ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑ-ΛΕΞΙΓΝΩΣΙΑ (10)

Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.

Γράφει ο ΛεξιΘήΡ :

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (10) 

1) Άθλος και λάθος πως προκύπτουν;

2)  Η ¨αμαρτία¨ πώς ετυμολογείται και τί κυριολεκτικά σημαίνει.  

3)  Έρως και ερωτώ πώς συγγενεύουν;  

4)  Γιατί το ¨γνωρίζω¨ σχετίζεται με την ερωτική συνεύρεσι;

5) Μνηστήρ-ας. Η σημασία της βάσει ετυμολογήσεως.  

6)  Γιατί Ποτίδαια σημαίνει ότι και  ¨Ποσειδωνία¨;

7) Γνώσις και γνώμη πώς ερμηνεύονται;   

8)  Λεχώ, λόχος, άλοχος, λεκάνη, αλέκτωρ πώς συγκοινωνούν εννοιολογικώς;  

*Κίμων : Πολύ σωσταί αι παρατηρήσεις σου. Εύγε.      

Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (9) EΔΩ .

--------------------------------------------------------------------------------------------

(Αι απαντήσεις του συγγράψαντος.)

 
1) Άθλος= βάσανο, (πρβ. άθλιος), λάθος (εξ αναγραμματισμού του ¨άθλος¨ ) = αβλεψία άρα και ατόπημα.

2) αμαρτία < αμετρία < α (στερητικόν) + μέτρον = το εκτός μέτρου ατόπημα, παράπτωμα.

3) Έρως = ευ+ ροή (το φιλικόν-εύ-νουν, αυθόρμητον ρεύμα). Ερωτώ = ευ+ροή+  αιτώ (ζητώ) ανταπόκρισιν ροής λόγου.

4) Γνωρίζω (ρίζα Γν- < Δν - = δονώ την θηλυκήν έδραν δια του άρρενος γεννητικού οργάνου, (πρβ. ρίζα δμ: σρχ. δάμ-αρ,  δαμ-αρτή και γαμετή-δαμετή = η σύζυγος.)   Πρβ. ρίζα  Γμ> Δμ, Γαμώ (έρχομαι εις γάμον) < Δαμώ (δαμάζω).    

5) Μνηστήρ ( μνήμη (γάμου) + τηρώ).

6)  Ποτίδαια (Ποτ-ίζω + δή-γη , πρβ. δη-μοκρατία.) = το θαλάσσιον στοιχείον ούτινος θεός ο ποτιστής Ποσειδών.               

7) Γνώσις (γιγνώσκω, γνωρίζω), γνώμη (γνώσις η εμή) = η προσωπική μου γνώσις-άποψις.

8) λέχος= στρωμνή, στρώμα, χώρος κατακλίσεως ή (στρ.) παραφυλάξεως, καρτέρι. Άρα λεχώ η λόγω λοχείας καθηλωμένη στην κλίνη της (πρβ. κλινική).  Άλοχος = η συγκοιμωμένη, η ομόκοιτος σύζυγος (α προσθ. ), λεκάνη < λεχάνη = η συγκρατούσα τα στάσιμα νερά μονή, αλέκτωρ (πετεινός) ο δια του πρωινού του λαλήματος άνω εγείρων (ξυπνών) εκ του στρώματος (άνω+ λέχος) τους ανθρώπους .