Τι γελάτε κύριοι και κυρίες;; Τους ψηφίσατε, δεν του ψηφίσατε;;

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

Τι γελάτε κύριοι και κυρίες;; Τους ψηφίσατε, δεν του ψηφίσατε;;

Άντε λοιπόν πνιγήτε από δωχάμου ...κορόιδα ε κορόιδα.! Οπαδοί της πειθήνιας υποταγής και της αυστηρής συμμόρφωσης. Κάθε μέρα πεθαίνουν 25.000 άνθρωποι από πείνα, απ' αυτούς τα 10.000 παιδιά και κανένας πoύστης δεν δίνει τρύπια δεκάρα. Γιατί νομίζετε ότι θα δώσουν σημασία για εσάς;;

Ακόμα και ο θεός σας πήρε στο ψιλό και βρέχει ασταμάτητα. Έχουμε φτάσει στο σημείο να μιλάμε για πράγματα που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή και οι συνάνθρωποι μας να μην κατανοούν ότι αυτά που λέμε δεν είναι ότι θα έρθουν αλλά ότι είναι ήδη εδώ. Όταν κάποιος έχει γίνει ζόμπι και δεν καταλαβαίνει το τι του συμβαίνει στον πρακτικό τομέα, πως θα καταλάβει αν του το πεις στην θεωρεία; Χάνεις χρόνο αν καθίσεις να του εξηγήσεις. 

Οι τρεις ουτοπίες. Η δομή του σπηλαίου που έχουμε ενσαρκωθεί, δεν αφήνει περιθώρια για «μόνο όταν ξυπνήσει η συνείδηση σε αρκετούς», ουδέποτε έχει συμβεί κάτι τέτοιο είναι ουτοπία. Δεν υπάρχει μόνο μια συνείδηση. Δεν είναι θέμα ατόμου αλλά προσώπου. Η μαζικότητα στο ταξίδι απαιτεί κοινό όραμα και είναι ουτοπία, το ταξίδι είναι για τον καθένα καθαρά προσωπική θέση. Το έχω ξαναπεί θα πρέπει να περάσουμε είτε θέλουμε, είτε δεν θέλουμε από την παρακμή και από την θυσία για να έρθει κάτι άλλο.

Πάντα λίγο πριν, η λίγο μετά από ένα σημαντικό γεγονός χρειάζεται μια καλή θυσία… για να ξεκινήσει ο Τρωικός πόλεμος, ο Αγαμέμνων ήθελε να θυσιάσει την κόρη του… λίγο μετά την γέννηση ο Ηρώδης έσφαξε τα νήπια κ.λ.π. απλά συμβαίνουν.  Η «ελίτ» αυτό που κάνει και επί των ημερών μας, το κάνει εδώ και εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια… της έχει δοθεί το δικαίωμα να επιλέξει ποιοι θα φύγουν (θυσία) αλλά από αυτούς που είναι ήδη να φύγουν. 

Ελεύθερον το έμψυχων… αυτό μην μας πάρουν, τα υπόλοιπα ας τα βάλουν στον κώλο τους. Πας έξω στην αυλή σου, παίρνεις με την παλάμη σου μια χούφτα χώμα, και την αφήνεις να χυθεί εμπρός σου… για αυτή την χούφτα σκόνη ο κάτοικος της χώρας των Ελλήνων επέλεξε να γαμήσει την ζωή του! Και αυτή την «φυλακή» δεν την έφτιαξαν οι τωρινοί δεσμώτες της… όπως κάθε φυλακή έχει τις εξόδους της. Η αγάπη είναι ο δρόμος του Θεού προς τον άνθρωπο, ο έρωτας είναι ο δρόμος του ανθρώπου προς τον Θεό (Τζελαλεντίν Ρουμί), όμως άλλο αγάπη και άλλο έρωτας. 

Δεν πρέπει να ξεγελάνε οι πολιτικές ονομαστικές ταμπέλες περί σοσιαλιστών, χριστιανοδημοκρατών, πράσινων, οικολόγων , δεξιών, αριστερών, κ.λ.π. αυτές οι ονοματικές και μόνο ταμπέλες αποτελούν τα κεφάλια στο κυρίως σώμα της νέας Λερναίας Ύδρας του διεθνοφιλελευθερισμού, η ιμπεριαλιστικής αριστεράς.  ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΕΦΑΛΙΑ ΤΗΣ ΛΕΡΝΑΙΑΣ ΥΔΡΑΣ.