ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ. Μέρος ΣΤ΄(18)

ΤΑ ΑΝΑΔΕΛΦΑ   ΔΙΑ-ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ.  Μέρος ΣΤ΄(18)

(Ωδάρχης, Αρρίων, Μειδίας, Αγριμέδων) 

Κύριος, κυρίαρχος, εξουσιαστής θεός δεν δικαιολογείται και δεν υπάρχει εις το σύμπαν. Όπως ούτε και θεός παραγγελιοδόχος των μυριάδων ανθρωπίνων δοξολογιών και  προσευχών Δημιουργός θεότης της ακαταπαύστου δημιουργίας και εις τα πλαίσια αιωνίων ρυθμιστικών νόμων, αυτό ναι. Θεός αναίτιος.

Επειδή είτε θα δημιουργείς είτε θα εξουσιάζεις. Το ένα αποκλείει το άλλο. Ο δημιουργών είναι το τέλειον αγαθόν. Ο εξουσιάζων υπόκειται εις την φθοράν, την κατάχρησιν, την ύβριν και την κακίαν.   

Ως προς δε τα καθ’ ημάς τώρα. Μας κυβερνούν φαντάσματα και μας ορίζουν φρεναπάτες. ο θεός μας είναι ο θεός των φαντασμάτων αυτών που τρέφονται και αποκτούν υπόστασι απ’ την δική μας την ζωτική ενέργεια, την δική μας ατελή έως εσφαλμένη πίστι.

Η ζωή προχωρά προς την τελειότητα της αθανασίας μέσα από διαδοχικούς θανάτους. Το πνεύμα είναι το ρεύμα και ο δρόμος της αθανασίας όπου εκκολάπτονται όλοι οι θεοί.

Προς τούτοις δύναμις και ευεργεσία που πατά στην αδυναμία, ταπείνωσι, εκμηδένισι του άλλου είναι πονηρία, δεν προέρχεται απ’ τον αγνό ουρανό.


2. Και ποια αλήθεια; Αντ΄αυτής η ισχύς. Σβήνουν, κατά το δοκούν, αποσιωπούν και παραποιούν μικρόψυχα το ελληνικό παρελθόν της ανθρωπότητος για να προβάλλουν τα δικά των υποκατορθώματα. Ανθρώπινο ναι, τίμιο όμως;

Βρε φέρτε πίσω τους Έλληνες να ευλογηθή η γη, να πλημμυρίσει ο κόσμος θεούς ελευθεροποιούς, να ευφρανθώσι οι ουρανοί, να σκάσουν οι θεοδιάολοι!   

Αλλά πού; Οι Κάδμιοι κυβερνούν ακόμα την Ακρόπολι. Αυτή η φάρα των ελληνοκτόνων εθνοχαλαστών που τετρακόσια έτη μας είχαν υπό βάρβαρον ζυγόν αυτοί και σήμερα μας κατατυραννούν υπό τον δημοκρατικόν.  

Χρήμα. Όποιος δεν το θέλει ψέματα λέει. Αλλά υπάρχει χρήμα που παράγει πνεύμα, χρήμα που  ελευθερώνει και εξημερώνει, χρήμα που δημιουργεί αρετήν και πλούτον. Υπάρχει όμως και το προσκυνημένο και εγκληματικό που σκλαβώνει, εξαγριώνει, σκοτώνει και. καταστρέφει. Και είναι δυστυχώς αυτό που επικρατεί.

Νεόπλουτοι, νεοπρωτευουσιάνοι μεγαλοαστοί θα ζήλευα το έχειν σας, όχι όμως και τον τρόπο που το αποκτήσατε. Θα το ήθελα,  αν δεν ήταν συνυφασμένο με μια πρόστυχη και λερωμένη ψυχή και ζωή σαν την δική σας. Γιατί παντού υπάρχει και κρυφακούει θεός και Δίκη.

 
3. Επιτυχία στα υλικά και άνθρωπος αποτυχημένος τί να το κάνεις; Άλλοι θα σου τα φάνε τελικά, άγρια πάθη και άγριοι κληρονόμοι.

Η μισή ζωή είναι δράσις, η άλλη μισή απόδρασις. Το δε άλμα της φαντασίας δεν ξεπεράστηκε ποτέ. Ούτε από την αλήθεια.

Οι ολίγοι οδηγούν ανέκαθεν τους πολλούς. Αλλά όχι οι ολίγοι που είναι ολίγοι. Εν κινδύνοις η ζωή εμφανίζει το πραγματικό της νόημα.

Όποιος δεν πέρασε απ’ τα σχολεία της ανάγκης  ούτε μέτρον εγνώρισε μήτε αρετή. Διό γίνου αυτόνομος δούλος της αρετής σου ίνα μη γίνης δούλος ανθρώπινης εξουσίας.

Αι ιεραί και αιώνιαι αξίαι της ζωής, της φύσεως και του θεού δεν παίζουν, δεν εκδίδονται ποτέ σε εβραίικα χρηματιστήρια. Εθνική αγωγή, εθνική τιμή, εθνική ιστορία, ελληνικό πνεύμα και πολιτισμός, δεν πωλούνται ούτε αγοράζονται ποτέ ή ανταλλάσσονται.


4.  Μα όλες, όλες τις αλήθειες είπατε τελικά, βρε αναθεματισμένοι Έλληνες! Μα καμιά, καμιά τους δεν ξεχάσατε, δεν παραλείψατε ούτε και πολιτικοθρησκευτικά εμπορευθήναι καταδεχθήκατε! Μα πώς τολμήσατε!

Δαιμονία φυλή. Γι αυτό και εις αυτήν την σημερινήν σφαγή του μέτρου, την σπίλωσιν των αγνών ηθών, την βεβήλωσιν της φυσικότητος, την αχρωματοψίαν του δημοκρατικού και τους γενοκτονικούς βιασμούς των εθνικών πολιτισμών, καμίαν θέσιν δεν έχετε, κανένα λόγο.   

Δαιμονία φυλή. Γι αυτό και το καλύτερο όνομα στην ιστορία αποκτήσατε και οι εχθροί σας το χειρότερο, το παράδειγμα προς αποφυγήν.

Μα ο Έλλην στρατιώτης να κάνει πάντα μετ’ αυτοθυσίας το καθήκον του, ο δε ψευδέλλην ξενοκίνητος πολιτικός του ποτέ; Κρίμα γιατί η μεγάλη του ανθρώπου ψυχή είναι η εθνική.

Και δεν είναι αυτή η συνείδησις η εθνική, κάτι το επίκτητο, συμβατικό και υποχρεωτικό σαν την θρησκεία. αλλά είναι αυτό που σε γη και ουρανό καταξιώνει, είναι το αίμα των πατέρων μας θεών και των αιώνων που την μορφώνει.  Γιατί τελικά τί ψυχή κι εσύ θα παραδώσεις; Εθνική, ελληνική, αιθερική ή μαγεμένη αβρααμική;