ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. Μέρος ΣΤ΄(16)

ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ   ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ.  Μέρος ΣΤ΄(16)

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων) 

Κι αυτή η ετερόκλητος, η άτυπος συμμαχία και συμπόρευσι σοδομοεξτρεμιστών και ισλαμοεισβολέων πώς εξηγείται; Αυτό κι αν δεν είναι η συνταγή της απολύτου διαστροφής και αυτοκαταστροφής.

Μπροστά αι μανούλαι βαστάζουσαι μυξοκλαίοντα βρέφη και οπίσω οι άγριοι με τα γιαταγάνια. Η δημοκρατ –ορ-ία μας ένα εθνικό ναρκοπέδιο.

Ποιητά, άσε τις ηδονόφιλες πουστιές και ναρκισσιστικές μαλακίες. Γίνε ο αρχαίος, ο κλασικός επικίνδυνος εμπρηστής συνειδήσεων. Ο καλύτερος φίλος σου ο χειρότερος διάολος.

Αλλά μας κυβερνούν εθνοπειράνχας. Νεόπλουτα, εβραιοκομμουνόσκυλα κατατρώγουν τον Δυτικό άνθρωπο.  Κομμάτι-κομμάτι οι νενέκοι πούλησαν σε πολλούς την ψυχή των για ένα πολιτικό και δημόσιο αξίωμα. Κομμάτι κομμάτι όμως δύσκολο να την ξαναπάρουν από τόσους πολλούς γαμημένη πίσω.  

Ελλάς από χώρα, Ελλάς χώρος. Το μη κράτος, το κράτος-πανδοχείον. Ένα παγκόσμιο πρότυπο πολιτικό, η προκεχωρημένη παρακμιακή μετάλλαξις της συγχρόνου δημοκρατορίας.  

 
2. Ναι λοιπόν. Θέλομε τώρα εσπευσμένως ένα κίνημα με σύνθημα ¨κάτω αι πρωτεύουσαι¨ ή ¨πολλαί πολλαί λαϊκαί πρωτεύουσαι.¨ Αι νυν πρωτεύουσαι επρόδωσαν τον εθνολαό, την εθνολαϊκή πατρίδα εις όφελος μιας απάτριδος κιναιδολιγαρχίας.

Η θεραπεία των υλικών αναγκών και πνευματικών απαιτήσεων της ανθρωπίνης φύσεως δει συμβαδίζειν ομού και εκ παραλλήλου ίνα νιώθη ο άνθρωπος δημιουργικά πλήρης και ευδαίμων.

Ό άνθρωπος το μόνο που ξέρει ουσιαστικά, αν ξέρει κι αυτό, είναι η επίγνωσις αυτή της αγνοίας του. Ο δαίμων αυτού όμως θα ξέρει πολύ περισσότερα.

Περαστικοί βραχύβιοι εσμέν. Εξετάσεις ήλθαμε δούναι σ’ αυτή την γην και ζωήν και βαθμούς καλούς ουράνιους λαβείν.  ¨Οίηπερ δε φύλλων γενεή τοίη και ανδρών.¨

Μα όταν δεν σε καταλαβάινει πια κανείς και ο θεός είναι ολίγος τότε το ενεργειακό χαμηλό, τότε καλύτερα ασκητική μοναξιά και πυθαγόρειος σιωπή.

 
3.  Αν και τί πιο θεϊκό και ανθρώπινο του ευεργετείν τον συνάθρωπο με υγιή ενέργεια, χαρά, υγεία, ελευθερία, κάλλος και σοφία;

Φυλή υιών φωτός, ο Έλλλην μεταβολιστής αμβροσίας. Εγνωσμένος μάρτυς της ηρωικής ζωής, της υγείας, χαράς και ελευθερίας του κατά φύσιν ζήν.

Και ποτέ πεισιθάνατος αρνητής της ζωής, εκούσιος αποδιοπομπαίος αποτροπαϊκός τράγος, απεγνωσμένος ηττημένος δούλος, συμβιβασένος ψευδομάρτυς και ψευδοήρως της θρησκευτικής ευθανασίας. (Εκεί που θα πας και θα κριθής ίσως είναι χρήσιμα και τα λόγια αυτά.)

Αλλά δεν έχομε ακόμα καταλάβει, δεν μας αφήνει ο ιμπεριαλιστικός θρησκευτικός προστατευτισμός, ότι το θεϊκό για τον άνθρωπο δεν είναι να γίνη θεός ή αντιθεός ή ανθρωποτέρας λυκάνθρωπος.

Αλλά είναι αυτό: να κρατηθή και να ζήση επιτυχώς και ευδαιμόνως ως άνθρωπος νικώντας τους πειρασμούς του κακού που κυριαρχεί στον κόσμο του. Εξ  ών, ο εωσφορικός πτωτικός και μέγιστος, το επιζειρείν την ύβριν του είναι θεός πέραν του θεϊκού.  

 
4. Οι αγαθοί θεοί δεν έχουν χρόνο του ασχοληθήναι με το υποαστρικό δαιμόνιο κακό όπως το επίγειο. δια τούτο ανέθεσαν και εις τον άνθρωπο-υιό τους την αποστολή αυτή ως βοηθοί του και μη υπηρέται του – αθέμιτον γαρ. -      

Δια τούτο, άνθρωπε, έχεις  εξουσιοδοτηθή και εξοπλισθή ηθικοπνευματικώς με έργον και σκοπόν ίνα πολεμώντας το κακό,  δοκιμασθής και καταξιωθής ως ουράνιος πολίτης κατά τα πρότυπα των ουρανίων πατέρων σου,  πολεμιστών και φρουρών κι αυτών της συμπαντικής τάξεως και δικαιοσύνης.

 
Από πάνω έρχονται αι ευγενείς ιδέαι και τα θεία νοήματα, από κάτω αι νοσηραί πνοαί και αναθυμιάσεις των ακαθάρτων.

Βαδίζομε πάνω σε ψεύδη, πατάμε πάνω σε σκιάς, κολλάμε σε περιττώμτα ναρκίσσων. Ονομάσαμε το λάθος άθλος, το πάθος πίστι, το παραδίδομαι στην θλίψι και τον φόβο ηρωισμό της αγάπης. Και τέλος την απόλυτο θρησκευτική σκλαβιά και τυραννία ανεξαρτησία.

Άδειαι προσευχαί, Πύρρειοι νίκαι του στσυρού, σφαγαί της αγάπης. Στην κορυφή του χρόνου ο ποιητής των χρωμάτων και των αρωμάτων. Κάπου εκεί και οι μικροί θεοί, τα μικρά θαύματα και τόσα άλλα που ονειρεύονται τα εξαίσια, μακρινά και μεγάλα.