Η ΘΕΙΑ ΕΥΤEΡΠΗ, ΜΙΑ ΚAΛΠΙΚΗ ΛΙΡΑ, ΜΙΑ ΜΟΥΡΙA ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΠΡΩΙΜΕΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

Η ΘΕΙΑ ΕΥΤΈΡΠΗ, ΜΙΑ ΚΑΛΠΙΚΗ ΛΙΡΑ, ΜΙΑ ΜΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΚΆΤΙ ΠΡΏΙΜΕΣ ΠΑΙΔΙΚΈΣ ΑΠΟΡΊΕΣ.

Είχα μία θεία...

 

Την θεία την Ευτέρπη, ανήψια του παππού του Γιάννη , που είχε άντρα τον θείο Μανώλη. Τον Στρογγυλό, που πούλαγε πουκάμισα στην πλατεία και δεν ήταν καθόλου στρογγυλός. Λεβεντάνθρωπος.

 

Δεν είχαν παιδιά αλλά είχαν μια καταπληκτική μουριά στον κήπο τους λίγο έξω από την πόλη, εκεί κοντά στην οδό Εξοχών, σε μία εποχή που δεν είχαν ανακαλυφθεί ακόμα οι πολυκατοικίες στην περιοχή, που ήταν όλο σπίτια με κήπους. Όπως αυτό της θείας Ευτέρπης, πέτρινα τα περισσότερα. 

 

Και επειδή τρελαινόμουν για μούρα, ήθελα να με πηγαίνουν συνέχεια επίσκεψη στην θεία που με έλεγε "τζιγέρι"της μαγειρεύοντας ντολμάδες με αμπελόφυλλα και μαύρη σταφίδα. Τα μούρα ήταν μάλλον η δίκαιη ανταμοιβή μου επειδή έκανα για λίγες στιγμές την άτεκνη θεία να παίζει τον ρόλο της γιαγιάς. Για λίγο και φευγαλέα, ξέρεις.

 

Θα ήταν αρκετά χρόνια πριν, τέτοιες μέρες, που σε μία μου επίσκεψη η θεία με πήγε να δω την πρώτη μου ταινία "για μεγάλους" στον καλοκαιρινό του CineKronio, στην πλατεία. Δεύτερες και τρίτες προβολές έπαιζαν μόνο τότε οι καλοκαιρινοί, ακολούθησα μετά χαράς.

 

Είχα ξαναπάει σινεμά αλλά όχι έτσι. Στο "Rex" τις Κυριακές το πρωί, μαζεύονταν τότε όλη η μαρίδα της πόλης για το γνωστό τετράωρο πρόγραμμα 10-2 non stop με κινούμενα σχέδια και μία παιδική ταινία στο τέλος, που άφηνε τις τότε μαμάδες να μαγειρέψουν ήσυχες για το Κυριακάτικο τραπέζι.

 

Καμία σχέση με αυτά όμως αυτή η εμπειρία με την θεία. Μια τεράστια σακούλα φρέσκο "κιτίρ-κιτίρ" made by θεία Ευτέρπη, πορτοκαλάδα μπλέ άνευ ανθρακικού και "η κάλπικη λίρα" επί σκηνής.

Θα την ξέρεις ίσως την ταινία. (Αν δεν ξέρεις το κιτιρ -κιτιρ με το μπόλικο αλάτι, το ποπ κόρν δηλαδή, να με ρωτήσεις στα σχόλια πως το φτιάχνουν να σε πω την συνταγή μπρε. ΟΚ;;).

 

Δεν την είχε δει η θεία στην πρώτη της προβολή  και μου έκανε την τιμή να την συνοδεύσω στην αριστουργηματική σπονδυλωτή ταινία των τεσσάρων ιστοριών του πρώιμου ελληνικού ρεαλιστικού κινηματογράφου. Αφηγητής ο Μυράτ, μουσική Χατζηδάκης και μία κάλπικη λίρα κατασκευής του κυρίου Ανάργυρου, που πήγε να γίνει πλούσιος για τα μάτια μιας απατεώνισσας, και που πέρασε μετά σε ένα όχι και τόσο "αοοοόματο" Μίμη Φωτόπουλο, μετά σε μια λυπητερή ιστορία που δεν μου άρεσε, για να καταλήξει στον Χόρν, που τον άφησε η Λαμπέτη επειδή δεν είχε μία. Και συνεχώς από τον αφηγητή η επωδός "

 

"Δεν είναι η λίρα, το χρήμα είναι κάλπικο "

 

Τελείωσε τα κιτίρ-κιτίρ με την ταινία, οπότε καρδαμωμένος και πλήρης αποριών άρχισα να βομβαρδίζω την θεία Ευτέρπη με τις απορίες μου:

 

-"Τι ήταν αυτή η δουλειά που έκανε εκείνη η ωραία κυρία;;" (την Σπεράντζα Βρανά εννοούσα)

(Απάντηση δεν πήρα σε αυτό. Κάτι γκουχ γκουχ μόνο...)

 

-"Πως φτιάχνουν τα λεφτά", που εγώ τα ήξερα σε μέταλλα αλλά, άντε και χάρτινα.

(Εκεί κάπου η θεία, που είχε βγάλει ως το πρώτο κορίτσι και την Εμπορική Ελληνογαλλική Σχολή, μου έκανε μία πρώτη εισαγωγή στην συνθήκη BrettonWoods και στον κανόνα του χρυσού. Αργότερα αυτή μου η γνώση πήγε στράφι, αφού εκείνος ο ψυχάκιας ο Νιξον τα κατήργησε όλα αυτά και τα έκανε μοδέρνα. Πρώιμο νεοφιλελέ σουρεαλισμό ένα πράγμα)

 

-"Γιατί θεία έλεγε ότι το χρήμα είναι κάλπικο ;;"

(Σε αυτό το σημείο η θεία ήταν κατηγορηματική και κάθετη:

 "Α, μην τα ακούς αυτά τζιγέρι μου," είπε. '"Αυτά τα λένε μόνο οι κομμουνισταί".)

 

Και έκτοτε άρχισα να το ψάχνω! Τι έκανε για δουλειά εκείνη η κουκλάρα, τι είναι αυτό το "κομμουνισταί" που δεν είχα τότε ιδέα και, τώρα τελευταία, γιατί το χρήμα είναι κάλπικο και σε σχέση με τον τρόπο που παράγεται μετά το 71, κάνοντας ντεμοντέ τις λίρες. Και τις χρυσές και τις κάλπικες πριν καταλήξουν όλα μαζί τους φλουρί σε βασιλόπιτες.

 

Και δεν χάνω ευκαιρία να σας τα "ζαλίζω" με σεντόνια ατελείωτα πάνω σε θέματα σχετικά με εκείνα τα αναπάντητα ερωτήματα μου, που επιμένουν έκτοτε εμμονικά για να βρούν πλήρεις και πειστικές απαντήσεις, που να μην μπάζουν ασάφεια και λογικά κουκουλώματα από παντού.

 

Μπορείς αν θέλεις να προσπεράσεις αδιάφορα δηλώνοντας "αοοοόματος". Στα σχόλια πιο κάτω θα λέμε μόνο για συνταγές ποπ κορν, ξέρεις.

 

Την καλημέρα μου! Η μουριά υπάρχει ακόμα...