ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (75)

ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑ-ΛΕΞΙΓΝΩΣΙΑ

Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.

Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.

Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.

Είναι η γλώσσα των Θεών.

«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»

 (Κικέρων)

Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις

το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων

κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.

(Πλούταρχος) 

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (75)   

1)   Επιθ. πικρός (ο):  Η κυριολεκτική σημασία του.

2)  ρ. ναυλοχώ και ουσ. ναύσταθμος (ο).  Τα συνθετκά και η σημασία των.

3)  αρχ. ουσ. ναύς (η), νησί-νήσος (η) αλλά και ναός (ο) τί γλωσσική και νοηματική συγγένεια έχουν;

4) σφετερίζομαι:  Η ετυμολογία και ερμηνεία του.

5)  Ουσ. κλύσμα (το):  Η ετυμολογία του.

6) κατευόδιο (το) :  Τα τρία συνθετικά του ουσ.

7)  φρόνησις (η):  Η κυριολεκτική σημασία της λ.

8)  απογείωσις και απονήωσις (η) . Τα συνθετικά και η ερμηνεία των.

Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (74) ΕΔΩ .

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος.         

1)  επιθ. πικρός (ο) < πι-είν + α (στερ.) + κόρος (= κορεσμός) = το δυσκόλως και μη μέχρι κορεσσμού πόσιμον.

2)  ναυλοχώ < ναύς (πλοίον) + λέχος (πρβ. λεχώ, λόχος= η παραφυλάττουσα στρατιωτική ομάς,  λοχαγός = ο άγων τον λόχον, λεχώ (η κλινήρης τεκούσα γυνή) ) = σταθμεύω (επί στόλων.) ουσ.  ναύσταθμος (ο)< ναυς+ σταθμός = ο χώρος σταθμεύσεως των νεών.  

3)  ουσ. ναυς (η) (πρβ. αρχ. ρ. ναίω = κατοικώ, εδρεύω.) = η επί της θαλάσσης επιπλέον σκάφος. ναός (ο) = η κατοικία του θεού.   ουσ. νήσος (η) < ρ. να(ίω) + σ-(ώμα)+ (καταλ.)    -ος = το επί της θαλάσσης κατοικούν σώμα- ξηρά.  

4)  σφετερίζομαι < έτερον (ξένον) + εαφτός-εαυτός = κάνω εαυτού μου, ιδιοποιούμαι κάτι ξένο.

5)  κλύσμα < ρ. (κατά) κλύζ-ω, ουσ. κατά-κλυσμός. (πρβ. ρ. κυλίω-κυλάω.)  

6) ουσ. κατευόδιο (το) < κατά + ευ+ οδός (πρβ. ρ. κατευοδώνω)  = εις καλή οδό κατευθύνω (ευχετικώς) κάποιον. Το ¨καλό κατευόδιο¨ είναι περιττολογία, δεν είναι ορθή νοηματικά έκφρασις.   ¨Κατευόδιον έχε¨ ή ¨να έχοις¨ είναι το ορθόν.

7)  φρόνησις (η) < προ+ νόησις< φρο-νόησις = το προνοείν.

8) απογείωσις (η) < από + γη+ (άπ) ώσις (η) = η εκ της γης προς ττα άνω ώθησις. απονήωσις < από + ναύς + ώσις (η) = η από πλοίου-νηός προς τα άνω ώθησις. (επί αεροπλάνων.)