H ΚΡΙΣΗ ΣΤΙΣ ΕΦΟΔΙΑΣΤΙΚΕΣ ΑΛΥΣΊΔΕΣ BEHIND THE SCENES (H MΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΜΙΑ ΤΈΛΕΙΑ ΚΑΤΑΙΓΊΔΑ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΙΚΟ ΦΑΙΝΌΜΕΝO ΚΑΙ ΤΟ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ EFFECT)

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :

H ΚΡΙΣΗ ΣΤΙΣ ΕΦΟΔΙΑΣΤΙΚΕΣ ΑΛΥΣΊΔΕΣ BEHIND THE SCENES

(H MΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΜΙΑ ΤΈΛΕΙΑ ΚΑΤΑΙΓΊΔΑ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΙΚΟ ΦΑΙΝΌΜΕΝO ΚΑΙ ΤΟ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ EFFECT).

 

Διάγουμε εποχή ενεργειακής κρίσης, η οποία αποτυπώνεται με οδυνηρό τρόπο στην ευρύτερη γειτονιά μας, στην Ευρώπη, έχοντας απλώσει τα « πλοκάμια της» και στην Ελλάδα, λέει τώρα όλος ο Τύπος των τύπων που διάγουν μόνο ως επαγγελματίες διαπιστωσάκηδες..

 

Αυτή η κρίση, δημιουργεί συνθήκες μιας "τέλειας super καταιγίδας" αφού συμπίπτει και συγχρονίζεται με άλλες τέσσερις επίσης "τέλειες καταιγίδες".

 

1. Η κρίση στις εφοδιαστικές αλυσίδες, που το δεύτερο κύμα της μετά το πρώτο lockdown, εμφανίστηκε με απόλυτη μαθηματική ακρίβεια!

Οι αιτιολογίες ότι δεν υπάρχουν οδηγοί φορτηγών στην Μ. Βρετανία(!) δεν μπορούν να δικαιολογήσουν ούτε την αύξηση κατά 260% του κόστους μεταφοράς containers από την Ασία, ούτε τον εξαπλασιασμό των ναύλων ούτε τις καθυστερήσεις παραδόσεων κρίσιμων ανταλλακτικών και πρώτων υλών σε όλο τον πλανήτη.

 

Το προηγούμενο διάστημα απλώς γέμισαν οι αποθήκες σε όλο τον κόσμο με πρώτες ύλες, κυρίως αυτών που η τιμή τους διαμορφώνεται στα χρηματιστήρια, μετά τα παιχνίδια των υπερπλούσιων που βρέθηκαν ακόμα υπερπλουσιοτεροι μετά ένα μόνο κύκλο συλλογής που χρήματος των 23τρισ$ που έριξαν οι κυβερνήσεις ή οι κεντρικές τράπεζες στις αγορές για τον κορονοϊο.

Άναψαν τα χρηματιστήρια πέρσι, εν μέσω lockdown, και παρκαρίστηκε το αεράτο χρήμα για ασφάλεια σε χειροπιαστά πράγματα (έναντι πιθανών καταρρεύσεων, δεν είναι χαζοί, πλούσιοι είναι). Με "επενδύσεις σε υπερτιμημένα εμπορεύματα κυρίως που η δική τους ζήτηση τους αύξησε τις τιμές στον Θεό. Απορρύθμιση και κρίση εφοδιασμού η μοιραία συνέπεια του σύγχρονου μαυροαγοριτισμού τους.

 

Tο πράγμα έγινε χειρότερο λόγω και του...Αφγανιστάν!

Το εκεί καθεστώς των Ταλιμπαν, μπροστά στα άδεια ταμεία που βρήκε, άρχισε να εξάγει πάλι ανενόχλητο όπιο και ηρωίνη μέσα σε containers, κυρίως μέσω του Πακιστάν. Συνεγιαρμός στις παγκόσμιες τελωνειακές αρχές, έκλεισε η Ινδία ήδη τα λιμάνια της σε φορτία από το Πακιστάν και το Ιράν, παντού οι δειγματοληπτικοί έλεγχοι στα containers αυξήθηκαν από το 6% στο 8%. Στο +2% μόνο οι φυσικοί έλεγχοι και αρκεί να γίνουν όλα μπάχαλο.

 

Το πέταγμα της πεταλούδας που λέγαμε;;

 

Aποτέλεσμα:

 

2. Πλήρης απορρύθμιση των εφοδιαστικών αλυσίδων, ουρές στα λιμάνια, έφραξαν τα λιμάνια της Σιγκαπούρης και του Ντουμπάι, κατ αρχάς, καθυστερήσεις στην παράδοση κρίσιμων ανταλλακτικών από την Κίνα, στοπ στην παραγωγή της αυτοκινητοβιομηχανίας στην Ευρώπη.

 

Στην Κίνα και την ΕΕ πολύ μεγάλα εργοστάσια διακόπτουν την λειτουργία τους καθημερινά. Που με την σειρά της, χειροτερεύει ακόμα περισσότερο την κρίση στα logistics σε ένα ατέρμονα κύκλο, που δεν φαίνεται πως θα ανακοπεί.

 

3. Τρίτη τέλεια καταιγίδα: Η κατάρρευση πολύ μεγάλων υπερχρεωμένων επιχειρήσεων, όπως η Κινεζική Evergrade, που απείλησε με "κανόνι" 300δισ$ κυρίως τράπεζες της ΕΕ. Κατάρρευση που προήλθε από την απροθυμία της μεσαίας τάξης της Κίνας να επενδύσει σε κατοικίες, που μένουν στα απούλητα, και παρά την αυξημένη ρευστότητα των κινεζικών κορονοιοπακετων και εκεί. Το έσωσαν μεν στην Κίνα την τελευταία στιγμή εκεί, αλλά ο κίνδυνος αντίστοιχης επανάληψης παραμένει σε οποιαδήποτε γωνία του πλανήτη.

 

O φόβος βλέπεις, όταν πουλιέται χύμα, έχει και τέτοιες επιπτώσεις, εκτός από την αύξηση της κατανάλωσης καταθλιπτικών, ενίοτε και οπιούχων εκ του Αφγανιστάν. Νόμος!

 

4. Η επιδημιολογική κρίση, που ακόμα κανείς δεν γνωρίζει σε πόσα ακόμα lockdown θα μας κλείσει (αυτή όμως αφορά περισσότερο εμάς, ως πρωταθλητές, και τις χώρες της ΕΕ, που τα κάναμε μαντάρα και στον εμβολιασμό, όχι όλον τον πλανήτη).

 

Έτσι το ενεργειακό «αγκάθι» τείνει να μετεξελιχθεί σε πυροκροτητή μιας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, όπως σημειώνουν με έμφαση όλο και περισσότεροι αναλυτές, που παρακολουθούν αμήχανοι, όπως και οι υπόλοιποι ειδικοί και μη, να εκτοξεύονται οι τιμές του φυσικού αερίου στο 700% σε σχέση με πέρσι και να εξυφαίνονται εφιαλτικά σενάρια για αυτές του πετρελαίου. Ήδη το φυσικό αέριο στην Ευρώπη και την Ασία πουλιέται σε τιμές που είναι ισοδύναμες με τα 200$ το βαρέλι του πετρελαίου! (Εκτός από τις εσωτερικές αγορές των ΗΠΑ και τις Ρωσίας όπου οι αυξήσεις βρίσκονται στο 12-15% σε σχέση με τις περσινές, οεο). Ο δε άνθρακας, ήδη πάνω από τα 204$ ο τόνος στην Αυστραλία, από τα 14-16 που είχε το 19.( Θα πέσει πολύ ξύλο φέτος...).

 

Ένα από αυτά τα σενάρια, άκρως δυσοίωνα για τον χειμώνα που έπεται, προέρχεται από την Bank of America, η οποία κάνει την εξής… καταστροφολογική εκτίμηση: η τιμή του αργού πετρελαίου (βρίσκεται σήμερα στα 78 δολάρια) θα ξεπεράσει τα 100 δολάρια και ενδεχομένως να εκτιναχτεί στα 120 δολάρια το βαρέλι, εντός του χειμώνα, αφού τώρα ζητούν πετρέλαιο και κάρβουνο πάλι, για να κινηθούν οι μηχανές. Αν, μάλιστα, η τιμή του αργού διατηρηθεί σε τόσο υψηλά επίπεδα για κάποιους μήνες, δύναται να λειτουργήσει ως επιταχυντής για μια μακροιοικονομική κρίση, που θα επηρεάσει όλο τον πλανήτη.

 

Όπως επεξηγεί η Bank Of America, αντίστοιχα παραδείγματα κλιμάκωσης –μετατροπής της ενεργειακής κρίσης σε μακροοικονομική, είχαμε την δεκαετία του 1970, καθώς επίσης και το 2008. Όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά στην έκθεση από τους συντάκτες-αναλυτές

«οι τιμές του πετρελαίου θα μπορούσαν να αυξηθούν απότομα και να οδηγήσουν σε έναν δεύτερο γύρο πληθωριστικών πιέσεων σε όλο τον κόσμο. Για να το θέσουμε διαφορετικά, ίσως απέχουμε μία καταιγίδα μακριά από τον επόμενο μακρό τυφώνα». Λέει.

 

Η κρίση στην βιομηχανική παραγωγή λόγω και της ενεργειακής κρίσης, και των εφοδιαστικών αλυσίδων, είναι και ο παλιός καλός τρόπος για να εξαχθεί πληθωρισμός από τις ΗΠΑ σε όλο τον πλανήτη δια των πετροδολαριων. Πολύ όμως περιορισμένη πλέον η ισχύς αυτού του μηχανισμού για να σώσει την παρτίδα στις αγορές των ΗΠΑ ή και της Ρωσίας, των μόνων που πρόσκαιρα επωφελούνται.

Και περιορίζονται οι αναλύσεις των οικονομολόγων φυσικά μόνο στον κίνδυνο του πληθωρισμού, τον κύριο μακροοικονομικό στόχο των απανταχού νεοφιλελε, εξορίζοντας σε κάποιο σκότος ανάμεσα σε λέξεις, τον ΟΡΑΤΟ κίνδυνο κατάρρευσης ΟΛΟΥ του χρηματοπιστωτικού συστήματος από το σκάσιμο των φουσκών που έχει δημιουργήσει από όλες αυτές τις "τέλειες καταιγίδες"! Η ενεργειακή κρίση του 70 οδήγησε σε αλλαγή του τρόπου παραγωγής χρήματος, αγνοώντας τον χρυσό, η ενεργειακή κρίση του ,2008 στην Leman Brothrs. Τώρα σε τι;; Ξανά οεο.

 

Όλα αυτά καταρρίπτουν και τα αφελή μυθεύματα του Άδωνι που προσπαθεί, ως υπεύθυνος υπουργός ανάπτυξης λέει, να δικαιολογήσει τις εδώ αυξήσεις των τιμών στα πάντα ως αποτέλεσμα της αύξησης της ζήτησης προϊόντων! Αφού θεωρεί ότι οι πολιτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκη μας έχει γεμίσει τις τσέπες με ευρώ (και δεν γίναμε 300κιλα έκαστος). Και εμείς σαν παλαβοί τρέξαμε μετά τα lockdowns να αγοράσουμε τα πάντα. Ατομική μας πάλι η ευθύνη και καταντάει πλέον, εκτός από γελοίο, και βαρετά μονότονο.

 

Από την άλλη, ο συντονισμός και η σύγκληση τόσων πολλών κρίσεων ταυτόχρονα, συγκαλύπτεται με τον βολικό όρο "καταιγίδα", λες και είναι αναπόφευκτα φυσικά φαινόμενα! Έτσι αποκρύπτονται και οι υπαίτιοι των κρίσεων αλλά και ποιος κερδίζει από αυτές!

 

Με την ευκαιρία, θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι την πρόβλεψη της ρωσικής Lukoil επί των τιμών του πετρελαίου κοντά στα 100$ μετά το 20 και με συνεχείς αυξητικές τάσεις μέχρι το 25, είχε επισημανθεί από εμάς από το ...2015. Εκτός από την περσινή απότομη πτώση σε αρνητικές τιμές, που δεν προβλέφθηκε λόγω του απρόβλεπτου κορονοϊού, αυτά τα στατιστικά προέβλεπαν τέλεια!

 

Επειδή τέτοιες μακροπρόθεσμες προβλέψεις ως "μετεωρολογικά φαινόμενα" είναι αδύνατες, θα παρακαλούσα όσους τότε οικονομολόγους χλεύαζαν τα τότε καμπανάκια, να το ξανασκεφτούν. Ή να κάνουν καμία άλλη δουλειά, ας πούμε καφεντζούς, αντί να προσπαθούν συνεχώς να δικαιολογούν εκ των υστέρων γιατί απέτυχαν όλες τους οι προβλέψεις. Και, αν ευκαιρήσουν από το φλυτζάνι, ας σκεφτούν και πως μπορούμε να αποφύγουμε τα χειρότερα με καμία νέα ιδέα που να δουλεύει και μακροπρόθεσμα και σαν κιβωτός του Νώε. Οι παλιές, δεν δουλεύουν!

 

Εκτός αν είναι πολύ παλιές, όπως πχ του Δημήτρη Μπάτση στο "Η ΒΑΡΕΙΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ", για αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πόρων της χώρας προς όφελος του λαού και όχι των "ολίγων" (1947!). Κρατώντας την κεντρική ιδέα του βιβλίου, ως σκεπτικό ανάπτυξης, και συνδυάζοντάς την με τις νέες ιδέες που προσφέρει η τεχνολογία πιστεύω ότι έχουμε την ευκαιρία για συμπαγείς προτάσεις, έξω από το κουτί, που όχι μόνο θα προτείνουν αξιόπιστες λύσεις στο ενεργειακό, αλλά θα μας οδηγήσουν και σε μια διαφορετική θεώρηση κι άλλων ζητημάτων που σήμερα τα θεωρούμε δεδομένα. Προσωπικά πιστεύω ότι αυτή είναι η πεμπτουσία του "να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση". 

 

Διαπιστωσάκηδες και Φουρτουνάκηδες...  

 

Τεκμηρίωση ως άνω λεχθέντος.....

 

Από την ενεργειακή στην ανθρωπιστική κρίση. Η αποτυχία της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την «πράσινη µετάβαση»

 

Και προτείνει ο Νίκος Ντάσιος: Υπό αυτές τις συνθήκες η χώρα θα πρέπει άμεσα να επαναπροσδιορίσει την ενεργειακή της στρατηγική με βασικό γνώμονα τη μεγαλύτερη δυνατή κάλυψη των ενεργειακών της αναγκών από εσωτερικές πηγές. Αυτό σημαίνει:

 

α) Διατήρηση με εφαρμογή τεχνολογιών δέσμευσης του CO2 της λειτουργίας των λιγνιτικών μονάδων που πρόκειται να επαναλειτουργήσουν σε Πτολεμαΐδα - με εφεδρεία την Καρδιά και τη Μεγαλόπολη- προκειμένου ν’ αντιμετωπιστεί η αυξημένη ζήτηση του χειμώνα.

β) Αξιοποίηση των εμπορεύσιμων κοιτασμάτων φυσικού αερίου, όπως αυτών που ανακαλύφθηκαν νοτίως της Κρήτης, με παράλληλη στοχευμένη έρευνα για την αξιοποίησή του στην παραγωγή μπλε υδρογόνου.

γ) Αξιοποίηση των πορισμάτων του ΙΓΜΕ για την αξιοποίηση των πλούσιων κοιτασμάτων γεωθερμίας, η οποία έχει συντελεστή απόδοσης που φτάνει το 74% έναντι 56% του φυσικού αερίου.