ΚΛΕΜΜΕΝΕΣ ΙΔΕΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΣ

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

ΚΛΕΜΜΕΝΕΣ ΙΔΕΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΣ

 

Δύσκολη η άσκηση. Πως να πεις κάτι χρήσιμο, που να έχει νόημα για την "επόμενη ημέρα" χωρίς να λες κοινοτυπίες (που ξέρεις ότι δεν δουλεύουν πλέον μέσα στην πολυπλόκοτητα ενός νέου, αχαρτογραφητου ακόμα, κόσμου) ή γενικόλογες παπαρίτσες. Τόσο γενικές, που θα μπορούσαν να ήταν "ουαου ρε, τι είπες τώρα" την δεκαετία του 50, του 70 ή και του 90.

 

Προσπαθώντας να πω κάτι χρήσιμο, θεώρησα ως καλή πρακτική να σταχυολογήσω τρία μόνο παραδείγματα από εκεί έξω που, κατά την γνώμη μου, θα σηματοδοτήσουν τις κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις των επόμενων 10-20 χρόνων. Παραδείγματα και για να πατήσουμε πάνω τους, μπας και καταφέρουμε να κάνουμε κάτι πιο σωστό στον τρίτο αιώνα της ιστορίας μας ως κράτος.

 

ΝΈΑ ΖΗΛΑΝΔΙΑ

Από αυτήν, οι θετικές εμπειρίες από τα πειράματα περιορισμού του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας δραστικά, χωρίς μειώσεις αποδοχών. Είτε με κίνητρο τον περιορισμό, έως και στο μηδέν, των εργοδοτικών εισφορών όταν, δια του περιορισμού αυτού δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας (κάτι πήγε να πει και εδώ ο καθηγητής Γιώργος Σταμπουλης αλλά τον έφαγε η ακαδημαϊκή μαρμαγκα κάποιας άλλης γραμμής, που αυτά δεν τα πιστεύει). Είτε για να αυξηθεί με μια τέτοια μεταρρύθμιση η παραγωγικότητα της εργασίας, όπως φαίνεται ΕΔΩ . Κάνοντας τους νεοφιλελε δήθεν ειδικούς να σκίζουν πτυχία, αφού ένα τέτοιο αποτέλεσμα, αύξηση κατά 28% της παραγωγικότητας λέει, τους τελειώνει μια ακόμα δογματική εμμονή ότι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με το αντίθετο. Show me το παράδειγμα, τους λες, που να μην οδήγησαν οι λιτότητες σε χρεοκοπία. Και το βάζουν στα πόδια.

 

ΚΙΝΑ

Δεν μπορούμε, δυστυχώς, να κοπιάρουμε πολλά πράγματα από τα επιτεύγματα της κινεζικής παραγωγικής επιτυχίας των τελευταίων 30 χρόνων. Άλλα τα μεγέθη, η οργάνωση και η ιστορία εκεί. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μπορέσουμε να τους ανταγωνιστούμε με χαμηλές τιμές ή σε ποσότητα. Μόνο με την ποιότητα μπορούμε να κάνουμε κάτι.

Κάτι σαν και αυτό, πχ, που κάνει τώρα η Κίνα (τα λέγαμε ΕΔΩ) για να προστατεύσει ένα ΠΟΠ τσάι τους συνδέοντας με διαφάνεια όλους τους κρίκους μιας αλυσίδας παραγωγής με τον καταναλωτή, πάνω σε ηλεκτρονικά συμβόλαια ποιότητας. Smart contracts λέγονται αυτά στις τεχνολογίες blockchain. Αποτυπώνουν πανεύκολα και χωρίς να μπορούν να μαϊμουδευτούν όλα όσα συμμετέχουν σε αυτό που λέμε "ποιότητα", και που με ένα κινητό γίνονται ορατά στον τελικό καταναλωτή που θα δεχτεί να πληρώσει δύο δεκάρες πάρα πάνω από το διπλανό ιταλικό στο ράφι.

(νταξ, έτσι θα μπορούσαμε να κατευθύνουμε και πόρους του Αναπτυξιακού μόνο σε επενδύσεις που θα έχουν υψηλή εγχώρια προστιθέμενη αξία. Βάρδα να μην λέει πάλι "όχι, αυτά δεν γίνονται" κανένας Σταθακης και φάμε τα μουστάκια μας. Όλα γίνονται! (μόνο του σπανού τα γένια, ακόμα, για τα οποία οι έρευνες συνεχίζονται).

 

Από τα ΗΑΕ ή την ΣΟΥΗΔΙΑ

Από εκεί το κοπιαρισμα των νέων ψηφιακών τους νομισμάτων, (σχετικά ΕΔΩ )ως παράλληλων ή εναλλακτικών του κλασικού ευρώ. Αντικρισμενα 2-3 τέτοια κρατικά νομίσματα με δείκτες της πραγματικής οικονομίας, (πχ με τον χρόνο εργασίας που δημιουργείται από την πρώτη μεταρρύθμιση πιο πάνω) αλλά χωρίς απολύτως καμία εμπλοκη καμίας τράπεζας στην έκδοση ή στην κυκλοφορία τους, για να είναι ΔΥΝΑΤΉ Η ΕΝΔΟΓΕΝΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ των προηγούμενων δύο μεταρρυθμίσεων.

Και αν με ρωτήσεις "και κλέφτες θες να γίνουν τότε οι τράπεζες και όλοι οι υπόλοιποι που κερδίζουν από την υπαναπτυξη μας;;" θα απαντούσα "ΝΑΙ". Θα κλέβουν λιγότερο απ όσα σήμερα, ενισχύσεις, φόρους κλπ, για να μας κρατάνε με το κεφάλι κάτω. Και να λέμε "μα αυτά που λες δεν γίνονται "

Βαρέθηκα να ακούω ακούω αυτή την άκρως συντηρητική ατάκα.

 

ΣΎΝΘΕΣΗ ΤΩΝ ΠΙΟ ΠΑΝΩ

Περιορισμός του χρόνου εργασίας στο μισό, χωρίς καμία μείωση αποδοχών

ΚΑΙ

Επένδυση στην ποιότητα και την εργασία, χρηματοδοτώντας τέτοιες μεταρρυθμίσεις με παράλληλα η εναλλακτικά εξωτραπεζικά ψηφιακά νομίσματα (βάσει και της Κοινοτικής Οδηγίας 843/18).

 

Όλα γίνονται και δεν θα βαρεθώ να το λέω συνέχεια.