ΖΕ ΣΟΥΙΣ TIME-TRAVELLER
Θα αντιληφθήκατε, ίσως, που κάθε τρείς και λίγο εμφανίζονται κάτι τελείως φευγατάτοι τύποι, πχ στο TikTok, και μας προειδοποιούν για λοιμούς, σεισμούς και καταποντισμούς που μας περιμένουν.
Πως το ξέρουν;;
Είναι λένε, χρονοταξιδιώτες. Και ότι έρχονται άλλοτε από το μακρινό μέλλον του 2045, άλλοτε δε από δυο βήματα εδώ πιο κάτω. Απο το 2027 ξερωγώ. Και αμολάνε την μία προφητεία μετά την άλλη, θέλοντας να ανταγωνιστούν την δόξα του πρώτου σύγχρονου διδάξαντα την αρχαία τέχνη της μαντικής, του ανυπέρβλητου γέροντα Παστίτσιου, αλλά στο ποιο straight. Ο πονηρός παπουλης ήξερε να μιλάει διφορούμενα. Τον βοηθούσε σε αυτό και η γλώσσα βλέπεις.
Αυτοί όμως οι άλλοι έρχονται με κίνητρο τα 5 λεπτά διασημότητα που όρισε ότι δικαιούσαι εκείνος ο Andy Warhol, ενώ άλλοι όντας τελείως τρελαμένοι, σε παροξυσμό ίσως μιας νεύρωσης/ψύχωσης που στηρίζεται σε μία αρχαία απάτη.
Στήθηκα και εγώ λοιπόν χθές, που λες, με μία ομπρέλα και περίμενα εναγωνίως την μεγαλύτερή πλημμύρα της ιστορίας, όπως μας προειδοποιούσε για τις 14 αυτού του μηνού ο χρονοταξιδιώτης του 27. Και βρέθηκε ο άνθρωπος στον κουβά. Κάτι ξηρασίες έπαιξαν στα ποτάμια της Ρηνανίας και της Άνω Κάτω Σαξωνίας. Πουθενά πλημμύρες ο αλήτης!
Με την ευκαιρία του συμβάντος, δράττομαι λοιπόν της ευκαιρίας να σας εξομολογηθώ κάτι: Είμαι και εγώ χρονοταξιδιώτης!
Σε αντίθεση όμως με όλους αυτούς τους Παστιτσιος like, εγώ ταξίδεψα από το μακρινό παρελθόν! Του 19..., βεβαίως βεβαίως, την χρονιά δηλαδή που έβγαλε τα πιο ωραία κορίτσια και τα ποιο φευγάτα αγόρια so far. Και συνεχίζω ακόμα το ταξίδι μου, μπας και σας φτάσω!
Μου πήρε, που λέτε, κάτι παραπάνω απ' ότι υπολόγιζα, κάποια χρόνια και κάτι ψιλά, για να φτάσω έως εδώ, να έρθω να σας προειδοποιήσω για μία μεγάλη αλήθεια:
Δεν υπάρχουν χρονοταξιδιώτες από το μέλλον. Όλοι αυτοί είναι μία μεγάλη μούφα. Απάτη, πως το λέτε εδώ στο μακρινό μέλλον μου;; Μάλιστα, δεν υπάρχει ούτε καν μέλλον!
Αυτό και αν δεν είναι μία μεγάλη απάτη! Ίσως η μεγαλύτερη στην Παγκόσμια Ιστορία του ανθρώπινου γένους, με καταγωγή κάποιους προγόνους μας που, χεσμένοι από την θέα ενός νεκρού μέλους της φυλής που ζούσε με αυτούς στην ίδια σπηλιά, πρόβαλλαν τον εαυτό τους στην θέση του νεκρού που τον έτρωγαν οι φλόγες.
Έτσι επινοήθηκε και ο χρόνος μέλλοντας και τρύπωσε στην γλώσσα. Και αφού εγκαταστάθηκε εκεί σαν πασσάς, άρχισε να μας ταλαιπωρεί με κάτι φοβίες για τα μελλούμενα, που ενίοτε γίνονται εμμονές και παραλυτικές νευρώσεις (ή μήπως ψυχώσεις;;...θα το ψάξω αυτό και θα σας ενημερώσω σχετικά στο εγγύς μέλλον), σε τέτοιο βαθμό που δεν επιτρέπουν να παίρνεις καμία απολύτως απόφαση που θα μπορούσε να φέρει εκείνες τις καταστροφές και τους καταποντισμούς που λέγαμε.
Με αυτή την διαδικασία, αγνοείται επιδεικτικά η διδαχή ενός κατασυκοφαντημένου μας προγόνου, του Επίκουρου, του πρώτου που μας προειδοποίησε σχετικά με τον φοβερό θάνατο: είναι το μόνο που αποκλείεται να συναντήσεις όσο ζεις! Άρα προς τι ο φόβος κυρία μου, εσένα λέω που σε βλέπω να σταυροκοπιέσαι πρωί μεσημέρι βράδυ;;
Με την ίδια λογική, την Επικούρεια, δεν πρόκειται να δεις ποτέ και εκείνο το μέλλον, αυτό που το φαντάζεσαι στο μυαλό σου ζοφερό ή ρόδινο, προβάλλοντας σκηνές από τα προσεχώς μιας ταινίας που ποτέ δεν θα γυριστεί, δεν υπάρχει! Καρατσεκαρισμένο αυτό, θα παιχτεί πάντα κάπως αλλιώς.
Και για να ακριβολογούμε, αφού σε αυτό το φλύαρο ιστολόγιο πάντα ακριβολογούμε λέγοντας τα πάντα συνοπτικώς, δεν ζεις ποτέ ούτε καν στο παρόν! Και σταμάτα εσύ ο άλλος να της λες πως να την ζήσει "την στιγμή" μπας και την ρίξεις στο κρεβάτι, μπουμπούνα, γεμίζοντας την με φοβίες για το μέλλον της. Θα το πληρώσεις αυτό ακριβά με κάτι κρισάρες της όλες δικές σου οσονούπω. Άκου και εκείνον τον παλιό που έπαθε σχετικώς στην πορεία του από το παρελθόν έως εδώ...
Είμαστε, που λες, καταδικασμένοι να ζούμε συνεχώς στο παρελθόν, αφού πάντα παίρνει στο μυαλό κάτι λιγα milliseconds για να επεξεργαστεί τα σήματα από εκεί έξω για να καταλάβεις τι παίζει. Δηλαδή τι έπαιζε εκεί έξω πρίν λίγο, για να ακριβολογούμε!
Έτσι, όντας καταδικασμένος/η να ζεις συνεχώς στο παρελθόν, κατανοείς, ίσως, και την θέση μου ως χρονοταξιδιώτη και γιατί μου πήρε τόσο για να φτάσω έως εδώ για να σου παραδώσω αυτό το μήνυμα.
Τι δεν κατανοείς για να το σημειώσω κάπου για να στο πω στο μέλλον;;
H
πιο γνωστή γλώσσα που στερείται του χρόνου μέλλοντα στην γραμματική
της, είναι τα Αγγλικά. Το ίδιο και τα Φιλανδικά και καμία 15αρια ακόμα
γλώσσες που λύνουν το θέμα με το συντακτικό και την χρήση αντωνυμιών. Κάποιες φυλές όμως στον Αμαζόνιο, δεν κάνουν ούτε αυτή την απάτη. Και συνεχίζουν να ζούν και να συνεννοούνται μία χαρά....ΕΔΩ.
Ο
μόνος μη αυτοαναφορικος ορισμός που βρήκα γι αυτή μέχρι τώρα, είναι ότι
δεν είναι τίποτα άλλο παρά η εξελικτική ικανότητα που έχει το μυαλό μας
αποκτήσει στο να εντοπίζει εκείνον τον παράξενο ελκυστη του Lorentz. Tι είναι αυτός;;
Το
σημείο ισορροπίας του νέου συστήματος που προκύπτει κάθε φορά που
καταστρέφεται η ισορροπία του προηγούμενου (νοητικού) με το που
λαμβάνουμε μια απόφαση! Στις περισσότερες φορές σε συνθήκες αβεβαιότητας
και ελλιπούς πληροφόρησης. Το είδα να αποτυπώνεται σε fMRI
Όσο για εκείνα τα κορίτσια της χρονιάς μου δεν λέω. Καλές είναι αλλά νιάνιαρα 
Η διαίσθηση είναι απελευθερωτική όπως και το όνειρο που δεν ξέρεις αν
έρχεται από το μέλλον ή το παρελθόν. Τα κορίτσια των Ελλήνων τα παίζουν στα
δάχτυλα αυτά. Πχ, "είσαι για ένα Τώρα;"
1 σχόλιο:
Nike!
Δημοσίευση σχολίου