ZEYΣ ΕΛΑΥΝΩΝ


Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2021

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (40)

ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑ-ΛΕΞΙΓΝΩΣΙΑ

Αρχή σοφίας ελληνικών ονομάτων επίσκεψις.

Όθεν άριστα λέγεται παρά τοις φιλοσόφοις
ο τους μη μανθάνοντας ορθώς ακούειν ονομάτων
κακώς χρήσθαι και τοις πράγμασιν.

(Πλούταρχος)

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (40)

1)  καχύποπτος, κακεντρεχής, ενδελεχής: τα συνθετικά  των λέξεων.

2) Συμπληγάδες: η ετυμολογία της λ.

3)  (το) θλών (όργανον  της ορολογίας του εγκληματολογικού): Η γραμματική του ανάλυσις.

4) απολαύω ή απολαμβάνω είναι το σωστό;

5) Ποιο το ρήμα εξ ού προήλθεν η ¨παρέλασις¨;

6) επανειλημμένος ,η, ον:  είναι επιθετικοποιημένη μετοχή παρακειμένου. Τίνος ρήματος;    

7)  λιθουργός (ο):  Ποια η σχέσι του με τον τέκτονα;  

8)  Γιατί το ρ. παίζω γράφεται έτσι (ιστορική ορθογραφία) και όχι (κατά Βηλαρά και λατινόφρονες ) πέζο;  


Οι απαντήσεις από το προηγούμενο Νο (39) ΕΔΩ

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αι  απαντήσεις του Λεξιθήρος.

1) καχύποπτος <  κακός + ύποπτος = ο έχων κακές υποψίες, ο κακοπροαίρετος.  Κακεντρεχής < ο  κακό+ κέντρον έχων,  ο επικεντρούμενος, επιχαίρων επί τοις κακοίς του άλλου. Ενδελεχής  <  ο εντός έλ-εγχον έχ-ων = ο εξονυχιστικώς ερευνών.

2) συμπληγάδες < συν + πλήττω,  αι συμπλήττουσαι, αι συνθλιπτικαί .

3) το θλών, γεν. του θλώντος (ρ. θλάω, -ώ και κλάω, - ώ= θραύω,  σπάζω, πρβ. κλάσμα, κλάσις ήτοι τμήμα.)   = θλών επομένως το θραυστικόν, σπαστικόν, κομματιαστικόν.

4) ρ. απολαύω είναι το σωστό εξ ού και απόλαυσις ενώ το ρ. απολαμβάνω βγάζει από-ληψιν (πρβ. υπόληψις) αντί απόλαυσιν ήτοι άλλη σημασία από το ρήμα εξ ού προέρχεται.   

5)  ρ. ενεστώς.  παρελαύνω.  (πρβ. προελαύνω, προέλασις.)

6) επανειλημμένος, -η, -ον = επιθετικοποιημένη μετοχή παρακεμένου του ρ. επαναλαμβάνομαι.  

7)  λιθουργός  < λίθος + έργον = ο κατασκευστής πέτρινου-λίθινου  τείχους.  Τέκτων  = ο  σχεδιαστής  του τείχους ή του λίθινου ναού.

8) ρ. παίζω όπως παιδί. καθ’ ότι τα παιδία … παίζει ενώ ¨πέζο¨ οδηγεί σε πεζόν και μάρκα αυτ-του, άλλα αντ’ άλλων δηλαδή. Να λοιπόν τι σημασία έχει η ιστορική ορθογραφία και γιατί η αρχαία ελληνική είναι η ηγαπημένη των ηλεκτρονικών υπολογιστών και άρα είναι η γλώσσα του ανθρωπίνου μέλλοντος . Διότι είναι η μόνη γλώσσα της οποίας κάθε λέξις οδηγεί,  με δομήν γραμματοσυντακτικήν και απόλυτον ακρίβειαν μαθηματικήν, από το σημαίνον εις το  σημαινόμενον.

Δεν υπάρχουν σχόλια: