Η SIGMA 11515HN - Ο Δούρειος Ίππος για το ΠΝ και οι Λαοκόοντες.

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

Η SIGMA 11515HN - Ο Δούρειος Ίππος για το ΠΝ και οι Λαοκόοντες.

Μεταξύ των υπόλοιπων προτάσεων για το "διαγωνισμό" φρεγατών του ΠΝ, πολλή φασαρία έγινε για την Ολλανδική πρόταση. Οι λόγοι αρκετοί και εν πρώτοις λογικοί: 

-Προέρχονταν από χώρα με μεγάλη ναυπηγική παράδοση

 -Την οποία βίωσε το ΠΝ το οποίο δήλωνε σε όλους τους τόνους ευχαριστημένο από τις Kortenaer

 -Με διαφημιζόμενη χαμηλή τιμή 

-Με δυνατότητα ναυπήγησης όλων των πλοίων στην Ελλάδα.

Το σκάφος προσφέρονταν με πολλές διαφορετικές διαμορφώσεις (όπλα και ραντάρ), τόσο διαφορετικές, ώστε η πιο αδύναμη έκδοση να αποτελεί φρεγάτα γενικών καθηκόντων και η πιο ισχυρή ένα μίνι αντιτορπιλικό. Προκειμένου να υποστηριχτεί η πρόταση, αμέσως διέρρευσαν φήμες ότι συνοδεύεται από επιπλέον πλοία (κορβέτες), ναρκοθηρευτικά, πλοία υποστήριξης, μεταχειρισμένες φρεγάτες Μ (τόσο της Ολλανδίας όσο και του Βελγίου) , άρματα μάχης (!!!), δικαιώματα πρόσκτησης μελλοντικών πλοίον υπηρετούντων στο Ολλανδικό ναυτικό .

Η πραγματική πρόταση, βέβαια, περιελάμβανε πέραν των βασικών 4 μονάδων την επιλογή Ή 2 κορβετών 10514 Ή 2 μεταχειρισμένων φρεγατών Μ. Αυτό το διαζευκτικό -ή- κάπου στη μετάφραση ξεχάστηκε και μετατράπηκε σε -και-. Τα υπόλοιπα πλοία και στρατιωτικό υλικό βρίσκονταν στην καλύτερη περίπτωση στο επίπεδο του ευχολογίου . Και ενώ η φρεγάτα 11515 διαφημίζονταν περίπου ως το απόλυτο πασπαρτού, έτοιμη να δεχτεί τα πάντα (όπλα, ραντάρ κτλ) όπως τα επιθυμεί ο πελάτης, μια μικρή λεπτομέρεια έβαλε σε σκέψεις τους Λαοκόοντες. Ποτέ μα ποτέ δεν προσφέρθηκε η δυνατότητα για μη αμερικάνικα όπλα.

Το δεύτερο στοιχείο απ το οποίο άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι ήταν η ηθελημένη ή "δημιουργική" ασάφεια αναφορικά με τις διαμορφώσεις. Ενώ για ΟΛΑ τα υπόλοιπα πλοία γνωρίζαμε πάνω κάτω τα βασικά για αυτό το πλοίο διαφημίζονταν η δυνατότητα για 32vls και apar2+sm400 αλλά ταυτόχρονα η συγκεκριμένη διαμόρφωση προβάλλονταν ως ένας αχρείαστος "μαξιμαλισμός" τον οποίο δεν θέλει το ΠΝ. Όταν αυτό το επιχείρημα δεν περπάτησε, πώς άλλωστε το ΠΝ ήταν δυνατό να μη θέλει ένα καλύτερα εξοπλισμένο πλοίο, τότε επιστρατεύτηκε το επιχείρημα της τιμής.

Βέβαια και αυτό δύσκολο ήταν να πείσει καθώς ο κόσμος είχε ήδη εμπεδώσει την ιδέα ότι μιλάμε για τη φτηνότερη πρόταση. Έτσι το τελευταίο όπλο ήταν η πρόταση να παρουσιαστεί ως η 1η επιλογή του ΠΝ. Όσοι την προωθούσαν (θα δούμε ποιοι και γιατί) έπαιξαν έτσι το τελευταίο τους χαρτί που ήταν η απόλυτη εμπιστοσύνη του κόσμου στο ΠΝ και τις ένδοξες παραδόσεις του. Η πληροφορία αυτή με βεβαιότητα διέρρευσε "απ τα πάνω" καθώς την αναπαρήγαγαν όλα τα μέσα, ανεξάρτητα με το ποια πρόταση τα ίδια έβλεπαν με καλύτερο μάτι.

Και ξαναγυρνάμε στο όπλα. Η πραγματική πρόταση (και όχι οι προαιρέσεις τον σόσιαλ μίντια) περιελάμβανε 16vls MK41 για 8 sm2 και 32 essm ή 64 essm ή άλλους συνδυασμούς. Όπως είναι λογικό, το ΠΝ δεν θα εισήγαγε LRSAM για μόλις 8 βλήματα ανά πλοίο (4 στόχοι), οπότε το πιθανότερο θα ήταν μια διαμόρφωση με 64 essm. Πάνω σ αυτό το σημείο επιστρατεύτηκαν διάφορα μέσα, ακόμα και Ναύαρχοι ε.α., προκείμενου να μιλήσουν για τις επιθέσεις κορεσμού, προσπαθώντας με τεχνικά επιχειρήματα να εμπεδώσουν στο κοινό μια αμυντική και εν πολλοίς μίζερη λογική αυτή του αδικημένου και αιωνίως αμυνόμενου που αποκρούει μέχρι τελευταίας σφαίρας επιθέσεις. 

Ωστόσο, η πραγματικότητα ήταν διαφορετική. Το ΠΝ σε όλους τους τόνους έχει διακηρύξει τα τελευταία 20 χρόνια ότι στοχεύει σε Α/Α δυνατότητες μεγάλου βεληνεκούς και σε επίγεια κρούση. Τα παραπάνω δεν τα πρόσφερε η Ολλανδική πρόταση. Και δεν θα μπορούσε να τα προσφέρει, καθώς δεν έφερε όπλα τέτοιων δυνατοτήτων. Είναι γεγονός ότι ιδιαίτερα μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ, οι αμερικάνικες πωλήσεις όπλων , πέραν του αμιγώς εμπορικού χαρακτήρα (κέρδος άμεσο και μακροπρόθεσμο) διατηρούν στον πυρήνα τους μια γεωπολιτική διάσταση περί διατήρησης των ισορροπιών. 

Κάθε LoA πώλησης όπλων στερεοτυπικά αναφέρει ότι "the proposed sale will not alter the basic military balance in the region". Πέραν των ιστορικών προηγούμενων που δείχνουν ότι ποτέ η Ελλάδα δεν απέκτησε το πλεονέκτημα έναντι της Τουρκίας με αμερικάνικα όπλα , στη συγκεκριμένη περίπτωση πολλοί αισθάνθηκαν ότι αυτό θα μπορούσε να γίνει για πρώτη φορά λόγω των περίπλοκων σχέσεων Τουρκίας και ΗΠΑ. Ωστόσο οι συγκεκριμένες σχέσεις το προφανές θα ήταν να επιλυθούν με τελείως διαφορετικό τρόπο όπως και γίνεται. 

Δηλαδή με την προσπάθεια κατευνασμού της Τουρκίας και όχι με την περαιτέρω όξυνση εκ μέρους των ΗΠΑ. Άλλωστε οι ΗΠΑ προσήλθαν στο διαγωνισμό με ένα ανεκδιήγητο πλοίο, γνωρίζοντας ότι επιχειρησιακά θα ήταν δύσκολο να επιλεγεί. Θα μπορούσαν να μην έχουν εναλλακτική;; Όχι. Άλλωστε είχαν και ήταν η 11515. Αν δεν μπορούσαν να πάρουν όλα τα κέρδη της συμφωνίας πουλώντας MMSC, θα πετύχαιναν τουλάχιστον τον γεωπολιτικό σκοπό των ισορροπιών με ένα μικρό εμπορικό κέρδος από τα όπλα. Εν τέλει, είναι όμως όλα αυτά δουλειά του ΠΝ;;

Όχι. Τα περισσότερα όχι. Το ΠΝ δεν προέκρινε την 11515 κυρίως γιατί :

-Το πλοίο ήταν ακόμη σχέδιο 

-Δεν θα υπηρετούσε στο Ναυτικό της πατρίδας του

 -Οι υποσχέσεις για άμεσα μεταχειρισμένα ήταν απλά "υποσχέσεις" και βέβαια για τις υποδεέστερες δυνατότητές του.

Η πίεση που ασκήθηκε άνωθεν δεν είχε να κάνει με το Χ ή Ψ πλοίο. Δεν ήταν θετική πίεση. Είχε να κάνει με το να μην επιλεγεί το Ζ πλοίο και συγκεκριμένα τα όπλα του. Αυτή ήταν και η αιτία που διέρρευσε ότι πρώτη επιλογή του ΠΝ ήταν η 11515 το οποίο σήμερα επίσημα διαψεύδεται.

Το γαλλικό  πλοίο δεν θα μπορούσε να κοπεί απ το αμερικάνικο,  αυτό ήταν γνωστό σε όλους. Χρειάζονταν λοιπόν ένας λαγός. Αυτόν τον ρόλο έπαιξε η 11515. Να ρίξει τον πήχη των δυνατοτήτων ώστε να προσπεραστεί γλυκά η γαλλική πρόταση και -γιατί όχι;;- μόλις διαφαίνονταν ότι αποτελούσε απλώς paper ship να επιλεγεί αντί αυτού η αμερικάνικη  με το επιχείρημα ότι "έχουμε ήδη διαλέξει οικοσύστημα όπλων". Ευτυχώς όλα αυτά κατέρρευσαν και για διάφορους λόγους επικράτησε η επιλογή του ΠΝ. Το ιστολόγιο, όμως, δεν ξεχνάει τον ρόλο που έπαιξαν όσοι προμοτάριζαν στεγνά πλοία.

Όχι απλά κόντρα στις επιθυμίες του ΠΝ αλλά κόντρα στις αμυντικές ανάγκες της χώρας. Ωστόσο, δεν τους πέρασε. Οι Λαοκόοντες προειδοποίησαν, αυτή τη φορά με επιτυχία. Το ΠΝ αποκτά τις δυνατότητες που ήθελε και χρειάζονταν, ο δούρειος ίππος δεν μπήκε στη Σαλαμίνα.