραμματισμός.)

2) φίλτρον < φιλ-ώ + τρον- (< θρον-) = φιλίας θρόνος, εστία.

3)    κόλλημα (το) < κόλ-πημα < κόλπος = στάσι και εμπλοκή (πρβ. ρ. μπλοκάρω, μπλόκο (το), πόλος .) Κώλυμα <  αρχ. κωλ-ή (η) = τουρκ. το μπούτι) = εμπόδιο επί της κωλής εμποδίζον την κίνησι του εν λόγω μέρους του σώματος. (πρβ. και κώλος (ο), κώλον (το). (πρβ. ν.ε. ρ. κωλώνω.)    

4) ιστίον (το) < αρχ. ρ. ί+στ-αμαι (= στέκομαι, ρ. στ-έκομαι.)= μεσαίο κατάρτι.           

5) οίστρος (ο) < οίσω (πρβ. οισ-οφάγος (ο))) < είσω< έσω + τρ-ιγμός = τρέμουλο εσωτερικό, συν-κίνησις  λόγω ψυχοσωματικής φορτίσεως-διεγέρσεως.

6) Ρύπος (ο) < αναγραμματισμός του πύρ+ ος = το κατακάθι, το αποκαϊδι της πυρκαϊάς.

7) Ριπή (η) < ρ. ρίπ-τω. Ροπή < ρ. ρέπω (πρβ. ε-ρε-ίπιον)= ριξιά (η). Ρόδα (η) < ρ. ρέω.

8) Φρυκτωρία < φυρ (<πυρ) + (νυ) κτ-(α) + ωρ(ορ-)ος.