ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑ-ΛΕΞΙΓΝΩΣΙΑ
Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.
Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.
Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.
Είναι η γλώσσα των Θεών.
«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»
(Κικέρων)
Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις
το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων
κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.
(Πλούταρχος)
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (58)
1) Όμόνοια και διχόνοια. Τα συνθετικά των.
2) Σπάνιος. Πώς ετυμολογείται;
3) Η Άγκυρα (πόλις) και το αγγούρι τί ετυμολογική σχέσι έχουν;
4) Σπατάλη (η). Τα συνθετικά της προδίδουν την σημασία της.
5) Αιθήρ (ο)- αιθέρας. Τι σημαίνει κυριολεκτικώς;
6) Πόλις (η): Η ετυμολογία και πρώτη σημασία της.
7) Τύψεις (αι): Το ρήμα εξ ού προέρχεται δηλοί και την σημασία της.
8) αγέρωχος: Η κυριολεκτική βάσει των συνθετικών της σημασία της λ.
Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (57) ΕΔΩ .
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος.
1) Ομόνοια < όμο-ι-ος + νούς. Διχόνοια < δίχα (πρβ. δύ-ο, δι-αίρεσις, δίχ-ως) + νους .
2) σπάνιος (ο) < σιωπάνιος < σωπαίνω. (ο σιωπών και άρα αφανής και απαρατήρητος.)
3) Άγκυρα (πρβ. Αγκ-ών-ας (ο) ) < εν+ κυρτ-όν (το καμπυλωτόν.) Αγγούρι (το) < αγκούρι, (το ομοιάζον κατά το σχήμα με άγγιστρον, άγκυρα.)
4) σπατάλη (η) < πάτος + αλίσκω- αλ-ώνω, κατ-αν-αλώνω. (Ο μέχρι πάτου, εντελώς ξοδεύων, καταναλώνων.)
5) Αιθήρ (ο) (αιθέρας) < αίθ-ρ-ιος (=καθαρ-ός)+ αήρ. (πρβ. καθ-αίρω, καθ-αρίζω, κάθ-αρσις.)
6) Πόλις (η) < ρ. πέλ-ω (πρβ. πλησ-ίον, πλησ-ιάζω)= τόπος συναθροίσεως κατοίκων πόλεως.
7) Τύψεις (αι) (=κτυπήματα.) < ρ. τύπτω (πρβ. ρ. κτυπώ, κτύπος. )
8) αγέρωχος = ο μη γήρ-ας έ-χ-ων και άρα μη σκύπτων (πρβ. κύφωσις (η), καμπουριάζων λόγω γήρατος, ο ευθυτενής
3 σχόλια:
5) Αιθήρ (ο)- αιθέρας. Τι σημαίνει κυριολεκτικώς;
Αιθήρ το ανώτερο και καθαρότερο στρώμα του αέρος...από το Αίθω...που σημαίνει ανάπτω, καίω,ΑΙΘΕΙΝ ΠΥΡ.." αἴθειν, πρέπει ν’ ἀναγνωσθῇ ἀντὶ πυραίθειν" .." πυρὸς μένος αἰθομένοιο"
Ένα ΠΥΡ που Πυρραίην συνθέτη δημιουργεί ΖΩΗ και τροφοδοτεί ΟΛΑ τα ουράνια σώματα.
Η Θεά Αθηνά είναι ο Αιθήρ του σύμπαντος.
6) Πόλις (η): Η ετυμολογία και πρώτη σημασία της.
πόλις ἄκρη καὶ ἀκροτάτη, = ἀκρόπολις, τὸ φρούριον
Ενώ η υπόλοιπη Αθήνα ονομαζόταν άστυ , η Ακρόπολις ονομαζόταν Πόλις.Σύμφωνα με τον Θουκυδίδη.Για αυτό και οι θεοί της Ακροπόλεως εκαλούντο Πολιούχοι. «στήλην δ' ἑκατέρους στῆσαι... τήνδε ἐν Ἀθήναις ἐν πόλει παρ' Ἀθηνᾷ», Θουκ.
Πόλις σημαίνει σύνολο μεγάλου αριθμού οικημάτων τα οποία αποτελούν έναν οικισμό. «ἡ Ἀττική ἐς Θησέα ἀεὶ κατὰ πόλεις ῷκεῑτο», Θουκ.
Η ετυμολογία της λέξεως Πόλις ήταν με αρχική σημασία ίδια με την λέξη κάστρο, φρούριο...για αυτό και η λέξη Πόλις σήμαινε αρχικά την ΑΚΡΟΠΟΛΗ το μέρος όπου βρίσκονταν τα ΙΕΡΑ και μετά στην συνέχεια εξελίχθηκε σε σημασία σε" κράτος, κοινωνία, σύνολο ανθρώπων".
Πόλις από το Πολιάς πολιός, που σημαίνει κεφαλή άκρο.
8) αγέρωχος: Η κυριολεκτική βάσει των συνθετικών της σημασία της λ.
Η σημασία της λέξεως σύμφωνα με τον Όμηρο είναι μεγαλόφρων, μεγαλοπρεπείς, έντιμος, ευγενής. «γέρας ἔχειν».
Από το ΆΓΑΝ και το ΓΕΡΑΣ. Άγαν = πολύ πάρα πολύ
Γέρας= Αριστεία, δικαίωμα, τιμή, προνόμιο.
Δημοσίευση σχολίου