Ο ΝΕΟΣ ΥΒΡΙΔΙΚΟΣ ΨΥΧΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ Η ΚΑΥΤΗ ΥΠΕΡΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ.
(και δυο λόγια για το "τι να κάνουμε" εμείς εδώ)
Όλα δείχνουν, (δες και το σημερινό άρθρο του Μιχάλη Ψύλλου ΕΔΩ ) και όλα συμφωνούν, ότι οδηγούμαστε προς ένα νέο Ψυχρό Πόλεμο με την μετατόπιση του στοχευμένου ενδιαφέροντος αντιπαράθεσης των ΗΠΑ με την Κίνα προς τα Ανατολικά, τον Ινδικό Ωκεανό και την Άπω Ανατολή.
Οι αντίπαλοι :
Μία εμπορική ζώνη "Πράσινου Καπιταλισμού" εναντίον μιας νέας υπό την Κίνα. Ας την πούμε "Κόκκινου Καπιταλισμού" χάριν συντομίας, για να συνεννοούμαστε.
Τα επίδικα διακυβεύματα του:
-Ο έλεγχος της ροής του νέου στρατηγικού καυσίμου, που ότι και να λένε τα πράσινα παπαγαλάκια, θα είναι για τα επόμενα 30-40 χρόνια το φυσικό αέριο (το πετρέλαιο, που καθόρισε την έκβαση του προηγούμενου ψυχρού πολέμου, περιορίζεται σταδιακά μόνο προς εφαρμογές πέτροχημείας)
- Ο έλεγχος κρίσιμων στρατηγικών μετάλλων, τελείως απαραίτητα για την ενεργειακή μετάβαση κυρίως της Πράσινης ζώνης προς τις ΑΠΕ, που βρίσκονται σε χώρες της Υποσαχαριας Αφρικής, στην Λατινική Αμερική και την Κίνα και
-Ο έλεγχος της ροής του χρήματος για να κινείται το ενδοζωνικό εμπόριο και τα big data που αυτό παράγει.
Τα πεδία των μαχών:
Παρά την φαινομενική διατήρηση των κλασσικών στρατών και ορατών στρατιωτικών συστημάτων σε ρόλο επίδειξης ισχύος, το κύριο πεδίο αντιπαράθεσης του νέου ψυχρού γίνεται στο διαδίκτυο. Αυτό της ver1 που βιώνουμε σήμερα, με την μετεξέλιξη των σημαντικότερων ανθρωπίνων δραστηριοτήτων (εργασία, εμπόριο, εκπαίδευση, διασκέδαση κλπ) σε κάτι νέο με το πρόθεμα "τηλε-".
Για την εξυπηρέτηση των τηλε-δραστηριοτήτων, και στους δύο συγκρουόμενους κόσμους το χρήμα πρέπει να είναι ψηφιακό. Όπως αυτό που εμφανίστηκε δια των "κρυπτονομισμάτων" τύπου bitcoin μετά την τραπεζική κρίση του 08, αλλά με άλλους, ως φαίνεται, κανόνες και τρόπους έκδοσης /διάθεσης του.
Στην κόκκινη ζώνη φαίνεται ότι την ευθύνη ελέγχου του θα διατηρήσουν οι Κεντρικές Τράπεζες, ενώ στην Πράσινη, στο τέλος, φαίνεται ότι θα κυριαρχήσουν ψηφιακά "νομίσματα" που θα εκδίδουν οι μεγάλες big data ψηφιακές πολυεθνικές τύπου Facebook, Amazon ή Google, αυτές που έχουν αναλάβει να ορίζουν και τους κανόνες λειτουργίας των πάντων με προγράμματα "τεχνητής ευφυίας" που λειτουργούν και εξελίσσονται πάνω στα big data που συλλέγουν.
Οι "από χέρι χαμένοι":
Κατ αρχάς οι πετρελαιοπαραγωγες χώρες, που δεν έχουν καταφέρει να απεξαρτήσουν τις οικονομίες τους από το πετρέλαιο.Ως εκ τούτου, η τελική στροφή τους προς την Κόκκινη ζώνη, που έχει επιλέξει μια πιο ήπια στρατηγική μετάβασης μέσω του "μπλε υδρογόνου" δείχνει αναπόφευκτη. Όπως θα είναι αναπόφευκτοι και οι εκβιασμοί που οδηγούν σε κρίσεις, όπως η τρέχουσα ενεργειακή, και που θα εντείνονται συνεχώς.
Κατά δεύτερον, οι εμπορικές Τράπεζες σε αυτή την νέα εποχή, σταδιακά θα εξαφανίζονται, αν δεν εξαφανιστούν όλες απότομα μέσω μιας κολοσσιαίας τους κατάρρευσης προσπαθώντας να διατηρήσουν το παλιό μοντέλο παραγωγής χρήματος δια των δανείων, χρηματοδοτώντας τώρα την ενεργειακή μετάβαση. Δεν χρειάζονται πλέον!
Μαζί τους όμως θα φθίνουν διαρκώς και οι κλασσικές λειτουργίες των εθνικών κρατών και των υπερεθνικών σχηματισμών τους τύπου ΕΕ, που δεν έχουν και πάρα πολύ νόημα στην νέα υβριδική αρχιτεκτονική που αναδύεται. Για μερικές δεκαετίες, όσο διαρκέσει αυτή η μετάβαση προς το επόμενο στρατηγικό καύσιμο όλος αυτός ο κόσμος θα είναι άνω-κατω, με ορατό τον κίνδυνο επανεμφάνισης απολυταρχικών σχηματισμών, που τρέφονται πάντα από τον φόβο και την ανασφάλεια.
Τα μπαλαντέρ σε αυτό το παίγνιο :
-Η Ρωσία και η Ινδία. Στο που θα στραφούν τελικά, θα καθορίσει και την πλάστιγγα της έκβασης της πρώτης δεκαετίας του νέου αυτού Ψυχρού Πολέμου, όπου προς το παρόν υπερισχύει η Κόκκινη ζώνη τεχνολογικά, πληθυσμιακά και οργανωτικά.
Η Ινδία ως ανερχόμενη τεχνολογικά (!) νέα υπερδύναμη, η Ρωσία ως προμηθευτής ενέργειας και στους δύο εμπόλεμους σύμφωνα με τον χάρτη της Rosneft που απεικονίζεται σε ένα σχόλιο εδώ.
-Η Αφρική ως παραγωγός τροφής και πρώτων υλών. Ιδιαίτερα κρίσιμος ο ρόλος της μιας και απομένουν μόνο 50-55 σοδιές στα αποσαθρωμένα από την εντατική εκμετάλλευση χωράφια της Ευρώπης, της Κίνας και των ΗΠΑ (σχετικό στο σχόλιο #1) αλλά και λόγω των αποθεμάτων κρίσιμων μετάλλων που απαιτούν οι ΑΠΕ.
Οι κανόνες του πολέμου:
Δεν υπάρχουν! Όπως και δεν υπάρχουν σύνορα και κράτη στην καυτή περιοχή της πραγματικής αντιπαράθεσης, που είναι το διαδίκτυο και το ηλεκτρονικό εμπόριο/νέα νομισματική αποκεντρωμένη υποδομή που αναπτύσσεται πάνω σε αυτό.
Μετά την κατάρρευση του νεοφιλελευθερισμού, που άνθισε μόνο μετά την κατάρρευση της Σοβιετιας και του προηγούμενου Ψυχρού Πολέμου λόγω της παντοκρατορίας του δολαρίου και του πετρελαίου, τα πάντα είναι ανοιχτά! Για ένα όμως μικρό χρονικό διάστημα, αφού στις νέες εμπόλεμες συνθήκες το μέγα θύμα μπορεί να είναι η ήδη λαβωμένη δημοκρατία και οι θεσμοί της.
Έτσι επιδιώκεται ένα πολύ πιο άγριο come back των εμμονών της σχολής του Σικάγου, ενός νεοφιλελευθερισμού ver2, που θα κινηθεί για να εκμεταλλευτεί πάλι προς όφελος των ελίτ την ψηφιακή εργασία, το ψηφιακό εμπόριο και την ψηφιακή παραγωγή και διακίνηση νέου τύπου χρήματος με κανόνες που οι παλιές ελίτ προσπαθούν επιβάλουν, εκμεταλλευόμενες την συνεχή εξασθένηση λειτουργίας των θεσμών των κρατών. Ψηφιακή φεουδαρχία, ένα πράγμα, και οι νέοι κολίγοι σε ρόλο εξαρτημένου για την παραγωγή data.
Εμείς τι να κάνουμε;;
Η θέση μας στον χάρτη και η ιστορία μας, μας επιβάλλουν ένα τριπλό ρόλο :
-Του θύλακα-θεματοφύλακα της Δημοκρατίας, αφού λέει είναι δική μας ανακάλυψη, του Διαφωτισμού και
-Του κόμβου μεταφοράς ενέργειας και πρώτων υλών προς την ζώνη όπου γεωγραφικά και ιστορικά πρέπει να ανήκουμε. Και με την σοφή αξιοποίηση των ενεργειακών μας πηγών, κυρίως του φυσικού αερίου και της γεωθερμίας, ως αναγκαίων για την ακύρωση των ένθεν κεκειθεν εκβιασμών και πολεμικών τσαμπουκαδων της επόμενης εποχής
- Του εργαστηρίου παραγωγής νέων ιδεών που μπορούν να αμβλύνουν τις αντιθέσεις σε αυτόν τον νέο υβριδικό ψυχρό πόλεμο με την διακεκριμένη ψηφιακή του ζώνη. Πχ με την παραγωγή και χρήση ψηφιακών μέσων συναλλαγών αντικρισμένα με την παραγόμενη ενέργεια ή μέρος της εργασίας, για την ενδογενή χρηματοδότηση της ανάπτυξης, ως αντιπαράδειγμα στις ακραίες επιλογές των σημερινών εμπολέμων.
Ως εκ τούτου, κάθε νέο κοινωνικό συμβόλαιο, που θα πρέπει να αντικαταστήσει το παλιό του 74/81, με το οποίο πορευτήκαμε μέχρι σήμερα εντός του προηγούμενου Ψυχρού Πολέμου και της περιόδου του νεοφιλελευθερισμού που ακολούθησε, θα πρέπει να δει τον κόσμο ανάποδα. Από τα έξω προς τα μέσα και με βάση μια ανάλυση κοινής αποδοχής επί των πιο πάνω. Και με εξωστρέφεια, χωρίς φόβο, των αποτελεσμάτων της! Ανάλογη πρέπει να είναι μετά και η λειτουργία των κομματικών σχηματισμών ως φορέων εξυπηρέτησης διαφορετικών κοινωνικών συμφερόντων εντός αυτού του (ακόμα ζητούμενου) νέου κοινωνικού συμβολαίου.
Διαφορετικά, σε κάθε άλλη περίπτωση, αν παραμείνουμε ουραγοί της ουραγού ΕΕ και απλοί θεατές των τεκταινόμενων, θα είναι όλα Ψυχρά και ανάποδα.
1 σχόλιο:
Δύο παρατηρήσεις:
Το πετρέλαιο δεν θα φύγει τόσο εύκολα. Στα αυτοκίνητα και τις μοτοσυκλέτες πες ότι έφυγε, αλλά δεν είναι τα μόνα οχήματα που υπάρχουν. Πρέπει πρώτα να βρεθεί τρόπος, ώστε τα πλοία και τα αεροπλάνα (ιδιαίτερα τα πολεμικά) να κινούνται με άλλο καύσιμο, τουλάχιστον ίσης ενεργειακής απόδοσης με την κηροζίνη. (Αν γράψω "άλλη μορφή ενέργειας", πάμε μακριά.) Κι αυτός ο τρόπος αργεί ακόμη, δεν υπάρχει ούτε κάν ως ιδέα. Υποθέτω ότι θα μπεί στο σχεδιαστήριο-εργαστήριο μετά το 2030. (Γιατί; διότι είναι η νοοτροπία των μεγάλων εταιριών: να εκμεταλλευτούμε αυτό που έχουμε -δηλ. το πετρέλαιο- όσο πάει, μέχρι τελευταίας σταγόνας, και βλέπουμε μετά. Δες πχ σκληρούς δίσκους με μοτέρ, τεχνολογίας 1955. Ακόμη πωλούνται!)
Η Ινδία δεν είναι μονάχα ανερχόμενη τεχνολογική δύναμη (η οποία πάντα είχε καλούς μαθηματικούς, καλούς φυσικούς -και νομπελίστες- και καλούς πληροφορικούς), είναι και σημαντικά φτηνότερη από την Κίνα. Ακόμη.
Διότι, όποιος πιάσει την καλή από τεχνολογία και γίνει φίρμα, ακριβαίνει και γίνεται "ασύμφορος".
Αν θυμάστε, πρώτα ακρίβηνε η Ιαπωνία (ποιός αγοράζει σήμερα ορίτζιναλ πχ μνήμες υπολογιστών από Ιαπωνία; ), μετά η Κορέα, μετά οι διάφορες Σιγκαπούρες και λοιπές "Τίγρεις της Ν.Α. Ασίας" (μέχρι και η Μαλαισία), και τώρα τελευταία τα Lenovo και τα Xiaomi δεν τα λες και φτηνά. Ήταν μέχρι πχ πριν 10, πες 5 χρόνια, αλλά όχι πιά.
Δημοσίευση σχολίου