Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.
Η ελληνική γλώσσα ομιλείτο πολύ πριν από την 2α π.Χ. χιλιετία και ευρίσκετο σε υψηλό επίπεδο τελειότητας.
Είναι η βασίλισσα των Γλωσσών.
Είναι η γλώσσα των Θεών.
«Ει Θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται»
(Κικέρων)
Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις
το τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων
κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.
(Πλούταρχος)
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (74)
1) λεωφορείο (το): τα συνθετικά και η σημασία της λ.
2) χοίρος. Από πού πήρε το όνομά του αυτός;
3) ανέπαφος, άναυδος, άνετος. άφετος, ύφεσις: Τα συνθετικά των λ.
4) ουρανός; Πώς ετυμολογείται;
5) βόθρος (ο). Τα συνθετκά του και η σημασία του.
6) ευπαθής (ο), πληθ. ευπαθείς (οι, αι) τα συνθετικά του επιθ.
7) κομπορρήμων (ο): Τα συνθετικά του.
8) δραστήριος (ο) : τα συνθετικά και η ερμηνεία της λ.
Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (73) ΕΔΩ .
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αι απαντήσεις του Λεξιθήρος.
1) λεωφορείον (το) (καθ.) < λαός + φορείον (< ρ. φέρω, μετα-φέρω.)
2) χοίρος (ο) < (αρχ. ελλ.) χο-ύς (η), χώ-μα. + α-ρ-έσκ-ομαι. Διότι το ζώο αυτό αρέσκεται κυλίεσθαι εις την λάσπην.
3) ανέπαφος < άνευ (=χωρίς) + επαφή, άναυδος < άνευ + αυδή (=φωνή), ωδή, άνετος < άνευ + (πί) -εσις), άφετος (από + ίημι = αφήνω) = αφημένος, ύφεσις (η) < υπό + ίημι (= ρίπτω, πάω) = ό,τι ίει-πάει κάτω, η πτώσις.
4) ουρανός < αήρ + άνω.
5) βόθρος < βάθ-ος, βυθ-ός + ρο-ή = το βαθύ μέρος υποδοχής των (ακαθάρτων υπογείων ) ροών.
6) ευ+ ρ. πάσχω (= παθαίνω.), ο ευάλωτος.
7) κομπορρήμων (ο) < κόμπος (= κόμβος, κορυφή) + ρή-μα, (πρβ. ρή-τωρ) = ο καυχηματίας, ο μεγαλομανής.
8) δραστήριος < δράσις (η) + τηρώ = ο δια-τηρών (και αγαπών) την δράσιν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου